วิธีการฉลองมี 2 แบบใหญ่ๆ คือ ให้เหยียบโมจิ (餅踏み) หรือ ให้เด็กแบกโมจิ (背負餅) ซึ่งรูปแบบให้แบกโมจินั้นจะเป็นที่นิยมพบเห็นทั่วทั้งประเทศ ในขณะที่รูปแบบให้เหยียบโมจินั้นจะพบมากที่บริเวณภูมิภาคคิวชู ซึ่งอยู่ทางตอนล่างสุดของประเทศญี่ปุ่น รูปแบบพิธีเหยียบโมจิ จะให้เด็กใส่รองเท้าสานที่เรียกว่า Waraji (草鞋) และเหยียบๆ ย่ำๆ ไปบนโมจิยักษ์ เพื่ออวยพรให้มีก้าวเดินที่มั่นคงไปชั่วชีวิต ในร้านขายขนมญี่ปุ่นบางท้องที่ก็มีการโมจิยักษ์นี้พร้อมกับรองเท้า Waraji ไปในตัวเลยรูปแบบพิธีแบกโมจิ จะนำโมจิยักษ์ใส่ในถุงผ้าและให้เด็กแบกเดินไปข้างหน้า มีทั้งความเชื่อที่ว่า “ถ้าเดินไปข้างหน้าได้จะเป็นสุข” และ “ถ้าล้มกลิ้งก็เป็นสุข”
คำกล่าวที่ว่า “ถ้าเดินไปข้างหน้าได้จะเป็นสุข” คือการอวยพรให้เด็กเติบโตแข็งแรง ใช้ชีวิตผ่านพ้นอุปสรรคต่างๆ แต่หลายคนอาจงงกับคำกล่าวที่ว่า “ถ้าล้มกลิ้งก็เป็นสุข” ซึ่งความหมายของมันก็คือ การขวางกั้นไม่ให้เด็กออกจากบ้าน หรือพลัดจากพ่อแม่ไปยังที่ห่างไกล