Wan Er pouted with her tiny, red li

Wan Er pouted with her tiny, red lips, “But you know, he is someone my father approves of, if you get into a conflict with Wang Ze Cheng, I’m afraid with dad’s staunch personality he will definitely do something unfavorable to you, I’m very worried…”

I clenched my fist, faintly laughing,” Wan Er relax, I haven’t been living my life aimlessly these past few years; if your father wants to go against me, rest assured, I definitely will not kill him!”

Wan Er: “…”

Dong Cheng Yue tilted her head and looked at me, “What about Wang Ze Cheng?”

“Ignore him, we will continue with our lives as normal…” Wan Er was helpless.

I laughed loudly, “In fact, Liu Ying is the most pitiable, The moment Wang Ze Cheng came to school, he almost directly stole Liu Ying’s woman. That Xu Yue cannot be considered a good woman but that certainly doesn’t make Liu Ying feel better…”

Dong Cheng Yue lightly laughed, “Liu Ying is what kind of person? He’s the son of a wealthy entrepreneur and the bully of the school. Basically his word is law in Liu Hua university and Wang Ze Cheng actually did this to him; hee hee, in the future Li Hua university will become more lively. Wang Ze Cheng and Liu Ying’s dispute, will become more intense, wait and see…”

“Yeah…”

……

Not long after, we finished eating supper. I sent the young beautiful ladies back to the girl’s dorm and slowly walked back to the boys dorm. I still had 30 minutes before the appointed time, so there was no need to rush.

“Rustle…”

The wind blew away the leaves, the campus was very quiet. It was 9.30 pm and many couples were gathered in the park, so the area next to the male dormitory was practically deserted. Quietly stepping across the grass, my Yi Hai slowly spread out, and I became alert. There was someone here!

I quietly slipped closer under the cover of the bushes. I was shocked to see a group of people standing there, all dressed in black suits, hidden there in the darkness of night. In addition, there were seven or eight men lying on the ground issuing a muffled cries. One of them was Liu Ying. Among the few people who were standing, Wang Ze Cheng was one of them and the remaining people beside him were his bodyguards!

“What? Still want to test my skills?” Wang Ze Chen coldly stared at Liu Ying who was on the ground.

Liu Ying’s face was bruised, his hand held his phone, “Just you wait!”

Wang Ze Cheng gave a black suit a look. Immediately stepping forward, the black suit smacked the phone. With a “pop” sound, Liu Ying’s phone was instantly shattered. I was a little surprised; this black suit’s palm strength was quite strong!

“I heard, that you are the boss of this school?” Wang Ze Cheng looked down at Liu Ying, his face showed a lazy smile, “So from today onwards, you need to know that in this school, I’m the boss. Do you understand?”

Liu Ying furiously roared, “Get lost, trash!”

“Is that so?” Wang Ze Cheng laughed, “You can’t even keep your woman and you can still say that?”

“Xu Yue… Xu Yue she…” Liu Ying couldn’t say anything.

