Light use efficiency (LUE) plays a

Light use efficiency (LUE) plays a vital role in determination of crop biomass and yield. Important components of LUE, i.e. canopy structure, nitrogen distribution, photosynthetic capacity and CO2 diffusion conductance were investigated in paddy rice grown under low, normal and high supplemental nitrogen (0, 115, and 180 kg N ha−1). Photosynthetic characteristics varied linearly with leaf nitrogen content (Na), independent of treatment and canopy position, so differences in photosynthesis were due to differences in N allocation. CO2 diffusion resistances were significant and constrained LUE (more during late season), but there were no differences between treatments. Early in the season (tillering stage) leaves in the fertilized treatments had higher photosynthetic rates due to higher leaf N content leading to larger amounts of rate-limiting photosynthetic proteins, which gave them an early head start and boost in productivity and leaf area index (LAI), bringing increases in canopy light interception. Later during the growth season, differences in leaf Na and photosynthetic characteristics between treatments were slight. Enhanced LAI in fertilized plots throughout the growing season was related to greater leaf number and leaf area per planted bundle and a larger leaf area in the upper canopy (LAUC). Fertilized treatments had a higher LAUC with high leaf nitrogen concentration and reduced mesophyll diffusion limitation but greater exposure to full sunlight that led to improved nitrogen use efficiency and efficient carbon gain. In conclusion, differences in carbon gain and biomass accumulation under differing N fertilization were associated primarily with resource allocation associated with canopy leaf area development rather than leaf morphological or physiological properties. The results provide new insights with respect to the multidimensional coordinated structural and physiological adjustments governing LUE over the course of rice crop development.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประสิทธิภาพการใช้แสง (ลื้อ) มีบทบาทสำคัญในการกำหนดพืชชีวมวลและผลผลิต องค์ประกอบสำคัญของลื้อ เช่นกันสาด ไนโตรเจนกระจาย การสังเคราะห์แสงผลิต และ CO2 แพร่นำพาถูกสอบสวนในทุ่งนาข้าวภายใต้ต่ำ ปกติ และสูงเสริมไนโตรเจน (0, 115 และ 180 กก. N ha−1) ดำรงลักษณะหลากหลายขนานกับใบปริมาณไนโตรเจน (Na), อิสระ ฐานะรักษาและมุ้งเพื่อความแตกต่างในการสังเคราะห์แสงได้เนื่องจากความแตกต่างในการปันส่วน N ตัวต้านทานแพร่ CO2 ถูกลื้อ และมีข้อจำกัดที่สำคัญ (เพิ่มเติมในช่วงปลายฤดู), แต่มีไม่มีความแตกต่างระหว่างการรักษา ในช่วงต้นฤดู (tillering stage) ในการรักษาปฏิสนธิมีอัตราการสังเคราะห์แสงสูงเนื่องจากเนื้อหาใบ N สูงที่นำไปสู่การจำกัดอัตราสังเคราะห์แสงโปรตีน ซึ่งทำให้พวกเขาเริ่มต้นหัวและเพิ่มผลผลิตและดัชนีพื้นที่ใบ (LAI), นำเพิ่มขึ้นในการสกัดกั้นแสงหลังคามี ขนาดใหญ่ ต่อมาในช่วงฤดูกาลเจริญเติบโต ความแตกต่างของใบหน้าและลักษณะดำรงรักษาได้เล็กน้อย เพิ่มลายในผืนปฏิสนธิตลอดฤดูการเจริญเติบโตเกี่ยวข้องกับจำนวนใบมากขึ้นพื้นที่ใบต่อชุดปลูก และพื้นที่ใบใหญ่กว่าในหลังคาด้านบน (LAUC) รักษาปฏิสนธิมี LAUC สูงกว่าที่ความเข้มข้นของไนโตรเจนสูงใบ และจำกัดแพร่ mesophyll แต่ยิ่งสัมผัสกับแสงแดดเต็มที่นำไปสู่ประสิทธิภาพการใช้ไนโตรเจนดีขึ้นและได้รับคาร์บอนมีประสิทธิภาพ ลดลง ในบทสรุป ความแตกต่างในคาร์บอนสะสมกำไรและชีวมวลใต้แตกต่างกัน N ปฏิสนธิได้เกี่ยวข้องเป็นหลักกับการจัดสรรทรัพยากรที่เกี่ยวข้องกับหลังคาใบพื้นที่พัฒนามากกว่าใบสัณฐานทางสรีรวิทยาคุณสมบัติ ผลการให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับการมิติประสานโครงสร้าง และสรีรวิทยาปรับควบคุมลื้อช่วงพัฒนาพืชข้าวใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้งานมีประสิทธิภาพแสง (LUE) มีบทบาทสำคัญในการกำหนดชีวมวลและผลผลิตของพืช องค์ประกอบสำคัญของลื้อคือโครงสร้างหลังคากระจายไนโตรเจนจุสังเคราะห์แสงและการแพร่กระจาย CO2 สื่อกระแสไฟฟ้าถูกสอบสวนในข้าวที่ปลูกภายใต้ต่ำปกติและสูงเสริมไนโตรเจน (0, 115, และ 180 กก. N ฮ่า-1) ลักษณะการสังเคราะห์แสงที่แตกต่างกันเป็นเส้นตรงกับเนื้อหาใบไนโตรเจน (นา) อิสระของการรักษาและตำแหน่งหลังคาดังนั้นความแตกต่างในการสังเคราะห์แสงได้เนื่องจากความแตกต่างในการจัดสรร N ความต้านทาน CO2 แพร่กระจายอย่างมีนัยสำคัญและข้อ จำกัด LUE (มากขึ้นในช่วงปลายฤดู) แต่มีความแตกต่างระหว่างการรักษาไม่มี ในช่วงต้นฤดูกาล (ขั้นตอนการแตกกอ) ใบในการรักษาปฏิสนธิมีอัตราการสังเคราะห์แสงที่สูงขึ้นเนื่องจากมีเนื้อหาที่ไม่มีใบสูงที่นำไปสู่​​จำนวนเงินขนาดใหญ่ของการ จำกัด อัตราโปรตีนสังเคราะห์ซึ่งทำให้พวกเขาเริ่มต้นและเพิ่มประสิทธิภาพในการผลิตและพื้นที่ใบดัชนี (หัวต้น LAI) นำเพิ่มขึ้นในการสกัดกั้นแสงหลังคา ต่อมาในช่วงฤดู​​การเจริญเติบโตแตกต่างในใบนาและลักษณะการสังเคราะห์ระหว่างการรักษาอยู่เล็กน้อย ปรับปรุง LAI ในแปลงเพาะตลอดฤดูปลูกที่เกี่ยวข้องกับจำนวนใบมากขึ้นและพื้นที่ใบต่อห่อปลูกและพื้นที่ใบขนาดใหญ่ในท้องฟ้าบน (LAUC) การรักษาปฏิสนธิมี LAUC ที่สูงขึ้นกับความเข้มข้นของไนโตรเจนใบสูงและลดข้อ จำกัด การแพร่กระจาย mesophyll แต่เปิดรับมากขึ้นกับแสงแดดเต็มรูปแบบที่นำไปสู่​​การปรับปรุงประสิทธิภาพการใช้ไนโตรเจนคาร์บอนและการเพิ่มประสิทธิภาพ ในการสรุปความแตกต่างในการเพิ่มของคาร์บอนและการสะสมสารชีวมวลภายใต้ความแตกต่างของการใส่ปุ๋ยไนโตรเจนมีความสัมพันธ์เกี่ยวเนื่องกับการจัดสรรทรัพยากรที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาหลังคาพื้นที่ใบมากกว่าใบก้านหรือคุณสมบัติทางสรีรวิทยา ผลการให้ข้อมูลเชิงลึกใหม่ที่เกี่ยวกับการปรับโครงสร้างและสรีรวิทยาหลายมิติการประสานงานกำกับดูแล LUE ในช่วงของการพัฒนาข้าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประสิทธิภาพการใช้แสง ( ลือ ) มีบทบาทในการหามวลชีวภาพของพืชและผลผลิต องค์ประกอบที่สำคัญของชาวไทลื้อ เช่น หลังคา โครงสร้าง การกระจายแสงและ CO2 ปริมาณความจุระบบกระจายได้ในนาข้าวที่ปลูกต่ำ , ปกติและสูงเสริมไนโตรเจน ( 0 , 0 , 180 กิโลกรัม N ฮา− 1 ) ลักษณะใบแตกต่างกันตามปริมาณไนโตรเจนในใบ ( na ) , อิสระของการรักษาและตำแหน่งหลังคา ดังนั้นความแตกต่างในการสังเคราะห์แสงได้เนื่องจากความแตกต่างใน N จัดสรรงบประมาณ การแพร่กระจายและความต้านทานอย่างมีนัยสำคัญ CO2 บังคับลื้อ ( เพิ่มเติมในปลายฤดู ) แต่ไม่มีความแตกต่างระหว่างการรักษา ในช่วงต้นฤดูกาล ( จนถึงระยะ ) มีใบในการรักษามีอัตราการสังเคราะห์แสงสูงเนื่องจากจะมีความนําใบใหญ่ขึ้นอัตราจำกัดโปรตีนสังเคราะห์แสงซึ่งให้พวกเขาก่อนเริ่มต้นและเพิ่มผลผลิตและดัชนีพื้นที่ใบ ( ลาย ) , นำเพิ่มขึ้นในร่มแสง . ต่อมาในช่วงฤดูการเจริญเติบโต ความแตกต่างในลักษณะใบและการสังเคราะห์แสง ระหว่างรักษาอยู่เล็กน้อย เพิ่มลายในแปลงเพาะตลอดฤดูปลูกมีความสัมพันธ์กับจำนวนใบและพื้นที่ใบต่อมัดปลูกมากขึ้นและขนาดใหญ่พื้นที่ใบในทรงพุ่มด้านบน ( lauc ) มีการรักษามีสูง lauc ที่มีปริมาณไนโตรเจนสูง และลดการแพร่กระจาย จำกัด มีโซฟีลล์ใบแต่มากกว่าแสงเต็มแสงแดดที่นำไปสู่การปรับปรุงประสิทธิภาพการใช้ไนโตรเจน และคาร์บอนได้อย่างมีประสิทธิภาพ สรุป ความแตกต่างในการได้รับและการสะสมคาร์บอนชีวมวล ภายใต้ที่แตกต่างกัน n การปฏิสนธิสัมพันธ์เป็นหลักกับการจัดสรรทรัพยากรที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาพื้นที่ทรงพุ่มใบมากกว่าคุณสมบัติทางสรีรวิทยาหรือใบ ผลลัพธ์ที่ให้ข้อมูลเชิงลึกใหม่ที่มีต่อโครงสร้างและสรีรวิทยา การประสานงานหลายมิติในลื้อผ่านหลักสูตรของการพัฒนาพืชข้าว