The screams stopped. Blood ran from

The screams stopped. Blood ran from the girl’s mouth, dripping on the ground.
“Idiot! Don’t hit her face! That would be a turn-off.”
“Ah, sorry, sorry.”
The two boys laughed vulgarly.
The girl’s face was desperate. She would not scream anymore. She had given up; no one would come to her aid.
The virus had destroyed the world, and no one would help the children who had been made livestock by the vampires.
One of the boys grabbed the girl’s leg.
Looking at this, Mika said:
“Yuu-chan, let’s go. There’s nothing we can–”
But then: “OOOOOOOOOOH!” someone yelled.
It was Yuu-chan’s voice.
“Huh…?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสียงกรีดร้องหยุดทำงาน เลือดวิ่งออกมาจากปากของเด็กหญิง หยดบนพื้นดิน"คนบ้า ไม่ตีใบหน้าของเธอ ที่จะเป็นตัวเปิดปิด"" Ah ขอโทษ ขออภัยด้วย"เด็กหัวเราะ vulgarlyใบหน้าของหญิงสาวก็หมดหวัง เธอจะไม่ร้องอีกต่อไป เธอให้ขึ้น ไม่มีใครจะมาช่วยเธอไวรัสได้ทำลายโลก และไม่มีใครจะช่วยเด็กที่ได้รับการทำปศุสัตว์ โดยแวมไพร์หนึ่งชายคว้าขาของหญิงสาวมิกะกำลังดูนี้ กล่าวว่า:"Yuu-จัน ไปกันเถอะ มีอะไรเราสามารถ – "แต่แล้ว: "OOOOOOOOOOH " คนที่ตะโกนมันเป็นเสียง Yuu-จัน"ฮะ...? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสียงกรีดร้องหยุด เลือดวิ่งออกมาจากปากของหญิงสาวหยดบนพื้นดิน.
"คนบ้า! อย่าตีใบหน้าของเธอ! ที่จะเปิดปิด. "
" อา Sorry, Sorry. "
เด็กชายทั้งสองหัวเราะมูมมาม.
ใบหน้าของหญิงสาวก็หมดหวัง เธอจะไม่กรีดร้องอีกต่อไป เธอได้ให้ขึ้น . ไม่มีใครจะมาช่วยเธอ
. ไวรัสได้ทำลายโลกและไม่มีใครที่จะช่วยให้เด็กที่ได้รับการทำปศุสัตว์โดยแวมไพร์
. เด็กชายคนหนึ่งคว้าขาของหญิงสาว
มองไปที่นี้มิกะกล่าวว่า:
"Yuu- จังขอไป ไม่มีอะไรที่เรา can- "
แต่แล้ว:" OOOOOOOOOOH ". ใครบางคนตะโกน
มันเป็นเสียง Yuu จัง.
" อืมมม ... "?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสียงร้องหยุดไป เลือดวิ่งจากผู้หญิงปากแหมะบนพื้น" บ้า ! ! ! อย่าตีหน้าแม่ ! จะปิด "" อ๊ะ ขอโทษนะ ขอโทษสองหนุ่มหัวเราะอย่างมีคุณภาพต่ำลง .ของผู้หญิงใบหน้าที่สิ้นหวัง เธอจะไม่ร้องอีกแล้ว เธอยอมแพ้ ไม่มีใครจะมาช่วยเธอไวรัสทำลายโลก และไม่มีใครช่วยเด็กที่ได้รับการทำปศุสัตว์ โดยแวมไพร์หนุ่มคนหนึ่งจับขาของหญิงสาวดูนี่สิ มิกะบอกว่า :" ยูจัง ไปกันเถอะ ไม่มีอะไรที่เราสามารถ– "แต่แล้ว " ดังนั้น H " มีคนตะโกนมันเป็นเสียงของยูจัง" หือ . . . ? "