The client, Jane, was a 47 year old

The client, Jane, was a 47 year old staff nurse working full time in a large, acute, general hospital. She had recently separated from her husband and lived with her young adult daughter. Her young adult son lived with his father. Jane had referred herself to the Staff
Counseling Service part of the hospital’s Occupational Health Unit-for help with stress related problems. Her clinical manager had advised her to attend for counseling because of her poor sickness record and apparent distress on the ward. She had attended ‘Relate’ during her marital break up and was aligned to the idea of counseling as helpful.
Jane’s presenting problems were exhaustion, tearfulness, fear of being unable to cop and feeling out of control the effects of long term problems at work and at home. With over 15 years experience in her specialty, Jane had been allowed to work autonomously, make assessments and determine treatments without the necessary authority invested in her post. She had felt the growing burden of responsibility. With increasing staff shortages and patient demands, she felt workload pressures were intensifying. Her recommenda tions for change were ignored ‘nobody’ would listen.’ Her communication with the consultants was described as ‘confrontation rather than negotiation.’ She was feeling frustrated, angry, unsupported, isolated and a nuisance both to management and the consultants. After a particular altercation with the latter she had walked out.
Jane said that her husband had always been unsupportive of her work and had laughed when she described her dispute with the consultants. This was the final straw. She described similarities between her relationship with her husband and the consul tant- all these men talk down to me and there are battles every step of the way. She decided to separate from her husband after 26 years of marriage and resign from her post.
The critical incident that precipitated her attendance in counseling was a man agement request to assist with a task force reorganization of her old department. The thought of returning to an environment where she had given her all and it had not been good enough! elicited great distress, anxiety and confusion about what to do. A Multimodal Fife History Inventory (MLHI) (Lazarus & Lazarus, 1991) allowed Jane to state in her own words the nature of her difficulties:
It started from a culmination of problems with my marital relationship and work pressures, complicated by the serious illness of a close friend. A year after separating from my husband I felt very depressed and angry. I had made poor choices in life and missed out on emotional support. Loneliness was a strong feeling. The thought of returning to a previously difficult work setting reinforced all my problems.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลูกค้า jane เป็นเจ้าหน้าที่พยาบาล 47 ปีเก่าทำงานเต็มเวลาในขนาดใหญ่เฉียบพลันในโรงพยาบาลทั่วไป เธอเพิ่งแยกทางกับสามีของเธอและอาศัยอยู่กับลูกสาวของผู้ใหญ่สาวของเธอ ลูกชายวัยสาวของเธออาศัยอยู่กับพ่อของเขา jane ได้เรียกตัวเองให้กับเจ้าหน้าที่
ส่วนบริการให้คำปรึกษาด้านอาชีวอนามัยของโรงพยาบาลหน่วยความช่วยเหลือเกี่ยวกับปัญหาที่เกี่ยวข้องกับความเครียดผู้จัดการคลินิกของเธอได้แนะนำให้เธอไปร่วมงานสำหรับการให้คำปรึกษาเพราะบันทึกความเจ็บป่วยยากจนและความทุกข์ของเธอปรากฏบนวอร์ด เธอได้เข้าร่วม 'สัมพันธ์' ในช่วงพักการสมรสของเธอขึ้นและได้รับการสอดคล้องกับความคิดของการให้คำปรึกษาที่เป็นประโยชน์
ของ jane ปัญหาที่นำเสนอเป็นความเหนื่อย tearfulness,ความกลัวของการไม่สามารถตำรวจและความรู้สึกออกจากการควบคุมผลกระทบของปัญหาในระยะยาวที่ทำงานและที่บ้าน ที่มีกว่า 15 ปีมีประสบการณ์ในพิเศษของเธอ jane ได้รับอนุญาตให้ทำงานเป็นอิสระทำให้การประเมินผลและตรวจสอบการรักษาโดยไม่มีอำนาจที่จำเป็นในการลงทุนในการโพสต์ของเธอ เธอมีความรู้สึกเป็นภาระที่เพิ่มขึ้นของความรับผิดชอบด้วยการเพิ่มการขาดแคลนบุคลากรและความต้องการของผู้ป่วยเธอรู้สึกกดดันภาระงานได้ทวีความรุนแรงขึ้น ทั้งนี้โดยมีคำแนะนำสำหรับการเปลี่ยนแปลงของเธอถูกละเลย 'ไม่มีใครจะฟัง. การสื่อสารของเธอกับที่ปรึกษาที่ได้รับการอธิบายขณะที่การเผชิญหน้ามากกว่าการเจรจาต่อรอง.' เธอรู้สึกผิดหวังโกรธที่ไม่สนับสนุนและโดดเดี่ยวรำคาญทั้งการบริหารจัดการและที่ปรึกษาโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่ทะเลาะกับหลังที่เธอได้เดินออกมา.
