Clostridium species (Clostridium al

Clostridium species (Clostridium algidixylanolyticum, Clostridium
frigidicarnis, Clostridium frigoris, Closdridium gasigenes, and Clostridium
algidicarnis) may also cause blown pack spoilage of
vacuum-packed beef (Silva et al., 2011; Yang and Badoni, 2013). In
addition, the acid tolerant species Clostridium perfringens, Clostridium
barati, and Clostridium butyricum have been reported as the
causative agents of the spoilage of canned pasteurized mung bean
sprouts, stored under acidic conditions (de Jong, 1989).
Gram-negative bacteria with species belonging to the genera
Serratia, Hafnia, and Pseudomonas have also often been incriminated.
Some species like Shewanella baltica and Photobacterium
phosphoreum, typical of sea water or sediment, have been specifically
reported in seafood spoilage. Shewanella sp., notably Shewanella
putrefaciens or S. baltica, are typical spoilers of fresh marine
fish (Gram and Huss, 1996; Broekaert et al., 2011), such as halibut
(Hovda et al., 2007b), sea bass (Papadopoulos et al., 2003), mullet
(Pournis et al., 2005), swordfish (Pantazi et al., 2008), salmon filets
(Macé et al., 2013), and sea bream (Tryfinopoulou et al., 2007).
Shewanella have also been found on smoked fish such as blue cod or
salmon (Penney et al., 1994; Joffraud et al., 2001).
P. phosphoreum is a bioluminescent, psychrotrophic, halophilic
and CO2-resistant bacterium (Baumann and Baumann, 1984; Gram
and Huss, 1996) widely present in sea water or various marine
ecological niches. P. phosphoreum has been identified as the specific
spoilage organism of several seafood products mostly coming from
cold water, in contrast to fish fromwarmer temperaturewaters, e.g.
Mediterranean species such as sea bream and sea bass. It has also
been reported in chilled marine fish including cod, garfish, halibut,
saithe, salmon, and also in shrimp (Dalgaard et al., 1997, 2006;
Hansen et al., 2009; Hovda et al., 2007a; Hovda et al., 2007b;
López-Caballero et al., 2002; Macé et al., 2013; Olafsdottir et al.,
2005; Paarup et al., 2002; Reynisson et al., 2009). Another Photobacterium
species, Photobacterium iliopiscarium closely related but
phylogenetically distinct from P. phosphoreum (Urbanczyk et al.,
2011), has been associated with the spoilage microbiota of seafood
products, notably vacuum-packed cold-smoked salmon
(Olofsson et al., 2007). However, its spoilage potential has not yet
been completely elucidated.
Enterobacteriaceae (enterobacteria) can also play a key role in
food spoilage due to their ability to metabolize amino acids to
malodorous volatile compounds, such as foul-smelling diamines
and sulfuric compounds (Baylis, 2006; Borch et al., 1996; García-
López et al., 1998; Samelis, 2006). A range of enterobacteria may
grow on chilled meats: Hafnia alvei, Pantoea agglomerans, Rahnella
spp., Serratia spp., and Yersinia enterocolitica are frequently reported
at the end of chilled storage (Sade et al., 2013). Among these
meat-associated enterobacteria, H. alvei, Serratia liquefaciens and
P. agglomerans have been reported to cause various defects such as
objectionable odors (Dainty et al., 1989; García-López et al., 1998;
Stanbridge and Davies, 1998), gaseous distension of vacuum packages
(Brightwell et al., 2007; Chaves et al., 2012), and green
discoloration (Dainty et al., 1989; Stanbridge and Davies, 1998). In a
recent publication, Sade et al. (2013) reported that in modifiedatmosphere
packaged meat and poultry products, enterobacteria
were found in the bacterial community of 60% of the analyzed
samples. They identified the predominant genera and species as
40% Hafnia spp., with H. alvei and Hafnia paralvei, and 42% Serratia
spp., with Serratia fonticola, Serratia grimesii, S. liquefaciens, Serratia
proteamaculans, and Serratia quinivorans. In addition, 6% of the
isolates were identified as Rahnella spp., 3% as Yersinia spp., and 1%
as Buttiauxella spp. Other food matrixes can be spoiled by enterobacteria.
