Vernon and Brown (1964) reported th

Vernon and Brown (1964) reported the tragic case of a young girl who was relegated to a hospital for the mentally retarded as a consequence of the tester’s insensitivity to physical disability. The examiner failed to notice that the child was deaf and concluded that her Stanford-Binet IQ of 29 was valid. She remained in the hospital for five years, but was released after she scored an IQ of 113 on a performance-based intelligence test! After dismissal from the hospital, she entered a school for the deaf and made good progress

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวอร์นอนและน้ำตาล (1964) ได้รายงานกรณีน่าเศร้าของเด็กสาวที่ถูก relegated โรงพยาบาลสำหรับจิตใจ retarded คลุง insensitivity ของเครื่องทดสอบการกีฬา ผู้ตรวจสอบที่ไม่สามารถสังเกตเห็นว่า เด็กหูหนวก และสรุปว่า IQ ของสแตนฟอร์ด-Binet ของ 29 ถูกต้อง เธอยังคงอยู่ในโรงพยาบาล 5 ปี แต่ถูกปล่อยออกมาหลังจากเธอคะแนนมี IQ 113 สอบข่าวกรองตามประสิทธิภาพการทำงาน หลังจากไล่ออกจากโรงพยาบาล เธอป้อนโรงเรียนสำหรับคนหูหนวก และทำความก้าวหน้าดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เวอร์นอนและบราวน์ (1964) รายงานกรณีที่น่าเศร้าของเด็กสาวที่ถูกผลักไสให้ไปโรงพยาบาลสำหรับปัญญาอ่อนเป็นผลมาจากความไม่รู้สึกในการทดสอบความพิการทางร่างกาย ตรวจสอบล้มเหลวที่จะแจ้งให้ทราบว่าเด็กหูหนวกและสรุปได้ว่าไอคิว Stanford-Binet 29 ของเธอเป็นที่ถูกต้อง เธอยังคงอยู่ในโรงพยาบาลเป็นเวลาห้าปี แต่ได้รับการปล่อยตัวหลังจากที่เธอได้คะแนนไอคิว 113 ในการทดสอบประสิทธิภาพการทำงานของหน่วยสืบราชการลับตาม! หลังจากที่เลิกจ้างจากโรงพยาบาลเธอเข้าโรงเรียนสำหรับคนหูหนวกและทำให้ความก้าวหน้าที่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เวอร์นอนและสีน้ำตาล ( 1964 ) รายงานคดีที่น่าเศร้าของเด็กสาวที่ถูกเนรเทศไปยังโรงพยาบาลสำหรับปัญญาอ่อนที่เป็นผลมาจากการตรวจสอบของชื่อสกุลความพิการทางกายภาพ ผู้ตรวจสอบไม่ได้สังเกตว่า เด็กหูหนวก และสรุปว่าเธอสแตนฟอร์ด บิเนต์ ไอคิว 29 ได้ถูกต้อง เธออยู่ในโรงพยาบาลเป็นเวลาห้าปีแต่ได้รับการปล่อยตัวหลังจากที่เธอได้คะแนน IQ 113 ในผลงานทดสอบสติปัญญา ! หลังจากลาออกจากโรงพยาบาล เธอเข้ามาที่โรงเรียนสำหรับคนหูหนวกและก้าวหน้าดี