2: Find the Forbidden IngredientsAC

2: Find the Forbidden Ingredients

ACT 2 Find the Forbidden Ingredients

-You are Oberium’s saviour!

-Praise the hero!

The soldier ghosts lined up in front of the barracks and raised their swords. Then the crowds of resident ghosts gave shouts of joy.

-Ark-nim, hooray!

-Hooray for Hero Maban’s descendant!

He only discovered it later, but the skin of the dead was nothing but a container for the soul. When Karma swallowed their souls, the residents of Oberium were released from their restraints. Thanks to the purification, the skin of the dead was shed. Ark looked into the eyes of the ghosts. The eyes of the ghosts who escaped from the curse looked like a cartoon character. The sparkling eyes of the ghosts really didn’t fit the situation. Anyway, all of this was thanks to Ark defeating Karma. The King remembered Ark’s voice from when he used Miracle Nursing. After everything was put in order and Buksil and Baekgu came from the outskirts of town, they naturally got the hero treatment. Buksil looked at the sea of cheering ghosts and muttered.

“Hehehe, do you see? You’re a hero.”

“Don’t you have any shame?”

“Huh? What is it?”

“Didn’t you come running to receive the heroic treatment?”

“Why are you talking like that? Why shouldn’t I have done that?”

Buksil was dissatisfied with Ark’s cold words and complained.

“Ark-nim managed to pass safely through the crypt because I supported you with my eyeball. In addition, who was the one videotaping while I accompanied you?”

Baekgu naturally nodded along.

“Yes, you really would’ve been in trouble without my Master’s eyeball.”

Ugh, he didn’t have anything to retort to that. He definitely knew that he would fail without the eyeball.

“Ugh, as expected you’re the only one who understands. Baekgu.”

Buksil and Baekgu tearfully hugged each other. They really like to sit down and play. While Buksil and Baekgu were angry at him, Ark had no energy to waste on such trivial things.

‘I have to finish organizing things here. Now all that’s left is……’

Ark looked at the King with eyes that shone even more than the ghosts. It wasn’t his intention but Ark had finished Karma and lifted Oberium’s residents from the curse they suffered for hundreds of years. Wasn’t that a heroic deed? So he should receive compensation according to his heroic deeds. The ghost king seemed aware of Ark’s attention and approached.

-You did something really important.

“You’re overpraising me.”

Ark deliberately answered. Although he was their hero, there was no need to show off too much. At such a time, modest was more suitable. It was natural that his image would rise favourable with the NPCs. The ghost king then continued with the words he expected.

“No, no. It is not too much praise. You’re actions are deserving of that praise.”

“You don’t have to go that far…..”

-You still don’t understand what you have done for us. You can’t even imagine. You can’t imagine how painful our existence was for hundreds of years. We spent that whole time in endless despair.

The King looked down from the balcony with a painful expression. He had sat on the throne for hundreds of years and looked over the ruins of Oberium. When Oberium was cursed by the Rwigenberg, the King sat on his throne and cried tears of blood as he watched the end of his kingdom. The rage, despair and guilt boiling in his heart caused the King to be caught by the dark aura and he became that dishonourable existence. He stayed on the throne and saw the same image for hundreds of years, causing him countless pain. It was the really dreadful part of the curse magic. The King’s haunted voice as he gave the explanation made even Ark solemn.

-Although the curse has been released, that pain is still fresh in my heart. No, my sense of guilt has deepened even more after remembering everything.

“Then what I did…..”

Ark’s insecure expression made the King laugh and shake his head.

-You don’t have to make that expression. A King whose kingdom falls to ruin must naturally accept the pain. If I can’t withstand the pain then my citizens won’t be able to stomach it either. Now the curse has been released. The dark aura which bound us is gone. Although I want to give you some compensation for saving Oberium from the darkness, I don’t have anything to give…..

Ark had sincerely felt anger at the darkness which invaded Oberium. In the end he managed to defeat the darkness but he couldn’t even receive a single cent? When he heard the story about the dark curse, he had felt sincere anger. But no matter how angry he was, he couldn’t return the treasure they lost. Then the King murmured something like he was thinking aloud.

-If there was treasure left then I would be able to compensate you properly.

‘What the? Now you say that? Is that right?’

Ark frowned and stared at the King. It was obvious that the King couldn’t afford to give even one penny. Ark had been full of expectation and suddenly deflated.

‘Damn, saying such useless words….well, it’s not possible. Anyway, I didn’t do it with the intention of saving them…..I should just be satisfied with this good feeling.’

Ark sighed and scratched his head. Anyway, he wasn’t going to receive any compensation for this situation. Although he would usually feel angry, looking at the ghosts he couldn’t feel that emotion.

-Ah, that’s right. There is that method!

Ark had half way given up but his eyes once again widened at the King’s words.

‘Oh, what the hell? This reaction? Should I expect something? There must be something even though the place is ruined!’

Ark looked at the King with eyes sparling with expectation. But he was surprised at the King’s next words.

-In fact, Oberium had the custom of burying the dead warrior’s equipment with them in the crypt. The location of the crypt was a secret and unaffected by the darkness so it should be untouched. It’s been hundreds of years but it might still be worth a look. The ancestors will understand the handling of grave goods if it is for this purpose, so I’ll release the seal on the crypt right now…..

“W-wait a minute!”

Ark shouted like a person running from fire. The riches contained in the crypt? Hadn’t Ark already robbed all of them? The crypt currently bore Ark’s mark all over it. Just like Buksil had drawn on the grave stone in the swamp, Ark had also tried the same thing in the crypt. And the only person who has recently visited Oberium was Ark. If the King found such traces in the crypt then it would be tiring. If it was discovered, Ark’s reputation as a hero would fall! In the worst scenario, there was the possibility that the Oberium ghosts would turn into enemies.

‘Besides, the grave goods became new after being affected by Karma’s time magic. If they were taken away…..no, it can’t be!”

