E-waste, a relatively recent additi

E-waste, a relatively recent addition to the waste stream in the form of discarded electronic and electric equipment, is getting increasing attention from policy makers as the quantity being generated is rising rapidly. One of the most promising policy options to address this issue is to extend the producers responsibility for their products beyond the point of sale, until end-of-product-life. This paper briefly introduces the concept of extended producer responsibility (EPR) and its applicability in the area of the end-of-life management of electronic and electrical equipment (EEE). It then examines the decade-long experience of Switzerland in using EPR to manage its e-waste, elaborating on the experience of the Swiss system in overcoming specific issues, and finally wrapping up with a synopsis of the lessons for policy makers. We consider each issue as an enquiry of questions confronting a policy maker and the choices that may present themselves. The five issues discussed are: (i) the challenges in getting an EPR based system started; (ii) securing financing to ensure a self-sustaining and smooth functioning system; (iii) organising a logistics network for the take back and collection of the e-waste; (iv) ensuring compliance of the various actors involved; and finally (v) reducing the threat of monopolistic practices.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขยะอิเล็กทรอนิกส์ การค่อนข้างล่าสุดจากขยะในรูปแบบของทิ้งไฟฟ้า และอิเล็กทรอนิกส์อุปกรณ์ ได้รับความสนใจเพิ่มขึ้นจากผู้กำหนดนโยบายเป็นปริมาณ ที่สร้างจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ตัวเลือกนโยบายว่าเพื่อแก้ไขปัญหานี้อย่างใดอย่างหนึ่งคือการขยายความรับผิดชอบสำหรับผลิตภัณฑ์นอกเหนือจากจุดขาย ผู้ผลิตจนถึงจุดสิ้นสุดของชีวิตผลิตภัณฑ์ กระดาษนี้สั้น ๆ แนะนำแนวคิดของความรับผิดชอบผลิตขยาย (EPR) และการยอมรับในส่วนของการจัดการสิ้นสุดชีวิตของอุปกรณ์ไฟฟ้า และอิเล็กทรอนิกส์ (EEE) มันตรวจสอบประสบการณ์ยาวนานกว่าทศวรรษของสวิตเซอร์แลนด์โดยใช้ EPR จัดการของขยะอิเล็กทรอนิกส์ บรรยากาศประสบการณ์ระบบสวิสในการเอาชนะปัญหาที่เฉพาะเจาะจง และสุดท้าย ตัดขึ้น ด้วยเรื่องย่อของบทเรียนสำหรับผู้กำหนดนโยบาย เราสามารถพิจารณาแต่ละประเด็นเป็นถามคำถามที่เผชิญหน้ากับเครื่องชงนโยบายและตัวเลือกต่าง ๆ ที่อาจนำเสนอตัวเอง ประเด็นห้ากล่าวถึงได้: (i) ความท้าทายในการ EPR ที่ใช้ระบบเริ่มต้น (ii) การรักษาความปลอดภัยทางการเงินที่ให้ยั่งยืน และราบรื่นทำงานระบบ (iii) การจัดระบบเครือข่ายโลจิสติกส์สำหรับใช้กลับและคอลเลกชันของ e-เสีย (iv) สร้างความมั่นใจของนักแสดงต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้อง และในที่สุด (v) ลดการคุกคามของการปฏิบัติ monopolistic

