Logistics as a sector has a key rol

Logistics as a sector has a key role to play in reducing greenhouse gas emissions and in reducing the dependency of our economy on non-renewable energy sources. The challenges are enormous: by 2050 the sector needs to have achieved about 50% lower fossil fuel use and CO2 emissions. If freight volumes grow according to expectations, this requires over 70% less CO2 emissions per unit of transport. This chapter explores the options for reducing CO2 emissions from freight transport and their reduction potential, and analyses whether the logistic sector would be likely to achieve the required reduction based on its intrinsic drive for cost reduction alone. Methodology/approach In this conceptual chapter we identify options for sustainable logistics and discuss the necessary economic conditions for their deployment using a simple cost/benefit analysis framework. We distinguish between three regimes of measures for improving sustainability: efficiency measures with net negative costs (‘low hanging fruit’), cost-neutral measures and measures that allow to reach societal targets at net positive costs. Policy measures are discussed that may help the sector to implement cost-effective greenhouse gas abatement measures that, in the absence of incentives, go beyond the point of lowest cost from an end user perspective. Social implications Sufficient energy saving options are available to be implemented in the short to medium term, which can lead to operational cost savings with a short return on investments period. The potential contribution of the logistics sector to sustainability is larger, however, as logistics can make large steps ahead in sustainability with cost neutrality or with small cost increases. The full potential has been underrated by many stakeholders and should be explored further. Originality/value of the chapter Efficiency measures are a necessary but insufficient condition for sustainable logistics. The industry will need to go beyond cost saving measures, or even cost-neutral measures to reach the long-term energy saving and emission reduction targets for freight transport. We provide a systematic presentation of these options and discuss the additional necessary measures.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โลจิสติกส์เป็นภาคมีบทบาทสำคัญในการเล่น ในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก และลดการพึ่งพาเศรษฐกิจแหล่งพลังงานหมุนเวียนไม่ ความท้าทายใหญ่หลวง: 2593 ภาคต้องได้สำเร็จประมาณ 50% ต่ำกว่าการใช้เชื้อเพลิงฟอสซิลและปล่อย CO2 ถ้าวอลุ่มขนส่งเติบโตตามความคาดหวัง สิ่งนี้กว่า 70% น้อยกว่าปล่อย CO2 ต่อหน่วยการขนส่ง บทนี้สำรวจตัวเลือกการลดการปล่อย CO2 จากการขนส่ง และลดศักยภาพ และวิเคราะห์ว่าภาคโลจิสติกจะมีแนวโน้มที่จะให้บรรลุการลดต้องตามไดรฟ์ของ intrinsic สำหรับลดต้นทุนเพียงอย่างเดียว วิธีการ/วิธีการในบทแนวคิดนี้ เราระบุตัวเลือกสำหรับโลจิสติกส์ที่ยั่งยืน และหารือเกี่ยวกับสภาพทางเศรษฐกิจจำเป็นสำหรับการใช้งานของพวกเขาโดยใช้กรอบการวิเคราะห์ต้นทุนเรื่องสวัสดิการ เราแยกความแตกต่างระหว่างระบอบ 3 มาตรการในการปรับปรุงความยั่งยืน: ประสิทธิภาพวัดกับสุทธิติดลบต้นทุน ('ต่ำแขวนผลไม้'), ต้นทุน-กลางมาตรการและมาตรการที่ทำให้ถึงเป้าหมายนิยมที่ทุนสุทธิเป็นบวก มีการกล่าวถึงนโยบายมาตรการที่อาจช่วยภาคที่สามารถใช้มาตรการลดหย่อนแก๊สเรือนกระจกที่คุ้มค่าได้ ขาดแรงจูงใจ เกินจุดต้นทุนต่ำที่สุดจากมุมมองผู้ใช้ ได้ ผลกระทบทางสังคมที่บันทึกตัวเลือกพลังงานเพียงพอที่จะดำเนินการในระยะสั้นถึงระยะปานกลาง ซึ่งสามารถนำไปปฏิบัติต้นทุนประหยัด ด้วยกลับสั้นในรอบระยะเวลาการลงทุน สัดส่วนเป็นภาคโลจิสติกส์เพื่อความยั่งยืนขึ้น อย่างไรก็ตาม เป็นโลจิสติกส์สามารถทำขนาดใหญ่ ขั้นตอนล่วงหน้าในการพัฒนาอย่างยั่งยืน ด้วยต้นทุนความเป็นกลาง หรือ มีขนาดเล็กต้นทุนเพิ่ม เต็มศักยภาพได้รับ underrated โดยเสียมาก และควรสำรวจต่อไป ความคิดริเริ่ม/ค่าวัดประสิทธิภาพบทเป็นเงื่อนไขที่จำเป็น แต่ไม่เพียงพอสำหรับโลจิสติกส์ที่ยั่งยืน อุตสาหกรรมจะต้องเกินต้นทุนที่บันทึกวัด หรือวัดแม้ต้นทุน-กลางถึงระยะยาวประหยัดพลังงานและปล่อยก๊าซเป้าหมายลดการขนส่ง เรามีการนำเสนอระบบของตัวเลือกเหล่านี้ และหารือเกี่ยวกับมาตรการจำเป็นเพิ่มเติม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โลจิสติกเป็นภาคที่มีบทบาทสำคัญในการเล่นในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกและการพึ่งพาในการลดของเศรษฐกิจของเราในแหล่งพลังงานที่ไม่หมุนเวียน ความท้าทายเป็นอย่างมาก: ภายในปี 2050 ภาคความต้องการที่จะได้ประสบความสำเร็จประมาณ 50% ต่ำกว่าการใช้เชื้อเพลิงฟอสซิลและการปล่อย CO2 หากปริมาณการขนส่งสินค้าเติบโตตามความคาดหวังนี้ต้องมากกว่า 70% น้อยการปล่อย CO2 ต่อหน่วยของการขนส่ง ในบทนี้จะสำรวจตัวเลือกในการลดการปล่อย CO2 จากการขนส่งสินค้าและศักยภาพในการลดของพวกเขาและการวิเคราะห์ว่าภาคโลจิสติกจะมีแนวโน้มที่จะบรรลุการลดต้องอยู่บนพื้นฐานของไดรฟ์ที่แท้จริงของการลดค่าใช้จ่ายเพียงอย่างเดียว วิธีการ / แนวทางความคิดในบทนี้เราระบุตัวเลือกสำหรับการโลจิสติกอย่างยั่งยืนและหารือเกี่ยวกับภาวะเศรษฐกิจที่จำเป็นสำหรับการใช้งานของตนโดยใช้ค่าใช้จ่ายที่เรียบง่าย / ประโยชน์กรอบการวิเคราะห์ เราเห็นความแตกต่างระหว่างสามระบอบการปกครองของมาตรการในการปรับปรุงพัฒนาอย่างยั่งยืน: มาตรการที่มีประสิทธิภาพในเชิงลบกับค่าใช้จ่ายสุทธิ (ผลไม้แขวนต่ำ) มาตรการประหยัดค่าใช้จ่ายที่เป็นกลางและมาตรการที่ช่วยให้ไปถึงเป้าหมายทางสังคมที่ค่าใช้จ่ายบวกสุทธิ มาตรการที่จะกล่าวถึงนโยบายที่อาจช่วยให้ภาคการดำเนินการมาตรการลดก๊าซเรือนกระจกที่มีประสิทธิภาพที่ในกรณีที่ไม่มีแรงจูงใจให้ไปเกินกว่าจุดต่ำสุดของค่าใช้จ่ายจากมุมมองของผู้ใช้ที่ ผลกระทบทางสังคมตัวเลือกการประหยัดพลังงานที่มีอยู่เพียงพอที่จะดำเนินการในระยะสั้นและระยะปานกลางซึ่งสามารถนำไปสู่​​การประหยัดค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานที่มีผลตอบแทนระยะเวลาสั้น