When Ark suddenly exclaimed, the King instantly tilted his head to one side.

-What’s wrong?

“T-that is……”

Ark stuttered for a while.

“You’ve seemed to have misunderstood something.”

-I misunderstood? What is it?

“It’s true that I saved Oberium. But I was only acting upon Hero Maban’s will and never wished for a reward. Of course, I couldn’t possible decline if I was offered compensation. But I’m not a shameless person who would take away someone’s burial goods. Please listen to my words.”

“Yes, Ark-nim is absolutely not that type of person. Receiving the burial goods of people who have already passed away? People who would steal things like that are trash. Don’t you agree Ark-nim?

Buksil laughed and shot a sharp glance at Ark. Although his blood pressure rose, Ark awkwardly laughed and nodded.

“T-that’s right. I never hoped for a reward for my assistance.”

Racard, Buksil and Baekgu all made expressions like they wanted to vomit at Ark’s shameless words. This place was Razak’s hometown so he just sighed from the corner. But the King couldn’t understand and just nodded with admiration.

-You really are Hero Maban’s descendant! Yes, Hero Maban was just like you.

The King murmured with an expression like he was recalling some memories.

-Although my memories are fragmented after I died, I still have some remaining. Before my kingdom ceased to exist, I took great pride in its military. It was good enough that people of the next generation would remember our honourable fight against the darkness. After this city became ruins, no one dared to visit here where the cursed magic overflowed. Unlike my expectations, we have been forgotten by history.

“…..”

-But only one person. There was one person who remembered us. Hero Maban….. He didn’t forget about us. He dedicated his life finding a method to save us. All his attempts ended in failure and he disappeared somewhere…..

Ark’s face changed at the King’s words. Hero Maban had sacrificed his life to save the abandoned souls!

‘Money was power’ was Ark’s motto but he felt a deep emotion that was new after listening to the King. It was pride that he inherited Hero Maban’s profession.

“I can’t tell you in detail but Hero Maban was here until he died.”

The King nodded at Ark’s words.

-Yes, it is something like that. It isn’t necessary for you to say that, we already know that Hero Maban tried everything to save us. If the dark forces weren’t opposed here then we wouldn’t even go down in history. Our souls would’ve been corrupted from the regret and fallen into a rage. The reason our curse was released and we recovered our memories is because of Hero Maban. He will remain a real hero in our memories. Therefore we can’t feel regret that we fought against the darkness.

“And this is the descendant of the respected Hero Maban.”

Buksil whispered as he looked at Ark with pitying eyes. After hearing such words, Ark also became a little embarrassed. Anyway, the King turned his head and looked at the soldiers lined up. The soldiers nodded with a look of pride. Then the King caught