For instance, S. liquefaciens has been isolated from seafood
spoilage microbiota in smoked fish (Gonzalez-Rodriguez et al.,
2002; Joffraud et al., 2006), and cooked and peeled shrimps (Jaffrès
et al., 2011, 2009). This species has also been isolated from milk and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สายพันธุ์เชื้อ clostridium (เชื้อ Clostridium algidixylanolyticum เชื้อ Clostridiumfrigidicarnis เชื้อ Clostridium frigoris, Closdridium gasigenes และเชื้อ Clostridiumalgidicarnis) อาจทำให้เกิดการเน่าเสียเป่าแพ็คของเนื้อ vacuum-packed (Silva et al., 2011 ยางก Badoni, 2013) ในนอกจากนี้ สปีชีส์ทนกับกรดเชื้อ Clostridium perfringens เชื้อ Clostridiumbarati และ butyricum เชื้อ Clostridium มีการรายงานเป็นการตัวแทนสาเหตุการของการเน่าเสียของเมล็ดถั่วกระป๋องพาสเจอร์ไรส์งอก เก็บไว้ภายใต้เงื่อนไขที่เปรี้ยว (de Jong, 1989)แบคทีเรียแบคทีเรียแกรมลบกับสปีชีส์ของสกุลนี้นอกจากนี้ยังมักจะถูก incriminated Serratia, Hafnia และ Pseudomonasบางชนิด Shewanella baltica และ Photobacteriumphosphoreum โดยทั่วไปของน้ำทะเลหรือตะกอน ได้รับโดยเฉพาะรายงานในทะเลเน่าเสีย Shewanella sp. Shewanella ยวดputrefaciens หรือ S. baltica มี spoilers ทั่วไปของทะเลสดปลา (กรัมและ Huss, 1996 Broekaert et al., 2011), เช่น halibut(Hovda et al., 2007b), ปลากระพง (Papadopoulos et al., 2003), ปลากระบอก(Pournis et al., 2005), ปลาฉนาก (Pantazi et al., 2008), ปลาแซลมอนนเดอร์ลอยน์(Macé et al., 2013), และทะเลทรายแดง (Tryfinopoulou et al., 2007)Shewanella ยังพบปลารมควันเช่น cod บลู หรือปลาแซลมอน (Penney et al., 1994 Joffraud และ al., 2001)P. phosphoreum เป็น psychrotrophic bioluminescent ชอบเกลือและแบคทีเรียทน CO2 (Baumann และ Baumann, 1984 กรัมและ Huss, 1996) กันอย่างแพร่หลายอยู่ในน้ำทะเลหรือทะเลต่าง ๆตรงไหนของระบบนิเวศ P. phosphoreum มีการระบุเป็นการเฉพาะสิ่งมีชีวิตเน่าเสียของผลิตภัณฑ์อาหารทะเลหลายที่ส่วนใหญ่มาจากเย็นน้ำ ตรงข้ามปลา fromwarmer temperaturewaters เช่นสปีชีส์ที่เมดิเตอร์เรเนียนเช่นทะเลทรายแดงและปลากระพง นอกจากนี้ยังมีการรายงานในเย็นปลาทะเลได้แก่ cod, garfish, halibutsaithe ปลาแซลมอน และในกุ้ง (Dalgaard และ al., 1997, 2006Al. แฮนเซ่นร้อยเอ็ด 2009 Hovda et al., 2007a Hovda et al., 2007bLópez Caballero et al., 2002 Macé et al., 2013 Olafsdottir et al.,2005 Paarup และ al., 2002 Reynisson et al., 2009) Photobacterium อื่นสปีชีส์ iliopiscarium Photobacterium สัมพันธ์ แต่phylogenetically แตกต่างจาก P. phosphoreum (Urbanczyk et al.,2011), มีการเชื่อมโยงกับ microbiota เน่าเสียของอาหารทะเลผลิตภัณฑ์ ยวด vacuum-packed รมควันเย็นปลาแซลมอน(Olofsson et al., 2007) อย่างไรก็ตาม การเน่าเสียที่อาจเกิดขึ้นได้ยังไม่ได้การรับ elucidatedEnterobacteriaceae (enterobacteria) สามารถเล่นบทบาทสำคัญในเน่าเสียของอาหารเนื่องจากความสามารถในการ metabolize กรดอะมิโนเพื่อmalodorous สารระเหย เช่นหอมเหม็น diaminesและสารประกอบกำมะถัน (Baylis, 2006 Borch et al., 1996 García-López และ al., 1998 Samelis, 2006) ช่วงของ enterobacteria อาจเติบโตในเนื้อสัตว์เย็น: Hafnia alvei, Pantoea agglomerans, Rahnellaโอ โอ Serratia และ Yersinia enterocolitica มักรายงานในตอนท้ายของพื้นที่จัดเก็บเย็น (ชา et al., 2013) ในหมู่เหล่านี้เชื่อมโยงเนื้อ enterobacteria, H. alvei, Serratia liquefaciens และP. agglomerans มีรายงานทำให้เกิดข้อบกพร่องต่าง ๆ เช่นกลิ่นที่น่ารังเกียจ (อร่อย et al., 1989 García López และ al., 1998Stanbridge และเดวีส์ 1998), distension แพคเกจสูญญากาศเป็นต้น(Brightwell et al., 2007 Chaves et al., 2012), และสีเขียวกระ (อร่อย et al., 1989 Stanbridge กเดวีส์ 1998) ในการประกาศล่าสุด ชา et al. (2013) รายงานว่า ใน modifiedatmosphereบรรจุเนื้อและสัตว์ปีกผลิตภัณฑ์ enterobacteriaพบในชุมชน 60% ของการวิเคราะห์แบคทีเรียตัวอย่างการ ระบุกันสกุลและสปีชีส์เป็นโอ Hafnia 40%, H. alvei Hafnia paralvei และ 42% Serratiaโอ Serratia fonticola, Serratia grimesii, S. liquefaciens, Serratiaproteamaculans และ Serratia quinivorans นอกจากนี้ 6% ของการแยกระบุเป็นโอ Rahnella, 3% เป็นโอ Yersinia และ 1%เป็นโอ Buttiauxella Matrixes อาหารอื่น ๆ สามารถเหลิง โดย enterobacteriaตัวอย่าง S. liquefaciens ได้แยกต่างหากจากอาหารทะเลmicrobiota เน่าเสียในปลารมควัน (ร็อดริเกซ Gonzalez et al.,2002 Joffraud และ al., 2006), สุก และปอกเปลือกกุ้ง (Jaffrèsร้อยเอ็ด al., 2011, 2009) นกชนิดนี้ยังถูกแยกจากน้ำนม และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Clostridium ชนิด (Clostridium algidixylanolyticum, Clostridium
frigidicarnis, Clostridium frigoris, Closdridium gasigenes และ Clostridium
algidicarnis)
ก็อาจทำให้เกิดการเน่าเสียเป่าแพ็คของเนื้อสูญญากาศบรรจุ(ซิลวา, et al, 2011;. ยางและ Badoni 2013) ในนอกจากนี้สายพันธุ์ที่ทนต่อกรด Clostridium perfringens, Clostridium barati และ Clostridium butyricum ได้รับรายงานเป็นตัวแทนสาเหตุของการเน่าเสียของถั่วเขียวพาสเจอร์ไรส์กระป๋องถั่วงอกที่เก็บไว้ภายใต้เงื่อนไขที่เป็นกรด(เดอยอง, 1989). แบคทีเรียแกรมลบกับสายพันธุ์ ที่อยู่ในจำพวกSerratia, Hafnia และ Pseudomonas ยังได้รับมักจะพิสูจน์. บางชนิดเช่น Shewanella Baltica และ Photobacterium เรียมแบบฉบับของน้ำทะเลหรือตะกอนโดยเฉพาะได้รับการรายงานในการเน่าเสียของอาหารทะเล . Shewanella SP สะดุดตา Shewanella putrefaciens หรือเอส Baltica มีสปอยเลอร์ตามแบบฉบับของทะเลสดปลา(แกรมและนายฮัสส์, 1996. Broekaert et al, 2011) เช่นปลาชนิดหนึ่ง, ปลากะพงขาว (Papadopoulos (Hovda, et al, 2007B.) et al., 2003), กระบอก(Pournis et al., 2005), นาก (Pantazi et