At an individual level, a combinati

At an individual level, a combination of excessive food energy intake and a lack of physical activity is thought to explain most cases of obesity.[73] A limited number of cases are due primarily to genetics, medical reasons, or psychiatric illness.[5] In contrast, increasing rates of obesity at a societal level are felt to be due to an easily accessible and palatable diet,[74] increased reliance on cars, and mechanized manufacturing.[75][76]

A 2006 review identified ten other possible contributors to the recent increase of obesity: (1) insufficient sleep, (2) endocrine disruptors (environmental pollutants that interfere with lipid metabolism), (3) decreased variability in ambient temperature, (4) decreased rates of smoking, because smoking suppresses appetite, (5) increased use of medications that can cause weight gain (e.g., atypical antipsychotics), (6) proportional increases in ethnic and age groups that tend to be heavier, (7) pregnancy at a later age (which may cause susceptibility to obesity in children), (8) epigenetic risk factors passed on generationally, (9) natural selection for higher BMI, and (10) assortative mating leading to increased concentration of obesity risk factors (this would increase the number of obese people by increasing population variance in weight).[77] While there is substantial evidence supporting the influence of these mechanisms on the increased prevalence of obesity, the evidence is still inconclusive, and the authors state that these are probably less influential than the ones discussed in the previous paragraph.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในแต่ละระดับ การรวมกันของการบริโภคพลังงานอาหารที่มากเกินไปและการขาดกิจกรรมทางกายภาพเป็นความคิดที่อธิบายส่วนใหญ่ของโรคอ้วน [73] ในกรณีที่จำนวนจำกัดครบกำหนดหลักการพันธุศาสตร์ สาเหตุทางการแพทย์ หรือการเจ็บป่วยทางจิตเวชได้ [5] เปรียบ อัตราการเพิ่มขึ้นของโรคอ้วนในระดับสังคมจะรู้สึกจะเป็น เพราะสามารถเข้าถึง และพอใจอาหาร, [74] เพิ่มพึ่งรถ และการผลิตยาน [75] [76]รีวิว 2006 ระบุสิบผู้สนับสนุนอื่น ๆ ได้การเพิ่มล่าอ้วน: นอนหลับไม่เพียงพอ (1), (2) ต่อมไร้ท่อกบนม้านั่ง (สิ่งแวดล้อมมลพิษที่รบกวนการเผาผลาญไขมัน), (3) ลดความแปรปรวนในอุณหภูมิ (4) ลดอัตราของการสูบบุหรี่ เนื่องจากบุหรี่ลดความอยากอาหาร ใช้ยาที่อาจทำให้น้ำหนักขึ้น (เช่น พิเศษ antipsychotics) ชาติพันธุ์และกลุ่มอายุที่มีแนวโน้มที่จะหนักขึ้น (6) สัดส่วน (5) เพิ่มขึ้น ตั้งครรภ์ในวัยรุ่นที่ใหม่กว่า (ซึ่งอาจทำให้ความไวต่อการโรคอ้วนในเด็ก), (7) (8) ปัจจัยเสี่ยง epigenetic ผ่าน generationally, (9) ธรรมชาติเลือกสำหรับ BMI สูง และชั้นนำการผสมพันธุ์ assortative (10) การเพิ่มขึ้นของปัจจัยเสี่ยงโรคอ้วน (นี้จะเพิ่มจำนวนของคนอ้วน โดยการเพิ่มประชากรต่างน้ำหนัก) [77] ในขณะที่มีหลักฐานสำคัญ สนับสนุนอิทธิพลของกลไกเหล่านี้ความชุกที่เพิ่มขึ้นของโรคอ้วน หลักฐานยังคงสรุปไม่ได้ และผู้เขียนระบุว่า เหล่านี้อยู่อาจจะมีอิทธิพลน้อยกว่าคนที่กล่าวถึงในย่อหน้าก่อนหน้านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในระดับบุคคล, การรวมกันของการบริโภคพลังงานอาหารที่มากเกินไปและขาดการออกกำลังกายเป็นความคิดที่จะอธิบายกรณีส่วนใหญ่ของโรคอ้วน. [73] จำนวน จำกัด กรณีมีสาเหตุหลักมาจากพันธุกรรมเหตุผลทางการแพทย์หรือการเจ็บป่วยทางจิตเวช. [5 ] ในทางตรงกันข้ามการเพิ่มอัตราของโรคอ้วนในระดับสังคมจะรู้สึกว่าเป็นเพราะอาหารที่เข้าถึงได้ง่ายและอร่อย [74] พึ่งพารถยนต์และการผลิตยานยนต์ที่เพิ่มขึ้น. [75] [76] 2006 รีวิวระบุสิบอื่น ๆ ที่เป็นไปได้ ผู้ให้ข้อมูลเพิ่มขึ้นล่าสุดของโรคอ้วน (1) การนอนหลับไม่เพียงพอ (2) สารทำลายต่อมไร้ท่อ (มลพิษสิ่งแวดล้อมที่ยุ่งเกี่ยวกับการเผาผลาญไขมัน), (3) ลดลงความแปรปรวนในอุณหภูมิ (4) ลดลงอัตราการสูบบุหรี่เพราะการสูบบุหรี่ยับยั้งความอยากอาหาร (5) การใช้งานที่เพิ่มขึ้นของยาที่สามารถทำให้น้ำหนักเพิ่มขึ้น (เช่นผิดปกติทางจิตเวช), (6) การเพิ่มขึ้นของสัดส่วนในกลุ่มชาติพันธุ์และอายุที่มีแนวโน้มที่จะหนัก (7) การตั้งครรภ์ที่อายุภายหลัง (ซึ่งอาจก่อให้เกิดความไวต่อการ โรคอ้วนในเด็ก), (8) ปัจจัยเสี่ยง epigenetic ส่งต่อ generationally (9) การคัดเลือกโดยธรรมชาติสำหรับค่าดัชนีมวลกายสูงขึ้นและ (10) การผสมพันธุ์ assortative นำไปสู่การเพิ่มความเข้มข้นของปัจจัยเสี่ยงโรคอ้วน (นี้จะเพิ่มจำนวนของคนที่เป็นโรคอ้วนโดยประชากรที่เพิ่มขึ้น ความแปรปรวนในน้ำหนัก). [77] ในขณะที่มีหลักฐานสำคัญสนับสนุนอิทธิพลของกลไกเหล่านี้บนความชุกเพิ่มขึ้นของโรคอ้วนที่เป็นหลักฐานที่ยังคงค้างคาและผู้เขียนระบุว่าสิ่งเหล่านี้อาจจะมีอิทธิพลน้อยกว่าคนที่กล่าวถึงในวรรคก่อน .