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2: ค้นหาส่วนผสมต้องห้ามพระราชบัญญัติ 2 ค้นหาส่วนผสมต้องห้าม-คุณมีของ Oberium saviour-สรรเสริญพระเอกผีทหารตั้งเรียงรายอยู่หน้าค่ายทหาร และยกดาบของพวกเขา จากนั้น ฝูงชนของผีประจำให้การตะโกนของจอย-อาร์คนิ่ม hooray-Hooray สำหรับ Hero Maban หลานเขาเพียงค้นพบมันในภายหลัง แต่ผิวหนังของคนตายได้แต่เก็บวิญญาณ เมื่อกรรมกลืนกินวิญญาณของพวกเขา ชาว Oberium ถูกปล่อยออกมาจากการ restraints ผิวหนังของคนตายได้หลั่งน้ำตา ด้วยฟอก หีบมองในสายตาของผี สายตาของผีที่หนีจากแช่งเหมือนการ์ตูนตัวละคร ประกายตาของผีจริง ๆ ไม่พอดีกับสถานการณ์ ต่อไป ทั้งหมดนี้ถูก ด้วยหีบเอาชนะกรรม พระมหากษัตริย์จำเสียงของหีบจากเมื่อเขาใช้พยาบาลมิราเคิล หลังจากที่ทุกอย่างถูกเก็บลงในใบสั่ง และ Buksil และ Baekgu มาจากรอบนอกของเมือง พวกเขาธรรมชาติได้รักษาพระเอก Buksil มองทะเลเชียร์ผี และ muttered"Hehehe คุณเห็น คุณพระเอก""คุณต้องอับอายใด ๆ หรือไม่""ฮะ มันคืออะไร""ไม่ได้มาทำงานที่จะได้รับการรักษางานกล้า""ทำไมมีคุณพูดเช่นนั้น ทำไมไม่ควรฉันทำเสร็จหรือไม่"Buksil ไม่พอใจกับคำของหีบเย็น และแนะนำ"นิ่มหีบจัดการผ่านอย่างปลอดภัย crypt เนื่องจากผมได้รับการสนับสนุนคุณตาของฉัน นอกจากนี้ ผู้เป็นหนึ่ง videotaping ขณะพร้อมกับคุณ"Baekgu พยักหน้าตามธรรมชาติ"ใช่ คุณจริง ๆ จะได้รับปัญหาไม่มีตาของนาย"Ugh เขาไม่ได้อะไรตอบโต้ว่า เขาแน่นอนรู้ว่า เขาจะล้มเหลว โดยไม่มีลูกตา"Ugh ตามที่คาดไว้คุณผู้ที่เข้าใจ Baekgu "Buksil และ Baekgu tearfully hugged กัน พวกเขาชอบนั่งลง และเล่น ในขณะที่ Buksil และ Baekgu ที่เขาโกรธ หีบมีพลังงานไม่เสียในสิ่งเล็กน้อยนั้น' ได้เสร็จสิ้นการจัดกิจกรรมที่นี่ ตอนนี้ทั้งหมดที่เหลืออยู่... 'หีบมองพระ ด้วยตาที่ shone ยิ่งกว่าผี มันไม่ได้เจตนา แต่หีบเสร็จสิ้นกรรม และยก Oberium ของผู้อยู่อาศัยจากคำสาปที่พวกเขารับความเดือดร้อนหลายร้อยปี ไม่ได้ที่หนังสืองานกล้า ดังนั้น เขาควรได้รับค่าตอบแทนได้ตามคำพูดของเขางานกล้า ผีพระประจักษ์ตระหนักถึงความสนใจของหีบ และประดับ-คุณได้สิ่งที่สำคัญจริง ๆ"คุณกำลัง overpraising ฉัน"หีบตั้งใจตอบ ถึงแม้ว่าเขาเป็นฮีโร่ของพวกเขา มีไม่จำเป็นต้องแสดงออกมากเกินไป ครั้งดังกล่าว เจียมเนื้อเจียมตัวได้เหมาะสมมากขึ้น ว่า ภาพของเขาจะขึ้นดีกับ NPCs ธรรมชาติได้ พระผีแล้วต่อ ด้วยคำที่เขา"ไม่มี ไม่ ไม่ได้สรรเสริญมากเกินไป คุณกำลังดำเนินการอยู่สมควรสรรเสริญนั้น ""คุณไม่จำเป็นต้องไปที่ไกล... "-คุณยังไม่เข้าใจสิ่งที่คุณทำเรา คุณไม่สามารถจะจินตนาการ คุณไม่สามารถจินตนาการได้เจ็บปวดอย่างไรของเราดำรงอยู่ได้ร้อยปี เราใช้เวลาที่ทั้งหมดในความสิ้นหวังสิ้นสุดพระราชามองลงจากระเบียงนิพจน์ที่มีความเจ็บปวด เขาได้นั่งบนบัลลังก์หลายร้อยปี และมองผ่านซากปรักหักพังของ Oberium เมื่อ Oberium ถูกสาป โดยการ Rwigenberg กษัตริย์นั่งบนบัลลังก์ และร้องน้ำตาเลือดเขาเฝ้าดูการสิ้นสุดของอาณาจักรของเขา ความโกรธ ความสิ้นหวัง และความผิดเดือดใจเกิดต้องถูกจับ โดยอูราดำ และเขาก็มีอยู่ที่ dishonourable เขาอยู่บนบัลลังก์ และเห็นภาพเดียวกันสำหรับหลายร้อยปี ทำให้เขาเจ็บปวดมากมาย หนึ่งมายากลแช่ง dreadful จริง ๆ ได้ พระบ้านเสียง ตามที่ได้ให้คำอธิบายที่ทำแม้กระทั่งหีบบุด-แม้ว่าแช่งออก ที่ความเจ็บปวดในหัวใจของฉัน ไม่ ฉันรู้สึกผิดมีรายมากหลังจากการจดจำทุกอย่าง"แล้วสิ่งที่ฉันได้..."นิพจน์ที่ไม่ปลอดภัยของหีบพระหัวเราะ และสั่นศีรษะของเขาได้-คุณไม่ต้องทำให้นิพจน์นั้น กษัตริย์ราชอาณาจักรที่มีอยู่เพื่อทำลายธรรมชาติต้องยอมรับความเจ็บปวด ถ้าฉันไม่สามารถทนต่อความเจ็บปวด แล้วประชาชนของฉันไม่ได้กระเพาะอาหารอย่างใดอย่างหนึ่ง ตอนนี้ออกแช่ง โรงแรมออราดำที่ผูกเราหายไป แม้ว่าอยากจะให้จ่ายค่าชดเชยสำหรับการบันทึก Oberium จากความมืด ไม่มีอะไรจะให้...