“The Western Desert….” Meng Hao fro

“The Western Desert….” Meng Hao frowned. On this side of the Milky Way Sea was the Western Desert and the Southern Domain; in the middle of the two were the Black Lands, which weren’t very large.

The Black Lands were the only passageway between the Southern Domain and the Western Desert. Other places had long since been sealed by Patriarch Cultivators from either of the two major powers, creating two continents or territories.

Throughout history, there had been two great, world-shaking wars between the two continents. During those two great wars, all of the Sects of both the Western Desert and the Southern Domain had participated. Such wars were not the type between two Sects or Clans. They were major wars between both of the enormous powers.

The aggressor in both wars was the Western Desert!

The Western Desert’s cultivation resources were extremely limited; furthermore, the climate was abominable and the spiritual energy scarce. Despite all that, it produced many outstanding individuals. Thus, in the midst of all the hardships, the Western Desert’s power grew greater and greater.

In the Western Desert, cultivation was not the focal point; the most important thing was survival. There, the law of the jungle was even more brutal, many times more so than in the Southern Domain. Under such circumstances, Cultivators with talent, who stood out like awls sticking out through a bag, were generally much more powerful than their Southern Domain counterparts of the same level.

They envied the Southern Domain’s riches and fertility. Thus, they went to war!

The two wars were what had given shape to the enormous sealed demarkation between the West and the South.

Meng Hao lifted his hand; a Flame Sea surged out, completely burning the Western Desert Cultivator’s body into ash. Eyes flashing, Meng Hao transformed into a beam of light and proceeded onward, even more vigilantly than before.

Time slowly passed by. Within this maze were not just Cultivators from the Western Desert, but also locals from the Southern Domain. When they ran into each other, sometimes they would help each other, other times fighting would erupt. Everything was quite chaotic.

In the outside world, the Patriarchs from the various Sects had returned to their pillars of light.
By now, anxiety could be seen on their faces. A month had already passed, and not one person had returned.

A phenomenon such as this had never occurred in the past. Previously, upon touching the corpse, people would be teleported away, but at the most, they would be gone for half a month, and then would be teleported back. Either that or… they died!

Another change from before was that a month ago, a shield had sprung up around the corpse that prevented anyone from nearing it. No one could get past the shield, not even Spirit Severing Patriarchs.

However, they could sense that the shield was some type of aura which was emanating from the corpse. It was easy to speculate that this aura was… life force!

This supposed Immortal was not dead! He still had one breath left!

The Southern Domain was shaken to the core. Even more Patriarchs arrived, but none of them were able to do a single thing. The only other option for the short term was to use some precious treasures to burst open the shield. However… it was obvious to them that even without the use of precious treasures, the shield would naturally dissipate within another month.

Also, the Sects could not help but notice that the majority of the life slips of their various disciples were still intact, and had not been shattered. Obviously, most of the disciples were alive, although in danger. For the moment, the best thing to do was to wait.

After all, even though no one spoke it out loud, how could the Patriarchs not see that the shield was less of an obstruction, and more of a protection? The mass disappearance of all the disciples was dangerous, but could also be viewed as a stroke of good fortune.

This was obviously… a legacy!

Within the maze, the Chosen and Dao Children were using a variety of methods to attempt to find exits. None had succeeded so far. However… more than a few had acquired various bits of good fortune.

For example, at the moment, Chu Yuyan was breathing heavily. She had just reached the end of a fork in the road. Up ahead was a huge wall covered with pill formulas. Each and every one sent her mind reeling.