……

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Pouted วาน Er ด้วยฝีปากของเธอแดง ขนาดเล็ก, " แต่คุณรู้ว่า เขาเป็นคนอนุมัติพ่อ ถ้าคุณได้รับเป็นความขัดแย้งกับวังหรุนเซเฉิง ฉันกลัวกับบุคลิกภาพ staunch ของพ่อ เขาจะแน่นอนทำร้ายคุณ ฉันเป็นห่วง..."ฉันกัดกำปั้นของฉัน หัวเราะ รวยๆ" Wan Er ผ่อนคลาย ฉันไม่อยู่ชีวิตพเนจรเหล่านี้ผ่านมากี่ปี ถ้าคุณพ่อต้องไปจากฉัน มั่นใจ ฉันแน่นอนจะไม่ฆ่า"Wan Er: "..."ตง เฉิงหยูยืดศีรษะของเธอ และมองฉัน "อะไรเช็งหรุนเซวังบ้าง""ละเว้นเขา เราจะ มีชีวิตเป็นปกติ..." Wan Er เป็นกำพร้าฉันหัวเราะดัง "ในความเป็นจริง หลิวหยิงจะทุ่มเทมากที่สุด ขณะหรุนเซวังเฉิงมาโรงเรียน เขาขโมยผู้หญิงเล่าหยิงเกือบตรง ว่า เยว่ Xu ไม่เป็นผู้หญิงที่ดีแต่ไม่ให้หลิวหยิงรู้สึกดีกว่า..."ตง เฉิงหยูเบา ๆ หัวเราะ "หลิวหยิงเป็นคน เขาเป็นบุตรชายของผู้ประกอบการรวยและใหญ่โตกว่าของโรงเรียน โดยทั่วไปคำของพระองค์คือ กฎหมายในมหาวิทยาลัยเล่าหัว และเฉิงหรุนเซวังจริงทำอย่างนี้กับเขา ฮี้ฮี้ ในอนาคตลัย Li จะกลายเป็นมีชีวิตชีวามากขึ้น เช็งหรุนเซวังเล่ายิงโต้แย้ง จะกลายเป็นรุนแรงมากขึ้น รอ และดู...""ใช่..."……ไม่นานหลังจาก เราเสร็จกินซุปเปอร์ ส่งสาว ๆ สวยกลับไปหอพักของหญิงสาว และเดินช้า ๆ กลับไปที่หอพักชาย ฉันยังคงมี 30 นาทีก่อนเวลาพัก ดังนั้นที่มีไม่จำเป็นต้องรีบ"Rustle..."ลมพัดใบไม้ไป วิทยาเขตเงียบมาก ก็ 9.30 น. และคู่รักจำนวนมากถูกรวบรวมในสวนสาธารณะ เพื่อเป็นร้างตั้งอยู่ติดกับหอพักชายจริง ก้าวข้ามให้หญ้าติด Yi Hai ของฉันช้าแผ่ และเป็นการแจ้งเตือน มีคนที่นี่ฉันเงียบ ๆ เล็ดรอดใกล้ under the cover of พุ่มไม้ ผมตกใจที่เห็นกลุ่มคนที่ยืนทั้งหมดแต่งตัวในสีดำชุด มีซ่อนในความมืด นอกจากนี้ มีเจ็ด หรือแปดคนนอนบนพื้นดินออกร้องไห้ muffled หนึ่งในนั้นถูกยิงเล่า บางคนก็ยืนอยู่ วังหรุนเซเฉิงเป็นหนึ่งของพวกเขา และคนที่เหลืออยู่ข้างเขาถูกปืนของเขา"อะไร ยัง ต้องทดสอบทักษะของฉัน" เฉินหรุนเซวัง coldly จ้องไปที่หยิงหลิวที่อยู่บนพื้นดินเล่ายิงใบหน้ามีรอยช้ำ มือถือราคาโทรศัพท์ของเขา "เพียงแค่คุณรอ"เช็งหรุนเซวังให้ดูชุดสีดำ ทันทีก้าวไปข้างหน้า ชุดสีดำ smacked โทรศัพท์ ด้วยเสียง "ป๊อป" โทรศัพท์เล่ายิงได้ทันทีแตกเป็นเสี่ยง ๆ ผมแปลกใจเล็กน้อย ชุดนี้สีดำปาล์มกำลังถูกแข็งแรง"ผมได้ยิน คุณเป็นเจ้าของโรงเรียนนี้หรือไม่" เช็งหรุนเซวังมองลงหลิวหยิง ใบหน้าของเขาแสดงให้เห็นความขี้เกียจยิ้ม "ดังนั้นตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณจำเป็นต้องรู้ว่าโรงเรียนนี้ ผมเจ้านาย เข้าใจไหม"คุณหญิงเล่าอย่างดุเดือด roared "ได้หายไป ขยะ""คือว่าเพื่อ? " เช็งหรุนเซวังหัวเราะ "คุณจะไม่สามารถให้ผู้หญิงของคุณ และคุณยังสามารถบอกว่า""Xu เยว่... เยว่ Xu เธอ... " คุณหญิงเล่าไม่พูดอะไร……

