Thirty-five of the 38 Rape Crisis (

Thirty-five of the 38 Rape Crisis (England and Wales) affiliated members responded to an in-depth
survey. These are the key findings from this research.
Rape Crisis is a crucial support service for women with historic experiences of sexual
violence (such as childhood sexual abuse).
Sixty-one per cent of survivors who were supported by Rape Crisis centres had sexual violence
experiences which happened three or more years ago. In addition, 85% of women were identified as
having ‘complex needs’. On average, just 10% of survivors reported the experience/s to the police.
Respondents and service user evaluations reported that the positive effects of accessing Rape Crisis
centres impact, not just on survivors, but also their loved ones and wider communities. Survivors
reported outcomes ranging from improved mental well being and a reduction in self-harming, better
inter-personal relationships, ability to return to work or study, ability to reduce or stop medication, etc.
The 35 Rape Crisis centres that responded to the survey had a combined annual income of £3,570,912 in
2006-07. In 2004-05, the Government spent more than twice this amount on advertising and public
relations each week. Sixty-three per cent of Rape Crisis centres had an annual income of £100,000 or
less. The average income was £81,598, only marginally more than the cost, to the state, of one rape.
Funding to some of the larger Sexual Assault Referral Centres is five times this average income. The
average income of centres in the North West, South East and East of England was significantly lower
than in other English regions and Wales.
Securing funding was a relentless and constant challenge; often resulting in low staff morale and/or, in
worst case scenarios, the ‘freezing’ or closure of services (resulting in survivors not receiving the support
they need). In addition, 15 centres had been challenged by funders about being women-only.
Grant funding received in 2006-07 was examined in-depth. There were 161 grants reported, ranging in
value from £200 to £202,000. The total value of this funding was £2,762,627, and the average grant
was just £8,650. Thirty-two percent of this funding came from councils and partnerships, 26% from
the Home Office and 23% from charitable grant givers. However, where the funding came from did
not reflect where centres were applying to. For example, over half of all centres applied to a local or
regional public body (other than councils), yet only eight received any funding.
Of the 161 grants, 22 were Service Level Agreements (SLAs). Almost one third of these SLAs were for
three or more years, compared with just ten per cent of all grants.
Given the low value of the average grant funding received, it was not surprising that Rape Crisis
centres submitted a disproportionate number of applications compared with the funding received.
For example, one organisation received just £77,000 (in total) from 14 funders.
Many centres stated that they felt compelled to keep costs low in funding applications, such as costing
salaries well below the market value, in order to improve their chances of receiving any funding.