Li Shiqi reached an area filled with buildings. She stared out at them for a while before realizing that she was surrounded by phantom figures that were walking to and fro.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ตะวันตกทะเลทราย..." เมงเฮา frowned ด้านนี้ของทะเลทางช้างเผือกคือทะเลทรายตะวันตกและภาคใต้โดเมน ตรงกลางของทั้งสองถูกดำดินแดน ซึ่งไม่ใหญ่มากดินแดนสีดำถูกทางเดียวระหว่างโดเมนใต้ทะเลทรายตะวันตก สถานอื่น ๆ ได้นานตั้งแต่ถูกปิดผนึก ด้วยเครื่องพรวนดินพระจากอำนาจสำคัญสอง สร้างสองทวีปหรือดินแดนตลอดประวัติศาสตร์ มีสองดี world-shaking สงครามระหว่างสองทวีป ในระหว่างสงครามที่ดีสอง มัซฮับของทะเลทรายตะวันตกและภาคใต้โดเมนทั้งหมดมาร่วม สงครามดังกล่าวไม่ได้ชนิดระหว่างสองนิกายหรือสมัครพรรคพวก สงครามใหญ่ระหว่างทั้งสองอำนาจมหาศาลของพวกเขาได้ผู้รุกรานในสงครามทั้งที่เป็นทะเลทราย ตะวันตกทะเลทรายตะวันตกการเพาะปลูกทรัพยากรมีจำกัด นอกจากนี้ เป็นที่น่ารังเกียจสภาพภูมิอากาศ และพลังงานทางจิตวิญญาณที่ขาดแคลน แม้ทั้งหมดที่ มันผลิตหลายบุคคล ดังนั้น ท่ามกลางทั้งความยากลำบาก อำนาจของทะเลทรายตะวันตกขยายตัวมากขึ้น และมากในทะเลทรายตะวันตก การเพาะปลูกไม่ได้จุดโฟกัส สิ่งสำคัญสุดคือ การอยู่รอด กฎหมายของป่าก็โหดร้ายมากขึ้น ดังนั้นหลายครั้งมากขึ้นกว่าในภาคใต้โดเมน ภายใต้สถานการณ์ดังกล่าว เครื่องพรวนดิน ด้วยความสามารถ ที่ยืนออกเช่น awls แลบผ่านถุง ถูกโดยทั่วไปมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าพวกภาคใต้โดเมนระดับเดียวกันพวกเขาอิจฉาโดเมนในภาคใต้ร่ำรวยและความอุดมสมบูรณ์ ดังนั้น พวกเขาไปสู่สงครามสงครามสองมีอะไรให้ร่างการ demarkation ปิดผนึกมหาศาลระหว่างตะวันตกและภาคใต้เฮา เมงยกมือ ทะเลเปลวไฟเพิ่มขึ้น สมบูรณ์เผาไหม้ร่างกายของเกษตรกรทะเลทรายตะวันตกไปสู่เถ้า ตากระพริบ เมงเฮากลายเป็นลำแสง และดำเนินการเป็นต้นไป แม้กระทั่งขึ้นปกก่อนเวลาที่ผ่านไปอย่างช้า ๆ โดย ภายในเขาวงกตนี้ได้ไม่เพียงเครื่องพรวนดินจากทะเลทรายตะวันตก แต่ชาวบ้านจากภาคใต้โดเมน เมื่อพวกเขาวิ่งเข้าไปในแต่ละอื่น ๆ บางครั้งพวกเขาจะช่วยกัน ครั้งต่อสู้จะลุกเป็นไฟ ทุกอย่างก็ค่อนข้างวุ่นวายในโลกภายนอก ขึงจากมัซฮับต่าง ๆ ได้กลับไปเสาแสงตอนนี้ ความวิตกกังวลอาจจะเห็นใบหน้าของพวกเขา เดือนได้ผ่านไปแล้ว แล้วคนไม่ได้กลับปรากฏการณ์เช่นนี้ได้เคยเกิดขึ้นในอดีต ก่อนหน้านี้ เมื่อสัมผัสศพ คนจะวาร์ปไป แต่ที่สุด พวกเขาจะหายไปครึ่งเดือน แล้ว จะวาร์ปกลับ อย่างใดอย่างหนึ่ง หรือ...พวกเขาเปลี่ยนแปลงจากก่อนอื่นถูกว่า เดือนที่แล้ว โล่ได้ผุดขึ้นทั่วศพที่ทำให้ทุกคนใกล้จะ ไม่มีใครสามารถได้มาโล่ ไม่แม้กระทั่งวิญญาณ Severing ขึงอย่างไรก็ตาม พวกเขาอาจรู้สึกว่าโล่บางชนิดของออร่าที่ถูกออกมาจากศพ มันเป็นการเก็งกำไรว่า ออร่านี้คือ... พลังชีวิตThis supposed Immortal was not dead! He still had one breath left!The Southern Domain was shaken to the core. Even more Patriarchs arrived, but none of them were able to do a single