We evaluated the measurement model

We evaluated the measurement model usingX
2
and the
ratio ofX
2
to degrees of freedom; Root Mean Square Error
of Approximation (RMSEA); incremental fit index (IFI)
(Bollen, 1989); Tucker–Lewis Index (TLI) (Tucker & Lewis,
1973); Comparative Fit Index (CFI) (Bentler, 1990), and
Akaike information criterion (AIC) (Akaike, 1987). The
measurement model has good fit indices, as shown inTable 3. We used the fitted residual matrix and the standardized coefficients of the construct indicators to evaluate
convergent validity. None of the standardized residuals in
the fitted residual matrix were large enough (>|2.58|) to
demonstrate potential areas of model misfit (Jöreskog &
Sörbom, 1988). In addition, as indicated in Table 3, all of
the standardized coefficients are highly significant at
p< 0.001.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราประเมินการวัดแบบ usingX
2
และ
อัตราส่วน OFX
2
องศาของเสรีภาพ; รากหมายถึงข้อผิดพลาดสแควร์
ของประมาณ (RMSEA); ดัชนีพอดีที่เพิ่มขึ้น (IFI)
(Bollen, 1989); ดัชนีทักเคอร์ลูอิส (TLI) (ทัคเกอร์และลูอิส,
1973); ดัชนี Fit เปรียบเทียบ (CFI) (Bentler, 1990) และ
เกณฑ์ข้อมูล Akaike (AIC) (Akaike, 1987)
รูปแบบการวัดดัชนีมีแบบที่ดีที่แสดง inTable 3. เราใช้เมทริกซ์ที่เหลือติดตั้งและค่าสัมประสิทธิ์มาตรฐานของการสร้างตัวชี้วัดในการประเมิน
ความถูกต้องมาบรรจบ ไม่มีสิ่งตกค้างที่เป็นมาตรฐานใน
เมทริกซ์ที่เหลือติดตั้งมีขนาดใหญ่พอ (> | 2.58 |) เพื่อ
แสดงให้เห็นถึงพื้นที่ที่มีศักยภาพของรูปแบบไม่เหมาะ (Jöreskog &
Sörbom, 1988) นอกจากนี้ตามที่ระบุไว้ในตารางที่ 3 ทั้งหมดของ
ค่าสัมประสิทธิ์ที่ได้มาตรฐานเป็นอย่างมากอย่างมีนัยสำคัญที่
p <0.001

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราประเมินแบบวัด usingx
2

) และ OFX
2
องศาของเสรีภาพ ; รากหมายถึง
ความคลาดเคลื่อนกำลังสองประมาณ ( RMSEA ) ; ดัชนีเพิ่มขึ้นพอดี ( IFI )
( bollen , 1989 ) ; เกอร์–ลูอิสดัชนี ( tli ) ( Tucker &ลูอิส
1973 ) ; ดัชนีพอดี เปรียบเทียบ ( CFI ) ( bentler 1990 ) และเกณฑ์เคราะห์ข้อมูล
( AIC ) ( เคราะห์ , 1987 )
โมเดลการวัดดัชนีได้พอดี ดังแสดง intable 3เราใช้เข็มขัดที่เหลือเมทริกซ์และแบบมาตรฐานของตัวชี้วัดเพื่อประเมินความตรงลู่เข้า

. ไม่มีความคลาดเคลื่อนมาตรฐานในการติดตั้งที่เหลือ
เมทริกซ์มีขนาดใหญ่พอ ( > | 2.58 | ) เพื่อแสดงให้เห็นถึงศักยภาพของรูปแบบประหลาด
( J ö reskog &
S ö rbom , 1988 ) นอกจากนี้ ตามที่ระบุไว้ในตารางที่ 3 ทุกคน
ค่าสัมประสิทธิ์มาตรฐานสูง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ p < 0.001
.