(Dayanim, 2009). Nevertheless, ther

(Dayanim, 2009). Nevertheless, there is evidence to suggest
that exercises that integrate functional movements with
aspects of mindful body awareness can have an effect on
cognitive function among people with dementia (Horowitz,
2006) as well as improvements in caregiver-burden and
caregiver-distress (Castro et al., 2002).
Alternative forms of exercise such as yoga, pilates and
tai chi have been found to benefit people with dementia
(Wolf et al., 2003; Kaesler et al., 2007; Fan and Chen,
2011). For example, a recent study investigated the effects
of yoga exercises on the physical and mental health of
elderly people with dementia living in long-term care facilities
in Taiwan (Fan and Chen, 2011). The study sample
consisted of two groups of people with dementia. One
group received yoga exercises twice weekly for 12 weeks
whilst the other served as a control group, maintaining
their usual activities. At the end of the study, the researchers
found that yoga-trained people with dementia
had better physical and mental health than those who did
not participate. The benefits included lowered blood
pressure, reduced respiration rate, strengthened cardiopulmonary
fitness, enhanced body flexibility, improved
muscle strength and endurance, improved balance, and
increased joint motion. There was also a significant
reduction in depression and dementia-related behavioural
problems in the yoga-trained people with dementia. A
recent review reported consistent evidence from multiple
studies that cognitive stimulation programmes benefit
people with dementia with mild to moderate dementia over
and above any medication effects (Woods et al., 2012).
Holistic exercise combines physical exercise with the
wellness approach (Swarbrick, 2006) where multidimensional
factors are taken into consideration, and
which includes physical, emotional, intellectual, social,
environmental and spiritual dimensions (Swarbrick, 1997,
2006; Copeland, 2002; Copeland and Mead, 2004). As an
example, a wellness lifestyle can be described as balanced
living, where an individual has adequate nutrition, sleep
and rest, productivity, exercise, participation in meaningful
activity, social interaction, and supportive relationships
(Swarbrick, 1997). When the wellness approach is applied
to exercise, holistic exercise strives to encourage individuals
not only to take part in physical activity but also
to become aware of their own physical and psychological
states, and to perform exercise that is purposeful and
meaningful to them. In this sense, holistic exercise is a form
of exercise integrated with awareness of mind and body, in
other words exercising with the body in addition to being
mindful about what is happening during the exercise activity
rather than doing exercise to the body.
Although studies have shown evidence of beneficial effects
of different forms of exercise on the physical and
mental health of people with dementia, there is a current
lack of evidence about the potential benefits of holistic
exercise in terms of the physical, psychological and
emotional well-being of people with dementia, and it is still
unknown whether people with dementia are receptive to
holistic exercise. Research on holistic exercise is very new,
with only one study published on the effects of holistic
exercise on physical and cognitive function in people with
dementia (Barnes et al., 2012, 2013). No additional publications
were found in relation to holistic exercise and
people with dementia and Alzheimer’s disease from
searching six online databases (AMED, Science Direct,
CINAHL, Medline, SPORTDiscus, Psychology and Behavioral
Sciences Collection). To our knowledge, investigations on
the experience of holistic exercise among people with dementia
have not yet been conducted. Therefore, the
objective of this pilot study was to determine the feasibility
and acceptance of holistic exercise among people with
dementia.
