Alicyclobacillus spp. are Gram-posi

Alicyclobacillus spp. are Gram-positive, thermophilic, acidophilic,
non-pathogenic micro-organisms that have the ability to form spores.
They are present in soil and are often related to the deterioration of acidic
products such as citrus juices and beverages (Goto, 2003; Goto et al.,
2002; Matsubara et al., 2002; Silva et al., 1999; Silva and Gibbs, 2001).
The ability of this micro-organismto survive high temperatures and
low pH is attributed to two main factors: the composition of its membrane,
where cyclic fatty acids are found, and its ability to form spores
(Chang and Kang, 2004). Although this bacteria is not pathogenic, its
ability to produce undesirable odors and flavors in products such as citrus
juices, isotonic drinks, iced tea and tomato extracts is a major economic concern for the food processing industry (Chang and Kang,
2004;Walker and Phillips, 2005).
Several studies have identified a number of species isolated from industrialized
natural citrus juices, such as Alicyclobacillus acidocaldarius,
Alicyclobacillus pomorum, Alicyclobacillus acidophilus and Alicyclobacillus
herbarius. However, Alicyclobacillus acidoterrestris is the most important
for this type of deterioration, as it is capable of producing compounds
such as 2-methoxyphenol (guaiacol) and 2.6-dibromophenol, which
are the main compounds responsible for alterations to the odor and flavor
of juice. Such changes have been described as an odor and a medicinal
or antiseptic taste (Chang and Kang, 2004; Durak et al., 2010; Goto
et al., 2002; Matsubara et al., 2002).
Heat treatments, such as pasteurization, are used in the orange juice
concentrate industry to inactivate pathogenic and spoilage microorganisms.
However, the spore of A. acidoterrestris can survive such
heat treatment, germinate, grow and thus cause the juice to deteriorate
after reconstitution (Savaş Bahçeci et al., 2004). An alternative to heat treatment is the application of natural antimicrobial agents to food
(Bevilacqua et al., 2008; Burt, 2004).
Nisin is an example of an antimicrobial compound used as a food
preservative. It is a bacteriocin produced by Lactococcus lactis subsp.
Lactis, which displays a wide variety of inhibitory effects on Grampositive
bacteria. Several studies have reported its effect as an inhibitor
of the growth of A. acidoterrestris in acidic drinks (Bevilacqua et al.,
2008; Peña et al., 2009; Ruiz et al., 2013; Yamazaki et al., 2000). Its
use, however, is limited, due to the relatively high cost of extraction
and purification and also because of the reduction in bactericidal activity
in complex food substrates (Ross et al., 2003).
Papain is an important peptidase extracted from papaya (Carica papaya).
It has a high proteolytic capacity, hydrolyzing large proteins into
small peptides and amino acids. Some studies have described the antibacterial
activity of papain and other papaya extracts against Bacillus
subtilis, Enterobacter cloacae, Escherichia coli, Listeriamonocytogenes, Salmonella
typhimurium, Staphylococcus aureus and Proteus vulgaris
(Eshamah et al., 2014; Osato et al., 1993).
Da Silva et al. (2010) evaluated the toxic and mutagenic potential of
papain and also identified its antioxidant activity. The result was negative
for toxicity and mutagenicity tests, while the peptidase displayed
protective activity against oxidative stress caused by H2O2 in strains of
E. coli.
Bromelain is a proteolytic enzyme derived from pineapple (Ananas
comosus), and is a member of the Bromeliaceae family. Some studies
have demonstrated that bromelain has an antimicrobial effect, as well
as displaying helminthic activity against gastrointestinal nematodes
(Rowan et al., 1990). Bromelain is considered to be a food supplement
and is available to the general public in health food stores and pharmacies
in the US and Europe. It can be absorbed in the human intestine
without degradation and without its biological activity decreasing. Several
“in vitro” and “in vivo” studies have demonstrated that bromelain
has low toxic and mutagenic potential (Castell et al., 1997; Chobotova
et al., 2010; Pavan et al., 2012).