หีบมีจริงรู้สึกโกรธในความมืดซึ่งบุก Oberium ในสุด เขาจัดการเพื่อเอาชนะความมืด แต่เขายังไม่ได้รับร้อยละเดียว เมื่อเขาได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับคำสาปแห่งความมืด เขามีรู้สึกโกรธจริงใจ แต่ไม่ว่าโกรธเขา เขาไม่คืนสมบัติ จะหายไป แล้ว พระ murmured บางอย่างเหมือนเขาคิดออกเสียง-ถ้ามีสมบัติเหลือ แล้วผมจะสามารถตอบแทนคุณอย่างถูกต้อง' สิ่ง ตอนนี้ คุณบอกว่า ขวาที่?'หีบ frowned และจ้องไปที่พระมหากษัตริย์ ก็ชัดเจนว่า พระมหากษัตริย์ไม่สามารถให้ได้แม้แต่หนึ่งสตางค์ หีบได้เต็มรูปแบบของความคาดหวัง และก็ deflated' ไอ้ พูดคำดังกล่าวไม่มีประโยชน์...ดี มันเป็นไปไม่ได้ อย่างไรก็ตาม ฉันไม่ได้ทำมันตั้งใจบันทึก... ฉันควรเพียงพอใจกับความรู้สึกนี้ดี 'หีบถอนหายใจ และหัวของเขาที่มีรอยขีดข่วน อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ไปได้รับค่าตอบแทนใด ๆ ในสถานการณ์นี้ ถึงแม้ว่าเขามักจะรู้สึกโกรธ ดูผีเขาไม่รู้สึกอารมณ์นั้น-Ah ถูกต้อง มีวิธีที่หีบได้ครึ่งทางให้ขึ้น แต่ตาของเขาอีกครั้ง widened ที่คำพระ' โอ้ นรกอะไร ปฏิกิริยานี้ได้อย่างไร คาดอะไรควรหรือไม่ ต้องมีบางสิ่งบางอย่างแม้ว่าเจ๊ง!'หีบมองพระด้วยตา sparling กับความคาดหวัง แต่เขาก็ประหลาดใจที่พระคำถัดไป-ความเป็นจริง Oberium มีการ burying อุปกรณ์ของนักรบที่ตายไปใน crypt ตำแหน่งของ crypt เป็นความลับ และไม่ถูกกระทบ โดยความมืดดังนั้นมันควรเป็น แล้วหลายร้อยปี แต่ก็ยังอาจจะคุ้มค่ากับ บรรพบุรุษจะเข้าใจการจัดการสินค้าภัยถ้ามีสำหรับวัตถุประสงค์นี้ ดังนั้นฉันจะปล่อยตราบน crypt ขณะนี้..."W-รอนาที"หีบตะโกนเหมือนคนทำงานจากไฟ ริชเชสอยู่ใน crypt ไม่ได้หีบแล้วปล้นทั้งหมด Crypt กำลังแบกของหีบหมายทั่วนั้น เหมือน Buksil มีออกบนหินจนในพรุ หีบก็ยังพยายามในสิ่งเดียว crypt หีบมีเพียงบุคคลเดียวที่มีการเยี่ยมชมล่าสุด Oberium ถ้าพระราชาพบร่องรอยดังกล่าว crypt แล้วมันจะเหนื่อย ถ้าเป็นการค้นพบ ชื่อเสียงของหีบเป็นพระเอกจะตก ในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด มีความเป็นไปได้ที่คุณ Oberium จะเปลี่ยนเป็นศัตรู' นอก สินค้าจนกลายเป็นใหม่หลังรับผลกระทบจากวิเศษเวลาของกรรมนั้น ถ้าพวกเขาถูกนำไป...ไม่ ไม่เป็น! "เมื่อหีบทันทีทางหลุดรอด กษัตริย์ยืดศีรษะไปด้านใดด้านหนึ่งทันที-ไม่ถูกต้องหรือไม่" T-นั่นคือการ... "หีบ stuttered ในขณะ"คุณเคยดูเหมือนจะมี misunderstood บางสิ่งบางอย่าง"-Misunderstood นี่อะไรน่ะ"มันเป็นความจริงที่บันทึก Oberium แต่ผมได้ทำหน้าที่เฉพาะตามฮีโร่ Maban จะ และไม่ปรารถนาสำหรับรางวัล แน่นอน ฉันไม่สามารถปฏิเสธถ้าแนะนำค่าตอบแทน แต่ฉันไม่ shameless ผู้เก็บจะใช้สินค้าที่งานศพของคน โปรดฟังคำพูดของฉัน""ใช่ อาร์คนิ่มได้อย่างชนิดที่คน รับสินค้างานศพของคนที่ได้ผ่านไปแล้วเก็บ คนที่จะขโมยสิ่งที่ต้องมีถังขยะ คุณไม่เห็นอาร์คนิ่มBuksil หัวเราะ และยิงคมตาหีบ แม้ว่าความดันโลหิตของเขาโร หีบเก้ ๆ หัวเราะ แล้วพยักหน้า" T-ถูกต้อง ผมไม่เคยวาดหวังถึงรางวัลสำหรับความช่วยเหลือของฉัน"Racard, Buksil และ Baekgu ทั้งหมดทำนิพจน์เช่นเขาอยากอ้วกที่ของหีบ shameless คำ สถานที่แห่งนี้เป็นบ้านของตุนเพื่อเขาเพียงถอนหายใจจากมุม แต่พระมหากษัตริย์ไม่สามารถเข้าใจ และเพียงพยักหน้ากับชื่นชม-คุณจริง ๆ อยู่ใต้พระเอก Maban ใช่ ฮีโร่ Maban ได้เช่นเดียวกับคุณพระ murmured กับนิพจน์เช่นเขาถูกเรียกคืนความทรงจำบางอย่าง-ถึงแม้ว่าความทรงจำที่กระจัดกระจายหลังจากฉันตาย ฉันยังมีบางอย่างที่เหลือ ก่อนที่อาณาจักรของฉันได้หยุดอยู่ ฉันเอาภูมิใจในทางทหาร ก็ดีพอที่คนรุ่นต่อไปจะจำต้านความมืดของเรายกย่อง หลังจากที่เมืองนี้กลายเป็น ซากปรักหักพัง ไม่มีใครกล้าชมนี่ที่มหัศจรรย์สาป overflowed ซึ่งแตกต่างจากความคาดหวังของฉัน เราได้ถูกลืม โดยประวัติ“…..”-แต่ผู้เดียว คนที่จดจำเราได้ พระเอก Maban ... เขาไม่ลืมเกี่ยวกับเรา เขาทุ่มเทชีวิตของเขาค้นหาวิธีการบันทึกเรา ความพยายามทั้งหมดของเขาสิ้นสุดในความล้มเหลว และเขาหายไปไหนสักแห่ง...