3. Ethno pharmacological uses and biological activities
Traditional phytotherapy is a skill experienced by elder people whose experiential familiarity is appreciated by everyone (Parveen, Upadhyay, Shikha, & Ashwani, 2007). Even today this area holds much more concealed treasure, as almost 80% of the human populace in developing countries is dependent on plant wealth for healthcare (Farnsworth, Akerele, & Bingel, 1985). The use of foods and medicinal plants to improve health is nearly as old as humanity. Among such, none may be older than the fig, which recent investigations have indicated it has been cultivated for over 11,000 years, possibly predating cereal grains (Kislev, Hartmann, & Bar-Yosef, 2006). Besides, people from different cultures have also reported it to cure ailments, for example fruits are appreciated by lesser Himalayan people to cure eye vision problems in association with seeds of Amaranthus viridis and as laxative ( Abbasi et al., 2013). The importance of F. carica as an alternative to cure some illnesses has been recognised through the centuries, and nowadays it is included in several pharmacopoeias and books dedicated to herbal medicines. French Pharmacopoeia (2007) includes mother tincture of fresh, young, leafy branch of F. carica L. for homoeopathic preparations, while British Pharmacopoeia (2012) treats fig under Herbal Drugs and Herbal Drug Preparations Section, defining it as “the sun-dried succulent fruit of Ficus carica L.”. The PDR for Herbal Medicines (2000) cites F. carica to treat constipation, as laxative, to treat dysentery and enteritis, many of this information extracted from Chinese medicine. In South America, the common fig is mainly recognised as food, extremely appreciated in the preparation of sweets, jams, which can be eaten fresh or included in the preparation of delicious cakes and delicatessens, but also its curative properties had has appreciated. A recent revision performed with plants used as medicines at the central region of Córdoba province in Argentina reported that heated dried fruits of the ‘higuera’ are used to facilitate maturation of skin pustules and furuncles by direct application on. In addition, latex is usually applied locally to treat warts ( Martínez, 2008). Nevertheless, Argentinean Pharmacopoeia never included F. carica L. hitherto. Table 3 summarises the main documented ethno pharmacological uses for F. carica grouped by plant part.
3. Ethno pharmacological ใช้และกิจกรรมทางชีวภาพTraditional phytotherapy is a skill experienced by elder people whose experiential familiarity is appreciated by everyone (Parveen, Upadhyay, Shikha, & Ashwani, 2007). Even today this area holds much more concealed treasure, as almost 80% of the human populace in developing countries is dependent on plant wealth for healthcare (Farnsworth, Akerele, & Bingel, 1985). The use of foods and medicinal plants to improve health is nearly as old as humanity. Among such, none may be older than the fig, which recent investigations have indicated it has been cultivated for over 11,000 years, possibly predating cereal grains (Kislev, Hartmann, & Bar-Yosef, 2006). Besides, people from different cultures have also reported it to cure ailments, for example fruits are appreciated by lesser Himalayan people to cure eye vision problems in association with seeds of Amaranthus viridis and as laxative ( Abbasi et al., 2013). The importance of F. carica as an alternative to cure some illnesses has been recognised through the centuries, and nowadays it is included in several pharmacopoeias and books dedicated to herbal medicines. French Pharmacopoeia (2007) includes mother tincture of fresh, young, leafy branch of F. carica L. for homoeopathic preparations, while British Pharmacopoeia (2012) treats fig under Herbal Drugs and Herbal Drug Preparations Section, defining it as “the sun-dried succulent fruit of Ficus carica L.”. The PDR for Herbal Medicines (2000) cites F. carica to treat constipation, as laxative, to treat dysentery and enteritis, many of this information extracted from Chinese medicine. In South America, the common fig is mainly recognised as food, extremely appreciated in the preparation of sweets, jams, which can be eaten fresh or included in the preparation of delicious cakes and delicatessens, but also its curative properties had has appreciated. A recent revision performed with plants used as medicines at the central region of Córdoba province in Argentina reported that heated dried fruits of the ‘higuera’ are used to facilitate maturation of skin pustules and furuncles by direct application on. In addition, latex is usually applied locally to treat warts ( Martínez, 2008). Nevertheless, Argentinean Pharmacopoeia never included F. carica L. hitherto. Table 3 summarises the main documented ethno pharmacological uses for F. carica grouped by plant part.
การแปล กรุณารอสักครู่..
