Science (from Latin scientia, meani

Science (from Latin scientia, meaning "knowledge"[1]) is a systematic enterprise that builds and organizes knowledge in the form of testable explanations and predictions about the universe.[2][3] In an older and closely related meaning, "science" also refers to a body of knowledge itself, of the type that can be rationally explained and reliably applied. A practitioner of science is known as a scientist.

Since classical antiquity, science as a type of knowledge has been closely linked to philosophy. In the early modern period the words "science" and "philosophy of nature" were sometimes used interchangeably.[4] By the 17th century, natural philosophy (which is today called "natural science") was considered a separate branch of philosophy.[5]

In modern usage, "science" most often refers to a way of pursuing knowledge, not only the knowledge itself. It is also often restricted to those branches of study that seek to explain the phenomena of the material universe.[6] In the 17th and 18th centuries scientists increasingly sought to formulate knowledge in terms of laws of nature such as Newton's laws of motion. And over the course of the 19th century, the word "science" became increasingly associated with the scientific method itself, as a disciplined way to study the natural world, including physics, chemistry, geology and biology. It is in the 19th century also that the term scientist was created by the naturalist-theologian William Whewell to distinguish those who sought knowledge on nature from those who sought other types of knowledge.[7]

However, "science" has also continued to be used in a broad sense to denote reliable and teachable knowledge about a topic, as reflected in modern terms like library science or computer science. This is also reflected in the names of some areas of academic study such as "social science" or "political science

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิทยาศาสตร์ (จากละติน scientia หมายถึง "knowledge"[1]) เป็นระบบองค์กรที่สร้าง และจัดการความรู้ในรูปแบบของคำอธิบาย testable และคาดคะเนเกี่ยวกับจักรวาล[2][3] ในการที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด และรุ่นเก่าความหมาย "วิทยาศาสตร์" ยังอ้างถึงเป็นองค์ความรู้เอง ชนิดที่สามารถอธิบายลูก และได้ใช้ เรียกว่าผู้ประกอบการของวิทยาศาสตร์เป็นนักวิทยาศาสตร์

ตั้งแต่สมัยคลาสสิก วิทยาศาสตร์เป็นชนิดของความรู้ได้อย่างใกล้ชิดเชื่อมโยงกับปรัชญา ในยุคแรกๆ คำ "วิทยาศาสตร์" และ "ปรัชญาธรรมชาติ" บางครั้งใช้สลับกัน[4] โดยศตวรรษที่ 17 ปรัชญาธรรมชาติ (ซึ่งปัจจุบันเรียกว่า "วิทยาศาสตร์ธรรมชาติ") ถูกพิจารณาแยกสาขาของปรัชญา[5]

ในการใช้งานทันสมัย "วิทยาศาสตร์" มักอ้างถึงวิธีการใฝ่หาความรู้ ไม่รู้เอง นอกจากนี้มันมักถูกจำกัดกับสาขาที่เรียนที่พยายามอธิบายปรากฏการณ์ของจักรวาลวัสดุ[6] ในนักวิทยาศาสตร์ของศตวรรษที่ 17 และ 18 มากพยายามที่จะกำหนดรู้ในกฎธรรมชาติเช่นกฎของนิวตันการเคลื่อน และในช่วงศตวรรษที่ 19 คำ "วิทยาศาสตร์" เป็นเชื่อมโยงมากขึ้น ด้วยวิธีการทางวิทยาศาสตร์ตัวเอง เป็นวิธีที่มีระเบียบวินัยการศึกษาธรรมชาติของโลก ฟิสิกส์ เคมี ธรณีวิทยา และชีววิทยา เป็นในศตวรรษที่นักวิทยาศาสตร์ระยะสร้าง โดยที่ธรรมชาตินิยมนักบวช William Whewell เพื่อแยกแยะผู้ที่ค้นหาความรู้ในธรรมชาติจากผู้ที่ค้นหาความรู้ชนิดอื่น[7]

