The so-called culture of a group of

The so-called culture of a group of human beings, as it is treated by the cultural anthropologist, is essentially a systematic list of all the socially inherited patterns of behavior which may be illustrated in the actual behavior of all or most of the individuals of the group. The true locus of these processes which, when abstracted into a totality, constitute culture is not society, for the term "society" is itself a cultural construct which is employed by individuals who stand in significant relations to each other in order to help them in the interpretation of certain aspects of their behavior. The true locus of culture is in tho interactions of specific individuals and, on the subjective side, in the world of meanings which each one of these individuals may unconsciously abstract for himself from his participation in these interactions. Every individual is, then a representative of at least one sub-culture. Frequently, he is a representative of more than one sub-culture, and the degree to which the socialized behavior of any given individual can be abstracted from the generalized culture of a single group varies enormously from person to person.
It is impossible to think of any set of cultural patterns which can, in the literal sense of the word, be referred to society as such. There are no facts of political organization or family life or religious belief or magical procedure or technology or aesthetic endeavor which are coterminous with society or with any mechanically defined segment of society. The fact that John Doe is registered in some municipal office as a member of such and such a ward only vaguely defines him with reference to those cultural patterns which are conveniently assembled under "municipal administration." The psychological and the cultural realities of John Doe's registration may vary enormously. If John Doe is paying taxes on a house which is likely to keep him a resident of the ward for the rest of his life and if he also happens to be in personal contact with a number of municipal officers, ward classification may easily become a symbol of his orientation in his world of meanings which is comparable to his definition as a father or as a frequent participant in golf. Ward membership, for such an individual, may easily precipitate itself into many visible forms of behavior. The ward system and its functions, real or supposed, may for such a John Doe assume an impersonal and objective reality which is comparable to the objective reality of rain or sunshine.