Seventy-nine per cent of grants were for one year or less.
Key findings
2 The Crisis in Rape Crisis A survey of Rape Crisis (England and Wales) centres

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามสิบห้าของสมาชิกในเครือวิกฤตข่มขืน (อังกฤษและเวลส์) 38 ตอบสนองการชมแบบสำรวจ นี่คือประเด็นสำคัญจากงานวิจัยนี้วิกฤตข่มขืนคือ บริการสนับสนุนสำคัญสำหรับผู้หญิงที่มีประสบการณ์ทางประวัติศาสตร์ของเพศความรุนแรง (เช่นการล่วงละเมิดทางเพศเด็ก)หกหนึ่งร้อยละของผู้ที่ได้รับการสนับสนุน โดยศูนย์ข่มขืนวิกฤตมีความรุนแรงทางเพศประสบการณ์ที่เกิดขึ้นอย่าง น้อยสามปี นอกจากนี้ ระบุเป็น 85% ของผู้หญิงมี "ความซับซ้อน" โดยเฉลี่ย เพียง 10% ของผู้รอดชีวิตรายงาน ประสบการณ์/s ไปยังตำรวจผู้ตอบและประเมินผู้ใช้บริการรายงานว่า ผลบวกของถึงวิกฤตข่มขืนศูนย์ผลกระทบ ไม่เกี่ยวกับผู้รอดชีวิต แต่ยังรักของพวกเขาและชุมชนที่กว้างขึ้น ผู้รอดชีวิตรายงานผลตั้งแต่ปรับปรุงจิตใจสบายและลดตัวเองเป็นอันตรายต่อ ดีกว่าความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล ความสามารถในการกลับไปทำงาน หรือ ศึกษา ความสามารถในการลด หรือหยุดยา ฯลฯศูนย์วิกฤตข่มขืน 35 ที่ตอบแบบสำรวจมีรายได้ประจำปีรวม £3,570,912 ใน2006-07 ในปี 2004-05 รัฐบาลใช้มากกว่าสองจำนวนนี้ในการโฆษณาและประชาความสัมพันธ์ของแต่ละสัปดาห์ ร้อยละหกสิบสามของศูนย์วิกฤตข่มขืนมีรายได้ £ 100000 ต่อปี หรือน้อยลง รายได้เฉลี่ย £81,598 เท่านั้นดีกว่าต้นทุนการ รัฐ ข่มขืนหนึ่งได้ทุนของศูนย์อ้างอิงทางเพศทำร้ายใหญ่เป็นครั้งที่ห้านี้รายได้ ที่รายได้เฉลี่ยของศูนย์ในตะวันตก เฉียงเหนือ ตะวันออก เฉียงใต้ และตะวันออกของอังกฤษได้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญกว่าในภาคภาษาอังกฤษและเวลส์อื่น ๆการรักษาความปลอดภัยการจัดหาเงินทุนถูกท้าทาย relentless และคง มักเกิด ในขวัญพนักงานต่ำ หรือ ในสถานการณ์กรณีที่เลวร้ายที่สุด 'แช่แข็ง' การปิดบริการ (เกิดในผู้ที่ไม่ได้รับการสนับสนุนพวกเขาได้) แห่ง ศูนย์ 15 ได้ถูกท้าทาย โดย funders เกี่ยวกับการเฉพาะผู้หญิงให้ทุนได้รับใน 2006-07 ได้ตรวจสอบเชิงลึก มีทุน 161 ที่รายงาน จนถึงมูลค่า £200 ไป £202,000 มูลค่ารวมของทุนนี้คือ £2,762,627 และเงินช่วยเหลือค่าเฉลี่ยมีเพียง £8,650 สามสิบสองเปอร์เซ็นต์ของเงินทุนนี้มาจากสภาและสัมพันธ์ 26% จากบ้านและ 23% จากกุศลให้ givers อย่างไรก็ตาม การจัดหาเงินทุนมาจากไหนไม่ได้ไม่สะท้อนที่ศูนย์ถูกนำไปใช้กับ ตัวอย่าง กว่าครึ่งหนึ่งของศูนย์ทั้งหมดกับเฉพาะ หรือร่างกายสาธารณะระดับภูมิภาค (ไม่ใช่สภา), แต่เพียงแปดได้รับทุนใด ๆ เงินช่วยเหลือ 161, 22 มีข้อตกลง ระดับ บริการ (Sla) เกือบหนึ่งในสามของ Sla เหล่านี้ได้ในน้อย 3 ปี เทียบกับเพียง 10 ร้อยละของทุนทั้งหมด กำหนดค่าต่ำสุดให้เฉลี่ยเงินทุนที่ได้รับ มันถูกไม่น่าแปลกใจที่วิกฤตข่มขืนศูนย์ส่งเลขนำประยุกต์เปรียบเทียบกับเงินทุนที่ได้รับตัวอย่าง องค์กรหนึ่งได้รับเพียง £77,000 (ในผลรวม) จาก 14 funders หลายศูนย์ระบุว่า พวกเขารู้สึก compelled เพื่อให้ต้นทุนต่ำในการใช้งาน เช่นต้นทุนเงินทุนเงินเดือนต่ำกว่ามูลค่าตลาด เพื่อปรับปรุงโอกาสของพวกเขาได้รับทุนใด ๆ ด้วย เจ็ดเก้าร้อยเงินช่วยเหลือได้ ใน 1 ปี หรือน้อยกว่าประเด็นสำคัญ2 วิกฤตวิกฤตข่มขืนข่มขืนวิกฤต (อังกฤษและเวลส์) จากการสำรวจศูนย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สามสิบห้าของ 38 ข่มขืนวิกฤต ( อังกฤษและเวลส์ ) สมาชิกในเครือ ซึ่งมีการสำรวจเชิงลึก

มีข้อที่สำคัญจากการวิจัยครั้งนี้ คือ วิกฤตข่มขืน
บริการสนับสนุนที่สำคัญสำหรับผู้หญิงที่มีประสบการณ์ทางประวัติศาสตร์ของความรุนแรงทางเพศ
( เช่นการละเมิดทางเพศในวัยเด็ก ) .
