McCartney has used fashion to build

McCartney has used fashion to build ­herself an environment – a wardrobe, in fact – that incorporates all of this: her background, her beliefs, the worlds of work and of being a mum, her London and country lifestyles. Today she is wearing an electric-blue sweatshirt with an embossed pattern over a silk shirt in deep french navy, with faded slouchy jeans and heels, all from her label. “I’m a head to ­toe-er. I don’t wear anything else. I wear my own ­lingerie, I wear Stella For Adidas socks. Some pieces are new and some are old – these jeans I’ve had for about five years, the shoes are brand new. But it’s all my stuff.” The only non-McCartney pieces she wears are the odd vintage piece from Linda, her late mother (“but not so much these days”) and wellies by Hunter, where ­Willis is creative director.

McCartney’s is a privileged life, but like that of any working mum it gets gritty at a granular level. She’s in New York to present her pre-fall collection; after our lunch, we will head uptown to the Park Avenue mansion where models will play hopscotch and throw shapes in miniature electric cars, and guests will include Patti Smith, Jerry Seinfeld, Liv Tyler and Susan Sarandon. But, discussing schedules, we discover we are both on the red-eye home to London, heading directly to the airport after the event. “Well, that’s because we’ve got kids,” she says. “But you just know, don’t you, that if we were men with children, we would fly home tomorrow. Why is it that as a mum, you don’t get to go back to your hotel and sleep?”

As a lunch companion, she has a standard level of food neuroses for a woman of our age. She demands that her male PR order a side of chips. But, he says, I don’t want fries. Yes, but we want some, McCartney says. “We’ve got to have something exciting on the table, right?” she appeals to me. (She has two, maybe three, chips.) She is slim with a honed body and looks young for 42, not in a Botoxed way, but because there’s something eternally childlike about that freckled, foxy colouring, and because money itself smooths years off the face.

