Grim-faced Wu Chen hurried along to

Grim-faced Wu Chen hurried along toward the courtyard that was his destination. The aroma that drifted about in the early morning air left him feeling uncomfortable. Because he had disturbed the peace by coming here just now, the howls of neo-demons began to rise up from the various courtyards in the area.

This caused Wu Chen to feel a bit annoyed. He hurried along through the area occupied mostly by level 1 and 2 neo-demons and then entered the area where many level 3 neo-demons could be found. It was at this point that he walked past the entrance of Meng Hao’s courtyard.

Just as he was about to continue on, Meng Hao’s Greenwood Wolves joined the other neo-demons in their howling.

The sound of it seemed ordinary, but as soon as Wu Chen heard it, his heart and mind trembled, and his facial expression changed to one of shock. The howling of the Greenwood Wolves wasn’t very high-pitched, but he was very close, and the sound of it sent his head spinning. He suddenly felt himself trembling, as if there were some great pressure weighing down on him.

He gasped, turning to look toward Meng Hao’s courtyard. He had heard the howls of level 2 neo-demons before, and never before had they shook him in such a way. Without hesitation, he pushed open the door and looked inside. He saw a gentle, scholarly youth sitting there cross-legged, looking back at him with eyes as clear as the night sky.

The youth was surrounded by five Greenwood Wolves who were also staring back at Wu Chen with eyes cold and filled with ferocity. There was one in particular who looked somewhat skinny; when he looked over, Wu Chen’s body began to tremble uncontrollably, and his face filled with shock. An intense pressure bore down on him, and he began to pant. His heart pounded as if he were about to die.

Wu Chen was almost incapable of handling the pressure exuded by the Greenwood Wolves in the courtyard. It felt like he was going to explode.

“How can I help you, Fellow Daoist?” asked Meng Hao, his tone cool.

As soon as his lightly spoken words rang out, the pressure suddenly vanished. Wu Chen felt his body go limp, and he almost fell down onto the ground. His face was pale, but he lifted his chin sanctimoniously, and an arrogant expression covered his face.

“I am Wu Chen, Tribe member of one of the three great bloodlines. Your level 2 Greenwood Wolf over there now belongs to me!” He was actually a bit nervous and excited. He’d already abandoned thoughts of level 3 neo-demons. He was going virtually wild with joy, because he could see that these Greenwood Wolves were far beyond ordinary. From what he could sense, they probably couldn’t match up to level 3, but were definitely the absolute highest quality of level 2.

He was just about to reach his hand out to point at skinny Big Hairy, but then hesitated for a moment and instead pointed to one of the other Greenwood Wolves that looked a bit more impressive.

—–

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กริมเจออู๋เฉินรีบตามไปสนามที่เป็นจุดหมาย กลิ่นหอมที่ติดในตอนเช้าอากาศเหลือเขารู้สึกไม่สบายใจ เพราะเขารบกวนความสงบสุขมาที่นี่เพียงแค่ตอนนี้เสียงหอนของนีโอ ปีศาจเริ่มที่จะลุกขึ้นจากสนามหญ้าต่างๆในพื้นที่นี้เกิดจาก Wu Chen รู้สึกโกรธนิดๆนะ เขารีบตามผ่านพื้นที่ที่ถูกครอบครองโดยส่วนใหญ่ระดับ 1 และ 2 นีโอ ปีศาจและเข้าไปในพื้นที่ที่หลายระดับ 3 นีโอ ปีศาจอาจจะพบ มันเป็นที่จุดนี้ว่าเขาเดินผ่านประตูทางเข้าของเมิ่งเฮ่าลานเช่นเดียวกับที่เขากำลังจะทำต่อไป คือ เมิ่งฮ่าว Greenwood หมาป่ากับปีศาจตนอื่นนีโอในการเห่าหอนเสียงที่ดูเหมือนจะธรรมดา แต่ทันทีที่อู๋เฉินได้ยินหัวใจและจิตใจสั่นสะท้าน และสีหน้าของเขาเปลี่ยนไปหนึ่งช็อต เสียงหอนของ Greenwood หมาป่าไม่ค่อยแหลมสูง แต่เขาก็สนิทกันมาก และเสียงของมันส่งหัวหมุน จู่ๆ เขาก็รู้สึกว่าตัวเองสั่น ราวกับว่ามีบางอย่างที่ดีกดดันหนักลงบนเขาเขาอ้าปากค้าง หันไปมองทางของเมิ่งฮ่าวลาน เขาได้ยินเสียงโหยหวนของปีศาจ นีโอ ระดับ 2 ก่อน และไม่เคยมีมาก่อน เขาเขย่าตัวเขาแบบนั้น โดยไม่ลังเล เขาผลักเปิดประตูและมองเข้าไปข้างใน เขาเห็นนุ่มนวล เยาวชนทางวิชาการนั่งไขว้ขา มองกลับมาที่เขาด้วยสายตาใสเหมือนท้องฟ้ายามค่ำคืนเยาวชน ถูกล้อมรอบด้วยห้า Greenwood หมาป่าที่ยังจ้องมองกลับมาที่อู่เฉินด้วยสายตาเย็นชาและเต็มไปด้วยความดุร้าย . มีหนึ่งโดยเฉพาะซึ่งดูค่อนข้างผอม เมื่อเขาหันไปดูร่างของอู๋เฉินก็เริ่มสั่นจนควบคุมไม่ได้ และใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ เป็นแรงกดดันเจาะลงบนตัวเขา และเขาก็เริ่มหอบ เป็นต้น หัวใจของเขาโขลกราวกับว่าเขากำลังจะตายอู๋เฉินก็เกือบจะไม่สามารถจัดการกับความดัน exuded โดย Greenwood หมาป่าในลาน มันรู้สึกเหมือนเขากำลังจะระเบิด" วิธีการที่ฉันสามารถช่วยให้คุณ เพื่อน daoist ? " ขอให้เมิ่งเฮ่า เสียงของเขาเย็นทันทีที่เขาพูดคำพูดเบา ๆดังขึ้น ความกดดันหายไปโดยฉับพลัน อู๋เฉิน รู้สึกว่าร่างกายของเขาอ่อนแอ และเขาเกือบจะล้มลงบนพื้น ใบหน้าของเขาซีดขาว แต่เขายกคางเขาแสร้งทำเป็นศักดิ์สิทธิ์ และสีหน้าเย่อหยิ่งปิดบังใบหน้าของเขา" ผมอู๋เฉิน เผ่า สมาชิก 1 ใน 3 สุดยอดสายเลือด ระดับ 2 Greenwood หมาป่าอยู่ตอนนี้ก็เป็นของฉัน " เขากำลังประหม่าและตื่นเต้น แล้วเขาก็ทิ้งความคิดของปีศาจ นีโอ ระดับ 3 เขาจะแทบป่าด้วยความชื่นบาน เพราะเขาเห็นหมาป่า Greenwood เหล่านี้ไกลเกินธรรมดา จากสิ่งที่เขารู้สึก พวกเขาอาจไม่ตรงกับระดับที่ 3 แต่ถูกแน่นอนสัมบูรณ์สูงสุดคุณภาพระดับ 2เขาเพิ่งจะมาถึงมือของเขาไปยังจุดที่ผอมใหญ่ขน แต่ก็ลังเลอยู่สักพัก และแทนที่จะชี้หนึ่งในอื่น ๆ Greenwood หมาป่าที่ดูค่อนข้างน่าประทับใจมากขึ้น- จำกัด