Within the ventral striatum ROI ide

Within the ventral striatum ROI identified above, the decline in valence
sensitivity was negatively correlated with the raw motivation ratings,
both from the manipulation between the two learning sessions
(r(23) = 0.455, p = 0.022; Fig. 6B) and at the end of the study
(r(23) = 0.426, p = 0.034). In other words, the most motivated subjects
showed the smallest decline in valence sensitivity over the course of the
experiment. This pattern suggests that more motivated subjects may
maintain focus and remain responsive to feedback later during the experiment,
bucking the trend of becoming less attentive due tosleepiness or boredom that often occurs later in the experiment. Because
the learning task lasted for nearly 90 minutes, it was common
for the participants to lose focus later during the experiment, and in
fact 21 out of 25 reported becoming bored or sleepy either halfway
through the experiment (n = 10) or between the start and end of the
second experimental session (n = 11).
The whole-brain ANCOVA using the motivation change rating as a covariate
identified regions in which BEFORE to AFTER changes in valence
sensitivity correlated with changes in motivation from BEFORE to AFTER
the manipulation. One region of the left medial temporal lobe exhibited
a positive relationship between increasing motivation and increasing
valence sensitivity, peaking in the anterior parahippocampal gyrus
(peak x, y, z = −22, −20, −24; peak r(23) = 0.692, p b 0.05 corrected;
Fig. 7). In the parahippocampal gyrus, differential activation for
positive N negative feedback increased AFTER the manipulation for participants
who also reported increases in motivation AFTER the manipulation.
This relationship remained significant when subjected to a
partial correlation to control for the changes in performance from
BEFORE to AFTER the manipulation: r(22) = 0.671, p b 0.001. This region
has been implicated in associative learning and strength of associations
during retrieval (Achim et al., 2007; Spaniol et al., 2009), so this
pattern of activation may reflect feedback-based strengthening of
memory associations that was enhanced when motivation was high.
The opposite pattern was observed in a (white-matter) cluster
near the insula, in which increasing motivation was associated with
diminishing sensitivity to feedback valence (peak x, y, z = 44, −17,
24, peak r(23) = − 0.683, p b 0.05, corrected).