reported to cause decay and are of

reported to cause decay and are of equal economic
importance to B. cinerea (Barkai-Golan,
1981).
Rots caused by B. cinerea and R. stolonifer
usually begin to appear at the stage of ‘veraison’
(fruit softening) when sugar content in the berries
reaches 10–12% (Hill et al., 1981; Marois et al.,
1992). A. niger usually causes decay only at higher
sugar levels (15%), although it is one of the fungi
found on the surface of healthy grapes at all
stages (Zahavi, unpublished data). The relative
importance of the several rot-causing fungi, both
in the vineyard and in stored grapes, changes
from one season to another, probably because of
differing climatic conditions. Since there is no way
of knowing, at the onset of veraison (the recommended
time to start chemical control programs),
which pathogen will be predominant, it is difficult
to recommend a specific chemical control program
in the vineyard. After harvest, SO2 is generally
very effective in preventing the development
of decay (Ben Arie et al., 1991), but effectiveness
depends on the pathogen and the inoculum load.
Higher amounts of SO2, which might be more
efficient, cause bleaching of the berries and an
off-flavour. Recently, SO2 has been removed from
the federal government’s ‘generally regarded as
safe’ (GRAS) list in the USA and its future use on
grapes is therefore uncertain.
Public demand to reduce pesticide use, stimulated
by greater awareness of environmental and
health issues, as well as development of resistance
of some of the pathogens to the fungicides, limits
the application of chemicals on agricultural products.
In recent years much research has focused
on developing alternative control methods against
pre- and postharvest decay in grapes as well as
other agricultural commodities (Ferreira, 1990;
Peng and Sutton, 1991; Wilson et al., 1991, 1993;
Filonow et al., 1996; Fokkema 1996; Harman et
al., 1996; Leibinger et al., 1997).
In previous work, we evaluated the activity of
the yeast strains, Kloeckera apiculata and Candida
guilliermondii (strain U.S.7) in reducing postharvest
decay of table grapes (Ben Arie et al., 1991;
McLaughlin et al., 1992). When applied as a
postharvest dip, both antagonists were found to
protect injured and artificially inoculated grape
berries and also to reduce the incidence of decay
of naturally infected, non-injured grapes. However,
one of the important quality parameters of
table grapes is the presence of a bloom on the
surface of the berry. A postharvest dip removes
some of the bloom, thereby adversely affecting the
perceived quality of the treated fruit. Therefore,
the possibility of treating the fruit with antagonists
before harvest was evaluated (Ben Arie et al.,
1991). The efficacy of the yeast C. guilliermondii
in stopping disease development in the vineyard
and in reducing postharvest decay was demonstrated.
However, the treatment did not retain its
effectiveness and the incidence of Botrytis decay
increased considerably during 4 weeks storage at
0°C. This may be attributed to poor colonization
and survival of this particular strain, which had
been isolated from the surface of lemon. We
therefore decided to look in the vineyard for
effective antagonists of grape pathogens that are
