Taking into account these figures,

Taking into account these figures, it seems fully justified to ask what the major competitive factors are
of the diamond and jewellery exporters in both countries, which is the topic of the present paper.
The comparison between Belgium and Thailand is not as far-fetched as might appear at first sight and
is particularly interesting from another angle.
To maintain their competitiveness, which in Belgium was affected by increasing labour costs, a number
of Belgian diamond companies relocated their cheap segment activities to low wage countries and
focused their activities in Belgium on the high quality segment . Whereas in 1961 the Belgian diamond
business still employed 19010 workers their number had decreased to 3831 by 1992. Thailand was
apparently a favourite host country for the new production facilities of Belgian firms. Apart from the
wage difference - in 1989 Thai wages were one sixth of Belgian wages - this can be explained by the
experience of Thailand in the polishing of precious stones. By 1993, 60 to 70 % of Thai diamond polishing
was controlled by Belgian firms (Bernard et al. 1994).
Our attempt to identify the factors of competitiveness and to point to similarities and differences between
Thailand and Belgium is based on the results of a survey of diamonds and jewellery companies,
conducted in 1997. This is obviously an indirect way of getting such information, as it is exclusively
based on the companies’ perceptions of their strengths and weaknesses, and of the role played of the
marketing mix, but it is extremely difficult to obtain sufficient valid objective data on the performance of
individual exporters or on their strategic behaviour

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การพิจารณาตัวเลขเหล่านี้ ดูเหมือนว่าชิดขอบอย่างถามว่าปัจจัยการแข่งขันที่สำคัญคืออะไรเพชรและอัญมณีผู้ส่งออกทั้งประเทศ ซึ่งเป็นหัวข้อของเอกสารปัจจุบันการเปรียบเทียบระหว่างประเทศเบลเยียมและประเทศไทยไม่ far-fetched อาจปรากฏที่ตา และเป็นที่น่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากมุมอื่นการรักษา การแข่งขันซึ่งในเบลเยียมได้รับผลจากการเพิ่มต้นทุนแรงงาน จำนวนของเพชรเบลเยียม บริษัทย้ายกิจกรรมเซ็กเมนต์ราคาประหยัดไปประเทศค่าจ้างต่ำสุด และเน้นกิจกรรมในเบลเยียมในเซ็กเมนต์คุณภาพสูง ในขณะที่ใน 1961 เพชรเบลเยียมธุรกิจยังคงจ้าง 19010 คนหมายเลขลดลงถึง 3831 โดย 1992 ประเทศไทยได้เห็นได้ชัดว่าเป็นโฮสต์ที่ชื่นชอบประเทศสำหรับอำนวยความสะดวกการผลิตใหม่ของบริษัทในเบลเยียม เหนือจากส่วนต่างค่าจ้าง - ค่าจ้างไทย 1989 ได้หก หนึ่งของค่าจ้างที่เบลเยียม - นี้สามารถอธิบายได้โดยการประสบการณ์ของประเทศไทยในการขัดหินมีค่า โดย 1993, 60-70% ของเพชรขัดถูกควบคุม โดยบริษัทเบลเยียม (Bernard et al. ปี 1994)ความพยายามของเรา เพื่อระบุปัจจัยของการแข่งขัน และชี้ไปที่ความเหมือนและความแตกต่างระหว่างไทยและเบลเยียมอยู่ในผลลัพธ์ของแบบสำรวจของเพชรและอัญมณีบริษัทดำเนินการในปี 1997 นี้เป็นแน่นอนทางอ้อมของการรับข้อมูล จึงขอนำเสนอตามภาพลักษณ์ของบริษัทจุดแข็งและจุดอ่อนของพวกเขา และบทบาทการเล่นของส่วนผสมทางการตลาด แต่มีเรื่องยากมากที่จะได้รับเพียงพอถูกต้องวัตถุประสงค์ข้อมูลประสิทธิภาพการทำงานของผู้ส่งออกแต่ละ หรือพฤติกรรมเชิงกลยุทธ์ของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำนึงถึงตัวเลขเหล่านี้ดูเหมือนว่าธรรมอย่างเต็มที่ที่จะขอให้สิ่งที่ปัจจัยการแข่งขันที่สำคัญเป็น
ผู้ส่งออกเพชรและเครื่องประดับในทั้งสองประเทศซึ่งเป็นหัวข้อของกระดาษในปัจจุบัน.
เปรียบเทียบระหว่างประเทศเบลเยี่ยมและประเทศไทยไม่เป็นที่ลึกซึ้งเป็น อาจจะปรากฏตั้งแต่แรกเห็นและ
เป็นที่น่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากมุมมองอื่น.