thing. The only other option for the short term was to use some precious treasures to burst open the shield. However… it was obvious to them that even without the use of precious treasures, the shield would naturally dissipate within another month.Also, the Sects could not help but notice that the majority of the life slips of their various disciples were still intact, and had not been shattered. Obviously, most of the disciples were alive, although in danger. For the moment, the best thing to do was to wait.After all, even though no one spoke it out loud, how could the Patriarchs not see that the shield was less of an obstruction, and more of a protection? The mass disappearance of all the disciples was dangerous, but could also be viewed as a stroke of good fortune.This was obviously… a legacy!Within the maze, the Chosen and Dao Children were using a variety of methods to attempt to find exits. None had succeeded so far. However… more than a few had acquired various bits of good fortune.For example, at the moment, Chu Yuyan was breathing heavily. She had just reached the end of a fork in the road. Up ahead was a huge wall covered with pill formulas. Each and every one sent her mind reeling.Li Shiqi reached an area filled with buildings. She stared out at them for a while before realizing that she was surrounded by phantom figures that were walking to and fro.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ทะเลทรายตะวันตก ... ." เม้งเฮาขมวดคิ้ว ที่ด้านข้างของทางช้างเผือกทะเลนี้เป็นทะเลทรายตะวันตกและภาคใต้โดเมน; ในช่วงกลางของทั้งสองเป็นดินแดนสีดำซึ่งไม่ได้มีขนาดใหญ่มาก. ที่ดินดำเป็นทางเดินระหว่างโดเมนและภาคใต้ของทะเลทรายตะวันตก สถานที่อื่น ๆ ได้ความยาวตั้งแต่ถูกปิดผนึกโดยพระสังฆราชคราดพรวนจากทั้งสองมหาอำนาจสร้างสองทวีปหรือดินแดน. ตลอดประวัติศาสตร์มีการได้รับสองดีสงครามโลกสั่นระหว่างสองทวีป ในช่วงสองสงครามใหญ่ทั้งหมดของนิกายทั้งทะเลทรายตะวันตกและภาคใต้โดเมนมีส่วนร่วม สงครามดังกล่าวไม่ได้ชนิดระหว่างสองนิกายหรือสมัครพรรคพวก . พวกเขาเป็นสงครามที่สำคัญระหว่างทั้งสองอำนาจมหาศาลรุกรานทั้งในสงครามเป็นทะเลทรายตะวันตก! ทรัพยากรการเพาะปลูกทะเลทรายตะวันตกของถูก จำกัด มาก; นอกจากนี้สภาพภูมิอากาศเป็นที่น่ารังเกียจและพลังทางจิตวิญญาณที่หายาก แม้จะมีทุกสิ่งที่มันผลิตบุคคลที่โดดเด่นมาก ดังนั้นในท่ามกลางความยากลำบากทั้งหมดอำนาจทะเลทรายตะวันตกขยายตัวมากขึ้นและมากขึ้น. ในทะเลทรายตะวันตกเพาะปลูกไม่ได้เป็นจุดโฟกัส; สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือการอยู่รอด มีกฎหมายของป่าก็ยิ่งโหดร้ายมากขึ้นหลายครั้งมากไปกว่าในโดเมนภาคใต้ ภายใต้สถานการณ์เช่นพรวนดินที่มีความสามารถที่ยืนอยู่ออกมาเหมือน awls