Co-management, or the joint managem

Co-management, or the joint management of the commons, is often formulated in terms of some arrangement of power sharing between
the State and a community of resource users. In reality, there often are multiple local interests and multiple government agencies at play, and
co-management can hardly be understood as the interaction of a unitary State and a homogeneous community. An approach focusing on the
legal aspects of co-management, and emphasizing the formal structure of arrangements (how governance is configured) runs the risk of
neglecting the functional side of co-management. An alternative approach is to start from the assumption that co-management is a continuous
problem-solving process, rather than a fixed state, involving extensive deliberation, negotiation and joint learning within problem-solving
networks. This presumption implies that co-management research should preferably focus on how different management tasks are organized
and distributed concentrating on the function, rather than the structure, of the system. Such an approach has the effect of highlighting that
power sharing is the result, and not the starting point, of the process. This kind of research approach might employ the steps of (1) defining the
social-ecological system under focus; (2) mapping the essential management tasks and problems to be solved; (3) clarifying the participants
in the problem-solving processes; (4) analyzing linkages in the system, in particular across levels of organization and across geographical
space; (5) evaluating capacity-building needs for enhancing the skills and capabilities of people and institutions at various levels; and (6)
prescribing ways to improve policy making and problem-solving.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การจัดการร่วมหรือการจัดการร่วมกันของคอมมอนเป็นสูตรที่มักจะในแง่ของการจัดเรียงบางส่วนของการแบ่งปันอำนาจระหว่าง
รัฐและชุมชนของผู้ใช้ทรัพยากร ในความเป็นจริงมักจะมีความสนใจในประเทศหลายครั้งและหลายหน่วยงานภาครัฐที่มีการเล่นและ
การจัดการร่วมแทบจะไม่สามารถเข้าใจได้เป็นปฏิสัมพันธ์ของรัฐรวมกันและชุมชนเหมือนกันวิธีการที่มุ่งเน้นไปที่แง่มุมทางกฎหมาย
ของการจัดการร่วมและเน้นโครงสร้างอย่างเป็นทางการของการเตรียมการ (วิธีการกำกับดูแลมีการกำหนดค่า) รันความเสี่ยงของการ
ละเลยด้านการทำงานของการจัดการร่วม วิธีการทางเลือกคือการเริ่มต้นจากสมมติฐานว่าการจัดการร่วมเป็นอย่างต่อเนื่อง
กระบวนการแก้ปัญหาแทนที่จะเป็นรัฐคงที่ที่เกี่ยวข้องกับการปรึกษาหา​​รืออย่างกว้างขวางการเจรจาต่อรองและการเรียนรู้ร่วมกันภายในการแก้ปัญหาเครือข่าย
ข้อสันนิษฐานนี้ก็หมายความว่าการวิจัยการจัดการร่วมโดยเฉพาะอย่างยิ่งควรจะมุ่งเน้นเกี่ยวกับวิธีการที่แตกต่างกันการจัดการงานจัด
และจัดจำหน่ายมุ่งเน้นที่ฟังก์ชั่นมากกว่าโครงสร้างของระบบ วิธีการดังกล่าวมีผลกระทบของการเน้นที่การแบ่งปันอำนาจ
เป็นผลและไม่เป็นจุดเริ่มต้น,ของกระบวนการ ประเภทของวิธีการวิจัยในครั้งนี้อาจจะใช้ขั้นตอนของ (1) กำหนด
ระบบสังคมระบบนิเวศภายใต้โฟกัส (2) การทำแผนที่งานการจัดการที่สำคัญและปัญหาที่จะแก้ไข (3) ชัดเจน
ผู้เข้าร่วมในกระบวนการแก้ปัญหา (4) การวิเคราะห์ความเชื่อมโยงในระบบโดยเฉพาะอย่างยิ่งในระดับขององค์กรและทั่วพื้นที่ทางภูมิศาสตร์
