Economy and Labour ForceToronto’s e

Economy and Labour Force
Toronto’s economy has gone through the stages of commercial lake port, railway and industrial hub, financial nexus, and high-level service and information centre. At present its port and commercial functions remain important, though relatively less so, apart from heavy retail activity. Its railway role persists, but has been modified by air and automotive transport. Although its industry has lost ground to foreign competition and Canadian decentralization it remains high in value; and its financial power continues to increase and its office-service sector stays pre-eminent in Canada. Toronto has a mixed economy not dominated by one single industry or sector. The city’s three largest industries are financial services, real estate, and wholesale and retail trade.
Banking head offices in Toronto include the Canadian Imperial Bank of Commerce, Bank of Nova Scotia and the Toronto Dominion Bank. Principal Canadian insurance and investment companies are centered in the city, and the Toronto Stock Exchange is one of the leaders in North America outside New York.
There is a close concentration of Canadian head offices of industrial, resource and retail corporations and of American or multinational giants ̶ from Avalon Rare Metals through to Xerox. Despite its diversity, however, Toronto was hit hard by the combined effects of the Free Trade Agreement with the US and by the recession of the early 1990s, resulting in high unemployment. The global financial crisis of 2008 also hit the Ontario economy hard, leading to a four per cent drop in employment between September 2008 and the recession’s lowest point in June 2009. Since then the economy has slowly improved, although Toronto’s July 2013 unemployment rate remained high at 8.5 per cent.
The city's labour force is chiefly massed in professional, clerical, manufacturing, retail and service work, in that order. It is widely unionized in public sectors, large private enterprises and skilled trades.
From the York printer's union of 1832, Toronto has been a centre of labour organization, though this did not become broadly based until the growth of industrialism from the 1870s. By the close of the First World War, the union movement was firmly established, and though its fortunes have varied, as in the grim 1930s, since the Second World War organized labour has been an influential economic and political factor in the city. To the present, Toronto labour has been largely stable and fairly conservative in character compared with other cities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เศรษฐกิจและแรงงานเศรษฐกิจของโตรอนโตได้ไปผ่านขั้นตอนของท่าเรือพาณิชย์เล รถไฟและอุตสาหกรรม nexus การเงิน และบริการระดับสูง และศูนย์ข้อมูล ปัจจุบัน งานพอร์ต และพาณิชย์ยังคงสำคัญ แต่ค่อนข้างน้อยดังนั้น แยกจากกิจกรรมหนักขายปลีก บทบาทของรถไฟยังคงอยู่ แต่มีการปรับเปลี่ยนตามอากาศและการขนส่งยานยนต์ แม้ว่าอุตสาหกรรมมีการสูญเสียจะแข่งขันกับต่างประเทศและกระจายอำนาจการแพร่กระจายแคนาดา