ใบหน้าของหีบที่เปลี่ยนคำพระ Maban ฮีโร่ได้เสียสละชีวิตของเขาต้องละทิ้งวิญญาณ'เงินมีอำนาจ' เป็นคำขวัญของหีบ แต่เขารู้สึกอารมณ์ลึกที่ใหม่หลังจากฟังพระ มันเป็นความภาคภูมิใจที่เขาสืบทอดอาชีพพระเอก Maban"ฉันไม่บอกคุณในรายละเอียด แต่เป็นฮีโร่ Maban ที่นี่จนกว่าเขาตาย"กษัตริย์พยักหน้าที่ของหีบคำ-ใช่ มันเป็นสิ่งที่ต้องการ ไม่จำเป็นคุณจะพูดว่า เรารู้อยู่แล้วว่า พระเอก Maban พยายามทุกอย่างเพื่อเรา ถ้าไม่ข้ามกองมืดที่นี่ แล้วเราจะไม่ได้ไปลงในประวัติศาสตร์ จิตวิญญาณจะได้รับเสียหายจากริเกร็ต และลดลงเป็นความโกรธ เหตุผลที่ออกแช่งของเราและเรากู้ความทรงจำของเราจะ มีฮีโร่ Maban เขายังคงเป็นวีรบุรุษที่แท้จริงในความทรงจำของเรา ดังนั้น เราไม่รู้สึกว่าริเกร็ตที่เราสู้กับความมืดได้"และเป็นหลานของ Maban พระเอกยอมรับ"Buksil เกมส์เขามองหีบกับ pitying ตา หลังจากได้ยินคำกล่าว หีบยังเป็น อายเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม พระเปิดศีรษะ และมองทหารที่ตั้งเรียงราย ทหารพยักหน้ากับตาความภาคภูมิใจ แล้ว จับกษัตริย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2: หาส่วนผสมต้องห้ามACT 2 ค้นหาส่วนผสมต้องห้าม! ท่านยังเป็นผู้ช่วยให้รอดของ Oberium ! -Praise พระเอกผีทหารเรียงรายขึ้นในด้านหน้าของค่ายทหารและยกดาบของพวกเขา จากนั้นฝูงชนของผีถิ่นที่อยู่ให้เสียงตะโกนของความสุข. -Ark นิม, ไชโย! -Hooray สำหรับลูกหลานของฮีโร่ Maban! เขาเพิ่งค้นพบในภายหลัง แต่ผิวของคนตายเป็นอะไร แต่ภาชนะสำหรับจิตวิญญาณ เมื่อกรรมกลืนกินวิญญาณของพวกเขาที่อาศัยอยู่ใน Oberium รับการปล่อยตัวจากพันธนาการของพวกเขา ขอบคุณที่ทำให้บริสุทธิ์ผิวของคนตายที่ถูกหลั่ง หีบมองเข้าไปในดวงตาของผี สายตาของผีที่หนีจากคำสาปเหมือนตัวการ์ตูน ตาเป็นประกายของผีจริงๆไม่ได้เหมาะสมกับสถานการณ์ อย่างไรก็ตามทั้งหมดนี้ก็ต้องขอบคุณอาเอาชนะกรรม คิงจำเสียงของเรือจากเมื่อเขาใช้พยาบาลมิราเคิล หลังจากที่ทุกอย่างถูกวางไว้ในการสั่งซื้อและ Buksil และ Baekgu มาจากชานเมืองที่พวกเขาได้รับการรักษาตามธรรมชาติพระเอก Buksil มองไปที่ทะเลของผีเชียร์และพึมพำ. "อิอิอิอิไม่ที่คุณเห็น? คุณพระเอก. " "คุณไม่ได้มีความละอายใด ๆ ?" "หือ? มันคืออะไร? " "คุณไม่มาทำงานจะได้รับการรักษาที่กล้าหาญ" "ทำไมคุณกำลังพูดเช่นนั้น? ทำไมไม่ควรที่ฉันได้ทำอย่างนั้น? " Buksil ไม่พอใจกับคำพูดเย็นห์และบ่น. "อาร์นิมที่มีการจัดการที่จะผ่านได้อย่างปลอดภัยผ่านห้องใต้ดินเพราะผมได้รับการสนับสนุนให้คุณมีลูกตาของฉัน นอกจากนี้ผู้ที่เป็นหนึ่ง videotaping ในขณะที่ผมมาพร้อมกับคุณ? " Baekgu ธรรมชาติพร้อมพยักหน้า. "ใช่จริงๆคุณจะได้รับในปัญหาโดยไม่ต้องโทลูกตาของฉัน." ฮึเขาไม่ได้มีอะไรที่จะย้อนไปว่า แน่นอนเขารู้ว่าเขาจะล้มเหลวโดยไม่มีลูกตา. "ฮึเป็นไปตามคาดที่คุณอยู่คนเดียวที่เข้าใจ Baekgu. " Buksil และ Baekgu ฟูมฟายกอดกัน พวกเขาชอบที่จะนั่งลงและเล่น ในขณะที่ Buksil และ Baekgu โกรธที่เขาอาไม่มีพลังงานที่จะเสียในสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่น. 'ฉันมีที่จะเสร็จสิ้นการจัดสิ่งที่นี่ ตอนนี้สิ่งที่เหลืออยู่คือ ...... ' เรือมองไปที่พระมหากษัตริย์ด้วยตาที่ส่องมากยิ่งขึ้นกว่าผี มันไม่ได้เป็นความตั้งใจของเขา แต่อาร์เสร็จกรรมและยกชาว Oberium จากคำสาปที่พวกเขาได้รับความเดือดร้อนหลายร้อยปี ไม่ได้ว่าการกระทำที่กล้าหาญ? ดังนั้นเขาควรจะได้รับการชดเชยตามการกระทำที่กล้าหาญของเขา กษัตริย์ผีดูเหมือนตระหนักถึงความสนใจของเรือและเดินเข้ามาใกล้. ได้คุณทำอะไรบางอย่างที่สำคัญจริงๆ. "คุณ overpraising ฉัน." อาร์ตอบจงใจ แม้ว่าเขาจะเป็นฮีโร่ของพวกเขามีความจำเป็นที่จะอวดมากเกินไปไม่มี ในเวลาดังกล่าวเจียมเนื้อเจียมตัวมีความเหมาะสมมากขึ้น มันเป็นธรรมชาติที่ภาพของเขาจะเพิ่มขึ้นดีกับ NPCs กษัตริย์ผีแล้วยังคงมีคำพูดที่เขาคาดว่า. "ไม่มีไม่มี มันไม่ได้สรรเสริญมากเกินไป การกระทำของคุณสมควรได้รับการยกย่องว่า. " "คุณจะได้ไม่ต้องไปที่ไกล ... .. " นี่คุณยังไม่เข้าใจสิ่งที่คุณได้ทำเพื่อเรา