Papain and bromelain are widely used in the food, medicine, and
pharmaceutical industries and in technical procedures for clinical and
laboratory tests (Dutta and Bhattacharyya, 2013; Hale et al., 2005). Although
some studies of the antibacterial effects of papain and bromelain
on a number of species of bacteria have been performed, the action of
these enzymes in bacteria of the genus Alicyclobacillus spp. has not
been evaluated. The aim of this study was to evaluate the antibacterial
activity of the proteolytic enzymes papain and bromelain in some species
of Alicyclobacillus spp., with a focus on A. acidoterrestris.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ออกซิเจน Alicyclobacillus เป็นแบคทีเรียแกรมบวก thermophilic, acidophilicปลอดเชื้อจุลินทรีย์ที่มีความสามารถในการแบบฟอร์มราพวกเขามีอยู่ในดิน และมักจะเกี่ยวข้องกับการเสื่อมสภาพของกรดผลิตภัณฑ์เช่นส้มน้ำผลไม้และเครื่องดื่ม (ไป 2003 ไป et al.,2002 มาซุบาระ et al. 2002 Silva et al. 1999 Silva และเสรีของกิ๊บส์ 2001)ความสามารถของไมโคร organismto นี้รอดอุณหภูมิสูง และค่า pH ต่ำคือประกอบปัจจัยหลักที่สอง: องค์ประกอบของเมมเบรนของที่พบกรดไขมันวงจร และความสามารถในการแบบฟอร์มรา(ช้างและ Kang, 2004) แม้ว่าแบคทีเรียนี้จะไม่ทำให้เกิดโรค การความสามารถในการสร้างกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์และรสชาติในผลิตภัณฑ์เช่นส้มน้ำผลไม้ เครื่องดื่ม isotonic ชาเย็น และสารสกัดจากมะเขือเทศเป็นกังวลเศรษฐกิจสำคัญสำหรับอุตสาหกรรม (ช้างและ Kang แปรรูปอาหาร2004 วอล์คเกอร์และแฉก 2005)หลายการศึกษาได้ระบุหมายเลขของสายพันธุ์ที่แยกจากอุตสาหกรรมน้ำผลไม้ส้มธรรมชาติ เช่น Alicyclobacillus acidocaldariusAlicyclobacillus pomorum, Alicyclobacillus acidophilus และ Alicyclobacillusherbarius อย่างไรก็ตาม Alicyclobacillus acidoterrestris สำคัญสุดเสื่อมสภาพชนิดนี้ มันเป็นความสามารถในการผลิตสาร2-methoxyphenol (guaiacol) และ 2.6-dibromophenol ที่สารประกอบหลักรับผิดชอบการเปลี่ยนแปลงเพื่อกลิ่นและรสชาติของน้ำ เปลี่ยนแปลงดังกล่าวไว้เป็นกลิ่นตัวและเป็นยาor antiseptic taste (Chang and Kang, 2004; Durak et al., 2010; Gotoet al., 2002; Matsubara et al., 2002).Heat treatments, such as pasteurization, are used in the orange juiceconcentrate industry to inactivate pathogenic and spoilage microorganisms.However, the spore of A. acidoterrestris can survive suchheat treatment, germinate, grow and thus cause the juice to deteriorateafter reconstitution (Savaş Bahçeci et al., 2004). An alternative to heat treatment is the application of natural antimicrobial agents to food(Bevilacqua et al., 2008; Burt, 2004).Nisin is an example of an antimicrobial compound used as a foodpreservative. It is a bacteriocin produced by Lactococcus lactis subsp.Lactis, which displays a wide variety of inhibitory effects on Grampositivebacteria. Several studies have reported its effect as an inhibitorof the growth of A. acidoterrestris in acidic drinks (Bevilacqua et al.,2008; Peña et al., 2009; Ruiz et al., 2013; Yamazaki et al., 2000). Itsuse, however, is limited, due to the relatively high cost of extractionand purification and also because of the reduction in bactericidal activityin complex food substrates (Ross et al., 2003).Papain is an important peptidase extracted from papaya (Carica papaya).It has a high proteolytic capacity, hydrolyzing large proteins intosmall peptides and amino acids. Some studies have described the antibacterialactivity of papain and other papaya extracts against