ยังคงสูงค่า และอำนาจของเงินยังคงเพิ่มขึ้น และภาคการบริการ office อยู่ก่อนอีกในแคนาดา โทรอนโตมีเศรษฐกิจแบบผสมไม่ครอบงำ โดยอุตสาหกรรมเดียวหรือภาคหนึ่ง เมืองอุตสาหกรรมที่ใหญ่ที่สุดสามมีบริการทางการเงิน อสังหาริมทรัพย์ และค้าขายส่ง และขายปลีกธนาคารหัวหน้าสำนักงานในโตรอนโตรวมธนาคารอิมพีเรียลแคนาดา ธนาคารโนวาสโกเชีย และ ธนาคารไอศวรรย์โตรอนโต แคนาดาหลักประกันและบริษัทที่ลงทุนเป็นศูนย์กลางในเมือง และโตรอนโตทรัพย์เป็นหนึ่งในผู้นำในทวีปอเมริกาเหนืออยู่นิวยอร์กมีความเข้มข้นใกล้สำนักงานใหญ่แคนาดาบริษัทอุตสาหกรรม ทรัพยากร และปลีก และยักษ์ใหญ่อเมริกัน หรือชาติ̶จากอวาลอนโลหะหายากผ่านไป Xerox แม้ มีความหลากหลายของ ไร โตรอนโตถูกตีอย่างหนัก โดยผลรวมของข้อตกลงการค้าเสรีกับสหรัฐฯ และภาวะถดถอยของช่วงปี 1990 เกิดการว่างงานสูง วิกฤตการเงินโลก 2008 ยังตีเศรษฐกิจนตายาก นำไปสู่การลดลงร้อยละ 4 ในงานระหว่างกันยายนและภาวะถดถอยของต่ำจุดในเดือน 2009 มิถุนายน ตั้งแต่นั้น เศรษฐกิจได้ช้าดีขึ้น แม้ว่าอัตราการว่างงานเดือน 2013 กรกฎาคมของโตรอนโตยังคงสูงที่ร้อยละ 8.5ของกำลังแรงงานส่วนใหญ่พ่วงหน้าพ่วงหลังในระดับมืออาชีพ เสมียน ผลิต ขายปลีก และบริการ งาน ลำดับนั้น มันเป็น unionized ในภาครัฐ องค์กรเอกชนขนาดใหญ่ และฝีมือเทรดอย่างกว้างขวางจากสหภาพของพิมพ์นิวยอร์ก 1832 โตรอนโตแล้วศูนย์ขององค์กรแรงงาน แม้ว่านี้ไม่ได้ไม่เป็นอย่างกว้างขวางตามจนเจริญเติบโตของ industrialism จาก 1870s โดยปิดของสงครามโลกครั้งหนึ่ง ขบวนการสหภาพได้ก่อตั้งขึ้นอย่างมั่นคง และว่าใหญ่ ๆ มีแตกต่างกัน ใน 1930 น่ากลัวตั้งแต่สงครามโลกครั้งสอง จัดระเบียบแรงงานได้รับปัจจัยที่เศรษฐกิจ และการเมืองมีอิทธิพลในเมือง ปัจจุบัน แรงงานโตรอนโตได้มั่นคงมาก และค่อนข้างหัวเก่าในอักขระเมื่อเทียบกับเมืองอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เศรษฐกิจและภาวะการทำงานของ
เศรษฐกิจของโตรอนโตได้ผ่านขั้นตอนของการท่าเรือพาณิชย์ทะเลสาบรถไฟและศูนย์กลางอุตสาหกรรม, การเชื่อมทางการเงินและบริการระดับสูงและศูนย์ข้อมูล ในปัจจุบันการทำงานของพอร์ตและในเชิงพาณิชย์ยังคงอยู่ที่สำคัญแม้ว่าจะค่อนข้างน้อยดังนั้นนอกเหนือจากกิจกรรมค้าปลีกหนัก บทบาทรถไฟยังคงมีอยู่ แต่ได้รับการแก้ไขโดยทางอากาศและการขนส่งยานยนต์ แม้ว่าอุตสาหกรรมที่มีการสูญเสียพื้นดินไปสู่การแข่งขันในต่างประเทศและการกระจายอำนาจแคนาดามันยังคงอยู่ในระดับสูงในค่า; และอำนาจทางการเงินของ บริษัท ยังคงเพิ่มขึ้นและภาคการสำนักงานบริการอยู่ก่อนประสบความสำเร็จในประเทศแคนาดา โตรอนโตมีเศรษฐกิจที่ผสมไม่ครอบงำโดยอุตสาหกรรมเดียวหรือภาค สามอุตสาหกรรมที่ใหญ่ที่สุดของเมืองที่มีบริการทางการเงิน, อสังหาริมทรัพย์และค้าส่งและค้าปลีก
ธนาคารสำนักงานใหญ่ในโตรอนโตรวมถึงอิมพีเรียลธนาคารพาณิชย์แคนาดา, ธนาคารแห่งโนวาสโกเชียและโตรอนโตปกครองธนาคาร หลักแคนาดาประกันภัยและการลงทุน บริษัท มีศูนย์กลางในเมืองและตลาดหลักทรัพย์โตรอนโตเป็นหนึ่งในผู้นำในทวีปอเมริกาเหนือนอกนิวยอร์ก
มีความเข้มข้นใกล้สำนักงานใหญ่ของแคนาดาอุตสาหกรรมทรัพยากรและ บริษัท ค้าปลีกและอเมริกันหรือข้ามชาติเป็น ยักษ์ใหญ̶่จากรีสอร์ตหายากโลหะผ่านไปซีร็อกซ์ แม้จะมีความหลากหลายของมัน แต่โตรอนโตได้รับผลกระทบอย่างหนักจากผลรวมของข้อตกลงการค้าเสรีกับสหรัฐและจากภาวะเศรษฐกิจถดถอยของช่วงปี 1990 ส่งผลให้เกิดการว่างงานสูง วิกฤตการณ์ทางการเงินทั่วโลกของปี 2008 ยังคงตีเศรษฐกิจออนตาริยากที่นำไปสู่การลดลงร้อยละสี่ในการจ้างงานระหว่างเดือนกันยายนปี 2008 และจุดต่ำสุดที่ภาวะเศรษฐกิจถดถอยในเดือนมิถุนายน 2009 ตั้งแต่นั้นมาเศรษฐกิจได้ปรับตัวดีขึ้นอย่างช้า ๆ แม้ว่ากรกฎาคม 2013 อัตราการว่างงานของโตรอนโตยังคงสูงอยู่ ที่ร้อยละ 8.5
