Use of PassivePassive voice is used

Use of Passive
Passive voice is used when the focus is on the action. It is not important or not known, however, who or what is performing the action.

Example: My bike was stolen.

In the example above, the focus is on the fact that my bike was stolen. I do not know, however, who did it.

Sometimes a statement in passive is more polite than active voice, as the following example shows:

Example: A mistake was made.

In this case, I focus on the fact that a mistake was made, but I do not blame anyone (e.g. You have made a mistake.).



Form of Passive
Subject + finite form of to be + Past Participle (3rd column of irregular verbs)

Example: A letter was written.

When rewriting active sentences in passive voice, note the following:

the object of the active sentence becomes the subject of the passive sentence
the finite form of the verb is changed (to be + past participle)
the subject of the active sentence becomes the object of the passive sentence (or is dropped)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้ติดตัวใช้กรรมวาจกเมื่อโฟกัสอยู่บนการดำเนินการ ไม่สำคัญ หรือไม่รู้จักกัน อย่างไรก็ตาม บุคคลหรือสิ่งที่กำลังทำการดำเนินการตัวอย่าง: จักรยานของฉันถูกขโมยในตัวอย่างข้างต้น โฟกัสอยู่บนความจริงที่ว่า จักรยานของฉันถูกขโมย ไม่ทราบ อย่างไรก็ตาม ที่ไม่ได้บางครั้งสั่งใน passive จะสุภาพยิ่งกว่าเสียงใช้งาน เป็นตัวอย่างต่อไปนี้:ตัวอย่าง: ทำผิดในกรณีนี้ ผมเน้นความจริงที่ว่า ทำผิด แต่ฉันไม่โทษใคร (เช่นคุณทำผิดพลาด) รูปแบบของ Passiveเรื่อง + แบบจำกัดจะ + รูปอดีตกาล (คอลัมน์ที่ 3 ของคำกริยาที่ผิดปกติ)ตัวอย่าง: จดหมายถูกเขียนขึ้นเมื่อเขียนประโยค active ในวาจก หมายเหตุต่อไปนี้:วัตถุประสงค์ของประโยคใช้งานอยู่กลายเป็น เรื่องของประโยค passiveมีการเปลี่ยนแปลงแบบฟอร์มที่มีจำกัดของกริยา (จะ + รูปอดีตกาล)หัวเรื่องของประโยคใช้งานอยู่กลายเป็น วัตถุของประโยค passive (หรือหลุด)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้แบบ Passive
เสียงแบบ Passive จะใช้เมื่อโฟกัสอยู่กับการกระทำ มันไม่สำคัญหรือไม่เป็นที่รู้จัก แต่ใครหรือสิ่งที่มีประสิทธิภาพการดำเนินการ.

. ตัวอย่าง: จักรยานของฉันถูกขโมยไป

ในตัวอย่างข้างต้น, โฟกัสอยู่บนความจริงที่ว่าจักรยานของฉันถูกขโมย ผมไม่ทราบ แต่ใครเป็นคนทำ.

บางครั้งคำสั่งในเรื่อย ๆ เป็นสุภาพมากกว่าเสียงที่ใช้งานเป็นตัวอย่างต่อไปนี้แสดงให้เห็น:

ตัวอย่าง:. ความผิดพลาดที่ถูกสร้างขึ้น

ในกรณีนี้ผมเน้นความจริงที่ว่าความผิดพลาดที่ถูกสร้างขึ้นมา แต่ผมไม่โทษใคร (เช่นคุณได้ทำผิดพลาด.).



แบบ Passive
เรื่อง + รูปแบบ จำกัด จะเป็น + อดีตกริยา (คอลัมน์ที่ 3 ของคำกริยา)

ตัวอย่าง:. จดหมายถูกเขียน

เมื่อเขียนประโยคการใช้งานในแบบพาสซีฟ เสียงทราบต่อไปนี้:

วัตถุของประโยคที่ใช้งานอยู่จะกลายเป็นเรื่องของประโยคที่แฝง
รูปแบบที่ จำกัด ของคำกริยาที่มีการเปลี่ยนแปลง (จะ + กริยาที่ผ่านมา)
เรื่องของประโยคที่ใช้งานอยู่จะกลายเป็นวัตถุของประโยคเรื่อย ๆ (หรือเป็น ลดลง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใช้เรื่อย ๆเรื่อยๆเสียงจะใช้เมื่อจะเน้นที่การกระทำ มันไม่สําคัญ หรือ ไม่รู้จัก แต่ใครหรืออะไรกำลังแสดงการกระทำตัวอย่าง : จักรยานของฉันถูกขโมยไปในตัวอย่างข้างต้น เน้นความจริงที่ว่าจักรยานของฉันถูกขโมยไป ข้าไม่รู้ แต่คนที่ทำมันบางครั้งข้อความในเรื่อยๆสุภาพกว่าใช้งานเสียง เช่น ตัวอย่างต่อไปนี้จะแสดง :ตัวอย่าง : มันเป็นความผิดพลาดในกรณีนี้ , ฉันมุ่งเน้นไปที่ความเป็นจริงว่ามันเป็นความผิดพลาด แต่ผมไม่โทษใคร ( เช่น คุณเข้าใจผิด )รูปแบบของเรื่อยๆประธาน + จำกัดรูปแบบของถูก + past participle ( 3 ช่องกริยาผิดปกติ )ตัวอย่าง : จดหมายถูกเขียนไว้เมื่อใช้งานในการเขียนประโยคกรรมวาจก , หมายเหตุต่อไปนี้ :กรรมของประโยคที่ใช้งานกลายเป็นเรื่องของประโยค เรื่อย ๆรูปแบบของคำกริยาที่เปลี่ยนไป ( แน่นอน ต้อง + past participle )เรื่องของประโยคที่ใช้งานจะกลายเป็นวัตถุของประโยค passive ( หรือตก )