The orthodoxy of the day around how to be a good mother while working hard is a spiel about being in the moment: when I’m at work I’m committed to work; when I’m with my kids I give them 100%. But McCartney, typically, questions this simplistic mantra. “It’s not really like that, is it? Because you’re reading the bedtime story and suddenly you remember a call you didn’t make. And when I’m dropping my kids at school I’m noticing what ­people are wearing. The idea that you can have no life outside of that one moment doesn’t make sense to me. When I had Miller, he came three weeks early, just before my fashion show. So the DJ was practically the first person to meet him, in the hospital room, talking about show music.” We discuss how, recently, high-profile examples have led to it becoming acceptable for female designers to take maternity leave. “It’s brilliant. I’m a bit annoyed I missed out. But really, I wouldn’t change a thing. My kids are great. Just great.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม็กคาร์ตนีย์ได้ใช้แฟชั่นเพื่อสร้างตัวเองสภาพแวดล้อม – ตู้เสื้อผ้า ในความเป็นจริง – ที่ประกอบด้วยทั้งหมดนี้: เบื้องหลังของเธอ ความเชื่อของเธอ โลก ของงาน และการ เป็นมัม ลอนดอน และประเทศของเธอดำเนินชีวิต วันนี้เธอสวมใส่ sweatshirt การไฟฟ้าสีฟ้ามีลายนูนขึ้นมากกว่าเสื้อผ้าไหมในกองทัพเรือฝรั่งเศสลึก มีสีจางลง slouchy กางเกงยีนส์และรองเท้าส้น ทั้งจากป้ายชื่อของเธอ "ผมหัวจรดเท้า-เอ้อ ผมไม่ใส่อะไร ผมใส่ชุดชั้นในของตัวเอง ผมใส่ถุงเท้าสเตลลาสำหรับอาดิดาส บางชิ้นยังใหม่ และเก่ามี – กางเกงยีนส์เหล่านี้ได้ห้าปี รองเท้าเป็นแบรนด์ใหม่ แต่มันเป็นทุกสิ่งของฉัน" ชิ้นเท่านั้นไม่ใช่แม็กคาร์ตนีย์ที่เธอสวมอยู่ชิ้นวินเทคี่จากเธอ เธอสายแม่ ("แต่ไม่มากวันนี้") และ wellies โดยฮันเตอร์ ที่ Willis เป็นผู้อำนวยการฝ่ายสร้างสรรค์ของแม็กคาร์ตนีย์เป็นชีวิตอภิสิทธิ์ แต่เช่นที่มัมทำงานใดๆ จะได้รับถึงระดับ granular เธออยู่ในนิวยอร์กนำคอลเลกชันฤดูใบไม้ร่วงก่อนเธอ หลังอาหารกลางวันของเรา เราจะหัวโรงกับแมนชั่นพาร์คอเวนิวซึ่งรุ่นจะเล่น hopscotch และโยนร่างในรถยนต์ไฟฟ้าขนาดเล็ก และแขกจะมีแพตตีสมิธ เจอร์รี่ไซน์เฟลด์ ลีฟไทเลอร์ และ Sarandon ศิริรัตน์ ได้ คุยกำหนดการ เราค้นพบเรามีทั้งในบ้านตาแดงสู่ลอนดอน มุ่งตรงไปสนามบินหลังเหตุการณ์ "ดี ที่เป็นเนื่องจากเราได้เด็ก เธอกล่าว "แต่คุณก็รู้ ว่า ไหม ว่า ถ้าผู้ชายกับเด็ก เราจะบินบ้านวันพรุ่งนี้ เหตุใดจึงว่า เป็นมัม คุณไม่ได้รับกลับไปนอนและโรงแรมของคุณ"As a lunch companion, she has a standard level of food neuroses for a woman of our age. She demands that her male PR order a side of chips. But, he says, I don’t want fries. Yes, but we want some, McCartney says. “We’ve got to have something exciting on the table, right?” she appeals to me. (She has two, maybe three, chips.) She is slim with a honed body and looks young for 42, not in a Botoxed way, but because there’s something eternally childlike about that freckled, foxy colouring, and because money itself smooths years off the face.The orthodoxy of the day around how to be a good mother while working hard is a spiel about being in the moment: when I’m at work I’m committed to work; when I’m with my kids I give them 100%. But McCartney, typically, questions this simplistic mantra. “It’s not really like that, is it? Because you’re reading the bedtime story and suddenly you remember a call you didn’t make. And when I’m dropping my kids at school I’m noticing what ­people are wearing. The idea that you can have no life outside of that one moment doesn’t make sense to me. When I had Miller, he came three weeks early, just before my fashion show. So the DJ was practically the first person to meet him, in the hospital room, talking about show music.” We discuss how, recently, high-profile examples have led to it becoming acceptable for female designers to take maternity leave. “It’s brilliant. I’m a bit annoyed I missed out. But really, I wouldn’t change a thing. My kids are great. Just great.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คาร์ทได้ใช้แฟชั่นที่จะสร้างสภาพแวดล้อมที่ตัวเอง - ตู้เสื้อผ้าในความเป็นจริง - ที่รวมเอาทั้งหมดนี้: พื้นหลังของเธอความเชื่อของเธอในโลกของการทำงานและการเป็นแม่ของวิถีชีวิตที่กรุงลอนดอนและประเทศของเธอ วันนี้เธอจะสวมใส่เสื้อยืดสีฟ้าไฟฟ้าที่มีรูปแบบนูนมากกว่าเสื้อเชิ้ตผ้าไหมในกองทัพเรือฝรั่งเศสลึกจางหายไปกับกางเกงยีนส์และรองเท้าส้นหดหู่ทั้งหมดจากป้ายชื่อของเธอ "ผมหัวจรดเท้าเอ้อ ฉันไม่ได้สวมใส่อะไรอื่น สวมใส่ชุดชั้นในฉันของฉันเองฉันสวมถุงเท้าสำหรับสเตลล่าอาดิดาส บางชิ้นเป็นของใหม่และบางเก่า - กางเกงยีนส์เหล่านี้ฉันมีประมาณห้าปีที่ผ่านมารองเท้าเป็นแบรนด์ใหม่ แต่มันเป็นทุกสิ่งที่ฉัน. "ชิ้นที่ไม่ใช่คาร์ทเดียวที่เธอสวมเป็นชิ้นวินเทจที่แปลกจากลินดาแม่ของเธอ (" แต่ไม่มากวันนี้ ") และ Wellies โดยฮันเตอร์ที่วิลลิสเป็นผู้อำนวยการสร้างสรรค์. คาร์ทเป็น ชีวิตที่ได้รับการยกเว้น แต่เหมือนแม่ทำงานใด ๆ ที่จะได้รับทรายในระดับที่ละเอียด เธอในนิวยอร์กที่จะนำเสนอคอลเลกชันก่อนฤดูใบไม้ร่วงของเธอ หลังอาหารกลางวันของเราเราจะมุ่งหน้าไปยังเมืองปาร์คอเวนิคฤหาสน์รุ่นที่จะเล่นตังเตและโยนรูปร่างในรถยนต์ไฟฟ้าขนาดเล็กและผู้เข้าพักจะรวมถึงแพตตี้สมิ ธ , เจอร์รี่, ลิฟไทเลอร์และ Susan Sarandon แต่เรื่องตารางเวลาเราค้นพบว่าเรามีทั้งในบ้านตาแดงไปลอนดอนมุ่งหน้าตรงไปยังสนามบินหลังจากเหตุการณ์ "ดีว่าเป็นเพราะเรามีเด็ก ๆ " เธอกล่าว "แต่คุณก็รู้ว่าคุณไม่ว่าถ้าเราเป็นคนที่มีเด็กเราจะบินกลับบ้านในวันพรุ่งนี้ ทำไมมันจึงเป็นที่เป็นแม่ของคุณไม่ได้ที่จะกลับไปที่โรงแรมของคุณและการนอนหลับ? "ในฐานะที่เป็นสหายอาหารกลางวันเธอมีระดับมาตรฐานของประสาทอาหารสำหรับผู้หญิงที่อายุของเรา เธอเรียกร้องให้ PR ชายของเธอสั่งด้านข้างของชิป แต่เขาบอกว่าฉันไม่ต้องการที่ทอด ใช่ แต่เราต้องการบางคาร์ทกล่าวว่า "เราได้มีการมีสิ่งที่น่าตื่นเต้นบนโต๊ะใช่มั้ย?" เธอดึงดูดความสนใจของฉัน (เธอมีสองอาจจะสามชิป.) เธอเป็นบางที่มีร่างกายที่เฉียบคมและดูหนุ่มสาว 42 ไม่ได้อยู่ในทางที่ Botoxed แต่เพราะมีบางสิ่งบางอย่างนิรันดร์ไร้เดียงสาเกี่ยวกับที่ตกกระสีสุนัขจิ้งจอกและเพราะเงินตัวเองคล่องตัวออกปี ใบหน้า. ดั้งเดิมของวันรอบวิธีการที่จะเป็นแม่ที่ดีในขณะที่ทำงานอย่างหนักเป็นเกมเกี่ยวกับการอยู่ในขณะนี้เมื่อฉันในที่ทำงานผมมุ่งมั่นที่จะทำงาน เมื่อฉันกับเด็ก ๆ ของฉันฉันจะให้พวกเขา 100% แต่คาร์ทโดยทั่วไปคำถามนี้มนต์ง่าย "มันไม่ได้จริงๆเช่นนั้นมันคืออะไร? เพราะคุณกำลังอ่านนิทานก่อนนอนและก็คุณจำโทรคุณไม่ได้ และเมื่อฉันวางเด็กของฉันที่โรงเรียนฉันสังเกตเห็นสิ่งที่คนจะสวมใส่ ความคิดที่ว่าคุณสามารถมีชีวิตนอกว่าเป็นหนึ่งในช่วงเวลาที่ไม่ได้ทำให้รู้สึกถึงฉัน เมื่อผมมีมิลเลอร์เขามาสามสัปดาห์แรกก่อนที่แฟชั่นโชว์ของฉัน ดังนั้นดีเจเป็นจริงเป็นคนแรกที่จะพบกับเขาในห้องพักโรงพยาบาล, การพูดคุยเกี่ยวกับการแสดงเพลง. "เราคุยกันว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้ตัวอย่างรายละเอียดสูงได้นำไปสู่มันกลายเป็นที่ยอมรับได้สำหรับนักออกแบบที่จะใช้หญิงลาคลอด "มันยอดเยี่ยม ฉันบิตรำคาญฉันพลาดออก แต่จริงๆฉันจะไม่เปลี่ยนแปลงสิ่งที่ เด็ก ๆ ของฉันที่ดี ดีเพียง."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม็คคาร์ทนี่ย์ได้ใช้แฟชั่นเพื่อสร้างสภาพแวดล้อมองตัวเอง–ตู้เสื้อผ้า–ซึ่งในความเป็นจริงทั้งหมดนี้ : พื้นหลังของเธอความเชื่อของเธอ โลกของงานและเป็นแม่ของเธอ , ลอนดอนและประเทศไลฟ์สไตล์ วันนี้เธอใส่เสื้อสีฟ้าที่มีลายนูนกว่าเชิ้ตในกองทัพเรือฝรั่งเศสลึกกับกางเกงยีนส์ซีดจาง slouchy และส้นเท้าทั้งหมดจากป้ายชื่อของเธอ" ฉันเป็นหัวองเท้า ER ผมไม่ได้ใส่อะไรเลย ฉันใส่ชุดชั้นในองของฉันเอง ฉันใส่ Stella สำหรับถุงเท้าอาดิดาส บางชิ้นยังใหม่และเก่า – เหล่านี้กางเกงยีนส์ฉันมีประมาณห้าปี รองเท้าแบรนด์ใหม่ แต่นี่มันของของฉัน . " แต่ไม่เหลือชิ้นที่เธอใส่เป็นวินเทจชิ้นแปลกจากลินดา แม่ของเธอ ( แต่ไม่มาก ทุกวันนี้ " ) และ wellies โดยฮันเตอร์ที่องวิลลิสเป็นผู้อำนวยการฝ่ายสร้างสรรค์

