An important consideration for the

An important consideration for the application of this type of
system in a production setting is finding the optimum plant
spacing to meet the needs of all component species. In the past,
there has been debate regarding planting density and plant spacing when calculating LER for comparing monocultures with mixed
cropping systems (Oyejola and Mead, 1982). Optimum plant
densities in monoculture have been suggested for best achievable
yields (Huxley and Maingu, 1978), and deviation from these
planting densities will reduce the yield of the monocultures and
thus bias LER toward the mixed plantings. However, in some
instances when certain variables are being isolated it is appropriate
to maintain similar densities across treatments (Mead and
Willey, 1980). In order to assess the impact of increasing plant
functional diversity on yield without the added complication of
planting density, planting density was kept stable across the plots
and thus sometimes planted the monocultures at slightly larger
than optimal planting densities. Monoculture of peanut, pepper
and cowpea were planted at less than optimal density. With the
exception of number of pods per cowpea plant, these species were
the least responsive to mixed cropping with regards to fruit quality
and consistently underyielded. It was found that underyielding in
cowpea was due to a reduction in the number of pods per plant.
Monoculture of okra was planted at optimal density and, although
the optimal density of this particular variety of mini watermelon
used is not known for certain, we believe it was planted at slightly
higher than optimal density. Okra and watermelon were the most
responsive to changes in planting densities and multi-cropping
combinations with regards to both production and fruit quality.
Therefore, there should have been little or no bias on our LER
results due to planting densities as suggested by some authors.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพิจารณาที่สำคัญสำหรับการใช้ชนิดนี้ของการตั้งค่าระบบในการผลิต

ปลูกพืชคือการหาที่เหมาะสมเพื่อตอบสนองความต้องการชนิดของส่วนประกอบทั้งหมด ในอดีตได้มีการอภิปรายเกี่ยวกับ
ปลูกและระยะปลูกพืชเมื่อคำนวณเปรียบเทียบกับเครื่องสำหรับทรีตเมนต์ผสม
ระบบการปลูกพืชและ oyejola Mead , 1982 )
พืชที่เหมาะสมความหนาแน่นในการได้รับการแนะนำที่ดีที่สุดสำหรับนักลงทุน และ maingu achievable
ฮักซ์ลีย์ , 1978 ) และค่าเบี่ยงเบนจาก
ปลูก ) จะลดผลผลิตของทรีตเมนต์และ
จึงอคติต่อเครื่องปลูกผสม อย่างไรก็ตาม ในบาง
อินสแตนซ์เมื่อตัวแปรบางอย่างจะถูกแยกเป็นที่เหมาะสมเพื่อรักษาความหนาแน่นในการรักษาที่คล้ายกัน
( Mead และ
วิลลี่ , 1980 )เพื่อศึกษาผลกระทบของการเพิ่มความหลากหลายในการทำงานโรงงาน
ผลผลิตโดยไม่เพิ่มภาวะแทรกซ้อนของ
ปลูก ปลูกความหนาแน่นเก็บมั่นคงทั่วแปลงปลูก จึงบางครั้ง

ทรีตเมนต์ที่ขนาดใหญ่กว่าปลูกที่เหมาะสมมีความหนาแน่น การปลูกพืชเชิงเดี่ยวของถั่วลิสง และถั่วพุ่มที่ปลูกพริกไทย
ที่น้อยกว่าความหนาแน่นที่เหมาะสม กับ
ยกเว้น จำนวนฝักต่อต้นถั่วชนิดนี้มีการผสมพืชน้อย

เรื่องคุณภาพผลไม้และส underyielded . พบว่า ในช่วง underyielding
เนื่องจากการลดจำนวนฝักต่อต้น การปลูกกระเจี๊ยบเขียว
ของความหนาแน่นและความหนาแน่นที่เหมาะสม ถึงแม้ว่า
เหมาะสมหลากหลาย โดยเฉพาะแตงโม
มินิใช้ไม่เป็นที่รู้จักแน่นอน เราเชื่อว่ามันถูกปลูกเล็กน้อย
สูงกว่าความหนาแน่นที่เหมาะสม กระเจี๊ยบเขียวและแตงโมเป็นส่วนมาก
เพื่อตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงในการปลูกและการปลูกพืชมีหลาย
ชุดเกี่ยวกับทั้งการผลิตและคุณภาพผลไม้
จึงควรตั้งค่าน้อยหรือไม่มีผลเลอ
ของเราเนื่องจากการปลูกหนาแน่นเป็นข้อเสนอแนะโดยผู้เขียน