The festival was imported to Japan

The festival was imported to Japan by the Empress Kōken . It originated from "The Festival to Plead for Skills" , which was celebrated in China and also was adopted in the Kyoto Imperial Palace from the Heian period.

The festival gained widespread popularity amongst the general public by the early Edo period,[3]:19 when it became mixed with various Obon or Bon traditions (because Bon was held on 15th of the seventh month then), and developed into the modern Tanabata festival. Popular customs relating to the festival varied by region of the country,[3]:20 but generally, girls wished for better sewing and craftsmanship, and boys wished for better handwriting by writing wishes on strips of paper. At this time, the custom was to use dew left on taro leaves to create the ink used to write wishes. Incidentally, Bon is now held on 15 August on the solar calendar, close to its original date on the lunar calendar, making Tanabata and Bon separate events.

The name Tanabata is remotely related to the Japanese reading of the Chinese characters 七夕, which used to be read as "Shichiseki". It is believed that a Shinto purification ceremony existed around the same time[further explanation needed], in which a Shinto miko wove a special cloth on a loom called a Tanabata (棚機?) near waters and offered it to a god to pray for protection of rice crops from rain or storm and for good harvest later in autumn. Gradually this ceremony merged with Kikkōden to become Tanabata[further explanation needed]. The Chinese characters 七夕 and the Japanese reading Tanabata joined to mean the same festival, although originally they were two different things, an example of ateji.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เทศกาลมีการนำเข้าญี่ปุ่น โดย Kōken ดิเอ็มเพรส มันมาจาก "เดอะเทศกาลการยอมรับสำหรับทักษะ" ซึ่งมีการเฉลิมฉลองในประเทศจีน และยัง ถูกนำมาใช้ในพระราชวังเกียวโตจากระยะเฮ

เทศกาลได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายในบรรดาประชาชนทั่วไป โดยยุคเอะโดะต้น, [3]:19 เมื่อมันกลายเป็นผสมกับประเพณี Obon หรือบอนต่าง ๆ (เนื่องจากบอนวันที่ 15 ของเดือนเจ็ดแล้ว), และพัฒนาเป็นเทศกาลทะนะบะตะสมัยใหม่ ประเพณีนิยมที่เกี่ยวข้องกับงานที่แตกต่างกันตามภูมิภาคของประเทศ, [3]: 20 แต่โดยทั่วไป ปรารถนาดี เย็บฝีมือ และชายหญิงปรารถนาสำหรับลายมือดีขึ้น โดยการเขียนความปรารถนาในแถบของกระดาษ ตอนนี้ กำหนดเองมีการ ใช้ดิวดรอพทิ้งใบเผือกเพื่อสร้างหมึกที่ใช้ในการเขียนความปรารถนา บังเอิญ บอนตอนนี้วันที่ 15 สิงหาคมในปฏิทินสุริยคติ ใกล้กับวันเดิมบนปฏิทินจันทรคติ ทำทะนะบะตะและบอนแยกเหตุการณ์

ชื่อทะนะบะตะจะเกี่ยวข้องกับการอ่านภาษาญี่ปุ่นของ七夕ตัวอักษรจีน ซึ่งใช้ในการอ่านเป็น "Shichiseki" จากระยะไกล เชื่อกันว่าว่า พิธีชินโตฟอกอยู่ทั่วกัน [เพิ่มเติมอธิบายต้อง], ที่เป็นมิโกะชินโตเพื่อผ้าพิเศษบนหูกเรียกว่าทะนะบะตะ (棚機) ใกล้น้ำ และเสนอให้พระเจ้าอธิษฐานป้องกันข้าวจากฝนหรือพายุ และดีเก็บเกี่ยวในฤดูใบไม้ร่วง ค่อย ๆ พิธีนี้รวมกับ Kikkōden เป็น ทะนะบะตะ [เพิ่มเติมอธิบายจำเป็น] 七夕ตัวอักษรจีนและภาษาญี่ปุ่นอ่านทะนะบะตะเข้าร่วมการงานเดียวกัน แม้ว่าแต่เดิม พวกเขาแตกต่างกันสองสิ่ง ตัวอย่างของ ateji