better adapted to the pre- and post-harvest
environment.
In the present paper we describe the isolation of
natural epiphytic yeast antagonists from Israeli
vineyards, and the evaluation of their biocontrol
activity against bunch rots under laboratory and
field conditions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รายงานทำให้เกิดการผุและมีเศรษฐกิจเท่ากับ
สำคัญเกิด cinerea (Barkai Golan,
1981) .
Rots สาเหตุเกิด cinerea และ R. stolonifer
มักจะเริ่มปรากฏในขั้นตอนของ 'veraison'
(fruit softening) น้ำตาลเมื่อเนื้อหาครบ
ถึง 10 – 12% (Hill et al., 1981 Marois et al.,
1992) ไนเจอร์อ.มักจะทำให้ผุที่สูง
น้ำตาลระดับ (15%), แม้ว่าจะเป็นเชื้อราหนึ่ง
พบบนพื้นผิวขององุ่นสุขภาพเลย
ระยะ (Zahavi ยกเลิกประกาศข้อมูล) ญาติ
สำคัญหลาย rot ทำให้เกิดเชื้อรา ทั้ง
ทั้งทะเล และองุ่นเก็บไว้ เปลี่ยน
จากฤดูหนึ่งไปยังอีก อาจเนื่องจากของ
เงื่อนไข climatic แตกต่างกัน เนื่องจากไม่มีทางได้
รู้เลย อย่าง veraison (ที่แนะนำ
เวลาที่จะเริ่มโปรแกรมควบคุมเคมี),
การศึกษาซึ่งจะกัน มันเป็นเรื่องยาก
แนะนำโปรแกรมควบคุมเฉพาะเคมี
ในองุ่น หลังการเก็บเกี่ยว SO2 โดยทั่วไปจะ
มีประสิทธิภาพมากในการป้องกันพัฒนา
ของผุ (Ben Arie et al., 1991), แต่ประสิทธิภาพ
ขึ้นอยู่กับการศึกษาและโหลด inoculum
ยอดสูงของ SO2 ซึ่งอาจเพิ่มเติม
มีประสิทธิภาพ ทำให้เกิดการฟอกสีของครบและ
ออกรสชาติ ล่าสุด SO2 ออกจาก
ของรัฐบาล ' โดยทั่วไปถือเป็น
ปลอดภัย ' (ดิกราส์) รายการในสหรัฐอเมริกาและใช้ในอนาคตใน
องุ่นจึงแน่ใจ
ความต้องการลดการใช้สารกำจัดศัตรูพืช ขาวกระตุ้น
โดยรับการรับรู้ของสิ่งแวดล้อม และ
สุขภาพ ตลอดจนการพัฒนาความต้านทาน
ของบางอย่างของโรคไปซึ่งเกิดจากเชื้อ จำกัด
ใช้สารเคมีในผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร
ได้เน้นวิจัยมากในปีที่ผ่านมา
การพัฒนาวิธีการควบคุมอื่นกับ
ผุก่อนและหลังในองุ่นเป็น
สินค้าโภคภัณฑ์ทางการเกษตรอื่น ๆ (Ferreira, 1990;
เป็งและซัทตัน 1991 Wilson et al., 1991, 1993;
Filonow et al., 1996 ปี 1996 Fokkema Harman ร้อยเอ็ด
al., ปี 1996 Leibinger et al., 1997) .
ในงานก่อนหน้านี้ เราประเมินการ
ยีสต์ เล็ก Kloeckera และแคน
guilliermondii (ต้องใช้ U.S.7) ในการลดหลัง
ขององุ่นภาย (Ben Arie et al., 1991;
แม็กลาฟลิน et al., 1992) เมื่อใช้เป็นคำ
ดิบหลังการเก็บเกี่ยว พบตัวทั้งสองไป
ป้องกันบาด และ inoculated เหือดองุ่น
ครบ และยังลดอุบัติการณ์ของผุ
พวงองุ่นติดเชื้อตามธรรมชาติ ไม่ได้รับบาดเจ็บ อย่างไรก็ตาม,
หนึ่งพารามิเตอร์สำคัญคุณภาพของ
องุ่นอยู่ของบลูมเป็น
ผิวของเบอร์รี่ จุ่มหลังการเก็บเกี่ยวเอา
ของบลูม จึงส่งผลกระทบต่อการ
มองเห็นคุณภาพของผลไม้ที่บำบัด ดังนั้น,
สามารถรักษาผลไม้กับตัว
ก่อนเก็บเกี่ยวถูกประเมิน (Ben Arie et al.,
1991) ประสิทธิภาพของ guilliermondii ยีสต์ C.
ในการหยุดพัฒนาโรคทั้งทะเล
และในการลดการผุหลังการเก็บเกี่ยวได้แสดง
อย่างไรก็ตาม การรักษาไม่ได้รักษาของ
ประสิทธิภาพและอุบัติการณ์ของ Botrytis ผุ
มากขึ้นระหว่างการเก็บรักษา 4 สัปดาห์ที่
0 องศาเซลเซียส นี้อาจเกิดจากสนามดี
และการอยู่รอดของนี้เฉพาะต้องใช้ ซึ่งมี
แยกต่างหากจากพื้นผิวของมะนาว เรา
จึง ตัดสินใจที่จะค้นหาในองุ่นสำหรับ
ตัวผลขององุ่นโรคที่
ดัดแปลงเพื่อก่อนดีกว่า และเก็บ เกี่ยวลง
สภาพแวดล้อม
กระดาษปัจจุบัน เราอธิบายแยกของ
ตัวยีสต์ธรรมชาติ epiphytic จากอิสราเอล
ไร่องุ่น และการประเมินของตน biocontrol
กิจกรรมกับพวง rots ภายใต้ห้องปฏิบัติการ และ
ฟิลด์เงื่อนไขการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รายงานที่จะทำให้เกิดการสลายตัวและมีความเท่าเทียมกันทางเศรษฐกิจ
สำคัญกับบีซีเนเรีย (Barkai-โกลาน,
1981)
ที่เกิดจากการเน่าบีซีเนเรียและอาร์ stolonifer
มักจะเริ่มต้นที่จะปรากฏในขั้นตอนของ Veraison '