;(5) การประเมินความต้องการการเสริมสร้างศักยภาพในการเพิ่มทักษะและความสามารถของคนและสถาบันการศึกษาในระดับต่าง ๆ และ (6)
กำหนดวิธีการปรับปรุงการกำหนดนโยบายและการแก้ปัญหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทว่า หรือคอมมอนส์ จัดการร่วมเป็นมักสูตรในบางจัดเรียงของพลังงานร่วมระหว่าง
รัฐและชุมชนผู้ใช้ทรัพยากร ในความเป็นจริง มักจะมีประโยชน์หลายท้องถิ่นและหน่วยงานราชการหลายที่เล่น และ
บริษัทจัดการไม่สามารถเข้าใจเป็นการโต้ตอบของรัฐ unitary และชุมชนเหมือนกัน วิธีการเน้นการ
ความเสี่ยงของการทำงานด้านกฎหมายทว่า และเน้นโครงสร้างอย่างเป็นทางการของการจัดการ (การกำกับดูแลมีการกำหนดค่า)
neglecting ทว่าข้างทำงาน วิธีการอื่นจะเริ่มต้นจากสมมติฐานว่าทว่าเป็นความต่อเนื่อง
กระบวนการแก้ปัญหา แทนสถานะถาวร เกี่ยวข้องกับบริษัทฯ อย่างละเอียด เจรจาต่อรองและร่วมเรียนรู้ในการแก้ปัญหา
เครือข่าย ข้อสันนิษฐานนี้บ่งชี้ว่า วิจัยทว่าควรควรเน้นในการบริหารจัดการที่แตกต่างจัดงาน
และ concentrating บนฟังก์ชัน มากกว่าโครงสร้าง ระบบการแจกจ่าย วิธีการดังกล่าวมีผลเน้นที่
พลังงานร่วมคือ ผลลัพธ์ และไม่จุดเริ่มต้น ของกระบวนการ วิธีการวิจัยชนิดนี้อาจใช้ขั้นตอนของการกำหนด (1) การ
ระบบสังคมระบบนิเวศภายใต้ความ (2) งานการจัดการที่จำเป็นและปัญหาเพื่อแก้ไข การแม็ป (3) ผู้เข้าร่วมทำ
ในกระบวนการแก้ปัญหา (4) วิเคราะห์ความเชื่อมโยงในระบบ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในระดับขององค์กร และทางภูมิศาสตร์
พื้นที่ (5) การประเมินความต้องการสร้างทักษะและความสามารถของบุคคลและสถาบันต่าง ๆ ในระดับต่าง ๆ และ (6)
กำหนดวิธีการปรับปรุงนโยบายทำและแก้ปัญหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความร่วมมือหรือการจัดการด้านการบริหารจัดการร่วมกันของ สภา ที่ถูกกำหนดขึ้นในเงื่อนไขของการจัดบางส่วนของการใช้งานร่วมกันระหว่างรัฐ
ซึ่งจะช่วยประหยัดพลังงานและชุมชนของผู้ใช้ทรัพยากรมาก ในความเป็นจริงมีมากมีความสนใจในท้องถิ่นหลายหน่วยงานของรัฐบาลและหลายคนที่เล่นและ
ร่วม - การจัดการสามารถได้รับการทำความเข้าใจเป็นการโต้ตอบที่อะตอมของรัฐและชุมชนเป็นเนื้อเดียวกันไม่ได้วิธีการที่มุ่งเน้นในด้านกฎหมาย
ซึ่งจะช่วยในด้านของความร่วมมือและเน้นการจัดการโครงสร้างอย่างเป็นทางการของการจัดการ(วิธีการกำกับดูแลกิจการมีการตั้งค่าคอนฟิก)วิ่งความเสี่ยงของ
ละเลยทางด้านเต็มไปด้วยประโยชน์ใช้สอยของความร่วมมือการจัดการ ทางเลือกหนึ่งคือการเริ่มจากสมมุติฐานที่ว่าความร่วมมือการจัดการเป็นกระบวนการต่อเนื่อง
ซึ่งจะช่วยแก้ปัญหาได้ดีกว่ารัฐคงที่ที่เกี่ยวข้องกับการประชุมที่หลากหลายการเรียนรู้ร่วมกันและการเจรจาต่อรองในการแก้ไขปัญหาเครือข่าย
ซึ่งจะช่วย. ข้อสันนิษฐานนี้หมายถึงว่าการวิจัยร่วมกันควรจะเน้นไปที่การจัดการแตกต่างกันงานด้านการจัดการการจะได้รับการจัดควร
และกระจายไปกระจุกอยู่ในหน้าที่มากกว่าโครงสร้างของระบบได้ วิธีการดังกล่าวมีผลเป็นการเน้นที่การใช้งานร่วมกัน
ซึ่งจะช่วยประหยัดพลังงานได้ผลและไม่ได้จุดเริ่มที่ในกระบวนการนี้. ประเภท นี้ของแนวทางการวิจัยอาจจะมีการจ้างงานตามขั้นตอนที่( 1 )การกำหนดระบบ
ทางสังคมทางด้านนิเวศวิทยาตาม( 2 )การทำแผนที่เกิดปัญหาการจัดการและที่สำคัญที่จะช่วยแก้ปัญหา( 3 )วิธีการต่างๆผู้เข้าร่วมประชุมได้
ซึ่งจะช่วยในกระบวนการการแก้ปัญหา( 4 )ความเชื่อมโยงการวิเคราะห์ในระบบในเฉพาะในระดับขององค์กรและในพื้นที่ทาง ภูมิศาสตร์
( 5 )การประเมินความต้องการในการเพิ่มความจุเป็นการปรับปรุงทักษะและความสามารถของผู้คนและการกำกับสถาบันการเงินในระดับที่หลากหลายและ( 6 )วิธี
การกำหนดในการปรับปรุงนโยบายและการแก้ปัญหาการทำให้การแก้ปัญหา.