กำลังแรงงานของเมืองเป็นมวลชนส่วนใหญ่ในอาชีพเสมียน, การผลิตค้าปลีกและบริการที่ทำงานอยู่ในลำดับที่ มันเป็นสหภาพกันอย่างแพร่หลายในภาครัฐรัฐวิสาหกิจเอกชนขนาดใหญ่และธุรกิจการค้าที่มีฝีมือ
จากสหภาพเครื่องพิมพ์นิวยอร์ก 1832 โตรอนโตเป็นศูนย์กลางขององค์กรแรงงานแม้ว่าจะไม่ได้เป็นวงกว้างขึ้นจนเจริญเติบโตของลัทธิอุตสาหกรรมจากยุค 1870 โดยใกล้ชิดของสงครามโลกครั้งที่หนึ่งการเคลื่อนไหวของสหภาพแรงงานที่ถูกก่อตั้งขึ้นอย่างมั่นคงและแม้ว่าความมั่งคั่งได้แตกต่างกันเช่นในช่วงทศวรรษที่ 1930 น่ากลัวตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สองจัดงานได้รับปัจจัยทางเศรษฐกิจและการเมืองที่มีอิทธิพลในเมือง จนถึงปัจจุบันแรงงานโตรอนโตได้รับส่วนใหญ่ที่มั่นคงและค่อนข้างอนุรักษ์นิยมในตัวเมื่อเทียบกับเมืองอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เศรษฐกิจและแรงงานบังคับ
โตรอนโตได้ผ่านขั้นตอนของเศรษฐกิจการค้า ท่าเรือทะเลสาบทางรถไฟและเป็นศูนย์กลางอุตสาหกรรม Nexus ทางการเงินและบริการข้อมูลพื้นฐานและศูนย์ ในการทำงานและท่าเรือพาณิชย์ปัจจุบันยังคงสำคัญ แต่ค่อนข้างน้อย ดังนั้น นอกเหนือจากกิจกรรมค้าปลีกอย่างหนัก บทบาทของการรถไฟยังคงมีอยู่ แต่ได้รับการแก้ไข โดยเครื่องบิน และรถยนต์ขนส่งแม้ว่าอุตสาหกรรมของตนได้สูญเสียพื้นดินต่างประเทศการแข่งขันและการกระจายอำนาจที่แคนาดามันยังคงสูงในมูลค่า และอำนาจทางการเงินยังคงเพิ่มขึ้นและภาคบริการออฟฟิศอยู่ก่อนมีชื่อเสียงในประเทศแคนาดา โตรอนโตมีผสมเศรษฐกิจ ไม่ถูกครอบงำด้วยเดียวอุตสาหกรรมหรือภาค ของเมืองที่ใหญ่ที่สุดสามอุตสาหกรรมบริการทางการเงิน , อสังหาริมทรัพย์และขายส่ง และขายปลีก
ธนาคารสำนักงานใหญ่ในโตรอนโต แคนาดา รวมถึงธนาคารอิมพีเรียล ) , Bank of Nova Scotia และโตรอนโต Dominion ธนาคาร บริษัทประกันภัยแคนาดาและการลงทุนเป็นศูนย์กลางในเมือง และตลาดหลักทรัพย์เป็นหนึ่งในผู้นำในทวีปอเมริกาเหนือนอกนิวยอร์ก
มีความเข้มข้นของแคนาดาใกล้สำนักงานใหญ่ของอุตสาหกรรม ทรัพยากรและ บริษัท ค้าปลีก และ อเมริกัน หรือ̶ข้ามชาติยักษ์ใหญ่จาก Avalon โลหะผ่านไปซีร็อกซ์ แม้จะมีความหลากหลาย แต่โตรอนโตถูกกระทบอย่างหนักโดยผลรวมของข้อตกลงการค้าเสรีกับสหรัฐและยุโรปในช่วงต้นทศวรรษ 1990 ส่งผลให้อัตราการว่างงานสูงวิกฤตการณ์ทางการเงินทั่วโลก 2008 ยังตีเศรษฐกิจ Ontario อย่างหนัก ส่งผลให้มีการจ้างงานลดลง 4 เปอร์เซ็นต์ในช่วงเดือนกันยายน 2551 และเศรษฐกิจตกต่ำสุดในเดือนมิถุนายน 2552 ตั้งแต่นั้นมาเศรษฐกิจดีขึ้นอย่างช้าๆ แม้ว่าโตรอนโตกรกฎาคม 2013 อัตราการว่างงานยังคงสูงอยู่ที่ 8.5 เปอร์เซ็นต์
แรงงานของเมืองแรงส่วนใหญ่ massed ในระดับมืออาชีพ ผลิต ธุรการ , ,งานค้าปลีกและบริการ ตามลำดับ มันคือการรวมตัวกันอย่างแพร่หลายในภาครัฐวิสาหกิจเอกชนขนาดใหญ่ และงานช่างฝีมือ .
จากนิวยอร์กเครื่องพิมพ์สหภาพ 1832 , โตรอนโตได้รับการศูนย์ขององค์กรแรงงาน แม้ว่านี้ไม่ได้เป็นวงกว้างตามจนกว่าการเติบโตของอุตสาหกรรมตั้งแต่ปี 1870 โดยใกล้ชิดของสงครามโลกครั้งแรก การเคลื่อนไหวของสหภาพก่อตั้งขึ้น แน่นและแม้ว่าโชคชะตาของได้หลากหลาย เช่น ในช่วงทศวรรษที่ 1930 ร้ายกาจตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สอง แรงงานจัดได้เป็นปัจจัยทางเศรษฐกิจและการเมืองที่มีอิทธิพลในเมือง จนถึงปัจจุบัน โตรอนโต แรงงานส่วนใหญ่ได้รับมั่นคง และค่อนข้างอนุรักษ์นิยมในตัวเมื่อเทียบกับเมืองอื่น ๆ .