The treated and untreated dairy far

The treated and untreated dairy farm wastewaters used in this study were analyzed for determining physico-chemical characteristics and their variation during the course of research. Many parameters such as biochemical oxygen demand (BOD) chemical oxygen demand (COD), total suspended solids (TSS), and total dissolved solids (TDS), total kjeldahl nitrogen (TKN) showed significant difference in treated and untreated wastewaters, listed in Table 1. Concentration of phosphorus was found sufficient to support algal growth in both treated and untreated wastewater. Hillebrand and Sommer [17] recommended 46.1:7.7:1 mass ratio of C:N:P for algal growth, whereas in this study the wastewater used had N:P ratio of 0.928:1 and 4.6:1 for treated and untreated wastewater, respectively, which indicated treated wastewater as N limitation media. The wastewaters used were considered as favorable for production of algal lipids as other researcher had also found that the stress of N deficiency increased the lipid content in algal cell [29]. Other parameters of wastewater for present study were found within safe range.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Wastewaters บำบัด และไม่ถูกรักษาฟาร์มโคนมที่ใช้ในการศึกษานี้ได้วิเคราะห์สำหรับการกำหนดลักษณะของดิออร์และการเปลี่ยนแปลงในระหว่างการวิจัย พารามิเตอร์หลายเช่น biochemical ความต้องการออกซิเจน (BOD) ของแข็งเคมีออกซิเจนอุปสงค์ (COD), รวมชั่วคราว (TSS), และของแข็งละลายทั้งหมด (TDS), kjeldahl รวมไนโตรเจน (TKN) แสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในรักษา และไม่ถูกรักษา wastewaters แสดงในตารางที่ 1 ความเข้มข้นของฟอสฟอรัสพบเพียงพอที่จะสนับสนุนสาหร่ายในน้ำเสียที่บำบัด และไม่ถูกรักษา Hillebrand และฤดู 46.1:7.7:1 แนะนำ [17] โดยรวมอัตราส่วน C:N:P สำหรับสาหร่าย ในขณะที่การศึกษาระบบบำบัดน้ำเสียที่ใช้มีอัตราส่วน N:P 0.928:1 และ 4.6:1 สำหรับน้ำเสียที่บำบัด และไม่ถูกรักษา ตามลำดับ ซึ่งระบุบำบัดน้ำเสียเป็นข้อจำกัดของ N Wastewaters ใช้ได้ถือเป็นการดีสำหรับการผลิตของโครงการ algal เป็นนักวิจัยอื่น ๆ นอกจากนี้ยังได้พบว่า ความเครียดขาด N เพิ่มขึ้นไขมันเนื้อหาในเซลล์ algal [29] พารามิเตอร์ของระบบบำบัดน้ำเสียสำหรับการศึกษาปัจจุบันพบในระยะที่ปลอดภัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำเสียฟาร์มโคนมได้รับการรักษาและได้รับการรักษาที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ถูกนำมาวิเคราะห์เพื่อกำหนดลักษณะทางกายภาพและทางเคมีและการเปลี่ยนแปลงของพวกเขาในระหว่างการวิจัย ปัจจัยหลายประการเช่นความต้องการออกซิเจนทางชีวเคมี (BOD) ออกซิเจนทางเคมี (COD) สารแขวนลอยทั้งหมด (TSS) และสารที่ละลายทั้งหมด (TDS) ไนโตรเจน Kjeldahl ทั้งหมด (TKN) ที่แสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในน้ำเสียได้รับการรักษาและได้รับการรักษาที่ระบุไว้ในตาราง 1. ความเข้มข้นของฟอสฟอรัสก็พบว่าเพียงพอที่จะรองรับการเติบโตของสาหร่ายในน้ำเสียทั้งสองได้รับการรักษาและได้รับการรักษา Hillebrand และซอมเมอร์ [17] แนะนำ 46.1: 7.7: 1 อัตราส่วนมวลของ C: N: P สำหรับการเจริญเติบโตของสาหร่ายในขณะที่ในการศึกษานี้น้ำเสียที่ใช้มีไม่มีอัตราส่วนของ 0.928: 1 และ 4.6: 1 สำหรับน้ำเสียที่ได้รับการรักษาและได้รับการรักษา ตามลำดับซึ่งแสดงให้เห็นการรักษาน้ำเสียเป็นสื่อไม่มีข้อ จำกัด น้ำเสียที่ใช้ถูกถือเป็นที่ดีสำหรับการผลิตของไขมันสาหร่ายเป็นนักวิจัยอื่น ๆ ยังได้พบว่าความเครียดของการขาดไม่มีข้อความเพิ่มไขมันในเซลล์สาหร่าย [29] พารามิเตอร์อื่น ๆ ของระบบบำบัดน้ำเสียสำหรับการศึกษาในปัจจุบันที่พบในช่วงที่ปลอดภัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การรักษาและรักษาฟาร์มโคนม กิจกรรมที่ใช้ในการศึกษา วิเคราะห์และกำหนดลักษณะและรูปแบบของพวกเขาในระหว่างการวิจัย พารามิเตอร์ต่างๆ มากมาย เช่น ความต้องการออกซิเจนทางชีวเคมี ( BOD ) ความต้องการออกซิเจนทางเคมี ( COD ) ของแข็งแขวนลอยทั้งหมดและของแข็งแขวนลอยทั้งหมด ( TDS )ไนโตรเจน ( TKN ) พบความแตกต่างในการรักษาและรักษาน้ำทิ้ง แสดงในตารางที่ 1 ความเข้มข้นของฟอสฟอรัสพบเพียงพอที่จะสนับสนุนการเติบโตของสาหร่ายทั้งในการรักษาและรักษาน้ำเสีย ฮิลลีเบรินด์ และ ซอมเมอร์ [ 17 ] แนะนำ 46.1:7.7:1 มวลอัตราส่วน C : N : P สำหรับการเจริญเติบโตของสาหร่าย และน้ำเสียที่ใช้ในการศึกษานี้มี N : P เท่ากับ 4.6 : 0.928:1 และ1 สำหรับการรักษาและรักษาน้ำเสีย ตามลำดับ ซึ่งพบการรักษาน้ำเสียเป็น n ข้อจำกัดของสื่อ การใช้กิจกรรมก็ถือเป็นมงคลสำหรับการผลิตสาหร่าย ลิพิดเป็นนักวิจัยอื่นยังพบว่า ความเครียดของการเพิ่มปริมาณไขมันในเซลล์ของสาหร่าย [ 29 ] อื่น ๆ พารามิเตอร์ของน้ำเสียสำหรับการศึกษาพบว่า ในระยะที่ปลอดภัย