เพื่อรักษาความสามารถในการแข่งขันของพวกเขาซึ่งในเบลเยียมได้รับผลกระทบโดยการเพิ่มค่าใช้จ่ายแรงงานเป็นจำนวน
ของ บริษัท เพชรเบลเยียมย้ายกิจกรรมส่วนราคาถูกของพวกเขาไปยังประเทศที่ค่าจ้างต่ำและ
มุ่งเน้นไปที่กิจกรรมของพวกเขาในเบลเยียมบน ส่วนที่มีคุณภาพสูง ในขณะที่ในปี 1961 เพชรเบลเยี่ยม
ธุรกิจยังคงจ้างงาน 19,010 คนงานจำนวนของพวกเขาได้ลดลงถึง 3831 โดยปี 1992 ประเทศไทยก็
เห็นได้ชัดว่าประเทศเจ้าภาพที่ชื่นชอบสำหรับสิ่งอำนวยความสะดวกการผลิตใหม่ของ บริษัท ที่เบลเยียม นอกเหนือจาก
ความแตกต่างของค่าจ้าง - ค่าจ้างในปี 1989 ไทยเป็นหนึ่งในหกของค่าจ้างเบลเยียม - นี้สามารถอธิบายได้ด้วย
ประสบการณ์ของประเทศไทยในการขัดหินมีค่า 1993 โดย 60 ถึง 70% ของเพชรขัดไทย
ถูกควบคุมโดย บริษัท เบลเยียม (เบอร์นาร์ด et al. 1994).
ความพยายามของเราที่จะหาปัจจัยในการแข่งขันและให้ชี้ไปที่ความเหมือนและความแตกต่างระหว่าง
ประเทศไทยและประเทศเบลเยียมจะขึ้นอยู่กับผลของการ การสำรวจของ บริษัท เพชรและอัญมณี
ดำเนินการในปี 1997 นี้จะเห็นได้ชัดทางอ้อมในการได้รับข้อมูลดังกล่าวเป็นที่เฉพาะ
ขึ้นอยู่กับการรับรู้ของ บริษัท ของจุดแข็งและจุดอ่อนของพวกเขาและบทบาทของ
ส่วนประสมทางการตลาด แต่มัน เป็นเรื่องยากมากที่จะได้รับข้อมูลที่ถูกต้องเพียงพอวัตถุประสงค์ในการทำงานของ
ผู้ส่งออกของแต่ละบุคคลหรือต่อพฤติกรรมเชิงกลยุทธ์ของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พิจารณาตัวเลขเหล่านี้ดูเหมือนอย่างชอบธรรม จะถามว่า หลัก ปัจจัยการแข่งขันเป็น
ของเพชรและส่งออกเครื่องประดับในประเทศทั้งสอง ซึ่งเป็นหัวข้อของเอกสารปัจจุบัน
เปรียบเทียบระหว่างเบลเยียมและประเทศไทยไม่น่าเชื่อที่อาจปรากฏขึ้นครั้งแรกและ
เป็นที่น่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากมุมอื่น .
เพื่อรักษาความสามารถในการแข่งขันของพวกเขาซึ่งในเบลเยียม ได้รับผลกระทบจากต้นทุนที่เพิ่มขึ้นแรงงาน จำนวนของ บริษัท เพชรเบลเยี่ยม
ย้ายกิจกรรมส่วนราคาถูกไปยังประเทศค่าแรงต่ำ และเน้นกิจกรรมของพวกเขาในเบลเยียม
บนคุณภาพสูง ส่วน ในขณะที่ในปี 1961 ธุรกิจเพชร
เบลเยียมยังจ้าง 19010 คนงานจำนวนได้ลดลง 3831 โดย 1992 ประเทศไทย
เห็นได้ชัดว่าชื่นชอบประเทศเจ้าภาพในสิ่งอำนวยความสะดวกการผลิตใหม่ของ บริษัท เบลเยียม นอกจากความแตกต่างใน 1989 ไทย
ค่าจ้างค่าจ้างหนึ่งที่หกของค่าจ้าง เบลเยียม - นี้สามารถอธิบายได้โดย
ประสบการณ์ของประเทศไทยในการขัดของอัญมณี ในปี 1993 , 60 ถึง 70 % ของเพชรขัด
ถูกควบคุมโดย บริษัท เบลเยียม ( Bernard et al .
1994 )การพยายามของเราในการระบุองค์ประกอบของการแข่งขัน และเป็นจุด ความเหมือนและความแตกต่างระหว่างไทยและเบลเยียม
ตามผลการสำรวจของ บริษัท เพชรและอัญมณี ,
) ในปี 1997 นี้จะเห็นได้ชัดทางอ้อมของการรับข้อมูลดังกล่าว มันเป็นเฉพาะ
ขึ้นอยู่กับบริษัทรับรู้จุดแข็งและจุดอ่อนของตนเองและบทบาทของ
ส่วนประสมการตลาด แต่มันเป็นเรื่องยากมากที่จะได้รับข้อมูลที่ถูกต้อง เพียงพอ มีต่อการปฏิบัติงานของแต่ละบุคคลหรือพฤติกรรม
ส่งออกกลยุทธ์ของพวกเขา