(ผลไม้อ่อน) เมื่อปริมาณน้ำตาล ในผลเบอร์รี่
ถึง 10-12% (ฮิลล์ et al, 1981;.. Marois et al,,
1992) A. ไนเจอร์มักจะทำให้เกิดการสลายตัวเฉพาะที่สูงกว่า
ระดับน้ำตาล (15%) แม้ว่ามันจะเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งของเชื้อรา
ที่พบบนพื้นผิวขององุ่นที่ดีต่อสุขภาพในทุก
ขั้นตอน (Zahavi ข้อมูลที่ไม่ถูกเผยแพร่) ญาติ
สำคัญของหลายเน่าทำให้เกิดเชื้อราทั้ง
ในไร่องุ่นและในองุ่นที่เก็บไว้มีการเปลี่ยนแปลง
จากรุ่นหนึ่งไปยังอีกอาจจะเป็นเพราะ
สภาพภูมิอากาศที่แตกต่างกัน เนื่องจากมีวิธีใด
ของการรู้ที่การโจมตีของ Veraison (แนะนำ
เวลาที่จะเริ่มโปรแกรมการควบคุมสารเคมี)
ซึ่งเชื้อโรคจะเด่นมันเป็นเรื่องยาก
ที่จะแนะนำโปรแกรมการควบคุมสารเคมีที่เฉพาะเจาะจง
ในไร่องุ่น หลังจากเก็บเกี่ยว SO2 โดยทั่วไป
มีประสิทธิภาพมากในการป้องกันการพัฒนา
ของการสลายตัว (เบนเอรีเอตอัล. 1991) แต่มีประสิทธิภาพ
ขึ้นอยู่กับการติดเชื้อและโหลดเชื้อ
ในปริมาณที่สูงขึ้นของ SO2 ซึ่งอาจจะมีมากขึ้น
ที่มีประสิทธิภาพก่อให้เกิดการฟอกสีของ ผลเบอร์รี่และ
ออกรสชาติ เมื่อเร็ว ๆ นี้ SO2 ได้ถูกลบออกจาก
รัฐบาล 'โดยทั่วไปถือว่าเป็น
รายชื่อที่ปลอดภัย (GRAS) ในประเทศสหรัฐอเมริกาและใช้งานในอนาคตที่มีต่อ
องุ่นดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่ไม่แน่นอน
ความต้องการสาธารณะเพื่อลดการใช้สารกำจัดศัตรูพืชกระตุ้น
โดยความตระหนักมากขึ้นของสิ่งแวดล้อมและ
ปัญหาสุขภาพ รวมทั้งการพัฒนาของความต้านทาน
ของบางส่วนของเชื้อโรคที่จะสารฆ่าเชื้อราที่ จำกัด
การใช้สารเคมีในผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร
ในปีที่ผ่านมาการวิจัยมากได้มุ่งเน้น
ในการพัฒนาวิธีการควบคุมทางเลือกกับ
ก่อนและหลังการเก็บเกี่ยวองุ่นในการสลายตัวเช่นเดียวกับ
สินค้าเกษตรอื่น ๆ (Ferreira 1990;
Peng และซัตตัน, 1991. วิลสันและอัล, 1991, 1993;
. Filonow et al, 1996; Fokkema 1996 Harman เอ
. อัล, 1996. Leibinger และคณะ, 1997)
ในงานก่อนหน้านี้เรา การประเมินผลการทำงานของ
สายพันธุ์ยีสต์ apiculata Kloeckera และ Candida
guilliermondii (สายพันธุ์ US7) หลังการเก็บเกี่ยวในการลด
การสลายตัวขององุ่นตาราง (เบนเอรีเอตอัล, 1991.
. กิ้นและคณะ, 1992) เมื่อนำไปใช้เป็น
จุ่มหลังการเก็บเกี่ยวคู่อริทั้งสองพบว่ามี
ผู้ได้รับบาดเจ็บและป้องกันเชื้อเทียมองุ่น
เบอร์รี่และยังช่วยลดอุบัติการณ์ของการสลายตัว
ของการติดเชื้อตามธรรมชาติองุ่นที่ไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่
อย่างใดอย่างหนึ่งของพารามิเตอร์ที่มีคุณภาพที่สำคัญของ
องุ่นตารางคือการปรากฏตัวของบานบน
พื้นผิวของผลไม้เล็ก ๆ กรมทรัพย์สินทางปัญญาหลังการเก็บเกี่ยวเอา
บางส่วนของบานจึงส่งผลกระทบต่อ
คุณภาพการรับรู้ของผลไม้ได้รับการรักษา ดังนั้น
ความเป็นไปได้ของการรักษาผลไม้ที่มีคู่อริ
ก่อนการเก็บเกี่ยวถูกประเมิน (เบนเอรีเอตอัล.
1991) ประสิทธิภาพของ guilliermondii C. ยีสต์
ในการหยุดการพัฒนาโรคในไร่องุ่น
และในการลดการสลายตัวหลังการเก็บเกี่ยวได้รับการแสดงให้เห็นถึง
อย่างไรก็ตามการรักษาไม่ได้รักษาที่
มีประสิทธิภาพและอุบัติการณ์ของ Botrytis การสลายตัว
เพิ่มขึ้นอย่างมากระหว่างการเก็บรักษา 4 สัปดาห์ที่
0 ° C. นี้อาจนำมาประกอบกับการล่าอาณานิคมยากจน
และความอยู่รอดของสายพันธุ์นี้โดยเฉพาะซึ่งได้
รับการแยกออกจากพื้นผิวของมะนาว เรา
จึงตัดสินใจที่จะมองในไร่องุ่นกับ
คู่อริที่มีประสิทธิภาพของเชื้อโรคองุ่นที่มีการ
ปรับตัวดีกว่าที่จะก่อนและหลังการเก็บเกี่ยว
สภาพแวดล้อม
ในกระดาษในปัจจุบันเราจะอธิบายแยก
ยีสต์ธรรมชาติคู่อริอิงอาศัยจากอิสราเอล
ไร่องุ่นและการประเมินผลของพวกเขา ควบคุมทางชีวภาพ
กับกิจกรรมเน่าพวงภายใต้ห้องปฏิบัติการและ
สภาพสนาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รายงานว่าเป็นสาเหตุให้ฟันผุและมีความเท่าเทียมกันทางเศรษฐกิจ
b . cinerea ( บาร์ไคโกลาน