McCartney เป็นสิทธิพิเศษของชีวิต แต่อย่างใด ๆที่ทำงานแม่ จะได้รับบริการในระดับละเอียด เธออยู่ในนิวยอร์กเสนอให้เธอก่อนฤดูใบไม้ร่วง ; หลังมื้อเที่ยงของเรา เราจะมุ่งหน้ากลับไปที่ปาร์ค อเวนิว แมนชั่นที่รุ่นจะเล่น ไอ่เด็กเมื่อวานซืน และโยนร่างรถยนต์ไฟฟ้าขนาดเล็ก และแขกจะรวมถึงแพตตี สมิธ เจอรี่ ไซน์เฟลด์ลิฟ ไทเลอร์ และ ซูซาน ซาแรนดอน . แต่เรื่องตารางเวลา เราพบว่าเราทั้งคู่อยู่บนบ้านตาแดงลอนดอน มุ่งหน้าตรงไปยังสนามบินหลังเหตุการณ์ " นั่นเป็นเพราะเรามีเด็ก ๆ " เธอกล่าว " แต่คุณก็รู้ใช่มั้ยว่า ถ้าเราเป็นผู้ชายกับเด็ก เราก็จะบินกลับบ้านพรุ่งนี้ ทำไมต้องเป็นแม่ คุณไม่ต้องกลับไปที่โรงแรม แล้วนอน "

