Objectives. W e e v alu ated th e e

Objectives. W e e v alu ated th e effect of a w e ig h t gain p rev en tion inte rv en tio n
(S h ap e P ro g ram ) on depression am o n g so cio e co n om ic a lly d is ad v an tag ed o v e rw
e ig h t and obese Black w om e n .
Methods. Between 2009 and 2012, w e conducted a randomized trial comparing a
12-month electronic health-based w eight gain prevention intervention to usual
primary care at 5 central North Carolina community health centers. W e assessed
depression w ith th e Patient Health Q ue stionnaire (PHQ-8). W e analyzed change in
depression score from baseline to 12- and 1 8 -month fo llow -u p across groups with
mixed models. W e used generalized es tim ating equation models to analyze group
differences in th e proportion above th e clinical threshold fo r depression (PHQ-8
score > 10).
Results. At baseline, 20% of participants reported depression. Twelve-month
change in depression scores was larger for intervention participants (mean difference
= -1 .8 5 ; 95% confidence interval = -3 .0 8 , -0.61 ; P = .004). There was a significant
reduction in the proportion of intervention participants with depression at 12 months
with no change in the usual-care group (11% vs 19%; P = .035). All effects persisted
after we controlled for w eigh t change and medication use. W e saw similar findings
at 18 months.
Conclusions. The S hape P rogram, which includes no mentio n o f mood,
im p ro v ed depression am on g socioeconomically disadvantaged Black w om en .
(Am J Public Health. 2 0 1 4 ;1 04 :17 66 -177 3. doi:10 .2 10 5/AJPH.201 4.30 20 04)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Objectives. W e e v alu ated th e effect of a w e ig h t gain p rev en tion inte rv en tio n(S h ap e P ro g ram ) on depression am o n g so cio e co n om ic a lly d is ad v an tag ed o v e rwe ig h t and obese Black w om e n .Methods. Between 2009 and 2012, w e conducted a randomized trial comparing a12-month electronic health-based w eight gain prevention intervention to usualprimary care at 5 central North Carolina community health centers. W e assesseddepression w ith th e Patient Health Q ue stionnaire (PHQ-8). W e analyzed change indepression score from baseline to 12- and 1 8 -month fo llow -u p across groups withmixed models. W e used generalized es tim ating equation models to analyze groupdifferences in th e proportion above th e clinical threshold fo r depression (PHQ-8score > 10).Results. At baseline, 20% of participants reported depression. Twelve-monthchange in depression scores was larger for intervention participants (mean difference= -1 .8 5 ; 95% confidence interval = -3 .0 8 , -0.61 ; P = .004). There was a significantreduction in the proportion of intervention participants with depression at 12 monthswith no change in the usual-care group (11% vs 19%; P = .035). All effects persistedafter we controlled for w eigh t change and medication use. W e saw similar findingsat 18 months.Conclusions. The S hape P rogram, which includes no mentio n o f mood,im p ro v ed depression am on g socioeconomically disadvantaged Black w om en .(เจสาธารณสุข. 2 0 1 4; 1 04:17 66-177 3. doi:10 .2 10 5/AJPH.201 4.30 20 04)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์ W EEV Alu ated วันที่มีผลบังคับใช้อีเมล์ของความกลัว ig HT กำไรพีรอบระหว่างการ inte RV en ติ้ว n
(S ชั่วโมง AP อีพีโรกรัมแกะ) ต่อภาวะซึมเศร้า am อ่องเพื่อ cio อีร่วม n อ้อมไอซี lly d เป็นโฆษณาโวลต์แท็ก เอ็ด Ove RW
จ ig HT และโรคอ้วนดำน้ำหนักอ้อม en.
วิธี ระหว่างปี 2009 และปี 2012
เราได้ทำการทดลองแบบสุ่มเปรียบเทียบการแทรกแซงการป้องกัน12
เดือนอิเล็กทรอนิกส์สุขภาพตามน้ำหนักแปดกำไรปกติในการดูแลหลักที่5 กลางอร์ทแคโรไลนาศูนย์สุขภาพชุมชน W
อีประเมินภาวะซึมเศร้าW ith ณ จสุขภาพผู้ป่วย Q UE stionnaire (PHQ-8) W
อีวิเคราะห์ในการเปลี่ยนแปลงคะแนนภาวะซึมเศร้าจากbaseline ถึง 12 และ 8 สำหรับ 1 เดือน llow
อัพในกลุ่มที่มีหลากหลายรูปแบบ W อีเอที่ใช้ทั่วไปทิมรุ่นสม ating
การวิเคราะห์กลุ่มที่แตกต่างกันในสัดส่วนจข้างต้นณ วันที่อีเกณฑ์ทางคลินิกสำหรับภาวะซึมเศร้าอาร์ (PHQ-8
คะแนน> 10).
ผล ที่ baseline 20% ของผู้เข้าร่วมรายงานภาวะซึมเศร้า สิบสองเดือนการเปลี่ยนแปลงในคะแนนภาวะซึมเศร้ามีขนาดใหญ่สำหรับผู้เข้าร่วมการแทรกแซง (หมายถึงความแตกต่าง = -1 0.8 5; 95% ช่วงความเชื่อมั่น = 0.0 -3 8 -0.61; p = 0.004) มีนัยสำคัญคือการลดลงของสัดส่วนของผู้เข้าร่วมการแทรกแซงกับภาวะซึมเศร้าที่ 12 เดือนกับการเปลี่ยนแปลงในกลุ่มปกติการดูแลไม่(11% เทียบกับ 19%; p = 0.035) ผลกระทบทั้งหมดยังคงอยู่หลังจากที่เราควบคุมน้ำหนัก Eigh ทีการเปลี่ยนแปลงและการใช้ยา W อีเห็นผลการวิจัยที่คล้ายกันที่18 เดือน. สรุปผลการวิจัย ดัชนี S Hape P rogram ซึ่งรวมถึงการไม่มีอารมณ์ mentio นอฟ, อิมพีวีโรเอ็ดภาวะซึมเศร้า am on กรัม socioeconomically ด้อยโอกาสดำน้ำหนักอ้อม en. (Am J สาธารณสุข 2 0 1 4 1 04: 17. 66 -177 3. ดอย : 10 0.2 10 5 / AJPH.201 4.30 20 04)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ W e e v e th ขึ้นมาจากผลของ W E IG H เข้า P Rev en tion inte RV และติ๋ว N
( S H AP E P RO G RAM ) ในภาวะซึมเศร้าเป็น o n g ดังนั้น CIO E Co n โอม IC เป็น lly D โฆษณา 5 ป้าย Ed O V E RW
E ig H และอ้วนดำ W โอม E N .
วิธี ระหว่างปี 2009 และ 2012 , E w ได้ทำการสุ่มทดลองเปรียบเทียบ
9 W แปดได้รับการป้องกันสุขภาพอิเล็กทรอนิกส์ตามโปรแกรมปกติ
การดูแลสุขภาพ 5 เซ็นทรัลนอร์ธ แคโรไลนาศูนย์สุขภาพชุมชน . E w
w ith th e depression ผู้ป่วยสุขภาพ Q UE stionnaire ประเมิน ( phq-8 ) W E วิเคราะห์การเปลี่ยนแปลง
คะแนนภาวะซึมเศร้าพื้นฐานจาก 12 - 1 8 เดือน - โฟ llow - U P ข้ามกลุ่มกับรุ่น
ผสม W e ที่ใช้ทั่วไป และทิม พร้อมที่โมเดลสมการวิเคราะห์กลุ่ม
ความแตกต่างใน th e th e เกณฑ์สัดส่วนข้างต้นทางคลินิกซึมเศร้า ( r phq-8

