Convective heat transfer coefficien

Convective heat transfer coefficient calculation during vacuum
frying of potato chips.

All variables needed to determine convective heat transfer coefficient,
h, during vacuum frying were incorporated into Eq. (6) to
yield the mapping of h over the complete boiling period of vacuum
frying, Fig. 9. It is seen on the plot that the heat transfer coefficient
had the same trend as the drying rate, and that it changes significantly
as a function of frying time. The maximum values of convective
heat transfer coefficient were found to be 2204.8 W/m2 K,
2523.3 W/m2 K, and 2649.7 W/m2 K, for 120, 130, and 140 C,
respectively. For the three temperatures, the maximum values of
h were observed 20 s after contact between the potato and the
oil. These high values at the beginning of the process are expected,
considering that the highest water loss rate also occurred during
this initial 20 s of the immersion process, along with the rapid
transfer then allows for cooking of the core region (Hubbard and
Farkas, 1999). The minimum values of heat transfer occurred as
the equilibrium, and minimum, water content was reached and
the drying rate decreased. The boiling period lasted longer at higher
temperatures. The values of h at the end of the boiling period decreased
to 202.8 (240 s), 155.4 (180 s), and 175.8 W/m2 K (120 s),
for 120, 130, and 140 C, respectively.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การคำนวณค่าสัมประสิทธิ์การถ่ายเทความร้อนในช่วงสูญญากาศ
การทอดมันฝรั่งทอด. ตัวแปรทั้งหมดที่จำเป็นในการกำหนดค่าสัมประสิทธิ์การถ่ายเทความร้อน, H, ในระหว่างการทอดสูญญากาศถูกรวมเข้าไปในสมการ (6) ให้ผลผลิตการทำแผนที่ของ H ในช่วงเดือดสมบูรณ์ของสูญญากาศทอดรูป 9. จะเห็นพล็อตที่ค่าสัมประสิทธิ์การถ่ายเทความร้อนมีแนวโน้มเช่นเดียวกับอัตราการอบแห้งและที่มันเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญเป็นหน้าที่ของเวลาทอด ค่าสูงสุดของการไหลเวียนค่าสัมประสิทธิ์การถ่ายเทความร้อนจะพบ 2204.8 W / m2 K, 2523.3 W / m2 K และ 2,649.7 W / m2 K, 120, 130, และ 140? C, ตามลำดับ สำหรับงวดสามอุณหภูมิค่าสูงสุดของH ถูกตั้งข้อสังเกต 20 หลังจากการติดต่อระหว่างมันฝรั่งและน้ำมัน ค่าที่สูงเหล่านี้ที่จุดเริ่มต้นของกระบวนการที่มีการคาดว่าจะพิจารณาว่าอัตราการสูญเสียน้ำมากที่สุดนอกจากนี้ยังเกิดขึ้นในช่วงนี้เริ่มต้น 20 ของกระบวนการแช่พร้อมกับอย่างรวดเร็วการโอนเงินแล้วช่วยให้การทำอาหารของภูมิภาคหลัก (ฮับบาร์ดและฟาร์คัส 1999 ) ค่าต่ำสุดของการถ่ายเทความร้อนที่เกิดขึ้นเป็นความสมดุลและต่ำสุดปริมาณน้ำก็มาถึงและอัตราการอบแห้งลดลง ระยะเวลาต้มนานที่สูงกว่าอุณหภูมิ ค่าของ H ณ วันสิ้นงวดเดือดลดลงไป 202.8 (240 s), 155.4 (180 s) และ 175.8 W / m2 K (120 s), 120, 130, และ 140? C ตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยการคำนวณค่าสัมประสิทธิ์การถ่ายเทความร้อนช่วงสูญญากาศของทอด มันฝรั่งทอดกรอบตัวแปรทั้งหมดที่จำเป็นเพื่อหาสัมประสิทธิ์การพาความร้อน ,H ในเครื่องทอดสูญญากาศถูกรวมเข้าไปในอีคิว ( 6 )ผลการทำแผนที่ของ H มากกว่าสมบูรณ์เดือดช่วงสูญญากาศการทอด รูปที่ 9 มันเห็นในพล็อตที่ค่าสัมประสิทธิ์การถ่ายเทความร้อนมีทิศทางเดียวกับอัตราการอบแห้ง และมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากเป็นฟังก์ชันของเวลาทอด . ค่าที่มากที่สุดของการออกแบบค่าสัมประสิทธิ์การถ่ายเทความร้อน พบว่ามี 2204.8 W / m2 K ,2523.3 W / m2 K และ 2649.7 W / m2 K , 120 , 130 และ 140 องศาเซลเซียสตามลำดับ ทั้งสามค่าอุณหภูมิสูงสุดของH พบ 20 s หลังจากการติดต่อระหว่างมันฝรั่งและน้ํามัน เหล่านี้ค่าสูงที่จุดเริ่มต้นของกระบวนการคิดพิจารณาว่าอัตราการสูญเสียน้ำที่สูงที่สุดก็เกิดขึ้นระหว่างนี้เริ่มต้นที่ 20 ของกระบวนการแช่พร้อมกับอย่างรวดเร็วโอนแล้วช่วยให้ปรุงอาหารหลักของภูมิภาค ( ฮับบาร์ด และตัว , 1999 ) ค่าต่ำสุดของการถ่ายเทความร้อนที่เกิดขึ้นเป็นสมดุล และต่ำสุด ปริมาณน้ำได้ถึงและอัตราการอบแห้งลดลง เดือดกินเวลาอีกต่อไประยะเวลาที่สูงกว่าอุณหภูมิ ค่าของ H ที่จุดสิ้นสุดของระยะเวลาทำให้เดือดเพื่อ 202.8 ( 240 ) 155.4 ( 180 ) และ 175.8 W / m2 K ( 120 ) ,120 , 130 และ 140 องศาเซลเซียส ตามลำดับ