สมุนไพรคืออะไร คำว่า สมุนไพร ตามพระ

สมุนไพรคืออะไร
คำว่า สมุนไพร ตามพระราชบัญญัติหมายความถึง ยาที่ได้จากพืช สัตว์ และแร่ ซึ่งยังมิได้มีการผสมปรุงหรือแปรสภาพ (ยกเว้นการทำให้แห้ง) เช่น พืชก็ยังคงเป็นส่วนของราก ลำต้น ใบ ดอก ผล ฯลฯ ยังไม่ได้ผ่านขั้นตอนการแปรรูปใดๆ เช่น การหั่น การบด การกลั่น การสกัดแยก รวมทั้งการผสมกับสารอื่นๆ แต่ในทางการค้า สมุนไพรมักจะถูกดัดแปลงในรูปแบบ ต่างๆ เช่น ถูกหั่นเป็นชิ้นเล็กลง บดให้เป็นผง อัดให้เป็นแท่ง หรือปอกเปลือกออก เป็นต้น เมื่อพูดถึงสมุนไพร คนทั่วๆ ไปมักจะนึกถึงเฉพาะพืชที่นำมาใช้ประโยชน์ในทางยา ทั้งนี้เพราะ สัตว์ และแร่มีการใช้น้อย จะใช้เฉพาะในโรคบางชนิดเท่านั้น
ประวัติของการใช้สมุนไพร
สมุนไพร คือ ของขวัญที่ธรรมชาติมอบให้กับมวลมนุษยชาติ มนุษย์เรารู้จักใช้สมุนไพรในด้านการบำบัดรักษาโรค นับแต่ยุคนีแอนเดอร์ทัลในประเทศอิรักปัจจุบันที่หลุมฝังศพพบว่ามีการใช้สมุนไพรหลายพันปีมาแล้วที่ชาวอินเดียแดงในเม็กซิโก ใช้ต้นตะบองเพชร(Peyate) เป็นยาฆ่าเชื้อและรักษาบาดแผล ปัจจุบันพบว่า ตะบองเพชรมีฤทธิ์กล่อมประสาทประมาณ 4,000 ปีมาแล้ว ที่ชาวสุเมเรียนได้เข้ามาตั้ งรกราก ณ บริเวณแม่น้ำไทกริสและยูเฟรติสปัจจุบัน คือ ประเทศอิรัก ใช้สมุนไพร เช่น ฝิ่น ชะเอม ไทม์ และมัสตาร์ด และต่อมาชาวบาบิโลเนียน ใช้สมุนไพรเพิ่มเติมจากชาวสุเมเรียน ได้แก่ใบมะขามแขก หญ้าฝรั่น ลูกผักชี อบเชย และกระเทียม
ในยุคต่อมาอียิปต์โบราณมี อิมโฮเทป แพทย์ผู้มีชื่อเสียงซึ่งต่อมาได้รับการยกย่องให้เป็นเทพเจ้าแห่งการรักษาโรค ของอียิปต์ มีตำราสมุนไพรที่เก่าแก่ คือ Papytus Ebers ซึ่งเขียนเมื่อ 1,600 ปี ก่อนคริสตศักราช ซึ่งค้นพบโดยนักอียิปต์วิทยาชาวเยอรมันนี ชื่อ Georg Ebers ในตำรานี้ได้กล่าวถึงตำราสมุนไพรมากกว่า 800 ตำรับ และสมุนไพรมากกว่า 700 ชนิด เช่น ว่านหางจระเข้ เวอร์มวูด(warmwood) เปปเปอร์มินต์ เฮนเบน(henbane) มดยอบ, hemp dagbane ละหุ่ง mandrake เป็นต้น รูปแบบในการเตรียมยาในสมัยนั้น ได้แก่ การต้ม การชง ทำเป็นผง กลั่นเป็นเม็ด ทำเป็นยาพอก เป็นขี้ผึ้ง
