In October, 1929, the Great Depression sent economic shock waves throughout the Western world, culminating in disasters everywhere. During the ‘30s, fear, misery, and panic reigned. Economic collapse precipitated the rise of totalitarianism, which in its grasp for world-wide domination threatened another brutal world war. Modernism in all its guises had to give way to the enormities of the moment, as writers turned to the social and economic malaise of the time. What emerged was a literature of protest, committed to the recovery of democracy and ethical behavior.
In addition to the economic collapse of Wall Street and the violent collision of political ideologies, the deaths of many of the great writers of the modernist movement – Luigi Pirandello and Federico Garcia Lorca both died in 1936, W. B. Yeats and Sigmund Freud in 1939, James Joyce and Virginia Woolf in 1941 – helped temper the activity of modernism, already recognized as a significant contribution to the development of literary history.
ในตุลาคม 1929 , Great อาการซึมเศร้าส่งคลื่นช็อกเศรษฐกิจทั่วโลกตะวันตก , culminating ในภัยพิบัติทุกหนทุกแห่ง ใน ' 30s , ความกลัว ความทุกข์ และความตื่นตระหนกครอบครอง การล่มสลายทางเศรษฐกิจทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของการปกครองแบบเผด็จการ ซึ่งในความเข้าใจของโลกครอบงำคุกคามสงครามโลกที่โหดร้ายอีกสมัยใหม่นิยมใน guises ทุกคนต้องหลีกทางให้ enormities ของช่วงเวลา เป็นนักเขียนกลายเป็นวิงเวียนทางสังคมและเศรษฐกิจของเวลา สิ่งที่โผล่ออกมาเป็นวรรณกรรมของการประท้วง , มุ่งมั่นที่จะฟื้นฟูประชาธิปไตยและจริยธรรม
นอกจากการล่มสลายทางเศรษฐกิจของ Wall Street และการชนที่รุนแรงของอุดมการณ์การเมืองความตายของหลายนักเขียนที่ยิ่งใหญ่ของคนสมัยใหม่การเคลื่อนไหว– Luigi และ pirandello Federico Garcia Lorca สิ้นพระชนม์ในปี 1936 , W . B . Yeats และ ซิกมุนด์ ฟรอยด์ ใน 1939 , เจมส์ จอยซ์ และ Virginia Woolf ใน 1941 –ช่วยให้อารมณ์กิจกรรมของสมัยใหม่ แล้วยอมรับว่าเป็นส่วนสําคัญในการพัฒนาของประวัติศาสตร์วรรณกรรม
การแปล กรุณารอสักครู่..