in corals exposed to elevated ammon

in corals exposed to elevated ammonium over 12 mo. The lack of a broad general response in this case ran counter to expectations from previous studies, which found a reduced ammonium uptake in symbiotic dino¯agellates isolated from P. damicornis grown for 6 wk in the presence of 20 lM ammonium (Yellowlees et al. 1994). Yellowlees and co-workers traced declines in ammonium uptake to reduced glutamine synthetase activities in the corals, which were exposed to increased ammonium. These decreases were interpreted as evidence of regulatory controls to reduce nitrogen in¯ux as excess inorganic nitrogen becomes available. The lack of a strong decreasing trend in the present experiment may be a result of the overall low loading of ammonium on the nutrient-treated microatolls. The addition of ammonium during the ENCORE experiment occurred only during the period in which the microatolls were ponded (3 to 4 h each low tide). The rapid uptake of ammonium in the microatolls during this period resulted in high concentrations of ammonium that only persisted for a couple of hours during each low tide (Koop et al. 1995). Counter to this explanation is the observation that P. damicornis growing in microatolls that received ammonium had low growth rates and higher rates of mortality than those growing in control microatolls (Hoegh-Guldberg 1999). This may indicate that the ammonium concentrations of the ENCORE project were higher than might be considered ``healthy'' for P. damicornis, and hence might be expected to induce biochemical controls on the in¯ux of nitrogen. These e€ects on growth and mortality, however, may also be related to secondary e€ects (e.g. great rates of algal overgrowth or disease infestation) as opposed to primary e€ects on coral/algal metabolism.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปะการังสัมผัสกับแอมโมเนียสูงมากกว่า 12 เดือน การขาดการตอบสนองทั่วไปสิ่งในกรณีนี้วิ่งเคาน์เตอร์ความคาดหวังจากการศึกษาก่อนหน้านี้ ว่าการดูดซึมแอมโมเนียลด symbiotic dino¯agellates แยกจาก P. damicornis ปลูกสำหรับสัปดาห์ที่ 6 ใน 20 lM แอมโมเนีย (Yellowlees et al. 1994) Yellowlees และเพื่อนร่วมงานติดตามภาวะดูดซึมแอมโมเนียลด glutamine synthetase กิจกรรมในปะการัง ซึ่งยังแอมโมเนียเพิ่มขึ้น ลดลงเหล่านี้ถูกตีความเป็นหลักฐานของการควบคุมกำกับดูแลการลด in¯ux ไนโตรเจนไนโตรเจนอนินทรีย์ส่วนเกินกลายเป็นพร้อมใช้งาน ไม่มีแนวโน้มลดลงแรงในการทดลองปัจจุบันอาจเกิดโหลดต่ำโดยรวมของแอมโมเนียใน microatolls ได้รับสารอาหาร การเพิ่มของแอมโมเนียในระหว่างการทดลอง ENCORE ที่เกิดขึ้นในระหว่างรอบระยะเวลาที่ microatolls ถูก ponded (ไทด์ต่ำละ 3-4 ชม.) การดูดซึมอย่างรวดเร็วของแอมโมเนียใน microatolls ในช่วงเวลานี้ส่งผลให้ความเข้มข้นสูงของแอมโมเนียที่อยู่เฉพาะ สำหรับสองสามชั่วโมงในช่วงแต่ละน้ำ (Koop et al. 1995) การสังเกตว่า P. damicornis เติบโตใน microatolls ที่รับแอมโมเนียที่มีอัตราการเจริญเติบโตต่ำและอัตราของการตายที่สูงกว่าที่กำลังโตในควบคุม microatolls (Hoegh Guldberg 1999) เคาน์เตอร์ให้คำอธิบายนี้ นี่อาจแสดงว่า ความเข้มข้นของแอมโมเนียของ ENCORE โครงการสูงกว่าอาจถือว่า ''ดี '' สำหรับ P. damicornis และดังนั้น อาจจะคาดหวังเพื่อก่อให้เกิดการควบคุมทางชีวเคมีใน in¯ux ของไนโตรเจน Ects อีเหล่านี้เจริญเติบโตและอัตราการตาย อย่างไรก็ตาม อาจยังอาจเกี่ยวข้อง ects e รอง (เช่นพักห้องแถวสาหร่ายหรือโรครบกวน) ตรงข้ามกับ e หลัก ects เผาผลาญสาหร่ายปะการัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปะการังสัมผัสกับแอมโมเนียสูงกว่า 12 เดือน การขาดการตอบสนองโดยทั่วไปในวงกว้างในกรณีนี้วิ่งสวนทางกับความคาดหวังจากการศึกษาก่อนหน้านี้ซึ่งพบว่ามีการดูดซึมแอมโมเนียมลดลงในdino¯agellatesชีวภาพที่แยกได้จากพี damicornis เติบโตขึ้นเป็นเวลา 6 สัปดาห์ในการปรากฏตัวของ 20 LM แอมโมเนียม (Yellowlees et al, 1994) Yellowlees และเพื่อนร่วมงานสืบลดลงในการดูดซึมแอมโมเนียมกับกิจกรรม glutamine synthetase ลดลงในแนวปะการังที่ได้สัมผัสกับแอมโมเนียมเพิ่มขึ้น ลดลงเหล่านี้ถูกตีความว่าเป็นหลักฐานของการควบคุมกำกับดูแลเพื่อลดin¯uxไนโตรเจนเป็นส่วนเกินไนโตรเจนนินทรีย์จะกลายเป็นใช้ได้ การขาดการมีแนวโน้มลดลงที่แข็งแกร่งในการทดลองในปัจจุบันอาจจะเป็นผลมาจากการโหลดต่ำโดยรวมของแอมโมเนียมใน microatolls สารอาหารที่ได้รับการรักษา นอกจากนี้ของแอมโมเนียมระหว่างการทดสอบ ENCORE ที่เกิดขึ้นเฉพาะในช่วงระยะเวลาที่ microatolls ถูก ponded (3-4 ชั่วโมงในแต่ละน้ำลง) ดูดซึมอย่างรวดเร็วของแอมโมเนียมใน microatolls ในช่วงเวลานี้ส่งผลให้ในความเข้มข้นสูงของแอมโมเนียมเท่านั้นที่ยืนกรานไม่กี่ชั่วโมงในแต่ละน้ำลง (Koop et al. 1995) สวนทางกับคำอธิบายนี้คือการสังเกตว่า P. damicornis การเติบโตใน microatolls ที่ได้รับแอมโมเนียมมีอัตราการเจริญเติบโตต่ำและอัตราที่สูงขึ้นของการตายมากกว่าผู้ที่กำลังเติบโตใน microatolls ควบคุม (Hoegh-Guldberg 1999) นี้อาจบ่งชี้ว่าความเข้มข้นของแอมโมเนียมของโครงการ ENCORE สูงกว่าอาจได้รับการพิจารณา `` สุขภาพ '' สำหรับพี damicornis และด้วยเหตุนี้อาจจะคาดหวังที่จะทำให้เกิดการควบคุมทางชีวเคมีในin¯uxของไนโตรเจน เหล่านี้สะท้อน E ?? ต่อการเจริญเติบโตและอัตราการตาย แต่อาจจะเกี่ยวข้องกับรอง E ECTS ?? (เช่นราคาที่ดีของห้องแถวสาหร่ายหรือรบกวนโรค) เมื่อเทียบกับหลัก E ECTS ?? ปะการัง / การเผาผลาญอาหารของสาหร่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในแนวปะการังที่ถูกยกระดับน้ำเหนือ 12 . การขาดการตอบสนองทั่วไปกว้างในกรณีนี้วิ่งสวนทางกับความคาดหวังจากการศึกษาก่อนหน้านี้ที่พบการลดแอมโมเนียใน symbiotic Dino ¯ agellates ที่แยกได้จากหน้า damicornis โต 6 สัปดาห์ในการแสดงตนของ 20 LM แอมโมเนีย ( yellowlees et al . 1994 ) yellowlees และเพื่อนร่วมงานตรวจสอบการลดลงในการลดแอมโมเนียและเทสกิจกรรมในแนวปะการัง ซึ่งมีการเปิดรับเพิ่มแอมโมเนีย ลดลงเหล่านี้ถูกตีความหลักฐานการควบคุมกฎระเบียบเพื่อลดไนโตรเจนใน¯ ux เป็นปริมาณอนินทรีย์ไนโตรเจนส่วนเกินจะพร้อมใช้งาน ขาดความแข็งแรงมีแนวโน้มลดลงในการทดลองปัจจุบันอาจเป็นผลของการโหลดต่ำโดยรวมของธาตุอาหารแอมโมเนียมในการ microatolls . นอกจากนี้ แอมโมเนีย ในช่วงอังกอร์การทดลองที่เกิดขึ้นในช่วงระยะเวลาที่ microatolls เป็น ponded ( 3 ถึง 4 ชั่วโมงแต่ละต่ำน้ำ ) การใช้แอมโมเนียใน microatolls ในระหว่างรอบระยะเวลานี้ ส่งผลให้ความเข้มข้นสูงของแอมโมเนียมที่ยังคงสำหรับสองสามชั่วโมงในแต่ละต่ำ ไทด์ ( KOOP et al . 1995 ) เคาน์เตอร์เพื่ออธิบายนี้ให้สังเกตว่าหน้า damicornis เติบโตใน microatolls ที่ได้รับแอมโมเนีย มีอัตราการเจริญเติบโตต่ำ และอัตราที่สูงขึ้นของอัตราการตายสูงกว่าการเติบโตใน microatolls ควบคุม ( โฮก guldberg 1999 ) นี้อาจบ่งชี้ว่าแอมโมเนียความเข้มข้นของอังกอร์โครงการสูงกว่าอาจจะพิจารณา ' สุขภาพ ' ' P . damicornis และด้วยเหตุนี้อาจจะคาดว่าจะทำให้เกิดการควบคุมทางชีวเคมีใน¯ ux ของไนโตรเจน เหล่านี้ e €ผลต่อการเจริญเติบโตและอัตราการตาย , อย่างไรก็ตาม , อาจจะเกี่ยวข้องกับระดับ E €ผล ( เช่น ราคาพิเศษของ overgrowth สาหร่ายหรือทำลายโรค ) ตรงข้ามกับหลัก E €ผลต่อปะการัง / สาหร่าย การเผาผลาญ