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นเทศกาลที่นำเข้าประเทศญี่ปุ่นโดยคุณหญิง Koken มันมาจาก "เทศกาลที่จะสารภาพทักษะ" ซึ่งกำลังโด่งดังในประเทศจีนและยังถูกนำมาใช้ในพระราชวังอิมพีเรียลเกียวโตจากที่ละช่วงเทศกาลที่ได้รับความนิยมแพร่หลายในหมู่ประชาชนทั่วไปโดยอีดีโอประจำเดือนต้น [3]: 19 เมื่อมันกลายเป็นที่ผสมกับหลาย Obon หรือบอนประเพณี (เพราะบอนถูกจัดขึ้นในวันที่ 15 ของเดือนที่เจ็ดแล้ว) และพัฒนาเป็นเทศกาลทานาบาตะที่ทันสมัย ศุลกากรที่เป็นที่นิยมที่เกี่ยวข้องกับเทศกาลที่แตกต่างกันในแต่ละภูมิภาคของประเทศ [3]: 20 แต่โดยทั่วไปสาว ๆ อยากให้การตัดเย็บที่ดีกว่าและงานฝีมือและเด็กผู้ชายอยากให้เขียนด้วยลายมือที่ดีขึ้นโดยการเขียนความปรารถนาในแถบกระดาษ ในเวลานี้เองคือการใช้น้ำค้างซ้ายบนเผือกใบเพื่อสร้างหมึกที่ใช้ในการเขียนความปรารถนา บังเอิญบอนตอนนี้จะจัดขึ้นในวันที่ 15 สิงหาคมปฏิทินสุริยคติใกล้กับวันที่เดิมในปฏิทินจันทรคติทำให้ทานาบาตะบอนและเหตุการณ์ที่แยกชื่อทานาบาตะที่เกี่ยวข้องระยะไกลเพื่อการอ่านภาษาญี่ปุ่นของตัวอักษรจีน七夕ซึ่งใช้ในการ จะอ่านเป็น "Shichiseki" มีความเชื่อกันว่าพิธีบริสุทธิ์ชินโตอยู่รอบในเวลาเดียวกัน [คำอธิบายเพิ่มเติมจำเป็น] ซึ่งในศาสนาชินโตโกะถักทอผ้าพิเศษที่ทอผ้าที่เรียกว่าทานาบาตะ (棚機?) ใกล้น่านน้ำและเสนอให้พระเจ้าจะอธิษฐานสำหรับการป้องกัน ของพืชข้าวจากฝนหรือพายุและสำหรับการเก็บเกี่ยวที่ดีต่อไปในฤดูใบไม้ร่วง ค่อยๆพิธีนี้รวมกับKikkōdenที่จะเป็นทานาบาตะ [คำอธิบายเพิ่มเติมจำเป็น] ตัวอักษรจีน七夕และญี่ปุ่นเข้าร่วมการอ่านทานาบาตะหมายถึงเทศกาลเดียวกัน แต่เดิมพวกเขาเป็นสองสิ่งที่แตกต่างกันตัวอย่างของ ateji

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เทศกาลถูกนำเข้าไปยังประเทศญี่ปุ่นโดยสมเด็จพระจักรพรรดินีโคเคน มันมาจาก " เทศกาลเพื่อร้องขอทักษะ " ซึ่งโด่งดังในประเทศจีน และยังเป็นลูกบุญธรรมในพระราชวังเกียวโตจากฮันเหียน

เทศกาลได้รับความนิยมอย่างกว้างขวางในหมู่ประชาชนทั่วไป โดยสมัยเอโดะตอนต้น [ 3 ] :19 เมื่อมันมาผสมกับโอบ้งต่างๆหรือประเพณี ( เพราะบอนบอน จัดขึ้น ในวันที่ 15 ของเดือนที่เจ็ดแล้ว ) และพัฒนาเป็นโมเดิร์นเทศกาลทานาบาตะค่ะ . ประเพณีที่นิยมที่เกี่ยวข้องกับเทศกาลที่แตกต่างกันตามภูมิภาคของประเทศ [ 3 ] : 20 แต่โดยทั่วไปผู้หญิงปรารถนาดีตัดเย็บและฝีมือ และเด็กชายหวังดีกว่าลายมือเขียนอวยพรบนแผ่นกระดาษในเวลานี้เองคือใช้น้ำค้างบนใบซ้ายทาโร่สร้างหมึกที่ใช้เขียนความปรารถนา อนึ่ง บอน ตอนนี้วันที่ 15 สิงหาคมในปฏิทินแสงอาทิตย์ใกล้ของเดิมวันที่บนปฏิทินทางจันทรคติ และทำให้ทานาบาตะบอน แยกเหตุการณ์

ชื่อ ทานาบาตะ คือจากระยะไกลที่เกี่ยวข้องกับการอ่านภาษาญี่ปุ่นเป็นภาษาจีน七夕ซึ่งเคยถูกอ่านเป็น " shichiseki "เชื่อกันว่า พิธีบริสุทธิ์ชินโตมีอยู่รอบเวลาเดียวกัน [ เพิ่มเติมคำอธิบายที่จำเป็น ] ซึ่งในศาสนาชินโตมิโกะทอผ้าพิเศษบนเครื่องทอผ้าที่เรียกว่าทานาบาตะ ( 棚機 ? ) ใกล้น้ำและมอบให้กับพระเจ้า อธิษฐานสำหรับการป้องกันของพืชข้าวจากฝนหรือพายุ และผลผลิตดีต่อมาในฤดูใบไม้ร่วงค่อย ๆ พิธีนี้รวมกับ kikk โฮเดนเป็นทานาบาตะอธิบายเพิ่มเติม [ จำเป็น ] อักขระภาษาจีนและญี่ปุ่นเข้าร่วม七夕อ่านทานาบาตะ หมายถึงงานเดียวกันแม้ว่า แต่เดิมพวกเขาเป็นสองสิ่งที่แตกต่างกัน ตัวอย่างของ ateji .