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Wan Er pouted กับเธอเล็ก ๆ ริมฝีปากสีแดง "แต่คุณรู้ว่าเขาเป็นคนที่พ่อของฉันได้รับการอนุมัติของถ้าคุณได้รับในความขัดแย้งกับวัง Ze เฉิงที่ฉันกลัวที่มีบุคลิกอย่างแข็งขันของพ่อของเขาแน่นอนจะทำอะไรบางอย่างที่ไม่เอื้ออำนวยกับคุณ ผมห่วงมาก ... "ฉันclenched กำปั้นของฉันหัวเราะแผ่วเบา" Wan Er ผ่อนคลายผมยังไม่ได้รับการอาศัยอยู่ในชีวิตของฉันอย่างไร้จุดหมายเหล่านี้ไม่กี่ปีที่ผ่านมา; ถ้าพ่อของคุณต้องการที่จะไปกับฉันมั่นใจแน่นอนฉันจะไม่ฆ่าเขา! "Wan Er:" ... "ดงเฉิงยูเอียงศีรษะของเธอและมองมาที่ผม" สิ่งที่เกี่ยวกับเฉิงวังษร "?" ไม่สนใจเขาเรา จะยังคงมีชีวิตของเราตามปกติ ... "Wan Er ทำอะไรไม่ถูก. ฉันหัวเราะเสียงดัง" ในความเป็นจริงหลิวหญิงเป็นส่วนใหญ่ที่น่าเวทนา, ขณะวัง Ze เฉิงมาที่โรงเรียนเขาเกือบขโมยโดยตรงหญิงหลิวหญิงของ ที่ซูยูไม่สามารถได้รับการพิจารณาเป็นผู้หญิงที่ดี แต่ที่แน่นอนไม่ได้ทำให้หลิวยิ่งรู้สึกดีขึ้น ... "ดงเฉิงยูหัวเราะเบาๆ " หลิวหญิงคือสิ่งที่ชนิดของคน? เขาเป็นบุตรชายของผู้ประกอบการและความมั่งคั่งของคนพาลของโรงเรียน โดยทั่วไปคำพูดของเขาเป็นกฎหมายในหลิวหัวหินมหาวิทยาลัยและเฉิงวัง Ze จริงทำอย่างนี้กับเขา ฮีฮีในอนาคตที่มหาวิทยาลัยหลี่หัวหินจะกลายเป็นมีชีวิตชีวามากขึ้น เฉิงวังษรและข้อพิพาทของหลิวหญิงจะกลายเป็นรุนแรงมากขึ้นรอดู ... "" ใช่ ... "...... ไม่นานหลังจากที่เรากินอาหารมื้อเย็นเสร็จ ฉันส่งผู้หญิงสาวสวยกลับไปที่หอพักของหญิงสาวและค่อยๆเดินกลับไปที่หอพักชาย ฉันยังคงมี 30 นาทีก่อนเวลาที่กำหนดไว้จึงไม่มีความจำเป็นที่จะต้องรีบเร่ง. "ทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบ ... " ลมพัดออกใบมหาวิทยาลัยเป็นที่เงียบสงบมาก มันเป็น 09:30 และคู่รักหลายคนมารวมตัวกันในสวนสาธารณะเพื่อให้พื้นที่ที่อยู่ติดกับหอพักชายถูกทิ้งร้างในทางปฏิบัติ เงียบก้าวข้ามหญ้ายี่ไห่ของฉันค่อย ๆ กระจายออกไปและฉันกลายเป็นการแจ้งเตือน มีใครบางคนที่นี่! ฉันอย่างเงียบ ๆ ลื่นใกล้ชิดภายใต้ฝาครอบของพุ่มไม้ ผมตกใจที่จะเห็นกลุ่มคนที่ยืนอยู่ที่นั่นทั้งหมดในชุดสูทสีดำซ่อนอยู่ที่นั่นในความมืดของคืน นอกจากนี้ยังมีเจ็ดหรือแปดคนนอนอยู่บนพื้นออกเสียงร้องอู้อี้ หนึ่งในนั้นคือหลิวหญิง ในหมู่คนไม่กี่คนที่กำลังยืนอยู่ที่วัง Ze เฉิงเป็นหนึ่งในพวกเขาและคนที่เหลืออยู่ข้างเขาเป็นบอดี้การ์ดของเขา! "คืออะไร? ยังคงต้องการที่จะทดสอบทักษะของฉัน "วัง Ze เฉินอย่างเย็นชาจ้องที่หลิวหญิงที่อยู่บนพื้นดิน. ใบหน้าหลิวหญิงถูกช้ำมือของเขาจัดขึ้นที่โทรศัพท์ของเขา" เพียงคุณรอ! "วังZe เฉิงให้ชุดสูทสีดำดู ทันทีที่ก้าวไปข้างหน้าชุดสูทสีดำตีโทรศัพท์ กับ "ป๊อป" เสียงโทรศัพท์ของหลิวหญิงถูกทำลายทันที ผมก็แปลกใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ; นี้มีความแข็งแรงปาล์มชุดสีดำเป็นคนเข้มแข็งมาก! "ผมได้ยินว่าคุณเป็นเจ้านายของโรงเรียนนี้หรือไม่?" วัง Ze เฉิงมองลงไปที่หลิว Ying ใบหน้าของเขาแสดงให้เห็นรอยยิ้มขี้เกียจ "ดังนั้นตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปคุณจะต้องรู้ว่า ในโรงเรียนนี้ผมเจ้านาย คุณเข้าใจไหม? "หลิวยิ่งคึกคำราม" ได้หายไปถังขยะ! "" นั่นคือเพื่อ? "วัง Ze เฉิงหัวเราะ" คุณไม่สามารถแม้แต่จะให้ผู้หญิงของคุณและคุณยังสามารถพูดได้ว่า? "" เสี่ยวเสี่ยวยู ... ยูเธอ ... "หลิวหญิงไม่สามารถพูดอะไร. ......