นอกจากนี้ยังพบว่าชาติต่างๆ ในแถบยุโรปและแอฟริกา มีหลักฐานการใช้สมุนไพร ตามลำดับก่อนหลังของการเริ่มใช้สมุนไพร คือ หลังจากสมุนไพรได้เจริญรุ่งเรืองในอียิปต์แล้ว ก็ได้มีการสืบทอดกันมา เช่น กรีก โรมัน อาหรับ อิรัก เยอรมัน โปรตุเกส สวีเดน และโปแลนด์ส่วนในแถบเอเซีย ตามบันทึกประวัติศาสตร์พบว่ามีการใช้สมุนไพรที่อินเดียก่อน แล้วสืบทอดมาที่จีน มะละกา และประเทศไทย

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมุนไพรคืออะไร คำว่าสมุนไพรตามพระราชบัญญัติหมายความถึงยาที่ได้จากพืชสัตว์และแร่ซึ่งยังมิได้มีการผสมปรุงหรือแปรสภาพ (ยกเว้นการทำให้แห้ง) เช่นพืชก็ยังคงเป็นส่วนของรากลำต้นใบดอกผลฯลฯ ยังไม่ได้ผ่านขั้นตอนการแปรรูปใด ๆ เช่นการหั่นการบดการกลั่นการสกัดแยกรวมทั้งการผสมกับสารอื่น ๆ แต่ในทางการค้าสมุนไพรมักจะถูกดัดแปลงในรูปแบบต่าง ๆ เช่นถูกหั่นเป็นชิ้นเล็กลงบดให้เป็นผงอัดให้เป็นแท่งหรือปอกเปลือกออกเป็นต้นเมื่อพูดถึงสมุนไพรคนทั่ว ๆ ไปมักจะนึกถึงเฉพาะพืชที่นำมาใช้ประโยชน์ในทางยาทั้งนี้เพราะสัตว์และแร่มีการใช้น้อยจะใช้เฉพาะในโรคบางชนิดเท่านั้นประวัติของการใช้สมุนไพรสมุนไพรคือของขวัญที่ธรรมชาติมอบให้กับมวลมนุษยชาติมนุษย์เรารู้จักใช้สมุนไพรในด้านการบำบัดรักษาโรคนับแต่ยุคนีแอนเดอร์ทัลในประเทศอิรักปัจจุบันที่หลุมฝังศพพบว่ามีการใช้สมุนไพรหลายพันปีมาแล้วที่ชาวอินเดียแดงในเม็กซิโก ใช้ต้นตะบองเพชร(Peyate) เป็นยาฆ่าเชื้อและรักษาบาดแผลปัจจุบันพบว่าตะบองเพชรมีฤทธิ์กล่อมประสาทประมาณ 4,000 ปีมาแล้วที่ชาวสุเมเรียนได้เข้ามาตั้งรกรากณบริเวณแม่น้ำไทกริสและยูเฟรติสปัจจุบันคือประเทศอิรักใช้สมุนไพรเช่นฝิ่นชะเอมไทม์และมัสตาร์ดและต่อมาชาวบาบิโลเนียน ใช้สมุนไพรเพิ่มเติมจากชาวสุเมเรียนได้แก่ใบมะขามแขกหญ้าฝรั่นลูกผักชีอบเชยและกระเทียมในยุคต่อมาอียิปต์โบราณมีอิมโฮเทปแพทย์ผู้มีชื่อเสียงซึ่งต่อมาได้รับการยกย่องให้เป็นเทพเจ้าแห่งการรักษาโรคของอียิปต์มีตำราสมุนไพรที่เก่าแก่คือ Papytus Ebers ซึ่งเขียนเมื่อ 1,600 ปีก่อนคริสตศักราชซึ่งค้นพบโดยนักอียิปต์วิทยาชาวเยอรมันนีชื่อฉันฉัน Ebers จอร์จในตำรานี้ได้กล่าวถึงตำราสมุนไพรมากกว่า 800 ตำรับและสมุนไพรมากกว่า 700 