- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
implications of his arguments for t
implications of his arguments for the public sector, and often supplied government
with policy advice based on his intellectual labors (Buchholtz , –).
Though rational choice’s basic intellectual toolkit is centuries old, students of
public administration largely ignored it until relatively recently. Public administration
was intellectually cross-fertilized with business-oriented disciplines such
as management and organization theory as early as the late nineteenth century,
but it was another half century before economists began transferring the formal
theories of their home discipline to politics. With Anthony Downs’s An Economic
Theory of Democracy (), and James Buchanan and Gordon Tullock’s The Calculus
of Consent (), the implications of economic theory for the public sector
could be ignored no longer. These works presented an immediate challenge to orthodox
thinking in public administration and political science (Buchanan and
Tullock’s work is widely considered to mark the formal founding of rational choice
theory). The key characteristic separating these works from traditional approaches
to political and public administration theory was their emphasis on the rational,
self-interested actor. In these frameworks, the public-spirited citizen and the neutrally
competent public servant were replaced with the rational utility maximizer.
Following Smith’s lead, citizens and civil servants in these frameworks were not
presumed to engage in political behavior because of civic ideals or commitment
to the common good; instead, it was assumed they engaged in political behavior
for the same reasons they engaged in economic behavior, namely, they were motivated
by a desire to benefit themselves.
Rational choice theory is thus anchored to the belief that the central behavioral
assumption of the neoclassical economic paradigm is universal: Self-interest drives
our decisions and actions, whether these are purchasing a car, voting, or formulating
a public budget. From this starting point, it is a short step to the notion of
markets for public services, a situation where citizen-consumers shop for the public
goods and services they most prefer, and producers of these services are competitive
organizations whose self-interest is coupled to the need for efficient
response to consumer demand. This, needless to say, contradicts orthodox public
administration notions of who should provide public services and how: bureaucracies
in centralized jurisdictions that are responsive to representative democratic
institutions rather than consumer demand.
This large-scale challenge to traditional thinking in public administration is
fashioned from remarkably simple theoretical tools. As outlined by Buchanan and
Tullock, there are only two key assumptions of rational choice theory. () The average
individual is a self-interested utility maximizer. This means an individual
knows her preferences or goals, can rank-order them, and when faced with a set
of options to achieve those preferences will choose those expected to maximize
individual benefits and minimize individual costs. This preferred mix of benefits
with policy advice based on his intellectual labors (Buchholtz , –).
Though rational choice’s basic intellectual toolkit is centuries old, students of
public administration largely ignored it until relatively recently. Public administration
was intellectually cross-fertilized with business-oriented disciplines such
as management and organization theory as early as the late nineteenth century,
but it was another half century before economists began transferring the formal
theories of their home discipline to politics. With Anthony Downs’s An Economic
Theory of Democracy (), and James Buchanan and Gordon Tullock’s The Calculus
of Consent (), the implications of economic theory for the public sector
could be ignored no longer. These works presented an immediate challenge to orthodox
thinking in public administration and political science (Buchanan and
Tullock’s work is widely considered to mark the formal founding of rational choice
theory). The key characteristic separating these works from traditional approaches
to political and public administration theory was their emphasis on the rational,
self-interested actor. In these frameworks, the public-spirited citizen and the neutrally
competent public servant were replaced with the rational utility maximizer.
Following Smith’s lead, citizens and civil servants in these frameworks were not
presumed to engage in political behavior because of civic ideals or commitment
to the common good; instead, it was assumed they engaged in political behavior
for the same reasons they engaged in economic behavior, namely, they were motivated
by a desire to benefit themselves.
Rational choice theory is thus anchored to the belief that the central behavioral
assumption of the neoclassical economic paradigm is universal: Self-interest drives
our decisions and actions, whether these are purchasing a car, voting, or formulating
a public budget. From this starting point, it is a short step to the notion of
markets for public services, a situation where citizen-consumers shop for the public
goods and services they most prefer, and producers of these services are competitive
organizations whose self-interest is coupled to the need for efficient
response to consumer demand. This, needless to say, contradicts orthodox public
administration notions of who should provide public services and how: bureaucracies
in centralized jurisdictions that are responsive to representative democratic
institutions rather than consumer demand.