Method
Participants
A total of 15 people including 8 people with early to middle
stage dementia, 5 care-givers and 2 volunteers attended
the programme in the presence of Alzheimer’s Society
staff. Six people (four female) consented to be interviewed
for the preliminary study. They comprised 3 people with
dementia, 2 care-givers and 1 volunteer. The age range was
52e86 years. Ethical conduct was guided by the Alzheimer’s
Society (UK) principles in respect to consent, privacy,
confidentiality and withdrawal from participation. All
collected data was kept and stored in accordance to the UK
Data Protection Office (ICO, 1998).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(Dayanim, 2009) อย่างไรก็ตาม มีหลักฐานให้เห็นที่ออกกำลังที่รวมการเคลื่อนไหวทำงานด้วยด้านร่างกายสติรับรู้สามารถมีผลในทำงานทางปัญญาในหมู่คนที่มีภาวะสมองเสื่อม (ฮอไม่2006) รวมทั้งการปรับปรุงในภาระงานภูมิปัญญา และภูมิปัญญาทุกข์ (Castro et al. 2002)รูปแบบอื่นของการออกกำลังกายเช่นโยคะ พิลาทิส และพบไทเพื่อประโยชน์ผู้ที่ มีภาวะสมองเสื่อม(หมาป่าและ al. 2003 Kaesler et al. 2007 พัดลมและ Chen2011) . เช่น การศึกษาตรวจสอบผลกระทบการออกกำลังกายโยคะสุขภาพกาย และจิตใจของผู้สูงอายุ มีภาวะสมองเสื่อมในระยะยาวดูแลอำนวยในไต้หวัน (พัดลมและเฉิน 2011) ตัวอย่างการศึกษาประกอบด้วย 2 กลุ่มของคนที่มีภาวะสมองเสื่อม อย่างใดอย่างหนึ่งโยคะกลุ่มที่ได้รับการออกกำลังสองสัปดาห์ 12 สัปดาห์ในขณะที่อื่น ๆ ที่ให้บริการเป็นกลุ่มควบคุม รักษากิจกรรมตามปกติ เมื่อจบการศึกษา นักวิจัยพบว่าผู้ที่ฝึกโยคะกับภาวะสมองเสื่อมมีดีกว่าสุขภาพกาย และจิตใจมากกว่าผู้ที่ไม่ได้เข้าร่วมไม่ ประโยชน์รวมเลือดลดลงความดัน อัตราการหายใจลดลง ความเข้มแข็งผู้ออกกำลังกาย ความยืดหยุ่นของร่างกายเพิ่มขึ้น การปรับปรุงกล้ามเนื้อแข็งแรงและความอดทน สมดุล และเพิ่มการเคลื่อนไหวร่วมกัน มีก็สำคัญลดภาวะซึมเศร้า และภาวะสมองเสื่อมที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมปัญหาในคนที่ฝึกโยคะกับภาวะสมองเสื่อม Aรีวิวล่าสุดรายงานหลักฐานที่สอดคล้องกันจากหลายการศึกษาที่กระตุ้นการรับรู้สิทธิประโยชน์คนที่ มีภาวะสมองเสื่อมถึงภาวะสมองเสื่อมปานกลางมากกว่าและเหนือยาใช้ผล (ป่า et al. 2012)ออกกำลังกายแบบองค์รวมมาใช้ออกกำลังกายด้วยการสุขภาพวิธี (Swarbrick, 2006) หลายมิติปัจจัยที่จะนำมาพิจารณา และซึ่งรวมถึงกายภาพ อารมณ์ ปัญญา สังคมมิติทางจิตวิญญาณ และสิ่งแวดล้อม (Swarbrick, 1997ปี 2006 Copeland, 2002 Copeland และคเมด 2004) เป็นการตัวอย่าง ไลฟ์สไตล์สุขภาพสามารถอธิบายเป็นสมดุลที่บุคคลมีธาตุอาหารเพียงพอ นอนหลับ อยู่และส่วนที่ เหลือ ผลผลิต