But there is sure to be another John Doe, perhaps a neighbor of the first, who does not even know that the town is divided into wards and that he is enrolled in one of them and that he has certain duties and privileges connected with such enrollment. While the municipal office classifies these two John Does in exactly the same way and while there is a theory that ward organization is an entirely impersonal matter to which all members of a given society must adjust, it is rather obvious that such a manner of speech is a metaphor. The cultures of these two individuals are as significantly different, on the given level and scale, as though one were the representative of Italian culture and the other of Turkish culture. Such differences of culture never seem as significant as they really are; partly because in the workaday world of experience they [do] not emerge into sharp consciousness, partly because the economy of interpersonal relations and the friendly ambiguities of language reinterpret for each individual all behavior in the terms of those meanings which are relevant to his own life. The concept of culture, as it is handled by the cultural anthropologist, is necessarily something of a statistical fiction and it is easy to see that the social psychologist and the psychiatrist must eventually induce him to the carefully reconsider his terms. It is not the concept of culture which is subtly misleading but the metaphysical locus to which culture is generally assigned.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรียกว่าวัฒนธรรมของมนุษย์ มันได้รับการปฏิบัติ โดยที่นักมานุษยวิทยาวัฒนธรรม เป็นหลักรายระบบรูปแบบการสืบทอดสังคมของพฤติกรรมซึ่งอาจแสดงในลักษณะการทำงานจริงทั้งหมดหรือส่วนใหญ่ของบุคคลของกลุ่ม โลกัสโพลจริงเหล่านี้การประมวลผลซึ่ง เมื่อบทคัดย่ออยู่ในการรวม เป็นวัฒนธรรมไม่ใช่สังคม สำหรับคำว่า "สังคม" เป็นโครงสร้างทางวัฒนธรรมที่ใช้ โดยบุคคลที่ยืนในความสัมพันธ์ที่สำคัญกับแต่ละอื่น ๆ เพื่อช่วยในการตีความลักษณะบางอย่างของลักษณะการทำงานของพวกเขา โลกัสโพลจริงของวัฒนธรรมอยู่ในเกิ่นเทอปฏิสัมพันธ์ ของบุคคล และ ด้านอัตนัย ในโลกของความหมายแต่ละตัวของบุคคลเหล่านี้อาจนามธรรมสำหรับตัวเองจากเขามีส่วนร่วมในการโต้ตอบเหล่านี้โดยไม่รู้ตัว แต่ละคนได้ เป็นตัวแทนของวัฒนธรรมย่อยอย่างน้อยหนึ่ง บ่อย เขาเป็นตัวแทนของวัฒนธรรมย่อยมากกว่าหนึ่ง และระดับซึ่งการทำงานข่าวสารของแต่ละบุคคลใด ๆ สามารถได้บทคัดย่ออยู่จากวัฒนธรรมทั่วไปของกลุ่มเดียวแตกต่างอย่างมากจากคนคนมันเป็นไปไม่ได้คิดว่า การมีชุดของรูปแบบทางวัฒนธรรมซึ่งสามารถ ในความหมายตามตัวอักษรของคำ จะเรียกว่าสังคมเป็น มีไม่มีข้อเท็จจริงขององค์กรทางการเมือง หรือชีวิตครอบครัว หรือศาสนา หรือขลังขั้นตอน หรือเทคโนโลยีหรือความพยายามที่มี coterminous กับสังคม หรือมีกลไกกำหนดส่วนของสังคม ความจริงที่ว่า John Doe ถูกลงทะเบียนในบางสำนักงานเทศบาลเป็นสมาชิกของกล่าวและวอร์คลับเฉพาะกำหนดเขาโดยอ้างอิงรูปแบบวัฒนธรรมเหล่านั้นซึ่งกำลังประชุมสะดวกภายใต้ "การดูแลเทศบาล" ในด้านจิตใจและความเป็นจริงทางวัฒนธรรมของการลงทะเบียนของ John Doe อาจแตกต่างกันอย่างมาก ถ้า John Doe จะจ่ายภาษีบนบ้านซึ่งน่าจะให้เขามีถิ่นที่อยู่ของผู้ป่วยที่เหลือของชีวิตของเขา และ ถ้าเขายังเกิดขึ้นเป็นส่วนตัวติดต่อกับเจ้าหน้าที่เทศบาล การจัดประเภทผู้ป่วยได้ง่ายอาจกลายเป็น สัญลักษณ์ของเขาในโลกของเขาและความสามารถเทียบได้กับคำจำกัดความของเขาเป็นพ่อ หรือ เป็นผู้ที่ใช้บ่อยในกอล์ฟ สมาชิก Ward สำหรับบุคคลดังกล่าว อาจสามารถตกตะกอนเองในหลายรูปแบบที่มองเห็นได้ของลักษณะการทำงาน ระบบวอร์และมีฟังก์ชั่น พฤษภาคมจริง หรือ ควร สำหรับเช่น John Doe สมมติความเป็นจริงที่ตน และวัตถุประสงค์ซึ่งเทียบได้กับความเป็นจริงวัตถุประสงค์ของฝนหรือแสงแดดแต่มีอีก John Doe บางทีเพื่อนบ้านในครั้งแรก ที่ได้รู้ว่า เมืองแบ่งเขตการปกครอง และที่เขามีการลงทะเบียนในหนึ่งของพวกเขา และที่เขามีสิทธิ์ที่เชื่อมต่อกับการลงทะเบียนดังกล่าวและหน้าที่บางอย่าง ได้ ในขณะเทศบาลจัดประเภทเหล่านี้สองจอห์นไม่ ในแบบเดียวกัน และใน ขณะที่มีทฤษฎีองค์กรวาร์ดว่าเรื่องตัวตนทั้งการที่สมาชิกของสังคมให้ต้องปรับ ก็ค่อนข้างชัดเจนว่าลักษณะของคำพูดอุปมา วัฒนธรรมของคนเหล่านี้ทั้งสองจะแตกต่างเป็นอย่างมาก ในระดับและขนาด เหมือนหนึ่งกำลังตัวแทนของวัฒนธรรมอิตาลีและอื่น ๆ ของวัฒนธรรมตุรกี ความแตกต่างของวัฒนธรรมเคยสำคัญพวกเขาเป็นจริง เนื่องจากในโลก workaday ประสบการณ์ของ พวกเขา [] ไม่ออกมาสู่จิตสำนึกคม เนื่องจากเศรษฐกิจของมนุษยสัมพันธ์และ ambiguities มิตรภาษา reinterpret สำหรับแต่ละลักษณะการทำงานทั้งหมดของความหมายที่เกี่ยวข้องกับชีวิตของเขาเอง แนวคิดของวัฒนธรรม มันจะถูกจัดการ โดยที่นักมานุษยวิทยาวัฒนธรรม เป็นจำสิ่งของนิยายทางสถิติ และเพื่อดูว่า นักจิตวิทยาสังคมและจิตแพทย์ที่ต้องจนชักจูงเขาในอย่างระมัดระวังพิจารณาเงื่อนไขของเขา มันไม่ใช่แนวคิดของวัฒนธรรมซึ่งเป็นความเข้าใจผิดอย่างละเอียดแต่โลกัสโพลเลื่อนลอยที่ซึ่งวัฒนธรรมโดยทั่วไปกำหนด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัฒนธรรมที่เรียกว่าในกลุ่มของมนุษย์ซึ่งเป็นที่รับการรักษาโดยนักมานุษยวิทยาวัฒนธรรมเป็นหลักรายการระบบทุกรูปแบบที่ได้รับการถ่ายทอดทางสังคมของพฤติกรรมซึ่งอาจจะแสดงในพฤติกรรมที่แท้จริงของทั้งหมดหรือส่วนใหญ่ของบุคคลของ กลุ่ม. ทีแท้จริงของกระบวนการเหล่านี้ซึ่งเมื่อแยกออกเป็นจำนวนทั้งสิ้นประกอบวัฒนธรรมไม่ได้เป็นสังคมสำหรับคำว่า "สังคม" เป็นตัวสร้างวัฒนธรรมซึ่งเป็นลูกจ้างของบุคคลที่ยืนอยู่ในความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับแต่ละอื่น ๆ เพื่อช่วยให้พวกเขาใน การตีความของบางแง่มุมของพฤติกรรมของพวกเขา ทีแท้จริงของวัฒนธรรมในการติดต่อสรรพสินค้าใหญ่ของบุคคลที่เฉพาะเจาะจงและบนฝั่งอัตนัยในโลกของความหมายที่หนึ่งของแต่ละบุคคลเหล่านี้อาจไม่รู้ตัวนามธรรมสำหรับตัวเองจากการมีส่วนร่วมในการโต้ตอบเหล่านี้ บุคคลทุกคนเป็นแล้วตัวแทนของอย่างน้อยหนึ่งย่อยวัฒนธรรม บ่อยครั้งที่เขาเป็นตัวแทนของมากกว่าหนึ่งวัฒนธรรมย่อยและระดับที่พฤติกรรมสังคมของบุคคลใดก็ตามจะใจลอยจากวัฒนธรรมทั่วไปของกลุ่มเดียวแตกต่างกันไปอย่างมากจากคนสู่คน.
