As with in the first priority there

As with in the first priority there are deviational variables
measured in different units we have to use some normalization
technique to overcome incommensurability .We will use percentage normalization,i.e. we will transform the goal function so as to
divide deviation variables set in the same priority level by their
target values . Here the decision maker wants to make minimization
of exceeding costs more important than minimization of protein
excess. Weight coefficients(within the same goal)are therefore
introduced into the goal function so that costs are three times more
important. In this way the model becomes a combination of
weighted and lexicographic goal programming(see Tamiz et al.
1998). Finally the objective function of the goal programming
model for the scenario D has the following form:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ด้วยในอันดับแรกที่ มีตัวแปร deviationalวัดในหน่วยต่าง ๆ ที่ใช้ฟื้นฟูบางเทคนิคการเอาชนะ incommensurabilityเราจะใช้เปอร์เซ็นต์ normalization,i.e เราจะแปลงฟังก์ชันเป้าหมายเพื่อให้เป็นไปแบ่งตัวแปรความเบี่ยงเบนที่กำหนดระดับความสำคัญเดียวกันระดับโดยการค่าเป้าหมาย ที่นี่อยากทำให้ลดภาระการตัดสินใจการเกินต้นทุนที่สำคัญกว่าการลดของโปรตีนส่วนเกิน มีสัมประสิทธิ์น้ำหนัก (ภายในเป้าหมายเดียวกัน) ดังนั้นนำเข้าสู่ฟังก์ชันเป้าหมายเพื่อให้ต้นทุนเป็นสามครั้งสำคัญ วิธีนี้ แบบกลายเป็น การรวมกันของเขียนเป้าหมายถ่วงน้ำหนัก และ lexicographic (ดู Tamiz et al1998) ในที่สุดฟังก์ชันวัตถุประสงค์ของโปรแกรมเป้าหมายแบบจำลองสำหรับสถานการณ์สมมติ D มีรูปแบบต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เช่นเดียวกับในอันดับแรกจะมีตัวแปร deviational
วัดในหน่วยที่แตกต่างกันเราจะต้องใช้บรรทัดฐานบาง
เทคนิคที่จะเอาชนะ incommensurability เราจะใช้บรรทัดฐานเปอร์เซ็นต์คือเราจะเปลี่ยนฟังก์ชั่นเป้าหมายเพื่อที่จะ
แบ่งตัวแปรเบี่ยงเบนตั้งอยู่ในระดับความสำคัญเหมือนกัน โดยพวกเขา
ค่าเป้าหมาย นี่คือการตัดสินใจต้องการที่จะทำให้ลด
ค่าใช้จ่ายเกินความสำคัญมากกว่าการลดปริมาณของโปรตีน
ส่วนเกิน ค่าสัมประสิทธิ์น้ำหนัก (ภายในเป้าหมายเดียวกัน) จึง
นำเข้าสู่ฟังก์ชั่นเป้าหมายเพื่อให้ค่าใช้จ่ายอีกสามครั้ง
สำคัญ ด้วยวิธีนี้จะกลายเป็นรูปแบบการรวมกันของ
การเขียนโปรแกรมเป้าหมายถ่วงน้ำหนักและ lexicographic (ดู Tamiz et al.
1998) สุดท้ายฟังก์ชันวัตถุประสงค์ของเป้าหมายการเขียนโปรแกรม
แบบจำลองสำหรับสถานการณ์ D มีรูปแบบต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เช่นเดียวกับในอันดับแรก มีตัวแปร deviational
วัดในหน่วยต่าง ๆ ที่เราต้องใช้บรรทัดฐาน
เทคนิคที่จะเอาชนะ incommensurability เราจะใช้ค่าปกติ คือ เราจะเปลี่ยนฟังก์ชันเป้าหมายเพื่อ
แบ่งค่าตัวแปรในระดับความสําคัญเดียวกันโดยค่า
เป้าหมายของพวกเขา เลยตัดสินใจ อยากให้ลด
เกินค่าใช้จ่ายที่สำคัญกว่าการลดของส่วนเกินของโปรตีน

รวมน้ำหนัก ( ภายในเป้าหมายเดียวกัน ) จึง
แนะนำลงในฟังก์ชันเป้าหมาย ดังนั้นต้นทุนที่สำคัญ
3 ครั้ง ด้วยวิธีนี้รูปแบบจะผสมผสาน
ถ่วงน้ำหนักและ lexicographic โปรแกรมเป้าหมาย ( ดู tamiz et al .
1998 ) ในที่สุด วัตถุประสงค์การทำงานของโปรแกรมเชิงเป้าหมาย
แบบจำลองสถานการณ์ D มีรูปแบบดังต่อไปนี้