คุณไม่สามารถแม้แต่จะคิด คุณไม่สามารถคิดวิธีการที่เจ็บปวดดำรงอยู่ของเราเป็นมานับร้อยปี เราใช้เวลาที่ตลอดเวลาในความสิ้นหวังไม่มีที่สิ้นสุด. คิงมองลงมาจากระเบียงด้วยสีหน้าเจ็บปวด เขาได้นั่งบนบัลลังก์มานับร้อยปีและมองไปซากปรักหักพังของ Oberium เมื่อ Oberium ถูกสาปโดย Rwigenberg กษัตริย์ประทับบนพระที่นั่งและร้องไห้น้ำตาเลือดในขณะที่เขาเฝ้าดูท้ายของอาณาจักรของเขา ความโกรธความสิ้นหวังและความรู้สึกผิดเดือดในหัวใจของเขาที่เกิดจากพระมหากษัตริย์ที่จะถูกจับโดยกลิ่นอายความมืดและเขาก็กลายเป็นว่าการดำรงอยู่ไม่น่าเชื่อถือ เขาอยู่บนบัลลังก์และเห็นภาพเดียวกันสำหรับหลายร้อยปีที่ผ่านมาทำให้เขาเจ็บปวดที่นับไม่ถ้วน มันเป็นส่วนหนึ่งที่น่ากลัวจริงๆของเวทมนตร์สาปแช่ง เสียงผีสิงของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในขณะที่เขาให้คำอธิบายที่ทำแม้กระทั่งเรือเคร่งขรึม. -Although คำสาปได้รับการเผยแพร่ความเจ็บปวดที่ยังคงสดในหัวใจของฉัน ไม่มีความรู้สึกของฉันของความผิดได้ลึกมากยิ่งขึ้นหลังจากที่ความทรงจำทุกอย่าง. "แล้วสิ่งที่ฉันได้ ... .. " การแสดงออกที่ไม่ปลอดภัยห์ทำคิงหัวเราะและเขย่าหัวของเขา. ได้คุณไม่ได้ที่จะทำให้การแสดงออกว่า พระมหากษัตริย์ที่มีอาณาจักรตกอยู่ที่จะทำลายธรรมชาติต้องยอมรับความเจ็บปวด ถ้าฉันไม่สามารถทนต่อความเจ็บปวดแล้วประชาชนของฉันจะไม่สามารถที่จะท้องอย่างใดอย่างหนึ่ง ตอนนี้คำสาปได้รับการเผยแพร่ กลิ่นอายความมืดที่เราผูกไว้จะหายไป ถึงแม้ว่าผมต้องการให้คุณชดเชยบางส่วนสำหรับการบันทึก Oberium จากความมืดที่ฉันไม่ได้มีอะไรที่จะให้ ... .. อาร์มีความรู้สึกจริงใจความโกรธที่ความมืดที่บุก Oberium ในที่สุดเขาก็สามารถเอาชนะความมืด แต่เขาไม่สามารถที่จะได้รับร้อยเดียว? เมื่อเขาได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับคำสาปที่มืดเขามีความรู้สึกโกรธจริงใจ แต่ไม่ว่าเขาก็โกรธเขาไม่สามารถกลับสมบัติพวกเขาหายไป แล้วกษัตริย์พึมพำบางอย่างเช่นที่เขาคิดออกมาดัง ๆ . หากมีการสมบัติซ้ายแล้วฉันจะสามารถที่จะชดเชยคุณอย่างถูกต้อง. อะไร? ตอนนี้คุณบอกว่า? เป็นสิทธิที่ ' อาร์ขมวดคิ้วและจ้องที่พระมหากษัตริย์ มันเป็นที่ชัดเจนว่าพระมหากษัตริย์ไม่สามารถที่จะให้ได้หนึ่งเพนนี โนอาห์ได้รับเต็มรูปแบบของความคาดหวังและกิ่วก็. 'ประณามว่าคำพูดที่ไร้ประโยชน์เช่น ... .well มันเป็นไปไม่ได้ อย่างไรก็ตามผมไม่ได้ทำมันด้วยความตั้งใจของการประหยัด ..I พวกเขา ... ก็ควรจะมีความพึงพอใจกับความรู้สึกนี้ดี. อาร์ถอนหายใจและรอยขีดข่วนหัวของเขา อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้ไปที่จะได้รับค่าชดเชยใด ๆ สำหรับสถานการณ์นี้ แม้ว่าเขามักจะรู้สึกโกรธกำลังมองหาที่ผีเขาไม่สามารถรู้สึกอารมณ์ที่. -Ah ที่เหมาะสม มีวิธีการที่! เรือได้รับครึ่งทางขึ้น แต่สายตาของเขากว้างขึ้นอีกครั้งที่คำพูดของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว. 'โอ้สิ่งที่นรก? ปฏิกิริยานี้? ฉันควรจะคาดหวังอะไร? ต้องมีบางสิ่งบางอย่างแม้ว่าสถานที่ที่เจ๊ง! ' เรือมองไปที่พระมหากษัตริย์ด้วยตา Sparling กับความคาดหวัง แต่เขารู้สึกประหลาดใจที่คำพูดของกษัตริย์ต่อไป. -In ความเป็นจริง Oberium มีกำหนดเองของการฝังอุปกรณ์นักรบตายกับพวกเขาในห้องใต้ดิน สถานที่ตั้งของห้องใต้ดินเป็นความลับและได้รับผลกระทบจากความมืดดังนั้นจึงควรจะแตะต้อง มันเป็นหลายร้อยปี แต่ก็ยังอาจจะคุ้มค่าดู บรรพบุรุษจะเข้าใจการจัดการของหลุมฝังศพถ้าเป็นเพื่อการนี้ดังนั้นฉันจะปล่อยประทับตราในห้องใต้ดินในขณะนี้ ... .. "W-รอสักครู่!" อาร์ตะโกนเหมือนคนวิ่งออกมาจากไฟไหม้ ความร่ำรวยที่มีอยู่ในห้องใต้ดินหรือไม่ ไม่ได้ปล้นเรือแล้วทั้งหมดของพวกเขา? ห้องใต้ดินขณะเบื่อเครื่องหมายห์ทั่วมัน เช่นเดียวกับ Buksil ได้วาดบนหินหลุมฝังศพในป่าพรุอาร์ยังได้พยายามในสิ่งเดียวกันในห้องใต้ดิน และคนเดียวที่ได้เข้าเยี่ยมชมเมื่อเร็ว ๆ นี้ Oberium