การออกกำลังกาย มีส่วนร่วมในความหมายกิจกรรม ปฏิสัมพันธ์ทางสังคม และความสัมพันธ์ที่สนับสนุน(Swarbrick, 1997) เมื่อมีใช้วิธีสุขภาพการออกกำลังกาย ออกกำลังกายแบบองค์รวมมุ่งมั่นที่จะส่งเสริมให้บุคคลไม่เฉพาะการมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางกายภาพแต่ยังจะตระหนักถึงตนเองทางกายภาพ และจิตใจอเมริกา และการฝึกหัดที่เด็ดเดี่ยว และมีความหมายสำหรับพวกเขา ในนี้ ออกกำลังกายแบบองค์รวมเป็นรูปแบบออกกำลังกายรวมกับการรับรู้ของจิตใจและร่างกาย ในคำอื่น ๆ ออกกำลังกายกับร่างกายนอกจากจะระวังเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในระหว่างกิจกรรมการออกกำลังกายแทนที่ออกกำลังร่างกายแม้ว่าการศึกษาแสดงให้เห็นหลักฐานของผลประโยชน์ของรูปแบบต่าง ๆ การออกกำลังกายในทางกายภาพ และสุขภาพจิตของคนที่มีภาวะสมองเสื่อม มีกระแสขาดหลักฐานเกี่ยวกับประโยชน์ขององค์รวมออกกำลังกายในแง่ทางกายภาพ จิตใจ และอารมณ์ความเป็นอยู่ของคนที่มีภาวะสมองเสื่อม และมันยังคงเป็นไม่ทราบว่า คนที่ มีภาวะสมองเสื่อมจะเปิดกว้างให้การออกกำลังกายแบบองค์รวม งานวิจัยเกี่ยวกับการออกกำลังกายแบบองค์รวมเป็นใหม่กับการศึกษาเดียวที่เผยแพร่บนผลกระทบขององค์รวมในการทำงานทางกายภาพ และองค์ความรู้ในคนที่มีการออกกำลังกายภาวะสมองเสื่อม (Barnes et al. 2012, 2013) ไม่มีสิ่งพิมพ์เพิ่มเติมพบกับการออกกำลังกายแบบองค์รวม และคนที่ มีภาวะสมองเสื่อมและโรคอัลไซเมอร์จากค้นหาฐานข้อมูลออนไลน์ 6 (อาเหม็ด วิทยาศาสตร์โดยตรงCINAHL, Medline, SPORTDiscus จิตวิทยา และพฤติกรรมชุดวิทยาศาสตร์) ความรู้ของเรา ตรวจสอบในประสบการณ์การออกกำลังกายแบบองค์รวมในผู้ที่มีภาวะสมองเสื่อมไม่ได้ถูกดำเนินการ ดังนั้น การวัตถุประสงค์ของการศึกษานำร่องนี้ถูกกำหนดเป็นไปได้และการยอมรับของคนมีองค์ภาวะสมองเสื่อมวิธีผู้เข้าร่วมจำนวน 15 คนรวม 8 คนด้วยช่วงต้นถึงกลางระยะสมองเสื่อม ดูแลฏิบตัสิ 5 และ 2 อาสาเข้าร่วมโปรแกรมในสังคมเสื่อมพนักงาน หกคน (หญิง 4) ยินยอมให้สัมภาษณ์สำหรับการศึกษาเบื้องต้น พวกเขาประกอบด้วย 3 คนภาวะสมองเสื่อม 2 ดูแลฏิบตัสิ และอาสาสมัคร 1 มีช่วงอายุปี 52e86 จริยธรรมถูกนำ โดยอัลไซเมหลักการสังคม (UK) ในแง่ความยินยอม ความเป็นส่วนตัวลับและถอนตัวจากการเข้าร่วม ทั้งหมดเก็บข้อมูลรวบรวม และจัดเก็บตามสหราชอาณาจักรข้อมูลสำนักงานป้องกัน (เพิ่ม 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(Dayanim 2009) แต่มีหลักฐานที่บ่ง
ว่าการออกกำลังกายที่รวมการเคลื่อนไหวของการทำงานที่มี
แง่มุมของการรับรู้ของร่างกายมีสติสามารถมีผลกระทบต่อ
การทำงานทางปัญญาในหมู่คนที่มีภาวะสมองเสื่อม (ฮอ
2006) เช่นเดียวกับการปรับปรุงในการดูแลผู้ป่วยภาระและ
การดูแลผู้ป่วยทุกข์ (คาสโตรและ .. อัล, 2002)
รูปแบบทางเลือกของการออกกำลังกายเช่นโยคะพิลาทิสและ