ยื่นออกมาผ่านถุงโดยทั่วไปมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าภาคใต้โดเมนของพวกเขาในระดับเดียวกัน. พวกเขาอิจฉาความร่ำรวยโดเมนของภาคใต้และความอุดมสมบูรณ์ ดังนั้นพวกเขาไปทำสงคราม! สงครามโลกครั้งที่สองเป็นสิ่งที่ได้รับกับรูปร่าง demarkation ปิดผนึกอย่างมากระหว่างตะวันตกและภาคใต้. เม้งเฮายกพระหัตถ์ของพระองค์ ทะเลเพิ่มขึ้นเปลวไฟออกมาได้อย่างสมบูรณ์การเผาไหม้ร่างกายทะเลทรายตะวันตกเกษตรกรเข้าสู่เถ้า ตากระพริบเม้งเฮากลายเป็นลำแสงและเดินไปข้างหน้าอย่างระมัดระวังมากยิ่งขึ้นกว่าก่อน. เวลาช้าเดินผ่านไปมา ภายในเขาวงกตนี้ไม่ได้เป็นเพียงคราดพรวนจากทะเลทรายตะวันตก แต่ยังชาวบ้านจากโดเมนภาคใต้ เมื่อพวกเขาวิ่งเข้าไปในแต่ละอื่น ๆ บางครั้งพวกเขาจะช่วยกันต่อสู้อื่น ๆ อีกครั้งจะปะทุ ทุกอย่างวุ่นวายค่อนข้าง. ในโลกภายนอกพระสังฆราชจากนิกายต่าง ๆ ได้กลับไปเสาของแสง. โดยขณะนี้ความวิตกกังวลอาจจะเห็นบนใบหน้าของพวกเขา เดือนที่ผ่านมาแล้วและไม่ได้เป็นคนหนึ่งที่เพิ่งกลับมา. ปรากฏการณ์เช่นนี้ไม่เคยเกิดขึ้นในอดีต ก่อนหน้านี้เมื่อสัมผัสศพคนจะได้รับการเคลื่อนย้ายออกไป แต่ในที่สุดพวกเขาก็จะหายไปครึ่งเดือนและจากนั้นจะเคลื่อนย้ายกลับ ทั้งที่หรือ ... พวกเขาจะตาย! เปลี่ยนจากก่อนอีกประการหนึ่งคือเดือนที่ผ่านมาเป็นโล่ได้ผุดขึ้นมารอบ ๆ ศพที่จะป้องกันไม่ให้คนจากใกล้มัน ไม่มีใครสามารถรับที่ผ่านมาโล่ไม่ได้ขาดวิญญาณพระสังฆราช. อย่างไรก็ตามพวกเขาอาจรู้สึกว่าโล่เป็นชนิดบางส่วนของออร่าซึ่งเป็นที่เล็ดลอดออกมาจากศพ มันเป็นเรื่องง่ายที่จะคาดเดาว่ากลิ่นอายนี้คือ ... พลังชีวิต! นี้ควรอมตะยังไม่ตาย! เขายังคงมีลมหายใจที่เหลือโดเมนภาคใต้ถูกเขย่าไปยังแกน พระสังฆราชมากยิ่งขึ้นมา แต่ไม่มีพวกเขาก็สามารถที่จะทำสิ่งเดียว เพียงตัวเลือกอื่น ๆ ในระยะสั้นคือการใช้สมบัติที่มีค่าบางอย่างที่จะออกมาเปิดโล่ แต่ ... มันก็เห็นได้ชัดให้กับพวกเขาว่าแม้โดยไม่ต้องใช้สมบัติที่มีค่าโล่ธรรมชาติจะกระจายภายในเดือนอีก. นอกจากนี้นิกายไม่สามารถช่วย แต่สังเกตเห็นว่าส่วนใหญ่ของบิลชีวิตของสาวกต่างๆของพวกเขาก็ยังคงเหมือนเดิมและ ไม่ได้รับการแตกเป็นเสี่ยง ๆ เห็นได้ชัดว่าส่วนใหญ่ของสาวกยังมีชีวิตอยู่แม้จะตกอยู่ในอันตราย สำหรับขณะนี้สิ่งที่ดีที่สุดที่จะทำคือการรอ. หลังจากที่ทุกคนแม้ว่าจะไม่มีใครพูดออกมาดังได้อย่างไรที่พระสังฆราชไม่เห็นว่าโล่น้อยของการอุดตันและอื่น ๆ ในการป้องกันหรือไม่? การหายตัวไปของมวลของสาวกทั้งหมดที่เป็นอันตราย แต่ก็อาจจะมองว่าเป็นจังหวะของความโชคดีได้. นี้เห็นได้ชัดว่า ... มรดก! ภายในเขาวงกตที่เลือกและ Dao เด็กถูกใช้ความหลากหลายของวิธีการที่จะพยายามที่จะหาทางออก ไม่มีประสบความสำเร็จเพื่อให้ห่างไกล แต่ ... กว่าไม่กี่ได้มาบิตต่างๆของความโชคดี. ยกตัวอย่างเช่นในขณะที่ชู Yuyan หายใจอย่างหนัก เธอเพิ่งจะถึงจุดสิ้นสุดของส้อมในถนน ขึ้นข้างหน้าเป็นกำแพงขนาดใหญ่ที่ปกคลุมไปด้วยสูตรยา ทุกคนส่งใจของเธอหมุนติ้ว. หลี่ Shiqi ถึงพื้นที่ที่เต็มไปด้วยอาคาร เธอจ้องมองออกไปที่พวกเขาในขณะที่ก่อนที่จะทราบว่าเธอถูกล้อมรอบด้วยตัวเลขผีที่กำลังเดินเทียวไปเทียวมา