คะแนน > 10 ) ผลลัพธ์ ที่ baseline 20 % ของผู้เข้าร่วมรายงานดีเปรสชัน 12 เดือน
เปลี่ยนคะแนนภาวะซึมเศร้าขนาดใหญ่สำหรับผู้เข้าร่วมกิจกรรม ( หมายถึงความแตกต่าง
= - 1 8 5 ; ช่วงความเชื่อมั่น 95% = - 3 0 8 -0.61 ; p = . 004 ) มีสถิติ
ลดสัดส่วนของผู้เข้าร่วมการทดลองที่มีภาวะซึมเศร้าที่ 12 เดือน
กับไม่มีการเปลี่ยนแปลงในกลุ่มการดูแลตามปกติ ( 11% vs 19 % ; p = . 035 ) ผลทั้งหมดหาย
หลังจากที่เราควบคุมน้ำหนัก eigh T การเปลี่ยนแปลงและการใช้ยา . W e เห็นผลที่คล้ายกัน

18 เดือน สรุป S P rogram ไฮด์ ซึ่งรวมถึง mentio n f o
ด้วยอารมณ์ม P RO 5 เอ็ดภาวะซึมเศร้าเป็น G socioeconomically ด้อยโอกาสสีดำ W OM en .
( J สาธารณสุข 2 0 1 4 1 04 : 17 66 - 177 3 ดอย : 10 2 10 5 / ajph.201 4.30 20 04 )