3. Ethno pharmacological uses and biological activities
Traditional phytotherapy is a skill experienced by elder people whose experiential familiarity is appreciated by everyone (Parveen, Upadhyay, Shikha, & Ashwani, 2007). Even today this area holds much more concealed treasure, as almost 80% of the human populace in developing countries is dependent on plant wealth for healthcare (Farnsworth, Akerele, & Bingel, 1985). The use of foods and medicinal plants to improve health is nearly as old as humanity. Among such, none may be older than the fig, which recent investigations have indicated it has been cultivated for over 11,000 years, possibly predating cereal grains (Kislev, Hartmann, & Bar-Yosef, 2006). Besides, people from different cultures have also reported it to cure ailments, for example fruits are appreciated by lesser Himalayan people to cure eye vision problems in association with seeds of Amaranthus viridis and as laxative ( Abbasi et al., 2013). The importance of F. carica as an alternative to cure some illnesses has been recognised through the centuries, and nowadays it is included in several pharmacopoeias and books dedicated to herbal medicines. French Pharmacopoeia (2007) includes mother tincture of fresh, young, leafy branch of F. carica L. for homoeopathic preparations, while British Pharmacopoeia (2012) treats fig under Herbal Drugs and Herbal Drug Preparations Section, defining it as “the sun-dried succulent fruit of Ficus carica L.”. The PDR for Herbal Medicines (2000) cites F. carica to treat constipation, as laxative, to treat dysentery and enteritis, many of this information extracted from Chinese medicine. In South America, the common fig is mainly recognised as food, extremely appreciated in the preparation of sweets, jams, which can be eaten fresh or included in the preparation of delicious cakes and delicatessens, but also its curative properties had has appreciated. A recent revision performed with plants used as medicines at the central region of Córdoba province in Argentina reported that heated dried fruits of the ‘higuera’ are used to facilitate maturation of skin pustules and furuncles by direct application on. In addition, latex is usually applied locally to treat warts ( Martínez, 2008). Nevertheless, Argentinean Pharmacopoeia never included F. carica L. hitherto. Table 3 summarises the main documented ethno pharmacological uses for F. carica grouped by plant part.
การแปล กรุณารอสักครู่..
3 . ethno เภสัชวิทยาใช้ชีวภาพและกิจกรรม
แบบดั้งเดิม phytotherapy เป็นทักษะประสบการณ์ของผู้สูงอายุที่มีประสบการณ์ความคุ้นเคยเป็นที่ชื่นชมจากทุกคน ( parveen upadhyay shikha & , , , ashwani , 2007 ) แม้วันนี้ พื้นที่นี้มีทรัพย์สมบัติมาก ปกปิดมากขึ้นเป็นเกือบ 80% ของประชากรมนุษย์ในประเทศกำลังพัฒนาจะขึ้นอยู่กับพืชความมั่งคั่งเพื่อสุขภาพ ( ฟรานส์เวิร์ธakerele & bingel , 1985 ) การใช้อาหารและพืชสมุนไพรเพื่อปรับปรุงสุขภาพเกือบเป็นเก่าเป็นมนุษย์ ระหว่างนั้น ก็อาจจะแก่กว่ารูป ซึ่งการสอบสวนล่าสุด พบมีการปลูกมากกว่า 11 , 000 ปี อาจจะ predating ธัญพืช ( Kislev 10-15 , &บาร์โยเซฟ , 2006 ) นอกจากนี้ ผู้คนจากวัฒนธรรมที่แตกต่างกันยังได้รายงานการรักษาโรคภัยไข้เจ็บตัวอย่างผลไม้ นิยมน้อยกว่าหิมาลัยคนรักษาปัญหาสายตาในสมาคมเมล็ดพันธุ์แห่ง amaranthus หวัดและเป็นยาระบาย ( Abbasi et al . , 2013 ) ความสำคัญของ เอฟ ซึ่งเป็นทางเลือกในการรักษาอาการเจ็บป่วยได้รับการยอมรับผ่านศตวรรษ และทุกวันนี้หลายแห่งรวมอยู่ในเภสัชตำรับและหนังสือโดยเฉพาะยาสมุนไพรเภสัชตำรับฝรั่งเศส ( 2007 ) รวมถึงแม่ทิงเจอร์สด , หนุ่ม , สาขาใบของ F . L . สำหรับการเตรียมยาง homoeopathic ในขณะที่อังกฤษฟาร์มา ( 2012 ) ขนมมะเดื่อในยาสมุนไพรและสมุนไพรยาส่วน กำหนดเป็น " ดวงอาทิตย์ผลไม้ฉ่ำของกล้าไม้ยางแอล " แห้ง ) สำหรับยาสมุนไพร ( 2000 ) ไซเตส เอฟ ซึ่งในการรักษาอาการท้องผูก เป็นยาระบายรักษาลำไส้อักเสบท้องร่วง และหลายข้อมูลที่สกัดจากยาแผนจีน ใน South America , มะเดื่อส่วนใหญ่ยอมรับเป็นอาหารที่นิยมมากในการเตรียมการของขนมหวาน แยม ที่สามารถรับประทานสด หรือรวมอยู่ในการเตรียมการของเค้กอร่อย และตามชานเมืองอีก แต่ยังมีคุณสมบัติของการชื่นชมแก้ไขล่าสุดโดยมีพืชที่ใช้เป็นยาในภาคกลางของจังหวัดกอร์โดบาประเทศอาร์เจนตินา รายงานว่า ความร้อนแห้งของ ' higuera ' ใช้เพื่ออำนวยความสะดวกในการเจริญเติบโตของ pustules ผิวและ furuncles โดยโปรแกรมโดยตรงบน นอกจากนี้ ยางมักจะใช้ในการรักษาหูด ( มาร์ตีเนซ , 2008 ) อย่างไรก็ตาม อาร์เจนตินา Pharmacopoeia ไม่เคยรวม Fซึ่งจนบัดนี้ . . ตารางที่ 3 summarises เอกสารหลัก ethno เภสัชวิทยาใช้ F ซึ่งจัดกลุ่มตาม
ส่วนพืช
การแปล กรุณารอสักครู่..