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภายใน striatum ventral ที่ร้อยที่ระบุข้างต้น การลดลงของเวเลนซ์ความไวถูกส่ง correlated กับประเมินแรงจูงใจวัตถุดิบทั้งจากจัดการระหว่างรอบเวลาเรียน 2(r(23) = 0.455, p = 0.022 Fig. 6B) และจบการศึกษา(r(23) = 0.426, p = 0.034) ในคำอื่น ๆ เรื่องแรงจูงใจมากที่สุดพบว่าลดลงน้อยที่สุดในความไวเวเลนซ์ช่วงเวลาของการทดลอง รูปแบบนี้แนะนำเพิ่มเติมเรื่องของแรงจูงใจอาจรักษาโฟกัส และยังคงตอบสนองต่อคำติชมในช่วงทดลองbucking แนวโน้มกลายเป็นน้อยมาครบกำหนด tosleepiness หรือความเบื่อที่เกิดขึ้นบ่อยครั้งในการทดลอง เนื่องจากเรียนรู้งานที่กินเวลาเกือบ 90 นาที มีทั่วไปสำหรับผู้เข้าร่วมอีกในภายหลังใน ระหว่างการทดลอง และในจริงที่ 21 จาก 25 รายงานกลายเป็นเบื่อ หรือง่วงนอนอย่างใดอย่างหนึ่งอยู่ตรงกลางผ่านการทดลอง (n = 10) หรือ ระหว่างการเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของการงานทดลองที่สอง (n = 11)จัดอันดับเป็น covariate การเปลี่ยน ANCOVA สมองทั้งที่ใช้แรงจูงใจระบุภูมิภาคใน BEFORE ที่ให้หลังจากการเปลี่ยนแปลงในเวเลนซ์correlated ไวกับการเปลี่ยนแปลงในแรงจูงใจจาก BEFORE กับหลังจัดการ ภูมิภาคหนึ่งของสมองกลีบขมับด้านใกล้กลางซ้ายจัดแสดงความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างเพิ่มแรงจูงใจ และเพิ่มความไวเวเลนซ์ ชุกใน gyrus parahippocampal แอนทีเรียร์(ช่วง x, y, z = −22, −20, −24; peak r(23) = 0.692, b p 0.05 แก้ไขFig. 7) ใน parahippocampal gyrus เปิดการใช้งานที่แตกต่างสำหรับการป้อนกลับเชิงลบ N บวกเพิ่มหลังจากจัดการผู้เข้าร่วมนอกจากนี้ที่ยังรายงานเพิ่มแรงจูงใจหลังจากที่จัดการความสัมพันธ์นี้ยังคงสำคัญเมื่อต้องการความสัมพันธ์บางส่วนเพื่อควบคุมการเปลี่ยนแปลงในประสิทธิภาพจากBEFORE ให้หลังจากการจัดการ: r(22) = 0.671, p b 0.001 ภูมิภาคนี้มีการเกี่ยวข้องในการเรียน associative และความแข็งแรงของสมาคมในระหว่างการเรียก (Achim et al., 2007 Spaniol et al., 2009), ดังนี้รูปแบบการเรียกใช้อาจสะท้อนการเพิ่มตามข้อเสนอแนะของการความสัมพันธ์ของหน่วยความจำที่เพิ่มขึ้นเมื่อแรงจูงใจสูงรูปแบบตรงกันข้ามถูกสังเกตในคลัสเตอร์ (สีขาวเรื่อง)ใกล้ insula ซึ่งเพิ่มแรงจูงใจเกี่ยวข้องกับลดลงความไวให้คำติชมเวเลนซ์ (ช่วง x, y, z = 44, −1724, peak r(23) =− 0.683, b p 0.05 แก้ไข)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภายในผลตอบแทนการลงทุน striatum ท้องระบุข้างต้นลดลงในเลนไวมีความสัมพันธ์เชิงลบกับการจัดอันดับแรงจูงใจดิบทั้งจากการจัดการระหว่างสองช่วงการเรียนรู้(R (23) = 0.455, p = 0.022;. รูป 6B) และใน ท้ายของการศึกษา(R (23) = 0.426, p = 0.034) ในคำอื่น ๆ วิชาที่มีแรงจูงใจมากที่สุดแสดงให้เห็นถึงการลดลงน้อยที่สุดในไวจุในช่วงของการทดลอง รูปแบบนี้แสดงให้เห็นว่าวิชาที่มีแรงจูงใจมากขึ้นอาจรักษาโฟกัสและยังคงตอบสนองต่อข้อเสนอแนะต่อมาในระหว่างการทดลองแนวโน้มที่จะกลายเป็นใส่ใจน้อยเนื่องจากtosleepiness หรือเบื่อที่มักจะเกิดขึ้นต่อไปในการทดลอง เพราะงานการเรียนรู้กินเวลานานเกือบ 90 นาทีมันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับผู้เข้าร่วมที่จะสูญเสียความสำคัญต่อมาในระหว่างการทดลองและในความเป็นจริง 21 จาก 25 รายงานกลายเป็นเบื่อหรือง่วงนอนทั้งครึ่งหนึ่งผ่านการทดลอง(n = 10) หรือระหว่างการเริ่มต้น และจุดสิ้นสุดของเซสชั่นที่สองของการทดลอง(n = 11). ทั้งสมอง ANCOVA ใช้คะแนนการเปลี่ยนแปลงแรงจูงใจเป็นตัวแปรร่วมภูมิภาคที่ระบุไว้ในซึ่งก่อนที่จะมีการเปลี่ยนแปลงในภายหลังจุไวมีความสัมพันธ์กับการเปลี่ยนแปลงในการสร้างแรงจูงใจจากก่อนไปหลังการจัดการ ภูมิภาคหนึ่งของกลีบขมับซ้ายตรงกลางแสดงความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างการเพิ่มแรงจูงใจและเพิ่มความไวจุจุดในgyrus parahippocampal หน้า(สูงสุด x, y, z = -22, -20, -24; สูงสุดอาร์ (23) = 0.692 ตะกั่ว 0.05 การปรับปรุงแก้ไขรูปที่7). ใน gyrus parahippocampal เปิดใช้งานแตกต่างกันสำหรับบวกลบความคิดเห็นยังไม่มีข้อความที่เพิ่มขึ้นหลังจากการจัดการสำหรับผู้เข้าร่วมที่ยังมีรายงานการเพิ่มขึ้นของแรงจูงใจหลังจากการจัดการ. ความสัมพันธ์นี้ยังคงอยู่อย่างมีนัยสำคัญเมื่อภายใต้ความสัมพันธ์บางส่วนในการควบคุมสำหรับการเปลี่ยนแปลงในการทำงานจากก่อนไปหลังการจัดการ: อาร์ (22) = 0.671, 0.001 PB ภาคนี้ได้รับการที่เกี่ยวข้องในการเรียนรู้ที่เชื่อมโยงและความแข็งแรงของสมาคมในระหว่างการดึง(Achim et al, 2007;. Spaniol et al, 2009). ดังนั้นนี้รูปแบบของการเปิดใช้งานอาจจะสะท้อนให้เห็นถึงการสร้างความเข้มแข็งความคิดเห็นตามความสัมพันธ์ของหน่วยความจำที่เพิ่มขึ้นเมื่อแรงจูงใจเป็นสูง. รูปแบบที่ตรงข้ามเป็นที่สังเกตใน (สีขาวไม่ว่า) กลุ่มที่อยู่ใกล้ฉนวนซึ่งในการเพิ่มแรงจูงใจที่มีความสัมพันธ์กับการลดลงความไวในการตอบรับความจุ(สูงสุด x, y, z = 44, -17, 24 ยอดเขาอาร์ (23 ) = - 0.683, PB 0.05, แก้ไข)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภายใน ) แต่ ROI ที่ระบุไว้ข้างต้น , ลดลงใน 2
ไว มีความสัมพันธ์เชิงลบกับแรงจูงใจดิบคะแนน
ทั้งจากการจัดการระหว่างสองการเรียนรู้การประชุม
( R ( 2 ) = ติด , p = 0.022 ; ภาพบน ) และเมื่อสิ้นสุดการศึกษา
( R ( 2 ) = 0.425 , p = 0.034 ) ในคำอื่น ๆส่วนใหญ่มีแรงจูงใจคน
พบลดลงน้อยที่สุดในเวเลนซ์ไวมากกว่าหลักสูตรของ
ทดลอง รูปแบบนี้ ชี้ให้เห็นว่า แรงจูงใจมากขึ้นและอาจ
รักษาโฟกัสและยังคงตอบสนองต่อความคิดเห็นต่อมาในระหว่างการทดลอง
แนวโน้มเป็นใส่ใจน้อยลงเนื่องจาก tosleepiness หรือความเบื่อหน่ายที่มักจะเกิดขึ้นต่อไปในการทดลองการโก่ง . เพราะ
งานเรียนนานเกือบ 90 นาทีมันเป็นเรื่องธรรมดา
สำหรับผู้สูญเสียโฟกัสทีหลังในการทดลอง และในความเป็นจริง 21 จาก 25
รายงานกลายเป็นเบื่อหรือง่วงเหมือนกันครึ่งทาง
ผ่านการทดลอง ( N = 10 ) หรือระหว่างเริ่มต้นและสิ้นสุดของระยะเวลาทดลองที่ 2
( n = 11 ) .
ทั้งหลังโดยใช้สมอง แรงจูงใจในการเปลี่ยนคะแนนเป็นชุด
ระบุภูมิภาคซึ่งก่อนหลังจากการเปลี่ยนแปลงความจุ
มีความสัมพันธ์กับการเปลี่ยนแปลงในความอ่อนไหวของแรงจูงใจจากก่อนไปหลัง
เชิด ภูมิภาคหนึ่งของขมับซ้ายอยู่ตรงกลาง มีความสัมพันธ์ทางบวกระหว่างการเพิ่มแรงจูงใจ

ความไวและเพิ่ม 2 จุด ในบริเวณ
กิราส parahippocampal ( พีค X , Y , Z = − 3 , −−สูงสุด 20 , 24 ; R ( 23 ) = 0.692 P B + แก้ไข ;
รูปที่ 7 ) ใน parahippocampal กิราส ,ส่วนวิธีการกระตุ้น
บวก N ติชมเป็นลบเพิ่มขึ้นหลังจากการจัดการสำหรับผู้ที่ยังมีรายงานเพิ่มแรงจูงใจ

หลังจากการวิเคราะห์ ความสัมพันธ์นี้ยังคงสำคัญเมื่อต้อง
สหสัมพันธ์บางส่วนเพื่อควบคุมการเปลี่ยนแปลงในประสิทธิภาพจาก
ก่อนหลังจากจัดการ : R ( 2 ) = 0.671 , P B 001 . ภูมิภาคนี้
เข้าไปพัวพัน กับการเรียนรู้อยู่ร่วมกับความเข้มแข็งของสมาคม
ในระหว่างการค้น ( Achim et al . , 2007 ; สแปนเยิล et al . , 2009 ) ดังนั้นนี้อาจสะท้อนให้เห็นถึงรูปแบบของการกระตุ้น

ติชมตามความเข้มแข็งของสมาคมหน่วยความจำที่เพิ่มขึ้นเมื่อมีแรงจูงใจสูง
รูปแบบตรงข้ามพบใน ( เนื้อขาว ) กลุ่ม
ใกล้อินซูล่า ,ซึ่งมีความสัมพันธ์กับแรงจูงใจในการลดความไวต่อความคิดเห็นที่ 2
( ยอด X , Y , Z = 44 , − 17
24 สูงสุด R ( 23 ) = − 0.683 P B 0.05 , การแก้ไข )