When I go to the beach, there are l

When I go to the beach, there are lots of things I look forward to.
I love the serene reflection of the sun on the turquoise sea surface. I like the gentle caress of the breeze whizzing through the filao trees on my skin. I love digging my feet into the soft grainy sand and feel the latter sifting through my fingers. I get the amazing opportunity to be away from the city din, close my eyes and relax, marveling at the beauty and purity of nature.
I am finally at peace with myself.
However, this is a joy which is unfortunately short-lived, it seems. Gradually, the beaches I love so much are being butchered. And this is taking place in most parts of the island. Man-made structures are sprouting unexpectedly. Some inconsiderate people have restricted access to the public beaches. Well, they do love the privacy of their exquisite villas together with an extra serving of a slice of our beaches. Trees are being felled. When I walk on beaches flanked by hotels, I feel the suspicious eyes of security guards scrutinising my every move, though I am no trouble-maker. I am simply a Mauritian resident who wants to enjoy the beauty of the beach, which is public to all.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อผมไปที่ชายหาดที่มีจำนวนมากสิ่งที่ฉันหวังว่าจะ.
ฉันรักสะท้อนอันเงียบสงบของดวงอาทิตย์บนพื้นผิวทะเลสีฟ้าคราม ผมชอบกอดรัดอ่อนโยนของสายลมหวือผ่านต้นไม้ Filao บนผิวของฉัน ฉันรักการขุดเท้าของฉันลงไปในทรายเม็ดเล็ก ๆ ที่อ่อนนุ่มและความรู้สึกหลังการกลั่นกรองผ่านมือของฉัน ฉันจะได้รับโอกาสที่น่าตื่นตาตื่นใจที่จะออกไปจากดินเมืองปิดตาของฉันและผ่อนคลายประหลาดใจที่ความงามและความบริสุทธิ์ของธรรมชาติ.
ผมที่สุดที่ความสงบสุขกับตัวเอง.
แต่นี้เป็นความสุขซึ่งเป็นที่น่าเสียดายที่อายุสั้นก็ ดูเหมือนว่า ค่อยๆชายหาดที่ฉันรักมากกำลังถูกเชือด และนี่คือที่เกิดขึ้นในพื้นที่ส่วนใหญ่ของเกาะ โครงสร้างที่มนุษย์สร้างขึ้นโดยไม่คาดคิดจะแตกหน่อ บางคนไม่เกรงใจได้ จำกัด การเข้าถึงชายหาดสาธารณะ ดีที่พวกเขาจะรักความเป็นส่วนตัวของวิลล่าที่สวยงามของพวกเขาร่วมกับการให้บริการที่เพิ่มขึ้นของส่วนแบ่งของชายหาดของเรา ต้นไม้ที่ถูกโค่น เมื่อฉันเดินบนชายหาดที่ขนาบข้างด้วยโรงแรมที่ผมรู้สึกสายตาที่น่าสงสัยของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย scrutinizing ทุกการเคลื่อนไหวของฉัน แต่ฉันไม่มีปัญหาในการผลิต ฉันเพียงแค่มีถิ่นที่อยู่มอริเชียสที่ต้องการชมความงามของชายหาดซึ่งเป็นที่สาธารณะทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อฉันไปที่ชายหาด มีสิ่งที่ฉันหวัง .
ผมชอบเงาสะท้อนอันเงียบสงบของดวงอาทิตย์บนพื้นผิวทะเลสีฟ้าคราม ฉันชอบสัมผัสอ่อนโยนของสายลมหมุนผ่าน filao ต้นไม้บนผิวของฉัน ผมชอบขุดเท้าของฉันเป็นทรายเม็ดเล็ก ๆนุ่ม และรู้สึกว่า หลังลอดผ่านนิ้วมือของฉัน ผมได้รับโอกาสที่น่าตื่นตาตื่นใจที่จะอยู่ห่างจากเมืองดินหลับตาและผ่อนคลาย ประหลาดใจที่ความงามและความบริสุทธิ์ของธรรมชาติ .
ผมสุดท้ายที่สงบกับตัวเอง .
แต่นี้เป็นความสุขซึ่งเป็นที่น่าเสียดายที่อายุสั้น ดูเหมือนว่า ค่อย ๆ ชายหาดที่ฉันรักมาก กำลังถูกฆ่า . และนี่เป็นสถานที่ถ่ายในพื้นที่ส่วนใหญ่ของเกาะ มนุษย์ทำให้โครงสร้างจะงอกแล้วบางคนไม่เกรงใจคนได้ จำกัด การเข้าถึงไปยังชายหาดสาธารณะ ดี , ที่พวกเขาทำรักความเป็นส่วนตัวของพวกเขาที่สวยงามวิลล่าพร้อมบริการพิเศษของชิ้นของชายหาดของเรา ต้นไม้ที่ถูกโค่น . ตอนที่ฉันเดินบนชายหาดที่ขนาบข้างโรงแรมที่พัก ฉันรู้สึกถึงสายตาที่น่าสงสัยของการรักษาความปลอดภัยตรวจสอบทุกย่างก้าวของฉัน แม้ว่าฉันจะไม่สร้างปัญหา .ผมเป็นชาวถิ่นที่ต้องการเพลิดเพลินกับความงามของชายหาด ซึ่งเป็นสาธารณะทั้งหมด