ชนิดเช่นว่านหางจระเข้ เวอร์มวูด(warmwood) เปปเปอร์มินต์ เฮนเบน(henbane) มดยอบ ป่าน dagbane ละหุ่งแมนเดรกเป็นต้นรูปแบบในการเตรียมยาในสมัยนั้นได้แก่การต้มการชงทำเป็นผงกลั่นเป็นเม็ดทำเป็นยาพอกเป็นขี้ผึ้งนอกจากนี้ยังพบว่าชาติต่าง ๆ ในแถบยุโรปและแอฟริกามีหลักฐานการใช้สมุนไพรตามลำดับก่อนหลังของการเริ่มใช้สมุนไพรคือหลังจากสมุนไพรได้เจริญรุ่งเรืองในอียิปต์แล้วก็ได้มีการสืบทอดกันมาเช่นกรีกโรมันอาหรับอิรักเยอรมันโปรตุเกสสวีเดนและโปแลนด์ส่วนในแถบเอเซียตามบันทึกประวัติศาสตร์พบว่ามีการใช้สมุนไพรที่อินเดียก่อนแล้วสืบทอดมาที่จีนมะละกาและประเทศไทย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อะไรคือสมุนไพร
คำว่าได้สมุนไพรตามพระราชบัญญัติหมายความถึงยาที่ได้จากเนชั่พืชสัตว์และแร่ (ยกเว้นการทำให้แห้ง) เช่นพืชก็ยังคงเป็นส่วนของ รากลำต้นใบดอกผล ฯลฯ ยังไม่ได้ผ่านขั้นตอนการแปรรูปใด ๆ เช่นการหั่นการบดการกลั่นการสกัดแยกรวมทั้งการผสมกับสารอื่น ๆ แต่ใน ทางการค้าสมุนไพรมักจะถูกดัดแปลงใน รูปแบบต่างๆเช่นถูกหั่นเป็นชิ้นเล็กลงบดให้เป็นผงอัดให้เป็นแท่งหรือปอกเปลือกออกเป็นต้นเมื่อพูดถึงสมุนไพรคนทั่วๆ ทั้งนี้เพราะสัตว์และแร่มีการใช้ น้อย คือ ใช้ต้นตะบองเพชร (Peyate) เป็นยาฆ่าเชื้อและรักษาบาดแผลปัจจุบัน พบว่าตะบองเพชรมีฤทธิ์กล่อมประสาทประมาณ 4,000 ปีมาแล้วที่ชาวสุเมเรียน ได้เข้ามาตั้งรกราก ณ คือประเทศอิรักใช้สมุนไพรเช่นฝิ่นชะเอม ไทม์และมัสตาร์ดและต่อมาชาวบาบิโลเนียน ได้แก่ ใบมะขามแขกหญ้าฝรั่นลูกผักชีอบเชย อิมโฮเทป ของอียิปต์มีตำราสมุนไพรที่เก่าแก่ คือ Papytus Ebers ซึ่งเขียนเมื่อ 1,600 ปีก่อนคริสตศักราช ชื่อ Georg Ebers 800 ตำรับและสมุนไพรมากกว่า 700 ชนิดเช่นว่านหางจระเข้เวอร์มวู ด (warmwood) เปปเปอร์มินต์เฮน เบน (ยาพิษ) มดยอบ, ป่าน dagbane ละหุ่ง Mandrake เป็นต้นรูปแบบในการเตรียมยาใน สมัยนั้น ได้แก่ การต้มการ ชงทำเป็นผงกลั่นเป็นเม็ดทำเป็นยา พอก ในแถบยุโรปและแอฟริกามีหลักฐานการ ใช้สมุนไพร คือ ก็ได้มีการสืบทอดกันมาเช่นกรีก โรมันอาหรับอิรักเยอรมันโปรตุเกสสวีเดนและโปแลนด์ส่วนในแถบเอเซีย