These limitations can be summarised

These limitations can be summarised as presentedin Table 2. To sum up, the methods of systemic sustainability assessment are not currently usedin tourism, except in a recent study by Ko (2001) who argues that tourism sustainability can be measured with quantitative
data, suggesting the barometer of tourism sustainability (BTS) model. However, the model includes a significant limitation, namely that the BTS fails to explain the level of sustainability of individual indicators, although it may be useful in presenting a comprehensive level of sustainability in a specific tourist facility or destination. This situation that lacks appropriate assessment tools leads to the development of a systemic sustainability assessment model to see if tourism is progressing towards a sustainable form of development and finally contributing to a sustainable community. In particular, in the area of sustainability assessment, practical implementation methodologies, rather than superficial approaches, are required. Without such a practical approach, the term STD is likely to become ‘propaganda’ or a ‘slogan’, which is a source of concern for many people.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อ จำกัด เหล่านี้สามารถสรุปได้ดังตาราง presentedin 2 เพื่อสรุปวิธีการของการประเมินความยั่งยืนของระบบยังไม่ได้ usedin ท่องเที่ยวยกเว้นในการศึกษาล่าสุดโดย ko (2001) ที่ระบุว่าการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนสามารถวัดได้ด้วยข้อมูลเชิงปริมาณ
บอกบารอมิเตอร์ของความยั่งยืนการท่องเที่ยว (BTS) รุ่น แต่รูปแบบรวมถึงข้อ จำกัด ที่สำคัญคือว่ารถไฟฟ้าล้มเหลวในการอธิบายระดับของความยั่งยืนของตัวชี้วัดรายบุคคลถึงแม้ว่ามันอาจจะมีประโยชน์ในการนำเสนอระดับที่ครอบคลุมของการพัฒนาอย่างยั่งยืนในสถานที่ท่องเที่ยวที่เฉพาะเจาะจงหรือปลายทางสถานการณ์ที่ไม่มีเครื่องมือในการประเมินที่เหมาะสมนี้นำไปสู่​​การพัฒนารูปแบบการประเมินความยั่งยืนของระบบเพื่อดูว่าการท่องเที่ยวจะก้าวหน้าไปสู่​​รูปแบบของการพัฒนาอย่างยั่งยืนและในที่สุดก็นำไปสู่​​ชุมชนอย่างยั่งยืน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ของการประเมินความยั่งยืนของวิธีการปฏิบัติจริงมากกว่าวิธีการตื้น ๆ ,จะต้อง โดยไม่ต้องดังกล่าวเป็นวิธีการปฏิบัติที่มาตรฐานระยะมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นโฆษณาชวนเชื่อ 'หรือ' สโลแกน 'ซึ่งเป็นแหล่งที่มาของความกังวลสำหรับคนจำนวนมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อจำกัดเหล่านี้สามารถถูก summarised เป็น presentedin ตารางที่ 2 รวม วิธีการประเมินความยั่งยืนระบบกำลังไม่ท่องเที่ยว usedin ยกเว้นในการศึกษาล่าสุดโดยเกาะ (2001) ที่จนท่องเที่ยวที่ ยั่งยืนสามารถวัดเชิงปริมาณด้วย
ข้อมูล บารอมิเตอร์ท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน (BTS) รุ่นแนะนำ อย่างไรก็ตาม แบบมีข้อจำกัดสำคัญ คือว่า BTS ไม่อธิบายระดับของความยั่งยืนของแต่ละตัวบ่งชี้ แม้ว่ามันอาจเป็นประโยชน์ในการนำเสนอระดับความครอบคลุมของความยั่งยืนในการท่องเที่ยวสิ่งอำนวยความสะดวกหรือปลายทาง สถานการณ์นี้ไม่มีเครื่องมือประเมินที่เหมาะสมนำไปสู่การพัฒนาแบบประเมินความยั่งยืนระบบเพื่อดูว่าการท่องเที่ยวมีความก้าวหน้าต่อแบบยั่งยืนของการพัฒนาและการสนับสนุนชุมชนอย่างยั่งยืนในที่สุด ในพื้นที่ของการประเมินความยั่งยืน ประสบผล มากกว่า วิธีผิวเผิน โดยเฉพาะ จำเป็นต้องใช้ ไม่ดังกล่าวเป็นวิธีการปฏิบัติ STD ระยะเป็นแนวโน้มที่จะกลายเป็น "โฆษณาชวนเชื่อ' หรือเป็น 'สโลแกน' ซึ่งเป็นแหล่งที่มาของความกังวลสำหรับหลายคน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อจำกัดเหล่านี้สามารถสรุปเป็น presentedin ตารางที่ 2 สรุปวิธีการของการประเมินความยั่งยืนอย่างเป็นระบบไม่ได้อยู่ในขณะนี้การท่องเที่ยวระเบียงส่วนเว้นแต่ในการศึกษาวิจัยเมื่อไม่นานมานี้โดยเกาะ( 2001 )ที่ได้ให้เหตุผลว่าความยั่งยืนการท่องเที่ยวสามารถวัดได้ด้วยข้อมูลในเชิงปริมาณ
ซึ่งจะช่วยแนะนำมิเตอร์ของการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน(รถไฟฟ้าบีทีเอส) แต่ถึงอย่างไรก็ตามรุ่นที่มีการจำกัดอย่างมีนัยสำคัญที่นั่นคือรถไฟฟ้าบีทีเอสไม่สามารถอธิบายถึงระดับของความยั่งยืนของไฟแสดงสถานะแบบเฉพาะรายแม้ว่าอาจจะเป็นประโยชน์ในการนำเสนอระดับที่ครอบคลุมในด้านของความยั่งยืนในส่วนอำนวยความสะดวกด้านท่องเที่ยวเฉพาะที่หรือปลายทางสถานการณ์นี้ที่ขาดเครื่องมือการประเมินผลการปฏิบัติงานที่เหมาะสมนำไปสู่การพัฒนาที่ยั่งยืนของการประเมินผลการปฏิบัติงานอย่างเป็นระบบเพื่อดูว่าการท่องเที่ยวเป็นความก้าวหน้าไปสู่รูปแบบของการพัฒนาอย่างยั่งยืนและสุดท้ายมีผลต่อชุมชนอย่างยั่งยืนได้ โดยเฉพาะในพื้นที่ที่มีการประเมินความยั่งยืนวืธีดำเนินงานมาตรฐานการนำไปใช้ในทางปฏิบัติมากกว่าวิธีการตื้นๆจำเป็นต้องมี โดยไม่มีการปฏิบัติเช่นคำว่า STD มีโอกาสที่จะกลายเป็น"การโฆษณาชวนเชื่อหรือ'สโลแกนที่'ซึ่งมีแหล่งที่มาของปัญหาของผู้คนจำนวนมาก