มันเป็นไปไม่ได้ที่จะคิดว่า ชุดใด ๆ ของรูปแบบทางวัฒนธรรมที่สามารถในความหมายที่แท้จริงของคำว่าจะเรียกว่าสังคมเป็นเช่นนี้ มีข้อเท็จจริงขององค์กรทางการเมืองหรือชีวิตครอบครัวหรือความเชื่อทางศาสนาหรือขั้นตอนที่มีมนต์ขลังหรือเทคโนโลยีหรือความพยายามความงามไม่มีที่มีตัวอ่อนกับสังคมหรือส่วนใด ๆ ที่กำหนดกลไกของสังคม ความจริงที่ว่าจอห์นโดมีการลงทะเบียนในสำนักงานเทศบาลบางส่วนเป็นสมาชิกของดังกล่าวและเช่นวอร์ดเพียงรางกำหนดเขามีการอ้างอิงถึงรูปแบบทางวัฒนธรรมเหล่านั้นซึ่งจะประกอบสิ่งอำนวยความสะดวกภายใต้หัวข้อ "การบริหารงานของเทศบาล." ความเป็นจริงทางด้านจิตใจและวัฒนธรรมของการลงทะเบียนจอห์นโดอาจแตกต่างกันอย่างมาก ถ้าจอห์นโดจะจ่ายภาษีในบ้านซึ่งมีแนวโน้มที่จะทำให้เขามีถิ่นที่อยู่วอร์ดสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของเขาและถ้าเขายังเกิดขึ้นอยู่ในการติดต่อส่วนบุคคลที่มีจำนวนของเจ้าหน้าที่เทศบาลจำแนกวอร์ดได้อย่างง่ายดายอาจจะกลายเป็นสัญลักษณ์ ของการวางแนวของเขาในโลกของเขาความหมายซึ่งก็เปรียบได้กับความหมายของเขาในฐานะพ่อหรือเป็นผู้มีส่วนร่วมในกีฬากอล์ฟบ่อย สมาชิกวอร์ดสำหรับบุคคลดังกล่าวได้อย่างง่ายดายอาจเกิดการตกตะกอนของตัวเองในรูปแบบที่มองเห็นได้หลายพฤติกรรม ระบบวอร์ดและหน้าที่ของตนจริงหรือควรพฤษภาคมสำหรับเช่นจอห์นโดถือว่าเป็นจริงไม่มีตัวตนและวัตถุประสงค์ซึ่งก็เปรียบได้กับความเป็นจริงวัตถุประสงค์ของฝนหรือแสงแดด.
แต่มีเพื่อให้แน่ใจว่าเป็นอีกจอห์นโดบางทีเพื่อนบ้านของที่ ครั้งแรกที่ไม่ได้รู้ว่าเมืองจะแบ่งออกเป็นคนไข้และบอกว่าเขาจะลงทะเบียนเรียนในหนึ่งของพวกเขาและบอกว่าเขามีหน้าที่และสิทธิพิเศษบางอย่างที่เชื่อมต่อด้วยการลงทะเบียนดังกล่าว ในขณะที่สำนักงานเทศบาลจัดประเภททั้งสองจอห์นจะอยู่ในตรงทางเดียวกันและในขณะที่มีทฤษฎีว่าองค์กรวอร์ดเป็นเรื่องที่ไม่มีตัวตนทั้งหมดให้กับสมาชิกทุกคนในสังคมได้รับต้องปรับให้มันค่อนข้างชัดเจนว่าเช่นลักษณะของการพูดคือ อุปมา วัฒนธรรมของทั้งสองบุคคลที่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในระดับที่กำหนดและขนาดราวกับว่าคนใดคนหนึ่งเป็นตัวแทนของวัฒนธรรมอิตาลีและอื่น ๆ ของวัฒนธรรมตุรกี ความแตกต่างดังกล่าวของวัฒนธรรมไม่เคยดูเหมือนสำคัญเท่าพวกเขาเป็นจริง; ส่วนหนึ่งเป็นเพราะในโลกของความเรียบง่ายของประสบการณ์ที่พวกเขา [ทำ] ไม่ได้โผล่เข้ามาในจิตสำนึกคมส่วนหนึ่งเป็นเพราะเศรษฐกิจของความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความงงงวยเป็นมิตรของภาษาที่แปลสำหรับแต่ละพฤติกรรมทั้งหมดในแง่ของความหมายเหล่านั้นซึ่งมีความเกี่ยวข้องกับชีวิตของเขาเอง . แนวคิดของวัฒนธรรมที่มันจะถูกจัดการโดยนักมานุษยวิทยาวัฒนธรรมเป็นสิ่งที่จำเป็นต้องนิยายสถิติและมันเป็นเรื่องง่ายที่จะเห็นว่าสังคมจิตวิทยาและจิตแพทย์ในที่สุดก็ต้องชักนำให้เขาอย่างระมัดระวังพิจารณาคำของเขา มันไม่ได้เป็นแนวคิดของวัฒนธรรมซึ่งเป็นความเข้าใจผิดอย่างละเอียด แต่เชื่ออำนาจเลื่อนลอยวัฒนธรรมที่ได้รับมอบหมายโดยทั่วไป