Bacillussubtilis, Enterobacter cloacae, Escherichia coli, Listeriamonocytogenes, Salmonellatyphimurium, Staphylococcus aureus and Proteus vulgaris(Eshamah et al., 2014; Osato et al., 1993).Da Silva et al. (2010) evaluated the toxic and mutagenic potential ofpapain and also identified its antioxidant activity. The result was negativefor toxicity and mutagenicity tests, while the peptidase displayedprotective activity against oxidative stress caused by H2O2 in strains ofE. coli.Bromelain is a proteolytic enzyme derived from pineapple (Ananascomosus), and is a member of the Bromeliaceae family. Some studieshave demonstrated that bromelain has an antimicrobial effect, as wellas displaying helminthic activity against gastrointestinal nematodes(Rowan et al., 1990). Bromelain is considered to be a food supplementand is available to the general public in health food stores and pharmaciesin the US and Europe. It can be absorbed in the human intestinewithout degradation and without its biological activity decreasing. Several“in vitro” and “in vivo” studies have demonstrated that bromelainhas low toxic and mutagenic potential (Castell et al., 1997; Chobotovaet al., 2010; Pavan et al., 2012).Papain and bromelain are widely used in the food, medicine, andpharmaceutical industries and in technical procedures for clinical andlaboratory tests (Dutta and Bhattacharyya, 2013; Hale et al., 2005). Althoughsome studies of the antibacterial effects of papain and bromelainon a number of species of bacteria have been performed, the action ofthese enzymes in bacteria of the genus Alicyclobacillus spp. has notbeen evaluated. The aim of this study was to evaluate the antibacterialactivity of the proteolytic enzymes papain and bromelain in some speciesof Alicyclobacillus spp., with a focus on A. acidoterrestris.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Alicyclobacillus เอสพีพี เป็นแบคทีเรียแกรมบวก, อุณหภูมิ, acidophilic,
ไม่ใช่เชื้อโรคจุลินทรีย์ที่มีความสามารถที่จะสร้างสปอร์.
ที่มีอยู่ในดินและมักจะเกี่ยวข้องกับการเสื่อมสภาพของกรด
ผลิตภัณฑ์เช่นน้ำผลไม้ที่มีรสเปรี้ยวและเครื่องดื่ม (Goto 2003; ไป ., et al,
... ปี 2002 Matsubara et al, 2002; Silva et al, 1999; ซิลวาและกิ๊บส์, 2001)
ความสามารถของไมโคร organismto นี้อยู่รอดอุณหภูมิสูงและ
มีค่า pH ต่ำประกอบกับสองปัจจัยหลัก: องค์ประกอบของ เมมเบรนของตน
ที่มีกรดไขมันที่พบวงจรและความสามารถของตนในรูปแบบสปอร์
(ช้างและคัง, 2004) แม้ว่าแบคทีเรียนี้ไม่ได้ทำให้เกิดโรคของ
ความสามารถในการผลิตกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์และรสชาติในผลิตภัณฑ์เช่นส้ม
น้ำผลไม้เครื่องดื่ม isotonic, ชาเย็นและสารสกัดจากมะเขือเทศเป็นความกังวลทางเศรษฐกิจที่สำคัญสำหรับอุตสาหกรรมแปรรูปอาหาร (ช้างและคัง
ปี 2004 วอล์คเกอร์และฟิลลิป 2005).
การศึกษาหลายแห่งได้ระบุจำนวนของสายพันธุ์ที่แยกได้จากอุตสาหกรรม
น้ำผลไม้ส้มธรรมชาติเช่น Alicyclobacillus acidocaldarius,
Alicyclobacillus pomorum, Alicyclobacillus acidophilus และ Alicyclobacillus
herbarius อย่างไรก็ตาม Alicyclobacillus acidoterrestris เป็นสิ่งสำคัญที่สุด
สำหรับประเภทของการเสื่อมสภาพนี้มันมีความสามารถในการผลิตของสารประกอบ
เช่น 2-methoxyphenol (guaiacol) และ 2.6 dibromophenol ซึ่ง
เป็นสารประกอบหลักที่รับผิดชอบในการปรับเปลี่ยนกลิ่นและรสชาติ
ของน้ำ การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวได้รับการอธิบายว่าเป็นกลิ่นและสมุนไพร
รสชาติหรือน้ำยาฆ่าเชื้อ (ช้างและคัง 2004; Durak et al, 2010;. ไป
, et al., 2002;. Matsubara, et al, 2002).
