At 80 °C, a peak in conjugated dien

At 80 °C, a peak in conjugated dienes formation was observed at 5 h of storage, although the level of conjugated dienes was lower than that at 37 °C. Most efficient was again the 0.02% concentration, whose inhibition after 5 h was higher than that of BHT: 50.5% and 44.7%, respectively. The comparison of the antioxidant activity of the ginger extract for the two temperatures showed a greater value at a lower temperature reaching 71.6% as compared with 69.3% of BHT after 8 d of storage.

The second indicator used to identify lipid peroxidation was TBARS. The storage at two temperatures was conducted until reaching comparable concentrations of malonaldehyde. This assay also showed that the maximum formation of malonaldehyde was found after 10 d at 37 °C and after 4 h at 80 °C (compare Fig. 2 with Fig. 3), i.e. the process developed like the formation of coupled double bonds. It is worth noting that in order to obtain a level of process inhibition comparable with that of BHT, a higher concentration of the ginger extract was needed, viz. −0.05%, i.e. 2.5 times higher than at necessary for inhibiting the conjugated dienes formation. This is probably due to the difference in the activating power of the two processes and is yet another piece of evidence that the formation of coupled double bonds did not precede the formation of degradation products. Such a fact was not mentioned in the publication by Romero, Doval, Stura, and Judis (2004).

As for TBARS, the antioxidant activity of 0.05% ginger extract was higher than that of the control – 67.7% and 61.3%, respectively, after 10 d at 37 °C and 36.4% and 31.8%, respectively, at 80 °C after 4 h.