เน่า , 1981 ) เกิดจากพ. ขาวและ R . stolonifer
มักจะเริ่มปรากฏในเวทีของ ' veraison '
( อาศัยผลไม้ ) เมื่อปริมาณน้ำตาลในผลเบอร์รี่
ถึง 10 – 12% ( et al , ฮิลล์ . , 1981 ;
marois et al . , 1992 ) A . niger มักจะทำให้เกิดฟันผุในระดับที่สูง
น้ำตาล ( 15% ) ,ถึงแม้ว่ามันเป็นหนึ่งของเชื้อรา
ที่พบบนพื้นผิวขององุ่นสุขภาพเลย
( zahavi ประกาศขั้นตอน , ข้อมูล ความสําคัญของหลาย ๆที่ก่อให้เกิดเชื้อราเน่า

ทั้งไร่องุ่นและเก็บองุ่น , การเปลี่ยนแปลงจากฤดูหนึ่งไปยังอีก

ต่างกัน คงเป็นเพราะสภาพภูมิอากาศ . เนื่องจากไม่มีทาง
ของการรู้ที่การโจมตีของ veraison
( แนะนำเวลาที่จะเริ่มต้นโปรแกรมควบคุมเคมี ) ,
ซึ่งเชื้อโรคจะถูกโดด มันเป็นเรื่องยาก
แนะนำเฉพาะโปรแกรมควบคุมสารเคมี
ในไร่องุ่น หลังการเก็บเกี่ยว , SO2 โดยทั่วไปมีประสิทธิภาพมากในการป้องกันการพัฒนา

