Purpose] The aim of present study w

Purpose] The aim of present study was to compare the effectiveness of modified hold-relax stretching and static stretching in improving the hamstring muscle flexibility. [Subjects and Methods] Forty-five male subjects with hamstring tightness were included in this study. The subjects were randomly placed into three groups: the modified hold-relax stretching, static stretching and control groups. The modified hold-relax stretching group performed 7 seconds of isometric contraction and then relaxed for 5 seconds, and this was repeated five times daily for five consecutive days. The static stretching group received 10 minutes of static stretching with the help of a pulley and weight system for five consecutive days. The control group received only moist heat for 20 minutes for five consecutive days. A baseline reading of passive knee extension (PKE) was taken prior to the intervention; rest measurements were taken immediate post intervention on day 1, day 3, day 5, and after a 1 week follow-up, i.e., at the 12th day. [Results] On comparing the baseline readings of passive knee extension (PKE), there was no difference noted between the three groups. On comparing the posttest readings on day 5 between the 3 groups, a significant difference was noted. However, post hoc analysis revealed an insignificant difference between the modified hold-relax stretching and static stretching groups. There was a significant difference between the static stretching and control groups and between the modified hold-relax stretching and control groups. [Conclusion] The results of this study indicate that both the modified hold-relax stretching technique and static stretching are equally effective, as there was no significant difference in improving the hamstring muscle flexibility between the two groups

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดประสงค์] จุดประสงค์ของการศึกษาคือการ เปรียบเทียบประสิทธิผลของการแก้ไขไว้ผ่อนคลายยืด และยืดถาวรในการปรับปรุงเอ็นร้อยหวายกล้ามเนื้อมีความยืดหยุ่น [วัตถุและวิธี] สี่สิบห้าชายวัตถุ มีความหนาแน่นของเอ็นร้อยหวายถูกรวมอยู่ในการศึกษานี้ วัตถุถูกวางไว้ 3 กลุ่มสุ่ม: การแก้ไขระงับผ่อนคลายยืด คงยืดและควบคุมกลุ่ม แก้ไขการค้างผ่อนคลายยืดกลุ่มดำเนินการหดตัวมี 7 วินาทีแล้ว ผ่อน 5 วินาที และนี้ถูกซ้ำ 5 ครั้งทุกวันติดต่อกัน 5 วัน กลุ่มยืดคงรับ 10 นาทีคงยืดของระบบรอกและน้ำหนักติดต่อกัน 5 วัน กลุ่มควบคุมได้รับความร้อนชื้นเพียง 20 นาทีติดต่อกัน 5 วัน การอ่านพื้นฐานขยายเข่าแฝง (PKE) มาก่อนที่จะแทรกแซง วัดส่วนที่เหลือถูกถ่ายแทรกแซงลงทันที ในวันที่ 1 วันที่ 3 วันที่ 5 และ หลังติดตาม ผลใน 1 สัปดาห์,,วัน 12 ด้วย [ผล] ในการเปรียบเทียบการอ่านค่าพื้นฐานขยายเข่าแฝง (PKE), มีบันทึกไว้ระหว่าง 3 กลุ่มไม่แตกต่างกัน ความแตกต่างที่สำคัญถูกบันทึกไว้ในการเปรียบเทียบค่า posttest ในวันที่ 5 ระหว่างกลุ่ม 3 อย่างไรก็ตาม หลังเฉพาะกิจวิเคราะห์เปิดเผยความแตกต่างที่สำคัญระหว่างการแก้ไขระงับผ่อนคลายยืด และยืดคงกลุ่ม มีความแตกต่างที่สำคัญ ระหว่างกลุ่มยืดและตัวควบคุมแบบคงที่ และ ระหว่างที่ปรับเปลี่ยนไว้ผ่อนคลายยืดและควบคุมกลุ่ม [สรุป] ผลการศึกษานี้บ่งชี้ว่า ทั้งที่ปรับเปลี่ยนไว้ผ่อนคลายยืดเทคนิค และยืดคงมีประสิทธิภาพเท่าเทียมกัน เป็นดาวสำคัญในการปรับปรุงความยืดหยุ่นของกล้ามเนื้อเอ็นร้อยหวายระหว่างสองกลุ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์] จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือเพื่อเปรียบเทียบประสิทธิผลของการแก้ไขระงับการผ่อนคลายการยืดและคงยืดในการปรับปรุงความยืดหยุ่นของกล้ามเนื้อเอ็นร้อยหวายที่ [วิชาและวิธีการ] สี่สิบห้าอาสาสมัครชายที่มีเอ็นร้อยหวายตึงถูกรวมอยู่ในการศึกษาครั้งนี้ วิชาที่ถูกวางสุ่มออกเป็นสามกลุ่ม: แก้ไขระงับผ่อนคลายยืดยืดแบบคงที่และกลุ่มควบคุม กลุ่มถือผ่อนคลายยืดปรับเปลี่ยนการดำเนินการ 7 วินาทีจากการหดตัวมีมิติเท่ากันแล้วผ่อนคลายเป็นเวลา 5 วินาทีและนี้ซ้ำห้าครั้งต่อวันเป็นเวลาห้าวันติดต่อกัน กลุ่มยืดคงได้รับ 10 นาทีของการยืดแบบคงที่ด้วยความช่วยเหลือของลูกรอกและน้ำหนักระบบเป็นเวลาห้าวันติดต่อกัน กลุ่มควบคุมได้รับความร้อนชื้นเพียง 20 นาทีเป็นเวลาห้าวันติดต่อกัน อ่านพื้นฐานของการขยายเข่าเรื่อย ๆ (PKE) ถูกนำมาก่อนที่จะมีการแทรกแซง; วัดส่วนที่เหลือถูกนำมาโพสต์แทรกแซงทันทีในวันที่ 1, วันที่ 3, วันที่ 5 และหลังจาก 1 สัปดาห์ที่ติดตามคือในวันที่ 12 [ผล] เกี่ยวกับการเปรียบเทียบการอ่านพื้นฐานของเรื่อย ๆ ขยายเข่า (PKE) ไม่มีความแตกต่างตั้งข้อสังเกตระหว่างทั้งสามกลุ่ม เกี่ยวกับการเปรียบเทียบการอ่านหลังเรียนในวันที่ 5 ระหว่าง 3 กลุ่มแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญก็สังเกตเห็นว่า แต่โพสต์เฉพาะกิจวิเคราะห์พบความแตกต่างที่ไม่มีนัยสำคัญระหว่างการแก้ไขระงับการผ่อนคลายการยืดและคงยืดกลุ่ม มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการยืดแบบคงที่และการควบคุมกลุ่มและระหว่างการแก้ไขระงับการผ่อนคลายการยืดและกลุ่มควบคุมเป็น [สรุป] ผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าทั้งการแก้ไขระงับผ่อนคลายยืดเทคนิคและแบบคงที่ยืดที่มีประสิทธิภาพเท่าเทียมกันเนื่องจากไม่มีความแตกต่างกันในการปรับปรุงความยืดหยุ่นของกล้ามเนื้อเอ็นร้อยหวายระหว่างสองกลุ่ม