This large-scale challenge to traditional thinking in public administration is
fashioned from remarkably simple theoretical tools. As outlined by Buchanan and
Tullock, there are only two key assumptions of rational choice theory. () The average
individual is a self-interested utility maximizer. This means an individual
knows her preferences or goals, can rank-order them, and when faced with a set
of options to achieve those preferences will choose those expected to maximize
individual benefits and minimize individual costs. This preferred mix of benefits
0/5000
implications of his arguments for the public sector, and often supplied government
with policy advice based on his intellectual labors (Buchholtz , –).
Though rational choice’s basic intellectual toolkit is centuries old, students of
public administration largely ignored it until relatively recently. Public administration
was intellectually cross-fertilized with business-oriented disciplines such
as management and organization theory as early as the late nineteenth century,
but it was another half century before economists began transferring the formal
theories of their home discipline to politics. With Anthony Downs’s An Economic
Theory of Democracy (), and James Buchanan and Gordon Tullock’s The Calculus
of Consent (), the implications of economic theory for the public sector
could be ignored no longer. These works presented an immediate challenge to orthodox
thinking in public administration and political science (Buchanan and
Tullock’s work is widely considered to mark the formal founding of rational choice
theory). The key characteristic separating these works from traditional approaches
to political and public administration theory was their emphasis on the rational,
self-interested actor. In these frameworks, the public-spirited citizen and the neutrally
competent public servant were replaced with the rational utility maximizer.
Following Smith’s lead, citizens and civil servants in these frameworks were not
presumed to engage in political behavior because of civic ideals or commitment
to the common good; instead, it was assumed they engaged in political behavior
for the same reasons they engaged in economic behavior, namely, they were motivated
by a desire to benefit themselves.
Rational choice theory is thus anchored to the belief that the central behavioral
assumption of the neoclassical economic paradigm is universal: Self-interest drives
our decisions and actions, whether these are purchasing a car, voting, or formulating
a public budget. From this starting point, it is a short step to the notion of
markets for public services, a situation where citizen-consumers shop for the public
goods and services they most prefer, and producers of these services are competitive
organizations whose self-interest is coupled to the need for efficient
response to consumer demand. This, needless to say, contradicts orthodox public
administration notions of who should provide public services and how: bureaucracies
in centralized jurisdictions that are responsive to representative democratic
institutions rather than consumer demand.
This large-scale challenge to traditional thinking in public administration is
fashioned from remarkably simple theoretical tools. As outlined by Buchanan and
Tullock, there are only two key assumptions of rational choice theory. () The average
individual is a self-interested utility maximizer. This means an individual
knows her preferences or goals, can rank-order them, and when faced with a set
of options to achieve those preferences will choose those expected to maximize
individual benefits and minimize individual costs. This preferred mix of benefits
with policy advice based on his intellectual labors (Buchholtz , –).
Though rational choice’s basic intellectual toolkit is centuries old, students of
public administration largely ignored it until relatively recently. Public administration
was intellectually cross-fertilized with business-oriented disciplines such
as management and organization theory as early as the late nineteenth century,
but it was another half century before economists began transferring the formal
theories of their home discipline to politics. With Anthony Downs’s An Economic
Theory of Democracy (), and James Buchanan and Gordon Tullock’s The Calculus
of Consent (), the implications of economic theory for the public sector
could be ignored no longer. These works presented an immediate challenge to orthodox
thinking in public administration and political science (Buchanan and
Tullock’s work is widely considered to mark the formal founding of rational choice
theory). The key characteristic separating these works from traditional approaches
to political and public administration theory was their emphasis on the rational,
self-interested actor. In these frameworks, the public-spirited citizen and the neutrally
competent public servant were replaced with the rational utility maximizer.
Following Smith’s lead, citizens and civil servants in these frameworks were not
presumed to engage in political behavior because of civic ideals or commitment
to the common good; instead, it was assumed they engaged in political behavior
for the same reasons they engaged in economic behavior, namely, they were motivated
by a desire to benefit themselves.