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขยะอิเล็กทรอนิกส์นอกจากนี้ล่าสุดค่อนข้างกับน้ำเสียในรูปแบบของอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์และไฟฟ้าทิ้งจะได้รับความสนใจเพิ่มขึ้นจากผู้กำหนดนโยบายเป็นปริมาณที่ถูกสร้างเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว หนึ่งในตัวเลือกนโยบายที่มีแนวโน้มมากที่สุดที่จะแก้ไขปัญหานี้คือการขยายความรับผิดชอบของผู้ผลิตสำหรับผลิตภัณฑ์ของตนเกินกว่าจุดของการขายจนกว่าจะสิ้นสุดของสินค้าในชีวิต กระดาษนี้สั้นแนะนำแนวคิดของความรับผิดชอบของผู้ผลิตขยาย (EPR) และการบังคับใช้ในพื้นที่ของการจัดการการสิ้นสุดของชีวิตของอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์และไฟฟ้า (EEE) เดอะ จากนั้นจะตรวจสอบประสบการณ์นานกว่าหนึ่งทศวรรษของวิตเซอร์แลนด์ในการใช้ EPR ในการจัดการขยะอิเล็กทรอนิกส์ของตนได้ชี้แจงรายละเอียดเกี่ยวกับประสบการณ์ของระบบสวิสในการเอาชนะปัญหาที่เฉพาะเจาะจงและในที่สุดก็ตัดขึ้นกับบทสรุปของบทเรียนสำหรับผู้ผลิตนโยบาย เราพิจารณาแต่ละประเด็นเป็นคำถามสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมของการเผชิญหน้ากับผู้กำหนดนโยบายและตัวเลือกที่อาจนำเสนอตัวเอง ประเด็นที่ห้ากล่าวถึงคือ: (i) ความท้าทายในการรับระบบ EPR ตามเริ่มต้น; (ii) การรักษาความปลอดภัยการจัดหาเงินทุนเพื่อให้แน่ใจว่า-ตนเองอย่างยั่งยืนและระบบการทำงานที่ราบรื่น; (iii) การจัดเครือข่ายโลจิสติกสำหรับใช้หลังและคอลเลกชันของขยะอิเล็กทรอนิกส์; (iv) การปฏิบัติของนักแสดงต่างๆที่เกี่ยวข้อง; และในที่สุด (V) การลดภัยคุกคามของการปฏิบัติที่ผูกขาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขยะอิเล็กทรอนิกส์ , ค่อนข้างล่าสุด นอกจากกระแสของเสียในรูปของทิ้งอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์และไฟฟ้าที่ได้รับความสนใจเพิ่มขึ้นจากผู้กำหนดนโยบายเป็นปริมาณที่ถูกสร้างขึ้นอย่างรวดเร็ว หนึ่งในตัวเลือกนโยบายที่มีแนวโน้มมากที่สุดเพื่อแก้ไขปัญหานี้คือการขยายผลิตภัณฑ์ของผู้ผลิตรับผิดชอบเกินกว่าจุดของการขาย จนกว่าจะสิ้นสุดของชีวิตผลิตภัณฑ์ กระดาษนี้จะแนะนำสั้น ๆแนวคิดของความรับผิดชอบของผู้ผลิต ( EPR ) ขยายและการประยุกต์ใช้ในพื้นที่ของผลิตภัณฑ์การจัดการของอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์และไฟฟ้า ( EEE ) จากนั้นตรวจสอบทศวรรษประสบการณ์อันยาวนานของสวิตเซอร์แลนด์ใช้ EPR เพื่อจัดการของขยะอิเล็กทรอนิกส์ elaborating ในประสบการณ์ของระบบสวิสในการเอาชนะปัญหาที่เฉพาะเจาะจง และสุดท้ายจบด้วยบทสรุปของบทเรียนสำหรับผู้กำหนดนโยบาย . เราพิจารณาแต่ละประเด็นเป็นการถามคำถามกับนโยบายชงและตัวเลือกที่อาจนำเสนอตัวเอง ห้าปัญหาที่กล่าวถึง : ( i ) ความท้าทายในการใช้ระบบ EPR เริ่มต้น ; ( ii ) การรักษาความปลอดภัยทางการเงินเพื่อให้มั่นใจว่าตนเองและระบบการทำงานเรียบ ; ( iii ) การจัดการเครือข่ายโลจิสติกส์เพื่อนำกลับและคอลเลกชันของขยะอิเล็กทรอนิกส์ ; ( 4 ) ให้ความร่วมมือของต่าง ๆที่เกี่ยวข้อง ( นักแสดง และในที่สุด 5 ) ลดการคุกคามของมีการปฏิบัติ