การรักษาความร้อนเช่นพาสเจอร์ไรซ์ ถูกนำมาใช้ในน้ำส้ม
อุตสาหกรรมสมาธิในการยับยั้งการเน่าเสียทำให้เกิดโรคและจุลินทรีย์.
แต่สปอร์ของเอ acidoterrestris สามารถอยู่รอดเช่น
การรักษาความร้อนงอกเติบโตและจึงทำให้เกิดน้ำผลไม้ลดลง
หลังจากการปฏิสังขรณ์ (SavaşBahçeci et al., 2004) . ทางเลือกในการรักษาความร้อนเป็นโปรแกรมของยาต้านจุลชีพธรรมชาติเพื่ออาหาร
(แลคควา et al, 2008;. เบิร์ต, 2004).
ไนซินเป็นตัวอย่างของสารต้านจุลชีพที่ใช้เป็นอาหาร
สารกันบูด มันเป็น bacteriocin ที่ผลิตโดย Lactococcus lactis subsp.
lactis ซึ่งแสดงความหลากหลายของผลยับยั้งการแกรมบวก
เชื้อแบคทีเรีย การศึกษาหลายแห่งได้มีการรายงานผลของมันเป็นตัวยับยั้ง
การเจริญเติบโตของเอ acidoterrestris ในเครื่องดื่มที่เป็นกรด (แลคควา, et al.,
2008; Peña et al, 2009;. รุยซ์, et al, 2013;.. ยามาซากิ, et al, 2000) มัน
ใช้ แต่มี จำกัด เนื่องจากค่าใช้จ่ายที่ค่อนข้างสูงในการสกัด
และการทำให้บริสุทธิ์และเนื่องจากการลดลงในกิจกรรมของแบคทีเรีย
ในพื้นผิวอาหารที่ซับซ้อน (รอสส์ et al., 2003).
ปาเปนเป็น peptidase สำคัญสกัดจากมะละกอ (Carica มะละกอ).
แต่ก็มีกำลังการผลิตโปรตีนสูงโปรตีนไฮโดรไลซ์ขนาดใหญ่เป็น
เปปไทด์ขนาดเล็กและกรดอะมิโน บางการศึกษาอธิบายต้านเชื้อแบคทีเรีย
กิจกรรมของปาเปนและมะละกออื่น ๆ สารสกัดกับ Bacillus
subtilis, Enterobacter cloacae, Escherichia coli, ลิสทิเรียโมโนไซโต จิเนส , Salmonella
typhimurium, Staphylococcus aureus และ Proteus vulgaris
(Eshamah et al, 2014;.. Osato, et al, 1993).
ดา ซิลวา, et al (2010) การประเมินศักยภาพที่เป็นพิษและการกลายพันธุ์ของ
ปาเปนและยังระบุฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของมัน ผลเป็นลบ
พิษและสารผ่าเหล่าในการทดสอบในขณะที่ peptidase ที่แสดง
กิจกรรมป้องกันความเครียดออกซิเดชันที่เกิดจาก H2O2 ในสายพันธุ์ของ
อี coli.
Bromelain เป็นเอนไซม์โปรตีเอสที่ได้มาจากสับปะรด (Ananas
comosus) และเป็นสมาชิกคนหนึ่งของครอบครัว Bromeliaceae บางการศึกษา
แสดงให้เห็นว่า Bromelain มีผลต่อยาต้านจุลชีพตลอดจน
การแสดงกิจกรรมหนอนพยาธิกับไส้เดือนฝอยในทางเดินอาหาร
(Rowan et al., 1990) Bromelain จะถือเป็นอาหารเสริม
และสามารถใช้ได้กับประชาชนทั่วไปในร้านอาหารเพื่อสุขภาพและร้านขายยา
ในสหรัฐและยุโรป มันสามารถดูดซึมในลำไส้ของมนุษย์
โดยไม่ต้องย่อยสลายและไม่มีฤทธิ์ทางชีวภาพของมันลดลง หลาย
"ในหลอดทดลอง" และ "ในร่างกาย" การศึกษาแสดงให้เห็นว่า Bromelain
มีต่ำที่เป็นพิษและการกลายพันธุ์ที่มีศักยภาพ (Castell, et al, 1997;. Chobotova
et al, 2010;.. Pavan et al, 2012).