Rational choice theory is thus anchored to the belief that the central behavioral
assumption of the neoclassical economic paradigm is universal: Self-interest drives
our decisions and actions, whether these are purchasing a car, voting, or formulating
a public budget. From this starting point, it is a short step to the notion of
markets for public services, a situation where citizen-consumers shop for the public
goods and services they most prefer, and producers of these services are competitive
organizations whose self-interest is coupled to the need for efficient
response to consumer demand. This, needless to say, contradicts orthodox public
administration notions of who should provide public services and how: bureaucracies
in centralized jurisdictions that are responsive to representative democratic
institutions rather than consumer demand.
This large-scale challenge to traditional thinking in public administration is
fashioned from remarkably simple theoretical tools. As outlined by Buchanan and
Tullock, there are only two key assumptions of rational choice theory. () The average
individual is a self-interested utility maximizer. This means an individual
knows her preferences or goals, can rank-order them, and when faced with a set
of options to achieve those preferences will choose those expected to maximize
individual benefits and minimize individual costs. This preferred mix of benefits
การแปล กรุณารอสักครู่..
implications of his arguments for the public sector, and often supplied government
with policy advice based on his intellectual labors (Buchholtz , –).
Though rational choice’s basic intellectual toolkit is centuries old, students of
public administration largely ignored it until relatively recently. Public administration
was intellectually cross-fertilized with business-oriented disciplines such
as management and organization theory as early as the late nineteenth century,
but it was another half century before economists began transferring the formal
theories of their home discipline to politics. With Anthony Downs’s An Economic
Theory of Democracy (), and James Buchanan and Gordon Tullock’s The Calculus
of Consent (), the implications of economic theory for the public sector
could be ignored no longer. These works presented an immediate challenge to orthodox
thinking in public administration and political science (Buchanan and
Tullock’s work is widely considered to mark the formal founding of rational choice
theory). The key characteristic separating these works from traditional approaches
to political and public administration theory was their emphasis on the rational,
self-interested actor. In these frameworks, the public-spirited citizen and the neutrally
competent public servant were replaced with the rational utility maximizer.
Following Smith’s lead, citizens and civil servants in these frameworks were not
presumed to engage in political behavior because of civic ideals or commitment
to the common good; instead, it was assumed they engaged in political behavior
for the same reasons they engaged in economic behavior, namely, they were motivated
by a desire to benefit themselves.
Rational choice theory is thus anchored to the belief that the central behavioral
assumption of the neoclassical economic paradigm is universal: Self-interest drives
our decisions and actions, whether these are purchasing a car, voting, or formulating
a public budget. From this starting point, it is a short step to the notion of
markets for public services, a situation where citizen-consumers shop for the public
goods and services they most prefer, and producers of these services are competitive
organizations whose self-interest is coupled to the need for efficient
response to consumer demand. This, needless to say, contradicts orthodox public
administration notions of who should provide public services and how: bureaucracies
in centralized jurisdictions that are responsive to representative democratic
institutions rather than consumer demand.
This large-scale challenge to traditional thinking in public administration is
fashioned from remarkably simple theoretical tools. As outlined by Buchanan and
Tullock, there are only two key assumptions of rational choice theory. () The average
individual is a self-interested utility maximizer. This means an individual
knows her preferences or goals, can rank-order them, and when faced with a set
of options to achieve those preferences will choose those expected to maximize
individual benefits and minimize individual costs. This preferred mix of benefits
with policy advice based on his intellectual labors (Buchholtz , –).
Though rational choice’s basic intellectual toolkit is centuries old, students of
public administration largely ignored it until relatively recently. Public administration
was intellectually cross-fertilized with business-oriented disciplines such
as management and organization theory as early as the late nineteenth century,
but it was another half century before economists began transferring the formal
theories of their home discipline to politics. With Anthony Downs’s An Economic
Theory of Democracy (), and James Buchanan and Gordon Tullock’s The Calculus
of Consent (), the implications of economic theory for the public sector
could be ignored no longer. These works presented an immediate challenge to orthodox
thinking in public administration and political science (Buchanan and
Tullock’s work is widely considered to mark the formal founding of rational choice
theory). The key characteristic separating these works from traditional approaches
to political and public administration theory was their emphasis on the rational,
self-interested actor. In these frameworks, the public-spirited citizen and the neutrally
competent public servant were replaced with the rational utility maximizer.
Following Smith’s lead, citizens and civil servants in these frameworks were not
presumed to engage in political behavior because of civic ideals or commitment
to the common good; instead, it was assumed they engaged in political behavior
for the same reasons they engaged in economic behavior, namely, they were motivated
by a desire to benefit themselves.
Rational choice theory is thus anchored to the belief that the central behavioral
assumption of the neoclassical economic paradigm is universal: Self-interest drives
our decisions and actions, whether these are purchasing a car, voting, or formulating
a public budget. From this starting point, it is a short step to the notion of
markets for public services, a situation where citizen-consumers shop for the public
goods and services they most prefer, and producers of these services are competitive
organizations whose self-interest is coupled to the need for efficient
response to consumer demand. This, needless to say, contradicts orthodox public
administration notions of who should provide public services and how: bureaucracies
in centralized jurisdictions that are responsive to representative democratic
institutions rather than consumer demand.
This large-scale challenge to traditional thinking in public administration is
fashioned from remarkably simple theoretical tools. As outlined by Buchanan and
Tullock, there are only two key assumptions of rational choice theory. () The average
individual is a self-interested utility maximizer. This means an individual
knows her preferences or goals, can rank-order them, and when faced with a set
of options to achieve those preferences will choose those expected to maximize
individual benefits and minimize individual costs. This preferred mix of benefits
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลกระทบของอาร์กิวเมนต์ของเขาสำหรับภาครัฐ และมักจะให้คำแนะนำกับรัฐบาล
นโยบายการใช้แรงงานทางปัญญาของเขา ( buchholtz – , )
ถึงแม้ว่าเหตุผลทางเลือกของพื้นฐานทางปัญญาเป็นศตวรรษเก่า นักศึกษา
รัฐประศาสนศาสตร์ไปละเว้นจนกว่าค่อนข้างเมื่อเร็ว ๆ นี้ การบริหารรัฐกิจ
คือปัญญาข้ามผสมกับ ธุรกิจที่มุ่งเน้นวินัยเช่น
เป็นและการจัดการทฤษฎีองค์การเร็วเท่าที่ศตวรรษที่สิบเก้าปลาย
แต่อีกครึ่งศตวรรษก่อนนักเศรษฐศาสตร์เริ่มโอนอย่างเป็นทางการ
ทฤษฎีของวินัยที่บ้านของตนเพื่อการเมือง กับแอนโทนีดาวน์
เศรษฐกิจทฤษฎีประชาธิปไตย ( )เจมส์บูคานัน และ กอร์ดอน และ tullock เป็นแคลคูลัส
ยินยอม ( ) ความหมายของทฤษฎีเศรษฐศาสตร์สำหรับภาครัฐ
อาจจะไม่สนใจอีกต่อไป ผลงานเหล่านี้นำเสนอความท้าทายทันทีดั้งเดิม
คิดในทางรัฐประศาสนศาสตร์และรัฐศาสตร์ ( Buchanan และ
tullock ทํางานพิจารณาอย่างกว้างขวางมาร์คผู้ก่อตั้งอย่างเป็นทางการของเหตุผลทางเลือก
ทฤษฎี )กุญแจลักษณะแยกผลงานเหล่านี้จากเดิมวิธีการ
ทฤษฎีทางการเมืองและการบริหาร คือ เน้นของพวกเขาในเหตุผล
ตนเองสนใจนักแสดง ในกรอบนี้ พลเมืองที่มีชีวิตชีวาสาธารณะและเป็นกลาง
มีข้าราชการถูกแทนที่ด้วยการเพิ่มอรรถประโยชน์ เหตุผล . .