เป็นอาหารกลางวัน สหาย เธอมีมาตรฐานระดับ neuroses อาหารสำหรับผู้หญิงอายุของเรา เธอว่าเธอต้องการผู้ชาย PR สั่งข้างของชิป แต่เขาบอกว่า ฉันไม่ต้องการมันฝรั่งทอด ใช่ , แต่เราต้องการบาง แม็คคาร์ทนีย์ กล่าว " เราต้องมีอะไรที่น่าตื่นเต้นบนโต๊ะใช่มั้ย ? " เธอดึงดูดฉัน ( เธอได้สองถึงสามชิป ) เธอมีบางฝึกฝนร่างกายและดูหนุ่ม 42 ,ไม่ได้อยู่ใน botoxed ก็ตาม แต่เพราะมีบางอย่างที่เด็กตลอดกาลเรื่องกระ ฟ๊อกซี่เคลือบสี และเพราะเงินตัวเอง 100% ออกปีใบหน้า

ทำตามความเชื่อของวันรอบวิธีการเป็นแม่ที่ดีในขณะที่ทำงานอย่างหนักเป็นกล่อมเรื่องอยู่ในขณะนี้ : เวลาที่ผมทำงานผมมุ่งมั่น ทำงาน เมื่อผมกับเด็กของผม ผมให้ 100% แต่ แม็คคาร์ทนี่ย์ ปกติคำถาม มันตรา ง่ายนี้ " มันไม่ได้เป็นแบบนั้นจริงๆ เหรอ ? เพราะคุณกำลังอ่านนิทานก่อนนอนและก็จำ โทร คุณไม่ได้ทำ และเมื่อฉันปล่อยเด็กของผมที่โรงเรียน ผมสังเกตเห็นว่าองผู้ใส่ ความคิดที่ว่าคุณสามารถมีชีวิตอยู่ในช่วงเวลาหนึ่งไม่ได้ทำให้รู้สึกถึงฉัน เมื่อฉันมี มิลเลอร์ เขามาเมื่อสามสัปดาห์ก่อนก่อนแสดงแฟชั่นของฉัน แล้วดีเจก็เป็นคนแรกที่พบเขาในโรงพยาบาล พูดถึงการแสดงเพลง “ เรากล่าวว่า เมื่อเร็วๆ นี้ ตัวอย่าง โด่งทำให้มันกลายเป็นที่ยอมรับได้สำหรับนักออกแบบที่จะพาหญิงลาคลอดบุตร " มันเยี่ยมมาก ผมค่อนข้างรำคาญฉันพลาดออก แต่ จริงๆ ผมไม่อยากเปลี่ยน เด็ก ๆของฉันมีมาก เพียงที่ยอดเยี่ยม”