เพื่อนของฉันตั้งแต่ฉันจำความได้สิ่ง

เพื่อนของฉัน
ตั้งแต่ฉันจำความได้สิ่งแรกที่ฉันได้พบเจอนอกจากพ่อแม่แล้วนั่นก็คือเพื่อน
เพื่อนคือคนแรกที่ฉันได้พบเจอตอนมาโรงเรียนตอนนี้ฉันอายุ 17 ปี ฉันมีเพื่อนหลายประเภท เพื่อนตอนอนุบาลคือเพื่อนที่คอยแบ่งของเล่นให้ฉันเมื่อตอนที่แม่ฉันมาส่งที่โรงเรียนแล้วฉันร้องไห้ เพื่อนประถมคือเพื่อนที่ชวนฉันเล่นโดดยาง แบ่งขนมให้ฉัน เพื่อนมัธยมคือเพื่อนที่คอยช่วยเหลือฉันทุกๆอย่าง ตอนนี้ฉันเรียนอยู่มัธยม 5 ฉันมีเพื่อนสนิท 2 คน เพื่อนสนิทของฉันเป็นคนเฮฮาและใจดีกับฉันมากเพื่อนของฉันทั้ง 2 คนคอยช่วยเหลือฉันตลอดเวลาไม่ว่าจะเป็นเรื่องใดก็ตามจนกระทั่งเกิดเหตุวันที่ 3 มีนาคม 2558 เพื่อนในห้องของฉันพาโพยเข้าห้องทันใดนั้นเองอาจาร์ยประจำวิชาก็จำได้ และถามฉันว่าใครพาโพยเข้าห้องบ้างฉันเลยต้องตอบชื่อเพื่อนที่พาโพยเข้าห้อง หลังจากนั้นเพื่อนก็ไม่ชอบฉันเพื่อนบอกว่าฉันทำร้ายเพื่อน เพื่อนด่าฉัน แต่รู้สึกเครียดมากแต่เพื่อนสนิทของฉันบอกว่าฉันทำถูกแล้วถึงแม้ว่าตอนนี้เพื่อนในห้องอาจยังไม่เข้าใจในสิ่งที่ฉัน แต่เพื่อนสนิทของฉันเข้าใจในสิ่งที่ฉันทำ ฉันรู้สึกผิดมากเลยไปขอโทษเพื่อนในกลุ่มห้อง เพื่อนสนิทของฉันบอกว่าถึงใครจะไม่คุยกับฉันแต่เพื่อนสนิทของฉันก็จะคุยกับฉันตลอดไปเพราะเพื่อนสนิทของฉันรู็นิสัยของฉันดีและเขาก็รู้ว่าฉันเป็นคนอย่างไร ฉันได้บทเรียนเกี่ยวกับการคบเพื่อนหลายอย่างได้รู้ว่าเพื่อนที่ดีเป็นอย่างไรและอาจาร์ยก็สอนฉันเสมอว่าเราควรแคร์คนที่แคร์เราถ้าเรามัวแต่แคร์คนทั้งโลกเราก็จะรู้สึกว่าเราแย่ ฉันรู้สึกดีขึ้นมากเมื่อมีเพื่อนและอาจาร์ยมาพูดให้ฉันได้คิดว่าสิ่งที่ฉันทำนั้นเป็นสิ่งที่ถูกแล้วฉันอยากขอบคุณเพื่อนที่ดีกับฉัน ฉันรักเพื่อน
เพื่อนเป็นปัจจัยหลักที่ทำให้เราอยากมาโรงเรียน มีเพื่อนดีก็ทำให้อยากมาโรงเรียนแต่สำหรับฉันถึงใครจะไม่คุยกับฉัน ฉันก็ยังมีเพื่อนสนิทของฉันที่รักฉันและยังคุยกันฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

17 ปีฉันมีเพื่อนหลายประเภท แบ่งขนมให้ฉัน ตอนนี้ฉันเรียนอยู่มัธยม 5 ฉันมีเพื่อนสนิท 2 คน 2 3 มีนาคม 2558 เพื่อนด่าฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อนของฉัน

ตั้งแต่ฉันจำความได้สิ่งแรกที่ฉันได้พบเจอนอกจากพ่อแม่แล้วนั่นก็คือเพื่อนเพื่อนคือคนแรกที่ฉันได้พบเจอตอนมาโรงเรียนตอนนี้ฉันอายุ 17 ฉันมีเพื่อนหลายประเภทเพื่อนตอนอนุบาลคือเพื่อนที่คอยแบ่งของเล่นให้ฉันเมื่อตอนที่แม่ฉันมาส่งที่โรงเรียนแล้วฉันร้องไห้ .แบ่งขนมให้ฉันเพื่อนมัธยมคือเพื่อนที่คอยช่วยเหลือฉันทุกๆอย่างตอนนี้ฉันเรียนอยู่มัธยม 5 ฉันมีเพื่อนสนิท 2 คนเพื่อนสนิทของฉันเป็นคนเฮฮาและใจดีกับฉันมากเพื่อนของฉันทั้ง 23 มีนาคม 2558 เพื่อนในห้องของฉันพาโพยเข้าห้องทันใดนั้นเองอาจาร์ยประจำวิชาก็จำได้และถามฉันว่าใครพาโพยเข้าห้องบ้างฉันเลยต้องตอบชื่อเพื่อนที่พาโพยเข้าห้องเพื่อนด่าฉันแต่รู้สึกเครียดมากแต่เพื่อนสนิทของฉันบอกว่าฉันทำถูกแล้วถึงแม้ว่าตอนนี้เพื่อนในห้องอาจยังไม่เข้าใจในสิ่งที่ฉันแต่เพื่อนสนิทของฉันเข้าใจในสิ่งที่ฉันทำเพื่อนสนิทของฉันบอกว่าถึงใครจะไม่คุยกับฉันแต่เพื่อนสนิทของฉันก็จะคุยกับฉันตลอดไปเพราะเพื่อนสนิทของฉันรู็นิสัยของฉันดีและเขาก็รู้ว่าฉันเป็นคนอย่างไรฉันรู้สึกดีขึ้นมากเมื่อมีเพื่อนและอาจาร์ยมาพูดให้ฉันได้คิดว่าสิ่งที่ฉันทำนั้นเป็นสิ่งที่ถูกแล้วฉันอยากขอบคุณเพื่อนที่ดีกับฉันฉันรักเพื่อน