ๆ เกี่ยวกับการลงทุน ผลงานที่มีศักยภาพของภาคโลจิสติกการพัฒนาอย่างยั่งยืนที่มีขนาดใหญ่ แต่เป็นโลจิสติกสามารถทำตามขั้นตอนที่มีขนาดใหญ่ไปข้างหน้าในการพัฒนาอย่างยั่งยืนที่มีความเป็นกลางหรือค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นของค่าใช้จ่ายที่มีขนาดเล็ก เต็มศักยภาพได้รับการ underrated โดยผู้มีส่วนได้เสียจำนวนมากและควรได้รับการสำรวจเพิ่มเติม ริเริ่ม / คุณค่าของมาตรการที่มีประสิทธิภาพบทที่เป็นเงื่อนไขที่จำเป็น แต่ไม่เพียงพอสำหรับการขนส่งที่ยั่งยืน อุตสาหกรรมจะต้องไปไกลกว่ามาตรการประหยัดค่าใช้จ่ายหรือแม้กระทั่งมาตรการประหยัดค่าใช้จ่ายที่เป็นกลางที่จะไปถึงการประหยัดพลังงานในระยะยาวและเป้าหมายลดการปล่อยก๊าซสำหรับการขนส่งสินค้า เราให้บริการนำเสนอระบบของตัวเลือกเหล่านี้และหารือเกี่ยวกับมาตรการที่จำเป็นเพิ่มเติม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โลจิสติกส์ เป็นภาคที่มีบทบาทสำคัญในการเล่นในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก และลดการพึ่งพาเศรษฐกิจของเรา ที่ไม่มีแหล่งพลังงานหมุนเวียน . ความท้าทายใหญ่หลวง : 2050 ภาคต้องมีความสูงประมาณ 50% ลดใช้เชื้อเพลิงฟอสซิลและการปล่อย CO2 . ถ้าปริมาณสินค้าเพิ่มขึ้นตามความคาดหวัง ซึ่งต้องใช้มากกว่า 70% คาร์บอนไดออกไซด์น้อยกว่าการปล่อยก๊าซต่อหน่วยในการขนส่งบทสำรวจตัวเลือกเพื่อลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จากการขนส่งสินค้าและศักยภาพการลดของพวกเขา และวิเคราะห์ว่า ภาคขนส่งจะเป็นแนวโน้มที่จะบรรลุความต้องการลดขึ้นอยู่กับไดรฟ์ของมันที่แท้จริงสำหรับการลดต้นทุนเพียงอย่างเดียววิธีการ / แนวคิดวิธีการในบทนี้เราระบุตัวเลือกการขนส่งที่ยั่งยืน และจำเป็นสำหรับการใช้งานเกี่ยวกับภาวะเศรษฐกิจของพวกเขาใช้ง่ายต้นทุน / กำไรในกรอบการวิเคราะห์ เราแยกแยะความแตกต่างระหว่างสามระบอบของมาตรการเพื่อปรับปรุงความยั่งยืน : ประสิทธิภาพมาตรการที่มีค่าใช้จ่ายติดลบสุทธิ ( 'low ผลไม้ห้อย ' )ราคาเป็นกลาง มาตรการ และมาตรการที่อนุญาตให้เข้าถึงเป้าหมายทางสังคมที่ต้นทุนบวกสุทธิ มีการกล่าวถึงมาตรการที่อาจช่วยให้ภาคธุรกิจใช้ประหยัดต้นทุนก๊าซเรือนกระจกลดมาตรการ ในการขาดแรงจูงใจ ไปไกลกว่าจุดที่ต้นทุนถูกที่สุด จากผู้ใช้มุมมองผลกระทบทางสังคมที่เพียงพอ การประหยัดพลังงาน มีตัวเลือกที่จะดำเนินการในระยะสั้นถึงระยะกลาง ซึ่งจะนำไปสู่การประหยัดค่าใช้จ่ายการดำเนินงานที่มีผลตอบแทนระยะสั้น ระยะเวลาการลงทุน สนับสนุนศักยภาพโลจิสติกส์ของภาคองค์กรมีขนาดใหญ่ แต่เป็นโลจิสติกส์ สามารถทำขั้นตอนใหญ่ไปข้างหน้าในการพัฒนาอย่างยั่งยืน มีความเป็นกลางหรือเพิ่มต้นทุนค่าใช้จ่ายเล็กเต็มศักยภาพได้ถูก underrated โดยผู้มีส่วนได้เสียมาก และควรได้รับการสำรวจเพิ่มเติม ใหม่เอี่ยม / ค่าประสิทธิภาพของมาตรการที่จำเป็น แต่ไม่เพียงพอ และเงื่อนไขการขนส่งที่ยั่งยืน อุตสาหกรรมจะต้องไปเกินมาตรการประหยัดค่าใช้จ่าย หรือต้นทุนมาตรการกลางถึงระยะยาว ประหยัดพลังงานและลดการปล่อยเป้าหมายสำหรับการขนส่งสินค้าเราให้บริการนำเสนออย่างเป็นระบบของตัวเลือกเหล่านี้และหารือมาตรการเพิ่มเติมที่จำเป็น .