The difference between the interfac

The difference between the interface friction coefficients for round and angular
materials becomes smaller with an increase in the relative
roughness due to a decrease in the particle size. This comparison
indicates that the angularity of small particles plays a less
important role in interface behavior than that of large particles.
Therefore, the lower bound of the interface friction coefficient
is the true interface friction coefficient, as discussed earlier,
and the upper bound is the internal friction coefficient of sand.
The plot also shows that the correlation between the interface
friction coefficient and the relative roughness is almost unique
for a given granular material, regardless of the kind of interface
material, which corroborates the finding by Esashi et al.
(1966) using three construction materials (steel, wood, and
concrete). This statement may be only true when the normal
stress is relatively low and no plowing of particles into interface
surfaces takes place.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความแตกต่างระหว่างสัมประสิทธิ์แรงเสียดทานอินเทอร์เฟซสำหรับรอบ และเชิงมุมวัสดุจะลดลง ด้วยการเพิ่มขึ้นของญาติความหยาบเนื่องจากการลดขนาดอนุภาค การเปรียบเทียบนี้บ่งชี้ว่า ได้ศูนย์ของอนุภาคขนาดเล็กเล่นน้อยบทบาทสำคัญในการทำงานของอินเทอร์เฟซของอนุภาคขนาดใหญ่กว่าดังนั้น ขอบล่างของค่าสัมประสิทธิ์แรงเสียดทานของอินเตอร์เฟซมีค่าสัมประสิทธิ์แรงเสียดทานของอินเตอร์เฟซที่เป็นจริง ตามที่กล่าวไว้ก่อนหน้านี้และขอบบนมีค่าสัมประสิทธิ์แรงเสียดทานภายในของทรายพล็อตยังแสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ระหว่างอินเทอร์เฟซค่าสัมประสิทธิ์แรงเสียดทานและความขรุขระสัมพัทธ์คือเป็นเอกลักษณ์สำหรับวัสดุเม็ดกำหนด โดยไม่คำนึงถึงชนิดของอินเตอร์เฟซวัสดุ ซึ่ง corroborates การค้นพบโดยฮกเก et al(1966) โดยใช้วัสดุก่อสร้าง 3 (เหล็ก ไม้ และคอนกรีต) คำชี้แจงนี้อาจเป็นเพียงจริงเมื่อปกติมีความเครียดค่อนข้างต่ำและไม่ไถนาของอนุภาคเป็นอินเตอร์เฟซพื้นผิวเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแตกต่างระหว่างค่าสัมประสิทธิ์แรงเสียดทานอินเตอร์เฟซสำหรับกลมและเหลี่ยม
วัสดุจะมีขนาดเล็กที่มีการเพิ่มขึ้นของญาติ
ที่ขรุขระเนื่องจากการลดลงของขนาดอนุภาคที่ การเปรียบเทียบนี้
แสดงให้เห็นว่ามุมของอนุภาคขนาดเล็กเล่นน้อย
บทบาทสำคัญในพฤติกรรมของอินเตอร์เฟซกว่าของอนุภาคขนาดใหญ่.
ดังนั้นการผูกพันการลดลงของค่าสัมประสิทธิ์การอินเตอร์เฟซที่มีแรงเสียดทาน
คือค่าสัมประสิทธิ์การอินเตอร์เฟซที่มีแรงเสียดทานจริงตามที่กล่าวไว้ก่อนหน้านี้
และขอบเขตบนเป็น ค่าสัมประสิทธิ์แรงเสียดทานภายในของทราย.
พล็อตยังแสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ระหว่างอินเตอร์เฟซ
มีค่าสัมประสิทธิ์แรงเสียดทานและความหยาบกร้านของญาติเกือบจะไม่ซ้ำกัน
สำหรับวัสดุเม็ดที่กำหนดโดยไม่คำนึงถึงชนิดของอินเตอร์เฟซ
วัสดุซึ่งยืนยันการค้นพบโดยซาชิ et al,.
(1966 ) โดยใช้วัสดุก่อสร้างที่สาม (เหล็ก, ไม้และ
คอนกรีต) คำสั่งนี้อาจจะเป็นจริงก็ต่อเมื่อปกติ
ความเครียดค่อนข้างต่ำและการไถของอนุภาคเข้าไปในอินเตอร์เฟซที่ไม่มี
พื้นผิวที่จะเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความแตกต่างระหว่างสัมประสิทธิ์แรงเสียดทานรอบและเชิงมุมวัสดุจะกลายเป็นขนาดเล็กที่มีเพิ่มขึ้นในญาติขรุขระเนื่องจากการลดลงในอนุภาคขนาด การเปรียบเทียบนี้บ่งชี้ว่า เชิงมุมของอนุภาคขนาดเล็กเล่นน้อยกว่าบทบาทที่สำคัญในพฤติกรรมของอินเตอร์เฟซที่มีอนุภาคขนาดใหญ่ดังนั้น ขอบเขตล่างของแรงเสียดทานสัมประสิทธิ์คือจริงแรงเสียดทานสัมประสิทธิ์ ตามที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้และผูกไว้ด้านบนภายในค่าสัมประสิทธิ์แรงเสียดทานของทรายเนื้อเรื่องยังแสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ระหว่างอินเตอร์เฟซสัมประสิทธิ์แรงเสียดทานและความขรุขระสัมพัทธ์เป็นเกือบเฉพาะเพื่อให้วัสดุที่ละเอียด , ไม่ว่าชนิดของอินเตอร์เฟซวัสดุที่ HUB การหาโดย esashi et al .( 1966 ) โดยใช้วัสดุก่อสร้าง ( เหล็ก , ไม้ และคอนกรีต ) ข้อความนี้อาจเป็นเพียงความจริงเมื่อปกติความเครียดค่อนข้างต่ำ และไม่มีการไถพรวนของอนุภาคในอินเตอร์เฟซพื้นผิวที่ใช้สถานที่