jane กล่าวว่าสามีของเธอเคย unsupportive ของการทำงานของเธอและหัวเราะเมื่อเธออธิบายข้อพิพาทของเธอกับที่ปรึกษา นี่คือฟางเส้นสุดท้าย เธออธิบายความคล้ายคลึงกันระหว่างความสัมพันธ์กับสามีของเธอและเธอกงสุลญทุกคนเหล่านี้พูดคุยลงไปที่ฉันและมีการสู้รบขั้นตอนของวิธีการทุกเธอก็ตัดสินใจที่จะแยกจากสามีของเธอหลังจาก 26 ปีของการแต่งงานและการลาออกจากตำแหน่งของเธอ.
เหตุการณ์สำคัญที่เร่งให้เกิดการเข้าร่วมของเธอในการให้คำปรึกษาเป็นคำขอ agement คนเพื่อช่วยในการปฏิรูปงานของกรมเก่าของเธอ ความคิดที่จะกลับไปยังสภาพแวดล้อมที่เธอได้ให้เธอทั้งหมดและมันไม่เคยดีพอ! ก่อให้เกิดความทุกข์ร้อนใหญ่,ความวิตกกังวลและความสับสนเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องทำ สินค้าคงคลังเนื่องประวัติศาสตร์ขลุ่ย (mlhi) (ลาซารัส& Lazarus, 1991) ได้รับอนุญาต jane ของรัฐในคำพูดของเธอเองธรรมชาติของความยากลำบากของเธอ:
มันเริ่มจากจุดที่สูงที่สุดของปัญหากับความสัมพันธ์สมรสของฉันและแรงกดดันในการทำงานซับซ้อนโดยการเจ็บป่วยที่รุนแรง จากเพื่อนสนิทหนึ่งปีหลังจากที่แยกจากสามีของฉันฉันรู้สึกหดหู่และโกรธ ผมได้ทำทางเลือกที่ดีในชีวิตและพลาดไปในการสนับสนุนทางอารมณ์ ความเหงาเป็นความรู้สึกที่แข็งแกร่ง ความคิดที่จะกลับไปที่การตั้งค่าการทำงานที่ยากลำบากก่อนหน้าคอนกรีตปัญหาของฉันทั้งหมด.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไคลเอ็นต์ เจน มีอายุ 47 ปีเจ้าหน้าที่พยาบาลทำงานเต็มเวลาในโรงพยาบาลใหญ่ เฉียบพลัน ทั่วไป เธอเพิ่งได้แยกจากสามี และอาศัยอยู่กับลูกสาวผู้ใหญ่เด็ก ลูกชายผู้ใหญ่หนุ่มสาวอาศัยอยู่กับพ่อของเขา เจนได้อ้างตัวเองพนักงาน
ส่วนบริการให้คำปรึกษาของหน่วยอาชีวอนามัยของโรงพยาบาล-สำหรับความช่วยเหลือความเครียดเกี่ยวข้องกับปัญหานั้น ผู้จัดการของทางคลินิกได้แนะนำให้เธอเข้าร่วมในการให้คำปรึกษาเธอคอร์ดเจ็บป่วยยากจนและทุกข์ชัดเจนในผู้ป่วย เธอได้ร่วม 'Relate' ในระหว่างหยุดพักชีวิตสมรสของเธอขึ้น และถูกสอดคล้องกับความคิดของการให้คำปรึกษาที่เป็นประโยชน์
เจนนำเสนอปัญหาเกษียณ tearfulness กลัวถูกตำรวจสามารถ และความรู้สึกออกจากการควบคุมผลกระทบของปัญหาในระยะยาว ที่ทำงาน และที่บ้าน กว่า 15 ปีประสบการณ์พิเศษของเธอ เจนได้รับอนุญาตให้ทำงาน autonomously ทำการประเมิน และกำหนดรักษา โดยหน่วยงานจำเป็นลงทุนในการโพสต์ของเธอ เธอก็รู้สึกว่าภาระความรับผิดชอบเพิ่มขึ้น ขาดแคลนพนักงานเพิ่มขึ้นและความต้องการของผู้ป่วย เธอรู้สึกกดดันปริมาณงานที่ทวีความรุนแรงขึ้น ละเว้นเธอ tions recommenda สำหรับการเปลี่ยนแปลง 'ใคร' จะฟัง ' เธอสื่อสารกับที่ปรึกษาได้อธิบายว่า 'เผชิญหน้ามากกว่าการเจรจา' เธอรู้สึกผิดหวัง โกรธ สนับสนุน แยก และรำคาญ ทั้งบริหารและที่ปรึกษา หลังจาก altercation เฉพาะกับหลัง เธอได้เดินสิ่งออก.