อย่างไรก็ตาม "วิทยาศาสตร์" ได้ยังอย่างต่อเนื่องจะใช้ในความรู้สึกที่กว้างแสดงความน่าเชื่อถือ และสุวินัยรู้เกี่ยวกับหัวข้อ สะท้อนในสมัยใหม่เช่นด้านวิทยาศาสตร์หรือวิทยาการคอมพิวเตอร์ นี้ยังสะท้อนออกมาในชื่อของบางพื้นที่ของวิชาการศึกษาเช่น "สังคมศาสตร์" หรือ "รัฐศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิทยาศาสตร์ (วิทยาศาสตร์จากภาษาละตินหมายถึง "ความรู้" [1]) [2] [3] เป็นองค์กรที่เป็นระบบที่สร้างและจัดการความรู้ในรูปแบบของคำอธิบายทดสอบและการคาดการณ์เกี่ยวกับจักรวาล. ในความหมายเก่าและที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด " วิทยาศาสตร์ "ยังหมายถึงองค์ความรู้ที่ตัวเองมีชนิดของข้อมูลที่สามารถอธิบายได้อย่างมีเหตุผลและนำไปใช้อย่างน่าเชื่อถือ ประกอบการของวิทยาศาสตร์เป็นที่รู้จักกันเป็นนักวิทยาศาสตร์ตั้งแต่สมัยโบราณคลาสสิกวิทยาศาสตร์เป็นชนิดของความรู้ที่ได้รับการเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับปรัชญา ในช่วงเวลาที่ทันสมัยต้นคำว่า "วิทยาศาสตร์" และ "ปรัชญาของธรรมชาติ" บางครั้งก็ใช้สลับกัน. [4] โดยศตวรรษที่ 17, ปรัชญาธรรมชาติ (ซึ่งเป็นวันนี้เรียกว่า "วิทยาศาสตร์ธรรมชาติ") ถือเป็นสาขาที่แยกจากกันของปรัชญา. [ 5] ในการใช้งานที่ทันสมัย ​​"วิทยาศาสตร์" ส่วนใหญ่มักจะหมายถึงวิธีการของการใฝ่หารู้ไม่เพียง แต่ความรู้ของตัวเอง นอกจากนี้ยังมักจะ จำกัด ให้ผู้ที่สาขาของการศึกษาที่ต้องการที่จะอธิบายปรากฏการณ์ของจักรวาลวัสดุ. [6] ในวันที่ 17 และ 18 ศตวรรษที่นักวิทยาศาสตร์พยายามมากขึ้นในการกำหนดความรู้ในแง่ของกฎของธรรมชาติเช่นกฎหมายของนิวตันของการเคลื่อนไหว และในช่วงศตวรรษที่ 19 คำว่า "วิทยาศาสตร์" กลายเป็นที่เกี่ยวข้องมากขึ้นกับวิธีการทางวิทยาศาสตร์ของตัวเองเป็นวิธีที่มีระเบียบวินัยในการศึกษาธรรมชาติของโลกรวมทั้งฟิสิกส์เคมีธรณีวิทยาและชีววิทยา มันอยู่ในศตวรรษที่ 19 นอกจากนี้ยังมีนักวิทยาศาสตร์ที่เป็นคำที่สร้างขึ้นโดยธรรมชาติ-นักบวชวิลเลียม Whewell ที่จะแยกผู้ที่แสวงหาความรู้เกี่ยวกับธรรมชาติจากผู้ที่ขอประเภทอื่น ๆ ของความรู้. [7] แต่ "วิทยาศาสตร์" ยังคงเป็น ที่ใช้ในความหมายกว้างเพื่อแสดงความรู้ที่เชื่อถือได้และเชื่อฟังเกี่ยวกับหัวข้อที่สะท้อนให้เห็นในแง่ที่ทันสมัยเช่นห้องสมุดวิทยาศาสตร์หรือวิทยาการคอมพิวเตอร์ นอกจากนี้ยังสะท้อนให้เห็นในชื่อของบางพื้นที่ของการศึกษาทางวิชาการเช่น "สังคมศาสตร์" หรือ "รัฐศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิทยาศาสตร์ ( จาก scientia ละตินความหมาย " ความรู้ " [ 1 ] ) เป็นระบบองค์กรที่สร้างและจัดการความรู้ในรูปแบบของการอธิบายและทดสอบได้คาดการณ์เกี่ยวกับจักรวาล [ 2 ] [ 3 ] ในแบบเก่า และความหมายที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด " วิทยาศาสตร์ " ยังหมายถึงองค์ความรู้ของตัวเอง ของประเภท ที่สามารถอธิบายเหตุผลได้ และได้ใช้ผู้ประกอบการของวิทยาศาสตร์ที่เป็นที่รู้จักกันในฐานะที่เป็นนักวิทยาศาสตร์

ตั้งแต่สมัยคลาสสิก วิทยาศาสตร์เป็นประเภทของความรู้ที่ถูกเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับปรัชญา ในช่วงต้นยุคใหม่ คำว่า " วิทยาศาสตร์ " และ " ปรัชญาธรรมชาติ " บางครั้งใช้แทนกันได้ [ 4 ] โดยศตวรรษที่ 17 ปรัชญาธรรมชาติ ( ซึ่งก็คือวันนี้เรียกว่า " วิทยาศาสตร์ " ธรรมชาติ ) ก็ถือว่าเป็นสาขาที่แยกจากกันของปรัชญา [ 5 ]

ในการใช้งานที่ทันสมัย " วิทยาศาสตร์ " มักหมายถึงวิธีการใฝ่หาความรู้ แต่ความรู้นั้นเอง มันมักจำกัดเฉพาะสาขาของการศึกษา ที่พยายามจะอธิบายปรากฏการณ์ของจักรวาลวัตถุ [ 6 ] ในศตวรรษที่ 17 และ 18 นักวิทยาศาสตร์มากขึ้นพยายามที่จะสร้างความรู้ในแง่ของกฎของธรรมชาติ เช่น กฎการเคลื่อนที่ของนิวตัน .และมากกว่าหลักสูตรของศตวรรษที่ 19 คำว่า " วิทยาศาสตร์ " กลายเป็นมากขึ้นที่เกี่ยวข้องกับวิธีการทางวิทยาศาสตร์นั่นเอง เป็นวินัยที่ศึกษาโลก ธรรมชาติ ได้แก่ ฟิสิกส์ เคมี ธรณีวิทยาและชีววิทยามันเป็นในศตวรรษที่ 19 ที่คำว่านักวิทยาศาสตร์ถูกสร้างขึ้นโดยนักธรรมชาติวิทยานักบวช William Whewell แยกแยะผู้ที่แสวงหาความรู้จากผู้ที่แสวงหาธรรมชาติชนิดอื่น ๆของความรู้ [ 7 ]

แต่ " วิทยาศาสตร์ " ก็ยังคงถูกใช้ในความหมายกว้างๆ เพื่อแสดงความน่าเชื่อถือและสุวินัยความรู้เกี่ยวกับ หัวข้อที่สะท้อนในแง่ที่ทันสมัย เช่น ห้องสมุดวิทยาศาสตร์ หรือวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ นี้จะยังปรากฏในชื่อของบางพื้นที่ของวิชาการศึกษา เช่น " วิทยาศาสตร์สังคม " หรือ " รัฐศาสตร์