แล้วสืบทอดมาที่จีนมะละกาและประเทศไทย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมุนไพรคืออะไรคำว่าสมุนไพรตามพระราชบัญญัติหมายความถึงยาที่ได้จากพืชสัตว์และแร่ซึ่งยังมิได้มีการผสมปรุงหรือแปรสภาพ ( ยกเว้นการทำให้แห้ง ) เช่นพืชก็ยังคงเป็นส่วนของรากลำต้นใบดอก way back ฯลฯยังไม่ได้ผ่านขั้นตอนการแปรรูปใดๆเช่นการหั่นการบดการกลั่นการสกัดแยกรวมทั้งการผสมกับ สารอื่นๆแต่ในทางการค้าสมุนไพรมักจะถูกดัดแปลงในรูปแบบต่างๆเช่นถูกหั่นเป็นชิ้นเล็กลงบดให้เป็นผงอัดให้เป็นแท่งหรือปอกเปลือกออกเป็นต้นเมื่อพูดถึงสมุนไพรคนทั่วๆไปมักจะนึกถึงเฉพาะพืชที่นำมาใช้ประโยชน์ในทางยาทั้งนี้เพราะสัตว์และแร่มีการใช้น้อยจะใช้เฉพ าะในโรคบางชนิดเท่านั้นประวัติของการใช้สมุนไพรสมุนไพรความของขวัญที่ธรรมชาติมอบให้กับมวลมนุษยชาติมนุษย์เรารู้จักใช้สมุนไพรในด้านการบำบัดรักษาโรคนับแต่ยุคนีแอนเดอร์ทัลในประเทศอิรักปัจจุบันที่หลุมฝังศพพบว่ามีการใช้สมุนไพรหลายพันปีมาแล้วที่ชาวอินเดียแดงในเม็กซิโกใช้ต้นตะบองเพชร ( peyate ) เป็นยาฆ่าเชื้อและร ักษาบาดแผลปัจจุบันพบว่าตะบองเพชรมีฤทธิ์กล่อมประสาทประมาณ 4000 ปีมาแล้วที่ชาวสุเมเรียนได้เข้ามาตั้งรกรากณบริเวณแม่น้ำไทกริสและยูเฟรติสปัจจุบันความประเทศอิรักใช้สมุนไพรเช่นฝิ่นชะเอมไทม์และมัสตาร์ดและต่อมาชาวบาบิโลเนียนใช้สมุนไพรเพิ่มเติมจากชาวสุเมเรีย นได้แก่ใบมะขามแขกหญ้าฝรั่นลูกผักชีอบเชยและกระเทียมในยุคต่อมาอียิปต์โบราณมีอิมโฮเทปแพทย์ผู้มีชื่อเสียงซึ่งต่อมาได้รับการยกย่องให้เป็นเทพเจ้าแห่งการรักษาโรคของอียิปต์มีตำราสมุนไพรที่เก่าแก่ความ papytus ebers ซึ่งเขียนเมื่อ 1600 . ก่อนคริสตศักราชซึ่งค้นพบโดยนักอียิปต์วิทยาชาวเยอรมันนี ebers ในตำรานี้ได้กล่าวถึงตชื่อจอร์จ ำราสมุนไพรมากกว่า 800 ตำรับและสมุนไพรมากกว่า 700 ชนิดเช่นว่านหางจระเข้เวอร์มวูด ( วอร์มวู้ด ) เปปเปอร์มินต์เฮนเบน ( เฮนเบน ) มดยอบป่าน dagbane ละหุ่งแมนเดรกเป็นต้นรูปแบบในการเตรียมยาในสมัยนั้นได้แก่การต้มการชงทำเป็นผงกลั่นเป็นเม็ดทำเป็นยาพอกเป็นขี้ผึ้งนอกจากนี้ยังพบว่าชาติต่างๆในแถบยุโรปและแอฟริกามีหลักฐานการใช้สมุนไพรตามลำดับก่อนหลังของ