ต่อไปนี้สมิท ตะกั่วประชาชนและข้าราชการในกรอบเหล่านี้ไม่ได้
สันนิษฐานว่ามีส่วนร่วมในพฤติกรรมทางการเมือง เพราะอุดมการณ์ประชาสังคมหรือความมุ่งมั่นเพื่อส่วนรวม
; แทน , ว่าพวกเขามีส่วนร่วมในพฤติกรรมทางการเมือง
สำหรับเหตุผลเดียวกันพวกเขามีส่วนร่วมในพฤติกรรมทางเศรษฐกิจคือ , พวกเขามีแรงจูงใจจากความปรารถนาที่จะได้รับประโยชน์ตัวเอง
.ทฤษฎีการเลือกอย่างมีเหตุผล จึงยึดความเชื่อที่ว่า
พฤติกรรมกลางขยายตัวของกระบวนทัศน์ทางเศรษฐกิจต่างๆที่เป็นสากล : ไดรฟ์ความสนใจตนเอง การตัดสินใจและการกระทำของเรา
ไม่ว่าเหล่านี้จะซื้อรถยนต์ การโหวต หรือการกำหนด
งบประมาณสาธารณะ จากจุดเริ่มต้นนี้เอง มันเป็นขั้นตอนสั้นๆ ให้ความคิดของ
ตลาดสำหรับการบริการสาธารณะสถานการณ์ที่ประชาชนผู้บริโภคร้านค้าสำหรับประชาชน
สินค้าและบริการที่พวกเขาส่วนใหญ่ชอบและผู้ผลิตของบริการเหล่านี้มีการแข่งขัน
องค์กรซึ่งการเป็นคู่เพื่อต้องการตอบสนองอย่างมีประสิทธิภาพ
ความต้องการของผู้บริโภค นี่ ไม่ต้องพูดอะไร ขัดแย้งกับความคิดของการบริหารสาธารณะ
ดั้งเดิมที่ให้บริการสาธารณะและวิธีการ : การปกครอง
ในส่วนกลางสังกัดที่ตอบสนองตัวแทนประชาธิปไตย
สถาบันมากกว่าความต้องการของ ผู้บริโภค
ขนาดใหญ่นี้ท้าทายดั้งเดิมคิดในการบริหารคือ
fashioned จากเครื่องมือทางทฤษฎีง่ายอย่างน่าทึ่ง . ตามที่ระบุโดย Buchanan และ
tullock มีเพียงสองหลักสมมติฐานของทฤษฎีทางเลือกที่มีเหตุผล (
) โดยเฉลี่ยบุคคลเป็นตนเองที่สนใจโปรแกรมเพิ่ม . นี้หมายถึงบุคคล
เธอรู้ความต้องการหรือเป้าหมายได้ อันดับ และเมื่อเผชิญกับชุดของตัวเลือกเพื่อให้บรรลุการตั้งค่าเหล่านั้น
คาดว่าจะเลือกเพื่อเพิ่มผลประโยชน์ส่วนบุคคล และลดต้นทุนของแต่ละบุคคล ผสมของผลประโยชน์ที่ต้องการ
นโยบายการใช้แรงงานทางปัญญาของเขา ( buchholtz – , )
ถึงแม้ว่าเหตุผลทางเลือกของพื้นฐานทางปัญญาเป็นศตวรรษเก่า นักศึกษา
รัฐประศาสนศาสตร์ไปละเว้นจนกว่าค่อนข้างเมื่อเร็ว ๆ นี้ การบริหารรัฐกิจ
คือปัญญาข้ามผสมกับ ธุรกิจที่มุ่งเน้นวินัยเช่น
เป็นและการจัดการทฤษฎีองค์การเร็วเท่าที่ศตวรรษที่สิบเก้าปลาย
แต่อีกครึ่งศตวรรษก่อนนักเศรษฐศาสตร์เริ่มโอนอย่างเป็นทางการ
ทฤษฎีของวินัยที่บ้านของตนเพื่อการเมือง กับแอนโทนีดาวน์
เศรษฐกิจทฤษฎีประชาธิปไตย ( )เจมส์บูคานัน และ กอร์ดอน และ tullock เป็นแคลคูลัส
ยินยอม ( ) ความหมายของทฤษฎีเศรษฐศาสตร์สำหรับภาครัฐ
อาจจะไม่สนใจอีกต่อไป ผลงานเหล่านี้นำเสนอความท้าทายทันทีดั้งเดิม
คิดในทางรัฐประศาสนศาสตร์และรัฐศาสตร์ ( Buchanan และ
tullock ทํางานพิจารณาอย่างกว้างขวางมาร์คผู้ก่อตั้งอย่างเป็นทางการของเหตุผลทางเลือก
ทฤษฎี )กุญแจลักษณะแยกผลงานเหล่านี้จากเดิมวิธีการ
ทฤษฎีทางการเมืองและการบริหาร คือ เน้นของพวกเขาในเหตุผล
ตนเองสนใจนักแสดง ในกรอบนี้ พลเมืองที่มีชีวิตชีวาสาธารณะและเป็นกลาง
มีข้าราชการถูกแทนที่ด้วยการเพิ่มอรรถประโยชน์ เหตุผล . .