เจนกล่าวว่า สามีของเธอได้เสมอ unsupportive ผลงานของเธอ และได้หัวเราะเมื่อเธออธิบายข้อโต้แย้งของเธอ มีที่ปรึกษา นี่คือฟางสุดท้าย เธออธิบายความคล้ายคลึงระหว่างความสัมพันธ์ของเธอกับสามีและ tant-ทั้งกงสุลที่คนเหล่านี้พูดคุยลงกับฉัน และมีการต่อสู้ทุกขั้นตอนของวิธีการ เธอตัดสินใจที่จะแยกจากสามีหลังจากแต่งงาน 26 ปี และจากโพสต์ของเธอ
เหตุการณ์สำคัญที่ตะกอนของเธอเข้าร่วมในการให้คำปรึกษาถูกคน agement คำช่วยลูกจ้างแรงงานของภาคเก่าของเธอ ความคิดของความสภาพแวดล้อมที่เธอได้รับทั้งหมดของเธอ และมันไม่เคยดีพอ elicited กระวนกระวาย ความวิตกกังวลและสับสนเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องทำ การเนื่องลอนดอนประวัติสินค้าคงคลัง (MLHI) (ลาซา&ลาซา 1991) สามารถเจนรัฐในคำของตนเองลักษณะของความยากลำบากของเธอ:
มันเริ่มจากสุดยอดของปัญหาเกี่ยวกับการสมรสความสัมพันธ์และความดันทำงาน มีความซับซ้อนจากเจ็บป่วยร้ายแรงของเพื่อนสนิทของฉัน ปีหลังจากการแยกจากสามีฉันรู้สึกหดหู่เศร้า และโกรธมาก ฉันได้ทำตัวไม่ดีในชีวิต และพลาดสนับสนุนทางอารมณ์ ความเหงาความรู้สึกแข็งแรงขึ้น คิดว่าการกลับไปการตั้งค่าก่อนหน้านี้ยากงานเสริมปัญหาของฉัน.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เครื่องลูกข่ายที่เจนเป็นนางพยาบาล 47 ปีพนักงานที่ทำงานเต็มเวลาในโรงพยาบาลทั่วไปขนาดใหญ่ที่รุนแรง เธอได้แยกตัวออกจากสามีของเธอเมื่อไม่นานมานี้และอาศัยอยู่กับลูกสาวของผู้ใหญ่หนุ่มของเธอ ลูกชายผู้ใหญ่หนุ่มของเธออาศัยอยู่กับพ่อของเขา เจนก็เรียกว่าตัวเธอเองกับพนักงานที่ให้บริการส่วน
การให้คำปรึกษาด้านการอาชีวอนามัยชุดของโรงพยาบาล - สำหรับความช่วยเหลือเกี่ยวกับปัญหาความเครียดที่เกี่ยวข้องผู้จัดการทางการแพทย์ของเธอก็ขอแนะนำให้เธอเข้าร่วมสำหรับการให้คำปรึกษาด้านการบันทึกความเจ็บป่วยเพราะน่าสงสารของเธอและความทุกข์ใจอย่างชัดเจนในคุกที่ เธอได้เข้าร่วม'เกี่ยวข้อง'ในระหว่างสมรสได้ของเธอและเป็นแนวคิดของการให้คำปรึกษาเป็น