In both mechanisms of lipid peroxidation (conjugated dienes formation and TBARS), at 80 °C, the results showed lower antioxidant efficiency than those at 37 °C, but nevertheless, a good antioxidant potential was established comparable with that of BHT. In emulsion systems, it was shown by Wettasinghe and Shahidi (1999) that the hydrophobic antioxidants directed towards the fat–water interface prevent the fatty phase from oxidation. Naturally, however, there were also other factors at play that affected the efficiency of the process going on in dispersion systems. The data obtained for inhibiting the lipid peroxidation confirmed the results by Rehman et al. (2003).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ 80 ° C สูงสุดในกลวง dienes ก่อถูกสังเกตที่ h 5 เก็บ แม้ว่าระดับของ dienes กลวงได้ต่ำกว่าที่ที่ 37 องศาเซลเซียส มีประสิทธิภาพสูงสุดได้อีกครั้งความเข้มข้น 0.02% ซึ่งยับยั้งการหลัง 5 h มีสูงกว่าที่บาท: 50.5% และ 44.7% ตามลำดับ การเปรียบเทียบกิจกรรมของสารต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดจากขิงสำหรับอุณหภูมิสองแสดงค่ามากกว่าที่อุณหภูมิลดลงถึง 71.6% เมื่อเทียบกับ 69.3% บาทหลัง d 8 เก็บตัวบ่งชี้ที่สองที่ใช้ในการระบุ peroxidation ของไขมันได้ TBARS เก็บที่อุณหภูมิ 2 ได้ดำเนินการจนถึงสามารถเปรียบเทียบความเข้มข้นของ malonaldehyde ทดสอบนี้ยังแสดงให้เห็นว่า การก่อตัวสูงสุดของ malonaldehyde พบ หลัง d 10 ที่ 37 ° C และ h 4 ที่ 80 ° C (เปรียบเทียบ 2 Fig. 3 Fig.), เช่นกระบวนการพัฒนาเช่นการก่อตัวของพันธบัตรคู่ควบคู่ ก็เร็ว ๆ นี้ว่า เพื่อให้ได้ระดับของการยับยั้งกระบวนการการเปรียบเทียบกับที่ของบาท ความเข้มข้นสูงของสารสกัดขิงจำเป็น ได้แก่ −0.05% สูงกว่าเช่น 2.5 เท่าที่จำเป็นสำหรับ inhibiting dienes กลวงก่อ นี้จะต่างในอำนาจ activating ของกระบวนการสอง และยังเป็นหลักฐานว่า การก่อตัวของพันธบัตรคู่ควบคู่ได้นำการก่อตัวของผลิตภัณฑ์ย่อยสลายอีกชิ้น ความจริงไม่ได้กล่าวในงานพิมพ์ โดย Romero, Doval, Stura และ Judis (2004)สำหรับ TBARS กิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดจากขิง 0.05% ได้สูงกว่าที่ควบคุม – 67.7% และ 61.3% ตามลำดับ หลัง d 10 ที่ 37 ° C และ 36.4% และ 31.8% ตามลำดับ ที่ 80 ° C หลังจาก 4 hในทั้งสองกลไกของ peroxidation ไขมัน (dienes กลวงกำเนิดและ TBARS), ที่ 80 ° C ผลลัพธ์แสดงให้เห็นว่าประสิทธิภาพในการต้านอนุมูลอิสระต่ำกว่าที่ 37 ° C แต่อย่างไรก็ตาม ที่ดีต้านอนุมูลอิสระอาจก่อเปรียบเทียบกับของบาท ระบบอิมัลชัน จะถูกแสดง โดย Wettasinghe และ Shahidi (1999) ว่า สารต้านอนุมูลอิสระ hydrophobic โดยตรงต่อการอินเทอร์เฟสไขมัน – น้ำป้องกันระยะไขมันจากออกซิเดชัน ธรรมชาติ อย่างไรก็ตาม มียังปัจจัยอื่น ๆ ที่เล่นที่ได้รับผลกระทบประสิทธิภาพของกระบวนการที่เกิดขึ้นในระบบกระจายตัว ข้อมูลที่ได้รับสำหรับ inhibiting peroxidation ไขมันยืนยันผลโดย Rehman et al. (2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ 80 องศาเซลเซียสสูงสุดใน dienes ผันก่อพบว่า 5 ชั่วโมงของการจัดเก็บแม้ว่าระดับของ dienes ผันได้ต่ำกว่าที่ 37 องศาเซลเซียส มีประสิทธิภาพมากที่สุดอีกครั้งความเข้มข้น 0.02% ซึ่งการยับยั้งหลังจาก 5 ชั่วโมงสูงกว่าบาท: 50.5% และ 44.7% ตามลำดับ การเปรียบเทียบของสารต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดจากขิงสำหรับสองอุณหภูมิพบว่ามีมูลค่าที่เพิ่มขึ้นที่อุณหภูมิต่ำถึง 71.6% เทียบกับ 69.3% ของบาทหลังจากที่ 8 ของการจัดเก็บง. ตัวบ่งชี้ที่สองใช้ในการระบุการเกิด lipid peroxidation ถูก TBARS การเก็บรักษาที่อุณหภูมิสองได้ดำเนินการจนกว่าจะถึงความเข้มข้นเดียวกันของ malonaldehyde การทดสอบนี้แสดงให้เห็นว่าการก่อตัวสูงสุดของ malonaldehyde ถูกพบหลังจาก 10 วันที่ 37 องศาเซลเซียสและหลังจาก 4 ชั่วโมงที่ 80 ° C (เปรียบเทียบรูปที่. 2 รูปที่. 3) คือกระบวนการพัฒนาเช่นการก่อตัวของพันธะคู่คู่ มันเป็นที่น่าสังเกตว่าในการสั่งซื้อที่จะได้รับระดับของการยับยั้งกระบวนการเทียบเคียงกับที่ของบาทที่ความเข้มข้นที่สูงขึ้นของสารสกัดจากขิงเป็นสิ่งที่จำเป็น ได้แก่ -0.05% คือ 2.5 เท่าสูงกว่าที่จำเป็นสำหรับการยับยั้งการก่อตัว dienes ผัน นี้อาจเป็นเพราะความแตกต่างในการใช้พลังงานที่ใช้งานของทั้งสองกระบวนการและยังเป็นชิ้นส่วนของหลักฐานที่แสดงว่าการก่อตัวของพันธะคู่คู่อื่นไม่ได้นำรูปแบบของผลิตภัณฑ์ที่ย่อยสลาย ดังกล่าวเป็นความจริงที่ไม่ได้กล่าวถึงในสิ่งพิมพ์โดยโรเมโร Doval, Stura และ Judis (2004). ในฐานะที่เป็น TBARS, ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดจากขิง 0.05% สูงกว่าของการควบคุม - 67.7% และ 61.3% ตามลำดับ หลังจาก 10 วันที่ 37 องศาเซลเซียสและ 36.4% และ 31.8% ตามลำดับที่ 80 องศาเซลเซียสหลังจาก 4 ชม. ในกลไกทั้งไขมัน peroxidation (dienes ผันสร้างและ TBARS) ที่ 80 องศาเซลเซียสผลการศึกษาพบประสิทธิภาพสารต้านอนุมูลอิสระที่ต่ำกว่า ผู้ที่มีอุณหภูมิ 37 องศาเซลเซียส แต่ยังคงมีศักยภาพในการต้านอนุมูลอิสระที่ดีก่อตั้งขึ้นเทียบเคียงกับที่ของบาท ในระบบอิมัลชันมันแสดงให้เห็นโดย Wettasinghe และ Shahidi (1999) ว่าสารต้านอนุมูลอิสระไม่ชอบน้ำโดยตรงต่ออินเตอร์เฟซไขมันน้ำป้องกันไม่ให้ไขมันขั้นตอนจากออกซิเดชัน ธรรมชาติ แต่ยังมีปัจจัยอื่น ๆ ที่เล่นที่มีผลต่อประสิทธิภาพของกระบวนการที่เกิดขึ้นในระบบการกระจายตัว ข้อมูลที่ได้ในการยับยั้งการเกิด lipid peroxidation ได้รับการยืนยันผลการค้นหาในเรห์และอัล (2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ 80 ° C , สูงสุดในรูปแบบ conjugated อีนพบว่าเวลา 5 ชั่วโมงของกระเป๋า แม้ว่าระดับของ conjugated อีนต่ำกว่า 37 ° C ที่มีประสิทธิภาพที่สุดคืออีก 0.02 % ความเข้มข้นที่ยับยั้งหลังจาก 5 ชั่วโมง พบว่า ร้อยละ 50.5 บาท : 44.7 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับการเปรียบเทียบฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของขิงสารสกัดสำหรับสองอุณหภูมิมีค่ามากขึ้นในการลดอุณหภูมิของ % เมื่อเทียบกับร้อยละ 69.3 บาทหลังจาก 8 D กระเป๋า