ของการสลายตัว ( เบน ราศีเมษ et al . , 1991 ) แต่ประสิทธิภาพ
ขึ้นอยู่กับเชื้อโรคและเชื้อในปริมาณที่สูงของ SO2 โหลด

ซึ่งอาจจะมีประสิทธิภาพเพราะการฟอกของผลเบอร์รี่และ
ปิดง่าย เมื่อเร็ว ๆนี้ , SO2 ได้ถูกลบออกจากรัฐบาลกลางโดยทั่วไป

' ' ถือว่าปลอดภัย ( GRAS ) รายชื่อในสหรัฐอเมริกาและการใช้ในอนาคตบน
องุ่นจึงไม่แน่นอน ความต้องการของประชาชน เพื่อลดการใช้สารกำจัดศัตรูพืช
,
โดยกระตุ้นความตระหนักด้านสิ่งแวดล้อมและ
ปัญหาสุขภาพ ตลอดจนการพัฒนาความต้านทาน
ของเชื้อโรคกับสารเคมี ลิมิต
ใช้สารเคมีในผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร .
ในปีล่าสุดมากการวิจัยได้มุ่งเน้นในการพัฒนาวิธีการควบคุมกับทางเลือก

ก่อนและหลังการเก็บเกี่ยวองุ่นเน่าในเช่นเดียวกับ
สินค้าเกษตรอื่น ๆ ( แฟร์ไรร่า , 2533 และ 2534 ;
เปง Sutton , et al ; วิลสัน . , 1991 , 1993 ;
filonow et al . , 1996 ; fokkema 1996 ;
Harman et al . ,1996 ; leibinger et al . , 1997 ) .
ในงานก่อนหน้า เราประเมินกิจกรรมของ
ยีสต์สายพันธุ์ kloeckera โกงกางใบเล็กและ Candida
guilliermondii ( สายพันธุ์ u.s.7 ) ในการลดฟันผุหลังการเก็บเกี่ยวองุ่น
โต๊ะ ( เบน ราศีเมษ et al . , 1991 ;
กิ้น et al . , 1992 ) เมื่อใช้เป็น
หลังหย่อน ทำให้ทั้งสองพบ
ป้องกันบาดเจ็บและตั้งใจปลูกองุ่น
เบอร์รี่ และยังช่วยลดอัตราการเกิดฟันผุ
ติดเชื้อตามธรรมชาติ ไม่บาดเจ็บ องุ่น อย่างไรก็ตาม หนึ่งในตัวแปรสำคัญ

คุณภาพขององุ่นตารางคือการปรากฏตัวของบลูมใน
พื้นผิวของ แบร์รี่ เป็นหลังลงเอา
บางส่วนของบลูม จึงส่งผลกระทบต่อคุณภาพของการรักษา
รับรู้ผล ดังนั้น ความเป็นไปได้ของการรักษา

ผลไม้กับปฏิปักษ์ก่อนการเก็บเกี่ยวถูกประเมิน ( เบน ราศีเมษ et al . ,
1991 ) ประสิทธิภาพของเชื้อ C . guilliermondii
ในการหยุดพัฒนาโรคในไร่องุ่น และลดการสลาย
หลังการเก็บเกี่ยว ) .
แต่รักษาไม่ได้ยังคง
ประสิทธิผลและการสลาย
เพิ่มขึ้นอย่างมาก Botrytis ในระหว่างการเก็บ 4 สัปดาห์ที่
0 องศา นี้อาจจะเกิดจากการล่าอาณานิคม
น่าสงสารและการอยู่รอดของสายพันธุ์นี้โดยเฉพาะซึ่งมี
ถูกแยกจากพื้นผิวของมะนาว เรา
จึงตัดสินใจดูไร่องุ่นสำหรับ
ปฏิปักษ์ที่มีประสิทธิภาพขององุ่น เชื้อโรคที่
กว่าดัดแปลงก่อนและสภาพแวดล้อมการเก็บเกี่ยว

ในกระดาษโพสต์ ปัจจุบันเราอธิบายการแยกยีสต์ปฏิปักษ์จากไร่องุ่นที่อิงอาศัยธรรมชาติ

ชาวอิสราเอล และการประเมินผลของไบโอคอนโทรล
กิจกรรมต่อต้านพวกเน่าได้ที่ ห้องปฏิบัติการ และ
สภาพสนาม