เจนของปัญหาการนำเสนอก็ร้องไห้จนหมดสิ้นความกลัวต่อการไม่สามารถจับและความรู้สึกออกมาจากการควบคุมผลกระทบของปัญหาระยะยาวในที่ทำงานและที่บ้าน ด้วยประสบการณ์มากกว่า 15 ปีในในแบบพิเศษของเธอเจนได้รับการอนุญาตให้ใช้งานโดยเอกเทศทำให้มีการประเมินผลและตรวจสอบการบำบัดไม่มีอำนาจจำเป็นที่ลงทุนในของเธอที่ทำการไปรษณีย์ เธอรู้สึกถึง ภาระ การเติบโตของความรับผิดชอบกับการขาดแคลนพนักงานเพิ่มขึ้นและการตอบสนองความต้องการให้ผู้ป่วยเธอรู้สึกว่าแรงกดดันค่าปริมาณงานก็รุนแรงยิ่งขึ้น ับ recommenda ของเธอสำหรับการเปลี่ยนแปลงก็ไม่สนใจ'ไม่มีใคร'จะฟัง"การสื่อสารของเธอกับที่ปรึกษาที่ได้รับการอธิบายว่าเป็น'การเผชิญหน้ามากกว่าการเจรจาต่อรอง"เธอเป็นความรู้สึกหงุดหงิดโกรธที่ไม่สนับสนุนและไม่สำเร็จเนื่องจากตัวแทนยังไม่ว่างทั้งในการจัดการและที่ปรึกษาได้หลังจากทะเลาะกันอย่างเป็นพิเศษพร้อมด้วยซึ่งเรื่องหลังนี้ที่เธอได้เดินออกมา.
เจนกล่าวว่าสามีของเธอก็ถูก unsupportive ของงานของเธออยู่เสมอและก็หัวเราะเมื่อเธออธิบายข้อพิพาทของเธอกับที่ปรึกษาได้ โรงแรมแห่งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่ทำจากฟาง เธออธิบายถึงความคล้ายคลึงกันระหว่างความสัมพันธ์ของเธอกับสามีของเธอและ tant กงสุล - คนเหล่านี้ทั้งหมดคุยลงไปและมีการต่อสู้ทุกขั้นตอนในวิธีที่เธอก็ตัดสินใจจะแยกตัวออกจากสามีของเธอหลังจาก 26 ปีของการแต่งงานและเธอลาออกจากที่ทำการไปรษณีย์.
เหตุการณ์สำคัญที่เกิดขึ้นในการให้คำปรึกษาด้านการเข้าร่วมประชุมของเธอเป็นการร้องขอ agement ชายคนหนึ่งให้ความช่วยเหลือด้วยปรับโครงสร้างองค์กรมีผลใช้บังคับงานของกรมเก่าของเธอ ความคิดของการกลับไป สภาพแวดล้อม ที่เธอมีให้เธอทั้งหมดและไม่มีใครมาดีพอแล้ว! ภัย สยองความทุกข์ใจที่ดีเยี่ยมความสับสนและความกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องทำ. อาณาจักร Fife อันเก่าแก่ประวัติศาสตร์จุดยุทธศาสตร์ที่สำคัญสินค้าคงคลัง( mlhi )(ลาซารัสเอฟเฟ็กต์&ลาซารัสเอฟเฟ็กต์ 1991 )ได้รับอนุญาตให้เจนในรัฐในคำพูดของตัวเองเธอธรรมชาติของปัญหาในของเธอ
นั้นได้เริ่มจากการบรรลุถึงจุดสุดยอดของปัญหาที่เกิดขึ้นกับความสัมพันธ์กับสมรสของฉันและแรงกดดันด้านงานมีความซับซ้อนโดยอาการเจ็บป่วยรุนแรงของเพื่อนที่อยู่ใกล้หนึ่งปีหลังจากแยกจากสามีของฉันฉันรู้สึกเป็นอย่างมากรู้สึกหดหู่ใจและโกรธมาก ผมได้ทำให้ทางเลือกน่าสงสารในชีวิตและไม่ได้รับการสนับสนุนจากทางอารมณ์ ความเปล่าเปลี่ยวเป็นความรู้สึกที่ดี ความคิดของการกลับไปที่การตั้งค่าใช้งานยากก่อนหน้านี้ที่แข็งแรงปัญหาของผมทั้งหมด.