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วานเอ้อยื่นริมฝีปากแดงของเธอเล็ก ๆ แต่คุณก็รู้ เขาเป็นคนที่พ่อจะยอมรับ ถ้าคุณได้รับในความขัดแย้งกับหวังจื้อเฉิง ฉันกลัวกับบุคลิกหนักแน่น พ่อของเขาจะต้องทำสิ่งที่ไม่เป็นผลดีกับคุณ ฉันกังวลมาก . . . . . . . "

ฉัน clenched ของฉันก่อน ๆหัวเราะ " วาน เอ้อ ใจเย็น ฉันยังไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างไร้จุดหมาย ผ่านมาไม่กี่ปีถ้าพ่อต้องการจะต่อต้านฉันมั่นใจ ฉันก็จะไม่ฆ่าเขา "

wan er : " . . . . . . . "

ดงเฉิงเยว่เอียงหัวของเธอและมองผม แล้วหวังจื้อเฉิง "

" ช่างเขาเถอะ เรา จะ มี ชีวิตของเราเป็นปกติ . . . . . . . " วาน เอ้อช่วยเอง

ฉันหัวเราะเสียงดัง " ในความเป็นจริง , Liu Ying เป็นน่าสงสารมากที่สุด ขณะที่ หวัง จื้อเฉิง มาโรงเรียนเขาเกือบจะตรงขโมยผู้หญิงของ Liu Ying . ว่าเสี่ยวเยว่ไม่สามารถถือว่าเป็นผู้หญิงที่ดี แต่นั่นไม่ได้ทำให้เล่าปี่ยิ่งรู้สึกดี . . . . . . . "

ดงเฉิงเยว่เบาๆ หัวเราะ " หลิว ยิ่งเป็นคนแบบไหน ? เขาเป็นลูกชายของนักธุรกิจเศรษฐีและอันธพาลของโรงเรียน โดยทั่วไปคำพูดของเขาคือกฎหมายในมหาวิทยาลัยและวัง ze Cheng Liu Hua คงทำแบบนี้กับเขา ฮีฮีในอนาคตมหาวิทยาลัยฮั่วหลีจะกลายเป็นที่มีชีวิตชีวามากขึ้น หวังจื้อเฉิง และ หลิว หยิง ข้อพิพาท จะกลายเป็นที่รุนแรงมากขึ้น คอยดู . . . . . . . "

" อืม . . . . . . . "

. . . . . . .

ไม่นานหลังจากที่เรากินเสร็จเย็น ฉันส่งสาวสวยสาวๆ กลับไปเป็นสาวแล้วค่อยๆเดินกลับไปที่หอชายหอ ฉันยังคงมี 30 นาทีก่อนเวลาที่กำหนดไว้ ดังนั้น ไม่ต้องรีบ

" เสียงกรอบแกรบ . . . . . . . "

สายลมพัดผ่านไป ใบไม้ วิทยาเขตคือเงียบมาก มันคือ 9.30 น. และคู่รักมากมายมาชุมนุมในสวนสาธารณะ ดังนั้นพื้นที่ติดกับหอพักชายที่ถูกทิ้งร้างในทางปฏิบัติ ค่อยๆก้าวข้ามหญ้า , ไฮยีของฉันค่อยๆ กระจายออกไป และผมก็แจ้งเตือน มีใครบางคนที่นี่

ฉันค่อยๆแอบเข้าใกล้ภายใต้ฝาครอบของพุ่มไม้ฉันตกใจที่เห็นกลุ่มของคนที่ยืนอยู่ตรงนั้น ในชุดสูทสีดำ ที่ซ่อนอยู่ในความมืดของคืน นอกจากนี้ยังมีเจ็ด หรือ แปด คน นอนอยู่ที่พื้นเท่านั้น เสียงร้องไห้ . หนึ่งในนั้นคือ หลิว หยิง . ระหว่างสองสามคนที่ยืนอยู่ หวังจื้อเฉิงเป็นหนึ่งของพวกเขาและผู้คนที่เหลืออยู่ข้างๆ เขาเป็นบอดี้การ์ดของเขา

" อะไร ?ยังต้องการที่จะทดสอบทักษะของฉัน " หวังจื้อเฉินเย็นชาจ้อง Liu Ying ที่อยู่บนพื้น หลิว หยิง

หน้าก็ช้ำ มือของเขาถือโทรศัพท์ของเขา " แค่คุณรอ "

หวังจื้อเฉิงให้ชุดดำดู ทันทีที่ก้าวไปข้างหน้า ชุดสูทสีดำตบโทรศัพท์ กับ " ป๊อป " เสียงของ Liu Ying โทรศัพท์จึงแตก ฉันแปลกใจนิดหน่อย ;