3.3. Cytotoxicity evaluationThe IC5

3.3. Cytotoxicity evaluation
The IC50 values of compound 1 were determined for MCF7 (human breast carcinoma; Fig. 2), A549 (human lung carcinoma) and WI38 (human fibroblast) cells using the sulforhodamine B assay and were 12.5, 10.5 and 8.9M, respectively.
3.4. 14C-enoxacin accumulation
Compound 1 demonstrated a concentration-dependent effect on the accumulation of 14C-enoxacin by S. aureus SA-1199B, with increasing concentrations resulting in gradually increasing accu- mulation (Fig. 3). Both reserpine and compound 1 at 50M increased enoxacin accumulation significantly compared with the control (P=0.03 and P=0.002, respectively) and there was a trend towards compound 1 at 50M being more effective than reserpine (P=0.08). Enoxacin accumulation data were validated by time–kill assays, which revealed no effect of 50M of compound 1 on the viabil- ity of S. aureus SA-1199B over a 10-min exposure period (data not shown). This period of time was the same as that employed in the accumulation assays.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.3. cytotoxicity ประเมินมีกำหนดค่า IC50 1 ผสมสำหรับ MCF7 (carcinoma เต้านมมนุษย์ A549 fig. 2), (ปอดมนุษย์ carcinoma) และ WI38 (มนุษย์ fibroblast) เซลล์โดยใช้ sulforhodamine B assay และได้ 12.5, 10.5 และ 8.9 นอก M ตามลำดับ3.4 การสะสม enoxacin 14Cสารประกอบ 1 แสดงผลขึ้นอยู่กับความเข้มข้นการสะสมของ enoxacin 14C โดยหมอเทศข้างลาย S. SA 1199B ด้วยการเพิ่มความเข้มข้นที่ผลในการค่อย ๆ เพิ่ม accu-mulation (Fig. 3) Reserpine และผสม 1 50 เมตรเพิ่ม enoxacin สะสม significantly เปรียบเทียบกับตัวควบคุม (P = 0.03 และ P = 0.002 ตามลำดับ) และมีแนวโน้มไปทางผสม 1 50 เมตรมีประสิทธิภาพกว่า reserpine (P = 0.08) Enoxacin สะสมข้อมูลถูกตรวจสอบ โดยเวลา – ฆ่า assays ซึ่งเปิดเผยไม่มีผลของ M 50 1 ผสม ity viabil ของหมอเทศข้างลาย S. SA 1199B เวลาถ่ายภาพ 10 นาที (ข้อมูลไม่แสดง) ช่วงนี้เป็นเหมือนกับลูกจ้างใน assays สะสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.3 การประเมินความเป็นพิษ
ค่า IC50 ของสาร 1 ได้รับการพิจารณาสำหรับ MCF7 (มะเร็งเต้านมของมนุษย์. รูปที่ 2), A549 (มะเร็งปอดของมนุษย์) และ WI38 (broblast Fi มนุษย์) เซลล์โดยใช้การทดสอบ sulforhodamine B และมี 12.5, 10.5 และ 8.9 ล้าน, ตามลำดับ
3.4 14C-อีนอกซาซินการสะสม
สารประกอบที่ 1 แสดงให้เห็นถึงผลกระทบขึ้นอยู่กับความเข้มข้นในการสะสมของ 14C-อีนอกซาซินโดยเชื้อ S. aureus SA-1199B, มีความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นส่งผลให้ค่อย ๆ เพิ่ม mulation แต (รูปที่ 3). ทั้ง reserpine และสารประกอบ 1 ที่ 50? M เพิ่มการสะสมอีนอกซาซินนัยสำคัญ Fi นัยเมื่อเทียบกับการควบคุม (p = 0.03 และ p = 0.002 ตามลำดับ) และมีแนวโน้มที่มีต่อสาร 1 ที่ 50? M ที่มีประสิทธิภาพมากกว่า reserpine (p = 0.08) . ข้อมูลสะสมอีนอกซาซินได้รับการตรวจสอบโดยเวลาฆ่าการตรวจซึ่งเผยให้เห็นผลกระทบจาก 50? M ของสารประกอบ 1 ใน ity viabil- ของเชื้อ S. aureus SA-1199B ช่วงเวลาการเปิดรับ 10 นาที (ไม่ได้แสดงข้อมูล) ช่วงเวลานี้เป็นเช่นเดียวกับที่ใช้ในการตรวจการสะสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.3 . การประเมินความเป็นพิษต่อ
ic50 คุณค่าของสารประกอบ 1 โดยวิธี mcf7 ( มะเร็ง ; เต้านมของมนุษย์รูปที่ 2 ) , a549 ( โรคมะเร็งปอดของมนุษย์ ) และ wi38 ( broblast จึงมนุษย์ ) เซลล์ใช้ซัลฟอร์โฮดามีนบี assay และ 12.5 , 10.5 และ 8.9 ตามลำดับ  M .
3.4 . 14c อีนอกซาซินสะสม
สารประกอบ 1 แสดงผลขึ้นอยู่กับปริมาณการสะสมของ 14c อีนอกซาซินโดย( sa-1199b กับเพิ่มความเข้มข้นให้ค่อย ๆ เพิ่ม mulation Accu - ( รูปที่ 3 ) ทั้ง รีเซอร์ปีนและสารประกอบ 1 ใน 50  M เพิ่ม signi สะสมอีนอกซาซินจึงลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อเทียบกับการควบคุม ( P = 0.03 และ P = 0.002 ตามลำดับ ) และมีแนวโน้มต่อสารประกอบ 1 ใน 50  เป็นมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่ารีเซอร์ปีน ( P = 0.08 )อีนอกซาซินสะสมข้อมูล ตรวจสอบ โดยเวลา ( ฆ่า ) ซึ่งไม่พบผลของ 50  M ของสารประกอบ 1 ใน viabil - ity ของ S . aureus sa-1199b กว่า 10 นาที ระยะเวลาการเปิดรับ ( ข้อมูลไม่แสดง ) ช่วงเวลานี้เป็นเช่นเดียวกับที่ใช้ในการสะสม
) .