His face is stern, but his expressi

His face is stern, but his expression softens when he notes the fear and panic on your face. He sighs, then steps into the apartment.He glances at you, noting your trembling body. "I don't hurt weaklings, so stop cowering and I'll leave," his voice is firm but not threatening. He turns to walk out, but pauses, hesitating.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใบหน้าของเขาดูเคร่งขรึม แต่การแสดงออกของเขาเบาลงเมื่อเขาสังเกตเห็นความกลัวและความตื่นตระหนกบนใบหน้าของคุณ เขาถอนหายใจแล้วก้าวเข้าไปในอพาร์ตเมนต์ เขามองดูคุณ สังเกตร่างกายที่สั่นเทาของคุณ “ฉันไม่ทำร้ายคนอ่อนแอ เพราะฉะนั้นหยุดทำหน้าหวาดกลัวแล้วฉันจะไป” น้ำเสียงของเขาหนักแน่นแต่ไม่ได้ข่มขู่ เขาหันหลังจะเดินออกไปแต่ก็หยุดชั่วคราวอย่างลังเล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สีหน้าเขารุนแรงมาก แต่เมื่อเขาสังเกตเห็นความกลัวและความตื่นตระหนกบนใบหน้าของคุณ สีหน้าเขาก็อ่อนลง เขาถอนหายใจและเดินเข้าไปในอพาร์ตเมนต์
เขาเหลือบมองลูก และสังเกตเห็นร่างของลูกสั่น "ฉันไม่ทำร้ายคนอ่อนแอดังนั้นอย่าย่อท้ออีกต่อไปฉันจะจากไป" เสียงของเขามั่นคง แต่ไม่มีภัยคุกคาม เขาหันหลังและเดินออกไป แต่หยุดชั่วคราวและลังเล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแสดงออกของเขาเป็นเรื่องรุนแรง แต่เมื่อเขาสังเกตเห็นความกลัวและความตื่นตระหนกบนใบหน้าของคุณ การแสดงออกของเขาอ่อนลง. เขาถอนหายใจและเดินเข้าไปในอพาร์ทเม้น
เขาเหลือบมองคุณและสังเกตเห็นร่างกายที่สั่นของคุณ "ฉันไม่ทําร้ายผู้อ่อนแอ ดังนั้น หยุดสะอิดสะเอียน ฉันจะจากไป "เสียงเขาแน่วแน่ แต่ไม่มีการข่มขู่. เขาหันออกไปแต่หยุดและลังเล