ไทจิได้รับพบว่าเป็นประโยชน์ต่อผู้ที่มีภาวะสมองเสื่อม
(หมาป่า et al, 2003;. Kaesler et al, 2007;. พัดลมและเฉิน,
2011) ยกตัวอย่างเช่นการศึกษาล่าสุดการตรวจสอบผลกระทบ
ของการออกกำลังกายโยคะต่อสุขภาพร่างกายและจิตใจของ
ผู้สูงอายุที่มีภาวะสมองเสื่อมที่อาศัยอยู่ในสถานดูแลระยะยาว
ในไต้หวัน (พัดลมและเฉิน 2011) กลุ่มตัวอย่าง
ประกอบด้วยสองกลุ่มของคนที่มีภาวะสมองเสื่อม หนึ่งใน
กลุ่มที่ได้รับการออกกำลังกายโยคะสัปดาห์ละสองครั้งเป็นเวลา 12 สัปดาห์
ในขณะที่คนอื่น ๆ ทำหน้าที่เป็นกลุ่มควบคุมรักษา
กิจกรรมปกติของพวกเขา ในตอนท้ายของการศึกษานักวิจัย
พบว่าคนที่ได้รับการฝึกฝนโยคะมีภาวะสมองเสื่อม
มีสุขภาพกายและสุขภาพจิตดีกว่าผู้ที่ไม่
ได้มีส่วนร่วม ผลประโยชน์รวมถึงการลดลงของเลือด
ความดันอัตราการหายใจลดลงความเข้มแข็งหัวใจ
ออกกำลังกายและความยืดหยุ่นของร่างกายเพิ่มการปรับปรุง
ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อและความอดทน, ความสมดุลดีขึ้นและ
การเคลื่อนไหวร่วมกันเพิ่มขึ้น นอกจากนี้ยังมีอย่างมีนัยสำคัญ
ในการลดภาวะซึมเศร้าและภาวะสมองเสื่อมที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรม
ปัญหาในคนที่ได้รับการฝึกฝนโยคะมีภาวะสมองเสื่อม
ตรวจสอบล่าสุดรายงานหลักฐานสอดคล้องกันจากหลาย
การศึกษาว่าโปรแกรมกระตุ้นการรับรู้ประโยชน์
คนที่มีภาวะสมองเสื่อมกับอ่อนถึงปานกลางภาวะสมองเสื่อมมากกว่า
และเหนือผลกระทบยาใด ๆ (วูดส์ et al., 2012).
การออกกำลังกายแบบองค์รวมผสมผสานการออกกำลังกายด้วย
วิธีสุขภาพ (Swarbrick 2006 ) ซึ่งหลายมิติ
ปัจจัยจะนำมาพิจารณาและ
ซึ่งรวมถึงร่างกายอารมณ์ทางปัญญาสังคม
สิ่งแวดล้อมและจิตวิญญาณมิติ (Swarbrick 1997
2006 โคปแลนด์ปี 2002 และโคปมธุรส, 2004) ในฐานะที่เป็น
ตัวอย่างเช่นวิถีชีวิตสุขภาพสามารถอธิบายเป็นสมดุล
ที่อยู่อาศัยที่บุคคลมีสารอาหารที่เพียงพอ, การนอนหลับ
และส่วนที่เหลือ, การผลิต, การออกกำลังกาย, การมีส่วนร่วมในความหมาย
กิจกรรมการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมและความสัมพันธ์ที่สนับสนุน
(Swarbrick, 1997) เมื่อวิธีสุขภาพถูกนำไปใช้
เพื่อการออกกำลังกายการออกกำลังกายแบบองค์รวมที่มุ่งมั่นที่จะส่งเสริมให้บุคคลที่
ไม่เพียง แต่จะมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางกาย แต่ยัง
ตระหนักถึงทางร่างกายและจิตใจของตัวเอง
สหรัฐอเมริกาและจะดำเนินการออกกำลังกายที่มีความเด็ดเดี่ยวและ
มีความหมายกับพวกเขา ในแง่นี้การออกกำลังกายแบบองค์รวมคือรูปแบบหนึ่ง
ของการออกกำลังกายแบบบูรณาการกับการรับรู้ของร่างกายและจิตใจใน
คำอื่น ๆ ที่ออกกำลังกายกับร่างกายนอกจากจะมี
สติรู้เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในระหว่างการออกกำลังการออกกำลังกาย
มากกว่าการออกกำลังกายให้กับร่างกาย.