ต่อไปนี้สมิท ตะกั่วประชาชนและข้าราชการในกรอบเหล่านี้ไม่ได้
สันนิษฐานว่ามีส่วนร่วมในพฤติกรรมทางการเมือง เพราะอุดมการณ์ประชาสังคมหรือความมุ่งมั่นเพื่อส่วนรวม
; แทน , ว่าพวกเขามีส่วนร่วมในพฤติกรรมทางการเมือง
สำหรับเหตุผลเดียวกันพวกเขามีส่วนร่วมในพฤติกรรมทางเศรษฐกิจคือ , พวกเขามีแรงจูงใจจากความปรารถนาที่จะได้รับประโยชน์ตัวเอง
.ทฤษฎีการเลือกอย่างมีเหตุผล จึงยึดความเชื่อที่ว่า
พฤติกรรมกลางขยายตัวของกระบวนทัศน์ทางเศรษฐกิจต่างๆที่เป็นสากล : ไดรฟ์ความสนใจตนเอง การตัดสินใจและการกระทำของเรา
ไม่ว่าเหล่านี้จะซื้อรถยนต์ การโหวต หรือการกำหนด
งบประมาณสาธารณะ จากจุดเริ่มต้นนี้เอง มันเป็นขั้นตอนสั้นๆ ให้ความคิดของ
ตลาดสำหรับการบริการสาธารณะสถานการณ์ที่ประชาชนผู้บริโภคร้านค้าสำหรับประชาชน
สินค้าและบริการที่พวกเขาส่วนใหญ่ชอบและผู้ผลิตของบริการเหล่านี้มีการแข่งขัน
องค์กรซึ่งการเป็นคู่เพื่อต้องการตอบสนองอย่างมีประสิทธิภาพ
ความต้องการของผู้บริโภค นี่ ไม่ต้องพูดอะไร ขัดแย้งกับความคิดของการบริหารสาธารณะ
ดั้งเดิมที่ให้บริการสาธารณะและวิธีการ : การปกครอง
ในส่วนกลางสังกัดที่ตอบสนองตัวแทนประชาธิปไตย
สถาบันมากกว่าความต้องการของ ผู้บริโภค
ขนาดใหญ่นี้ท้าทายดั้งเดิมคิดในการบริหารคือ
fashioned จากเครื่องมือทางทฤษฎีง่ายอย่างน่าทึ่ง . ตามที่ระบุโดย Buchanan และ
tullock มีเพียงสองหลักสมมติฐานของทฤษฎีทางเลือกที่มีเหตุผล (
) โดยเฉลี่ยบุคคลเป็นตนเองที่สนใจโปรแกรมเพิ่ม . นี้หมายถึงบุคคล
เธอรู้ความต้องการหรือเป้าหมายได้ อันดับ และเมื่อเผชิญกับชุดของตัวเลือกเพื่อให้บรรลุการตั้งค่าเหล่านั้น
คาดว่าจะเลือกเพื่อเพิ่มผลประโยชน์ส่วนบุคคล และลดต้นทุนของแต่ละบุคคล ผสมของผลประโยชน์ที่ต้องการ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ฉันถามคุณตอนนี้เราเป็นแฟนกันเหมือนเดิมใช
- the bnger the day went on
- เป็นต้น
- smoking
- having drawn a blank everywhere
- ผลลัพธ์ (ภาษาอังกฤษ) 2:I'm very shy
- check
- ใบตอง
- I still don't know if you wanted a pictu
- คุณคิดเอาเอง
- ฉันได้ไปงานแต่งงานของเพื่อนที่ประเทศจีนม
- ส่งของขวัญมาให้
- ผลลัพธ์ (ภาษาอังกฤษ) 3:Want to be my gir
- รักในงานที่ทำ
- U got hot lips
- ออกกอง
- record the absolute pressure and use the
- Chaicumpa said the research team had bee
- วันหยุดคือวันที่มีแต่ความสุข สนุกสนาน แล
- คนที่อยู่ตามฝั่งทะเลโปรดระวังพายุ
- ฉันต้องอยู่อย่างทรมาน
- migrating
- unemployment
- ต่อไป