เป็นอาร์. คิงหากพบร่องรอยดังกล่าวในห้องใต้ดินแล้วมันจะน่าเบื่อหน่าย ถ้ามันถูกค้นพบชื่อเสียงห์เป็นฮีโร่จะตก! ในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดที่มีความเป็นไปได้ว่าผี Oberium จะกลายเป็นศัตรู. "นอกจากนี้กลายเป็นหลุมฝังศพใหม่หลังจากที่ถูกผลกระทบจากความมหัศจรรย์ของพลังน้ำใจเวลา หากพวกเขาถูกนำตัวออกไป ... ..no ก็ไม่สามารถจะเป็น! " เมื่ออาอุทานออกมาอย่างกระทันหันกษัตริย์ทันทีเอียงศีรษะของเขาไปอีกด้านหนึ่ง. อะไรผิด? "T-ที่ ...... " อาพูดติดอ่างในขณะที่"คุณได้ดูเหมือนจะมีการเข้าใจผิดอะไรบางอย่าง." -I เข้าใจผิด? มันคืออะไร? "มันเป็นความจริงที่ฉันบันทึก Oberium แต่ฉันเป็นเพียงการปฏิบัติตามความประสงค์ของฮีโร่ Maban และไม่เคยอยากให้รางวัล แน่นอนฉันไม่สามารถลดลงไปได้ถ้าฉันถูกเสนอค่าตอบแทน แต่ฉันไม่ได้เป็นคนไร้ยางอายที่จะนำมาใช้สินค้าของใครบางคนที่ฝังศพ โปรดฟังคำพูดของฉัน. " "ใช่อาร์นิมเป็นอย่างที่ไม่ได้เป็นประเภทของบุคคลที่ สินค้าที่ได้รับการฝังศพของคนที่ได้ผ่านไปแล้วจากไปหรือไม่ คนที่จะขโมยสิ่งที่ต้องการที่มีถังขยะ คุณไม่เห็นด้วยอานิม? Buksil หัวเราะและยิงได้อย่างรวดเร็วคมชัดที่อาร์. แม้ว่าความดันโลหิตเพิ่มขึ้นของเขาอาหัวเราะอย่างเชื่องช้าและพยักหน้า. "เสื้อที่เหมาะสม ผมไม่เคยคาดหวังว่าจะได้รับรางวัลสำหรับความช่วยเหลือของฉัน. " Racard, Buksil และ Baekgu ทั้งหมดที่ทำสำนวนเช่นที่พวกเขาอยากจะอาเจียนที่เรือของคำพูดไร้ยางอาย สถานที่แห่งนี้เป็นบ้านเกิดของ Razak เพื่อให้เขาถอนหายใจเพียง แต่จากมุม แต่พระมหากษัตริย์ไม่สามารถเข้าใจและเพียงพยักหน้าด้วยความชื่นชม. ได้คุณจริงๆมีลูกหลานของ Maban ฮีโร่! ใช่ฮีโร่ Maban เป็นเช่นเดียวกับคุณ. คิงบ่นกับการแสดงออกเหมือนกับว่าเขากำลังนึกถึงความทรงจำบางส่วน. -Although ความทรงจำของฉันจะแยกส่วนหลังจากที่ฉันตายฉันยังคงมีบางส่วนที่ยังเหลืออยู่ ก่อนที่อาณาจักรของเราหยุดอยู่ผมเอาความภาคภูมิใจในทางทหาร มันเป็นสิ่งที่ดีพอที่จะทำให้คนรุ่นต่อไปจะจำได้ว่าการต่อสู้เกียรติของเรากับความมืด หลังจากที่เมืองนี้กลายเป็นซากปรักหักพังไม่มีใครกล้าที่จะเยี่ยมชมที่นี่ที่วิเศษสาปแช่งล้น ซึ่งแตกต่างจากความคาดหวังของเราได้รับการลืมประวัติศาสตร์. "... .. " -But เพียงคนเดียว มีคนคนหนึ่งที่จำได้ว่าเราเป็น ฮีโร่ Maban ... .. เขาไม่ลืมเกี่ยวกับเรา เขาอุทิศชีวิตของเขาในการหาวิธีการที่จะช่วยเรา ความพยายามทั้งหมดของเขาจบลงด้วยความล้มเหลวและเขาหายไปที่ไหนสักแห่ง ... .. ใบหน้าห์เปลี่ยนแปลงในคำพูดของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ฮีโร่ Maban ได้เสียสละชีวิตของเขาเพื่อช่วยจิตวิญญาณที่ถูกทิ้งร้าง! 'เงินเป็นอำนาจ' เป็นคำขวัญห์ แต่เขารู้สึกว่าอารมณ์ความรู้สึกลึกที่เป็นของใหม่หลังจากฟังพระมหากษัตริย์ มันเป็นความภาคภูมิใจที่เขาได้รับมรดกอาชีพฮีโร่ของ Maban. "ผมไม่สามารถบอกคุณในรายละเอียด แต่ฮีโร่ Maban อยู่ที่นี่จนกระทั่งเขาเสียชีวิต." คิงพยักหน้าคำห์. ใช่มันเป็นสิ่งที่ต้องการที่ มันไม่ได้เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับคุณที่จะบอกว่าเรารู้อยู่แล้วว่าฮีโร่ Maban พยายามทุกอย่างที่จะช่วยเรา หากกองกำลังความมืดที่ไม่ได้ตรงข้ามกับที่นี่แล้วเราจะไม่ได้ลงไปในประวัติศาสตร์ จิตวิญญาณของเราจะได้รับความเสียหายจากความเสียใจและตกอยู่ในความโกรธ เหตุผลการสาปแช่งของเราได้รับการปล่อยตัวและเราฟื้นความทรงจำของเราเป็นเพราะฮีโร่ Maban เขาจะยังคงเป็นพระเอกตัวจริงในความทรงจำของเรา ดังนั้นเราจึงไม่สามารถรู้สึกเสียใจที่เราต่อสู้กับความมืด. "และนี่คือลูกหลานของพระเอกเคารพ Maban." Buksil กระซิบในขณะที่เขามองไปที่เรือด้วยตาน่าสงสาร หลังจากที่ได้ยินคำพูดดังกล่าวก็กลายเป็นเรือเล็ก ๆ น้อย ๆ อาย อย่างไรก็ตามคิงหันหัวของเขาและมองไปที่ทหารเรียงรายขึ้น ทหารพยักหน้ากับรูปลักษณ์ของความภาคภูมิใจ จากนั้นพระมหากษัตริย์ถูกจับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 : ค้นหาส่วนผสมต้องห้าม