ถึงแม้ว่าการศึกษามี หลักฐานที่แสดงให้เห็นผลประโยชน์
ในรูปแบบที่แตกต่างกันของการออกกำลังกายในทางร่างกายและ
สุขภาพจิตของคนที่มีภาวะสมองเสื่อมมีความเป็นปัจจุบัน
ขาดหลักฐานเกี่ยวกับประโยชน์ของการแบบองค์รวม
การออกกำลังกายในแง่ของร่างกายจิตใจและ
อารมณ์เป็นอยู่ที่ดีของคนที่มี ภาวะสมองเสื่อมและมันก็ยังคง
ไม่ทราบว่าคนที่มีภาวะสมองเสื่อมจะเปิดกว้างให้กับ
การออกกำลังกายแบบองค์รวม งานวิจัยเกี่ยวกับการออกกำลังกายแบบองค์รวมใหม่มาก
มีเพียงหนึ่งการศึกษาที่เผยแพร่เกี่ยวกับผลกระทบของการแบบองค์รวม
การออกกำลังกายในการทำงานทางกายภาพและความรู้ความเข้าใจในผู้ที่มี
ภาวะสมองเสื่อม (บาร์นส์ et al., 2012, 2013) ไม่มีสิ่งพิมพ์เพิ่มเติม
พบว่ามีความสัมพันธ์กับการออกกำลังกายแบบองค์รวมและ
คนที่มีภาวะสมองเสื่อมและโรคอัลไซเมจาก
การค้นหาหกฐานข้อมูลออนไลน์ (AMED วิทยาศาสตร์โดยตรง
CINAHL, เมด, SPORTDiscus จิตวิทยาและพฤติกรรม
ศาสตร์เก็บ) ความรู้ของเราการสืบสวนเกี่ยวกับ
ประสบการณ์ของการออกกำลังกายแบบองค์รวมหมู่คนที่มีภาวะสมองเสื่อม
ยังไม่ได้รับการดำเนินการ ดังนั้น
วัตถุประสงค์ของการศึกษานำร่องครั้งนี้เพื่อตรวจสอบความเป็นไปได้
และการยอมรับของการออกกำลังกายแบบองค์รวมหมู่คนที่มี
ภาวะสมองเสื่อม.
วิธีการ
เข้าร่วม
รวมทั้งสิ้น 15 คนรวมทั้ง 8 คนที่มีช่วงต้นถึงกลาง
ภาวะสมองเสื่อมขั้นตอนที่ 5 การดูแลผู้ให้และ 2 อาสาสมัครเข้าร่วม
โปรแกรม ในการปรากฏตัวของสังคมเสื่อม
พนักงาน หกคน (สี่หญิง) ยินยอมที่จะให้สัมภาษณ์
สำหรับการศึกษาเบื้องต้น พวกเขาประกอบด้วย 3 คนที่มี
ภาวะสมองเสื่อมที่ 2 การดูแลผู้ให้และอาสาสมัคร 1 ช่วงอายุ
52e86 ปี จริยธรรมถูกแนะนำโดยอัลไซเม
สังคม (สหราชอาณาจักร) หลักการในแง่การได้รับความยินยอมเป็นส่วนตัว
ความลับและถอนตัวออกจากการมีส่วนร่วม ทุก
ข้อมูลที่รวบรวมได้ถูกเก็บไว้และเก็บไว้ในสอดคล้องกับสหราชอาณาจักร
สำนักงานป้องกันข้อมูล (ICO, 1998)