ปาเปนและ Bromelain ใช้กันอย่างแพร่หลาย ในอาหาร, ยาและ
อุตสาหกรรมยาและในขั้นตอนการทางเทคนิคสำหรับคลินิกและการ
ทดสอบในห้องปฏิบัติการ (Dutta และ Bhattacharyya, 2013;. เฮล et al, 2005) แม้ว่า
การศึกษาผลกระทบของการต้านเชื้อแบคทีเรียปาเปนและ Bromelain บาง
กับจำนวนของสายพันธุ์ของเชื้อแบคทีเรียที่ได้รับการดำเนินการกระทำของ
เอนไซม์เหล่านี้ในแบคทีเรียจำพวก Alicyclobacillus เอสพีพี ยังไม่ได้
รับการประเมิน จุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้เพื่อประเมินผลการต้านเชื้อแบคทีเรีย
กิจกรรมของโปรตีนเอนไซม์ปาเปนและ Bromelain ในบางสายพันธุ์
ของ Alicyclobacillus spp. ให้ความสำคัญกับเอ acidoterrestris

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กับ spp . เป็นเชื้อแกรมบวก และคือ , , ,จุลินทรีย์ก่อโรคที่ไม่มีความสามารถในการสร้างสปอร์พวกเขามีอยู่ในดินและมักจะเกี่ยวข้องกับการเสื่อมสภาพของกรดผลิตภัณฑ์เช่นผลไม้ส้มและเครื่องดื่ม ( โก , 2003 ; Goto et al . ,2002 ; บาระ et al . , 2002 ; ซิลวา et al . , 1999 ; ซิลวาและ กิบบส์ , 2001 )ความสามารถของ organismto ไมโครนี้อยู่รอดและอุณหภูมิสูงpH ต่ำเกิดจากปัจจัยสองหลัก : องค์ประกอบของเยื่อซึ่งเป็นกรดไขมันที่พบ และความสามารถในการสร้างสปอร์( ชางและคัง , 2004 ) แม้ว่าแบคทีเรียนี้จะไม่ก่อโรคของความสามารถในการสร้างกลิ่นไม่พึงประสงค์และรส ในผลิตภัณฑ์ เช่น ส้มน้ําผลไม้ , อารักษ์ , ชาเย็นและสารสกัดจากมะเขือเทศเป็นปัญหาเศรษฐกิจที่สำคัญสำหรับอุตสาหกรรมแปรรูปอาหาร ( ช้าง และ คัง2004 ; วอล์คเกอร์และ Phillips , 2005 )การศึกษาหลายแห่งมีการระบุจำนวนของสายพันธุ์ที่แยกได้จากอุตสาหกรรมน้ำผลไม้ส้มธรรมชาติ เช่น acidocaldarius กับ ,กับ pomorum กับกับวัน , และherbarius . อย่างไรก็ตาม กับ acidoterrestris เป็นสิ่งสำคัญที่สุดการเสื่อมของ ชนิดนี้ มันมีความสามารถในการผลิตสารเช่น 2-methoxyphenol ( ได ) และ 2.6-dibromophenol ซึ่งเป็นหลักรับผิดชอบในการเปลี่ยนแปลงสารให้กลิ่นและรสของน้ำผลไม้ การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวได้รับการอธิบายว่า มีกลิ่นตัว และสมุนไพรหรือยาฆ่าเชื้อรส ( ชาง และคัง , 2004 ; Durak et al . , 2010 ; โกะโตet al . , 2002 ; บาระ et al . , 2002 )ความร้อน เช่น การฆ่าเชื้อ ใช้ในน้ำส้มเน้นอุตสาหกรรมเพื่อยับยั้งการปนเปื้อนจุลินทรีย์อย่างไรก็ตาม สปอร์ของ acidoterrestris สามารถอยู่รอดได้ เช่นการรักษาความร้อน , งอก , เติบโตและดังนั้นจึงทำให้น้ำผลไม้ลดลงหลังจากสร้างใหม่ ( Sava บาทาเกิน 1 et al . , 2004 ) ทางเลือกการรักษาความร้อนเป็นโปรแกรมของตัวแทนต้านจุลชีพธรรมชาติอาหาร( เบวิลักควา et al . , 2008 ; เบิร์ท , 2004 )หลังเป็นตัวอย่างของสารต้านจุลชีพที่ใช้เป็นอาหารสารกันบูด . มันเป็นแบคทีริโอซินที่ผลิตโดยแลคโตค คัส lactis subsp .lactis ซึ่งแสดงความหลากหลายของผลยับยั้งต่อแกรมบวกแบคทีเรีย การศึกษาหลายรายงานผลเป็นยับยั้งของการเจริญเติบโตของ acidoterrestris กรดในเครื่องดื่ม ( เบวิลักควา et al . ,2008 ; PE 15 คน et al . , 2009 ; Ruiz et al . , 2013 ; ยามาซากิ et al . , 2000 ) ของใช้ อย่างไรก็ตาม มีจำกัด เนื่องจากต้นทุนค่อนข้างสูงของการสกัดและการทำให้บริสุทธิ์และยังเนื่องจากการลดลงในกิจกรรมของแบคทีเรียในพื้นผิวอาหารซับซ้อน ( Ross et al . , 2003 )นโยบายสำคัญคือเปปไทด์สกัดจากมะละกอ ( มะละกอ )มันมีความสามารถในการย่อยโปรตีนสูงความจุขนาดใหญ่เข้าไปเปปไทด์ขนาดเล็ก และกรดอะมิโน บางการศึกษาได้อธิบายแบคทีเรียกิจกรรมของเอนไซม์ปาเปนและสารสกัดจากมะละกออื่น ๆ ต่อเชื้อเชื้อเชื้อ Escherichia coli , Enterobacter , listeriamonocytogenes , Salmonella ,typhimurium aureus Staphylococcus ที่มีแบบและ( eshamah et al . , 2014 ; osato et al . , 1993 )ดา ซิลวา et al . ( 2010 ) ประเมินศักยภาพของสารพิษและสารก่อกลายพันธุ์ปาเปนและยังระบุสารต้านอนุมูลอิสระของ ผลเป็นลบสำหรับการทดสอบพิษและฤทธิ์ก่อในขณะที่ลูกเต้าแสดงกิจกรรมต่อต้านป้องกันความเครียดออกซิเดชันที่เกิดจาก H2O2 ในสายพันธุ์E . coliเอนไซม์เป็นโปรตีนเข้มข้นสกัดจากสับปะรด ( บลูทูธ1 ) และเป็นสมาชิกของครอบครัวโบรมีเลียซีอี้ . บางการศึกษาพบว่าเอนไซม์มีผลต้านจุลชีพ เช่นกันเป็นพยาธิตัวกลมในทางเดินอาหารแสดงกิจกรรมต่อต้าน( Rowan et al . , 1990 ) เอนไซม์เป็นอาหารเสริม อาหารและสามารถใช้ได้กับประชาชนทั่วไปในร้านค้าและร้านอาหารเพื่อสุขภาพในสหรัฐฯ และยุโรป มันสามารถถูกดูดซึมในลำไส้ของมนุษย์โดยการย่อยสลายและไม่มีกิจกรรมของทางชีวภาพลดลง หลาย ๆ" เด็ก " และ " โดย " การศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าเอนไซม์โบรมิเลนมีศักยภาพต่ำเป็นพิษและสารก่อกลายพันธุ์ ( กา ตล et al . , 1997 ; chobotovaet al . , 2010 ; ปาวาน et al . , 2012 )เอนไซม์ปาเปนและถูกใช้อย่างกว้างขวางในอาหาร ยา และอุตสาหกรรมเภสัชกรรม และขั้นตอนทางคลินิกและการทดสอบทางห้องปฏิบัติการ ( อาทิ และ bhattacharyya 2013 ; เฮล et al . , 2005 ) ถึงแม้ว่าการศึกษาผลของเอนไซม์ปาเปนและต้านแบคทีเรียเกี่ยวกับจำนวนของสายพันธุ์ของแบคทีเรียได้ปฏิบัติมา การกระทำของเอนไซม์เหล่านี้แบคทีเรียในจีนัสกับ spp . ได้ไม่ถูกประเมิน จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้เพื่อประเมินฤทธิ์ต้านเชื้อแบคทีเรียกิจกรรมของเอนไซม์ปาเปนเอนไซม์และโปรตีนบางชนิดของกับ spp . โดยมุ่งเน้น . acidoterrestris .