Act 2 หาส่วนผสมต้องห้าม

- คุณ oberium เป็นผู้ช่วยเหลือ !

- สรรเสริญวีรบุรุษ

ทหารผีเรียงรายขึ้นในด้านหน้าของค่ายทหารและยกดาบของเขา แล้วฝูงชนของผี Resident ให้ตะโกนดีใจ

- หีบนิม เย้ ! ! ! !

- ไชโยให้พระเอก maban มันลูกหลาน !

เขาเท่านั้นที่ค้นพบในภายหลังแต่ผิวที่ตายแล้วได้อะไร แต่จิตใจ เมื่อกรรมกลืนวิญญาณของพวกเขา , ที่อยู่อาศัยของ oberium ถูกปลดปล่อยจากพันธนาการของเขา ขอบคุณการฟอกผิวหนังของคนตายก็หลั่ง นาวามองเข้าไปในดวงตาของผี ดวงตาของผีที่หนีจากคำสาปเหมือนตัวการ์ตูนดวงตาเป็นประกายของผีจริงๆ ไม่เหมาะกับสถานการณ์ อย่างไรก็ตาม ทั้งหมดนี้ต้องขอบใจหีบเอาชนะกรรม กษัตริย์จำเสียงจากหีบ เมื่อเขาใช้พยาบาล ปาฏิหาริย์ หลังจากที่ทุกอย่างถูกวางในการสั่งซื้อ และ buksil และ baekgu มาจากชานเมือง พวกเขาเป็นธรรมชาติมีการรักษาฮีโร่ buksil มองทะเลเชียร์ผีและพึมพำ

" ฮิ ฮิ ฮิ คุณเห็นมั้ย ?คุณเป็นฮีโร่ "

" คุณไม่ละอายใจกันบ้างเหรอ "

" ห๊ะ ? มันคืออะไร ? "

" ไม่ได้มาวิ่งเพื่อรับการรักษาอย่างกล้าหาญ ? "

" ทำไมนายถึงพูดแบบนั้น ? ทำไมผมถึงไม่ควรทำ ? "

buksil ไม่พอใจกับหีบเย็นพูดและบ่น

" อาร์คิมจัดการผ่านอย่างปลอดภัยผ่านใต้ดินเพราะฉันสนับสนุนเธอด้วยตาของฉัน นอกจากนี้ใครอัดวีดีโอตอนไปกับคุณ ? "

baekgu ตามธรรมชาติพยักหน้าตาม

" ใช่คุณจริงๆจะได้รับในปัญหา โดยที่เจ้านายลูกตา "

เอ่อ เขาไม่ได้มีอะไรที่จะย้อนไปที่ เขาต้องรู้ว่าเขาจะล้มเหลวไม่มีลูกตา

" เฮ้อ ตามที่คาดไว้ คุณเป็นคนเดียวที่เข้าใจ baekgu "

buksil และ baekgu ฟูมฟายกอดกันและกันพวกเขาชอบที่จะนั่งลงและเล่น และในขณะที่ buksil baekgu โกรธเขา หีบไม่มีพลังงานที่จะเสียในสิ่งที่เล็กๆน้อยๆ

" ต้องจัดการให้เสร็จเรื่องที่นี่ ตอนนี้เหลือ . . . . . . . '

นาวามองกษัตริย์ด้วยดวงตาที่ลุกโชนยิ่งกว่าผีไม่ใช่ความตั้งใจของเขา แต่หีบจบกรรมและยก oberium ของผู้อยู่อาศัยจากคำสาปที่พวกเขาได้รับความเดือดร้อนมานานหลายร้อยปี นั่นไม่ใช่โฉนดวีรบุรุษ ? ดังนั้น เขาควรได้รับการชดเชยตามการกระทำของความกล้าหาญของเขา ผีพระราชาดูจะทราบหีบของความสนใจและเข้ามา

- เธอทำสิ่งที่สำคัญจริง ๆ

" ท่านชมข้าเกินไปแล้ว "

นาวาจงใจตอบแม้ว่าเขาจะเป็นฮีโร่ของพวกเขา ไม่จำเป็นต้องแสดงออกมากเกินไป ในเวลาอย่างนี้ เจียมเนื้อเจียมตัว มีความเหมาะสมมากกว่า มันเป็นธรรมชาติที่ภาพลักษณ์ของเขาจะเพิ่มขึ้นที่ดีกับ NPCs . ผีพระราชาแล้วต่อด้วยคำพูดที่เขาคาดหวัง

" ไม่ ไม่ ไม่ใช่ยกย่องมากเกินไป คุณการกระทำที่สมควรสรรเสริญว่า "

" คุณไม่ต้องไปไกลขนาดนั้น "

. . . . .