60 ร้อยละหนึ่งของผู้รอดชีวิตที่ได้รับการสนับสนุนโดยศูนย์วิกฤตข่มขืนได้
ความรุนแรงทางเพศประสบการณ์ที่เกิดขึ้นสามหรือมากกว่าปีที่ผ่านมา นอกจากนี้ 85% ของผู้หญิงที่ถูกระบุว่าเป็น
มีความต้องการ ' ซับซ้อน ' โดยเฉลี่ยเพียง 10 % ของผู้รอดชีวิตรายงานประสบการณ์ของตำรวจ และการประเมินผลการใช้บริการ
ผู้ตอบรายงานว่าผลในเชิงบวกของการข่มขืนวิกฤต
ศูนย์ผลกระทบไม่เพียง แต่กับผู้ที่รอดชีวิต แต่ยังมีคนที่รักของพวกเขาและชุมชนที่กว้างขึ้น ผู้รอดชีวิต
รายงานผลตั้งแต่การปรับปรุงสุขภาพจิตดีและลดการทำร้ายตนเองดีกว่า
ระหว่างความสัมพันธ์ส่วนบุคคล ความสามารถในการกลับไปทํางานหรือเรียน ความสามารถในการลดหรือหยุดยา ฯลฯ
35 ข่มขืนวิกฤตต่างๆ ที่ตอบสนองต่อการสำรวจได้รวมรายได้ของรัฐบาลใน 3570912
2006-07 . ใน 2004-05 ,รัฐบาลจ่ายมากกว่าสองครั้งยอดเงินนี้ในการโฆษณาและการประชาสัมพันธ์
ความสัมพันธ์ในแต่ละสัปดาห์ หกสิบสามเปอร์เซ็นต์ของศูนย์วิกฤตข่มขืนมีรายได้ต่อปีลดลงจาก 100000 หรือ
น้อย เฉลี่ยลดลง 81598 เพียงเล็กน้อยกว่าค่าใช้จ่ายเพื่อรัฐของการข่มขืน .
เงินทุนบางส่วนของขนาดใหญ่ทางเพศแนะนำศูนย์เป็นครั้งที่ห้า รายได้นี้
รายได้เฉลี่ยของศูนย์ในตะวันตกเหนือ ใต้ ตะวันออก และตะวันออกของอังกฤษลดลง
กว่าในภูมิภาคภาษาอังกฤษและเวลส์
การรักษาความปลอดภัยการระดมทุนคือการท้าทายอย่างไม่หยุดยั้งและคงที่ มักจะส่งผลให้ขวัญกำลังใจเจ้าหน้าที่น้อย และ / หรือ ในสถานการณ์สมมติกรณีเลวร้ายที่สุด
, ' หนาว ' หรือปิดบริการ ( ส่งผลให้ ผู้รอดชีวิตที่ไม่ได้รับการสนับสนุน
พวกเขาต้องการ ) นอกจากนี้15 ศูนย์ได้ถูกท้าทายโดยห่างประมาณเป็นผู้หญิงเท่านั้น
ให้เงินทุนที่ได้รับใน 2006-07 ได้ตรวจสอบเชิงลึก มี 161 มอบรายงานตั้งแต่ในมูลค่าจากกว่า 200 กว่า
202000 . มูลค่ารวมของเงินทุนนี้เป็นรัฐบาล 2762627 และ
ให้เฉลี่ยแค่กว่า 650 . สามสิบสองเปอร์เซ็นต์ของเงินทุนนี้มาจากคณะกรรมการพันธมิตร , 26% จาก
สำนักงานที่บ้านและ 23% จากกุศลแก่ผู้ให้ . อย่างไรก็ตาม ที่ระดมทุนมาทำ
ไม่สะท้อนที่ศูนย์ยังใช้การ ตัวอย่างเช่น กว่าครึ่งของศูนย์ประยุกต์เพื่อท้องถิ่นหรือภูมิภาคอื่น ๆ ( กว่า
ร่างกายสาธารณะเทศบาล ) ยังแค่แปดได้รับทุน
ของ 161 ทุน 22 เป็นข้อตกลงระดับบริการ ( SLA ) เกือบหนึ่งในสามของ SLA เหล่านี้สำหรับ
สามปีหรือมากกว่า เมื่อเทียบกับเพียงสิบเปอร์เซ็นต์ของทั้งหมดมอบ
ได้รับค่าต่ำเฉลี่ยให้ทุนที่ได้รับ มันไม่น่าแปลกใจที่ศูนย์วิกฤตข่มขืนส่งหมายเลข
สมส่วนของโปรแกรมเมื่อเทียบกับทุนที่ได้รับ
ตัวอย่างเช่นหนึ่งองค์กรที่ได้รับเพียงแค่ได้รับ 77000 ( รวม ) ห่างจาก 14 .
ศูนย์หลายกล่าวว่าพวกเขารู้สึกว่าถูกบังคับให้เก็บค่าใช้จ่ายต่ำในการระดมทุน เช่น ทุน
เงินเดือนดีด้านล่างมูลค่าตลาดเพื่อเพิ่มโอกาสของการได้รับทุน
เจ็ดสิบเก้าเปอร์เซ็นต์ของทุนเป็นหนึ่งปีหรือน้อยกว่า คีย์ข้อมูล

2 วิกฤตในวิกฤตข่มขืนการสำรวจวิกฤตข่มขืน ( อังกฤษและเวลส์ ) ศูนย์