ตัวบ่งชี้ที่สองใช้เพื่อระบุการเกิด lipid peroxidation เป็นปกติ . การเก็บรักษาที่อุณหภูมิทั้งสองดำเนินการจนกว่าจะถึงความเข้มข้นเทียบเท่าของมาโลนัลดีไฮด์ .วิธีนี้ยังพบว่าสูงสุดการก่อตัวของมาโลนัลดีไฮด์พบหลังจาก 10 D ที่ 37 °องศาเซลเซียสและหลังจาก 4 H 80 ° C ( เปรียบเทียบรูปที่ 2 กับรูปที่ 3 ) คือ กระบวนการพัฒนาเช่นการก่อตัวของคู่พันธะคู่ เป็นมูลค่า noting ว่าในการสั่งซื้อเพื่อให้ได้ระดับของการยับยั้งกระบวนการเทียบเคียงกับของบาท ความเข้มข้นที่สูงขึ้นของขิงสกัดจำเป็นได้แก่ − 0.05 % )2.5 เท่าสูงกว่าที่จำเป็นสำหรับการสร้าง conjugated อีน . นี้อาจจะเนื่องจากความแตกต่างในการใช้พลังงานของทั้งสองกระบวนการ และยังเป็นอีกชิ้นของหลักฐานว่า การก่อตัวของคู่พันธะคู่ไม่นำหน้าการก่อตัวของผลิตภัณฑ์ลดลง เรื่องอย่างนี้ไม่ได้กล่าวถึงในสิ่งพิมพ์โดย doval stura Romero , , ,

judis ( 2004 )เป็นปกติ , ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดขิง 0.05 เปอร์เซ็นต์สูงกว่าของการควบคุม และว่า สำหรับ 67.7 ตามลำดับ หลังจาก 10 D ที่ 37 ° C และ 36.4 % และ 31.8 ตามลำดับ ที่อุณหภูมิ 80 องศา C หลัง 4 H .

ทั้งในกลไกของการเกิด lipid peroxidation ( conjugated อีน และการพัฒนาปกติ ) , 80 ° C พบลดอนุมูลอิสระประสิทธิภาพสูงกว่า 37 °องศาเซลเซียส แต่อย่างไรก็ตามเป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่มีศักยภาพที่ดีขึ้นเทียบเท่ากับที่ของบาท ในระบบอิมัลชันพบโดย wettasinghe shahidi ( 1999 ) และ antioxidants ) โดยตรงต่อไขมันและน้ำเชื่อมป้องกันเฟสไขมันจากการเกิดออกซิเดชัน ตามธรรมชาติ อย่างไรก็ตาม ยังมีปัจจัยอื่น ๆที่เล่นที่มีผลต่อประสิทธิภาพของกระบวนการที่เกิดขึ้นในระบบกระจายข้อมูลสำหรับการยับยั้ง lipid peroxidation ยืนยันผลโดยเร et al . ( 2003 )