al., 2008) filets ปลาแซลมอน(Macé et al., 2013) และทรายแดงทะเล (Tryfinopoulou et al., 2007) Shewanella ยังได้รับการพบในปลารมควันเช่นปลาสีฟ้าหรือปลาแซลมอน(Penney et al, 1994;. Joffraud et al, 2001).. พี เรียมเป็นเรืองแสง, psychrotrophic, ชอบเกลือและCO2 ทนแบคทีเรีย (มันน์และมันน์ 1984; แกรมและนายฮัสส์, 1996) กันอย่างแพร่หลายอยู่ในน้ำทะเลหรือทางทะเลต่างๆนิเวศ พีเรียมได้รับการระบุว่าเป็นเฉพาะสิ่งมีชีวิตการเน่าเสียของอาหารทะเลหลายผลิตภัณฑ์ส่วนใหญ่มาจากน้ำเย็นในทางตรงกันข้ามกับปลาtemperaturewaters fromwarmer เช่นสายพันธุ์เมดิเตอร์เรเนียนเช่นทรายแดงทะเลและปลากะพงขาว นอกจากนี้ยังได้รับการรายงานในปลาแช่เย็นทางทะเลรวมทั้งปลา garfish ซีกเนื้อปลาsaithe ปลาแซลมอนและกุ้ง (Dalgaard et al, 1997, 2006. แฮนเซน et al, 2009;.. Hovda, et al, 2007A; Hovda et อัล 2007B. López-บาล, et al., 2002;. Macé et al, 2013; Olafsdottir, et al. 2005; Paarup, et al., 2002;. Reynisson et al, 2009) อีก Photobacterium ชนิด Photobacterium iliopiscarium เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด แต่phylogenetically แตกต่างจากพีเรียม (Urbanczyk et al., 2011) ได้รับการที่เกี่ยวข้องกับการ microbiota การเน่าเสียของอาหารทะเลผลิตภัณฑ์สะดุดตาสูญญากาศบรรจุปลาแซลมอนรมควันเย็น(โอลอฟ et al., 2007 ) แต่ที่อาจเกิดการเน่าเสียของตนยังไม่ได้รับการอธิบายอย่างสมบูรณ์. Enterobacteriaceae (enterobacteria) นอกจากนี้ยังสามารถมีบทบาทสำคัญในการเน่าเสียของอาหารอันเนื่องมาจากความสามารถในการเผาผลาญกรดอะมิโนสารระเหยกลิ่นเหม็นเช่นDiamines กลิ่นเหม็นและสารประกอบกำมะถัน(Baylis, 2006 Borch et al, 1996;. García-. López, et al, 1998; Samelis 2006) ช่วงของ enterobacteria อาจเติบโตในเนื้อแช่เย็น: Hafnia alvei, Pantoea agglomerans, Rahnella.. เอสพีพี, เอสพีพี Serratia และ Yersinia enterocolitica จะมีการรายงานที่พบบ่อยในตอนท้ายของการจัดเก็บแช่เย็น(. ซาด et al, 2013) กลุ่มคนเหล่านี้enterobacteria เนื้อสัตว์ที่เกี่ยวข้องเอช alvei, liquefaciens Serratia และพี agglomerans ได้รับรายงานที่จะทำให้เกิดข้อบกพร่องต่าง ๆ เช่นกลิ่นน่ารังเกียจ(อร่อย et al, 1989;. การ์เซียโลเปซ, et al, 1998;. Stanbridge และเดวีส์, 1998) การขยายก๊าซของแพคเกจสูญญากาศ(Brightwell et al, 2007;. Chaves et al, 2012), และสีเขียว. เปลี่ยนสี (อร่อย et al, 1989;. Stanbridge และเดวีส์, 1998) ในสิ่งพิมพ์ล่าสุด, Sade et al, (2013) รายงานว่าใน modifiedatmosphere เนื้อบรรจุและผลิตภัณฑ์สัตว์ปีก enterobacteria ถูกพบอยู่ในชุมชนของแบคทีเรีย 60% ของการวิเคราะห์ตัวอย่าง พวกเขาระบุว่าจำพวกสายพันธุ์ที่โดดเด่นและเป็น40% เอสพีพี Hafnia. กับเอช alvei และ Hafnia paralvei และ 42% Serratia spp. มี Serratia fonticola, Serratia grimesii เอส liquefaciens, Serratia proteamaculans และ Serratia quinivorans นอกจากนี้ที่ 6% ของสายพันธุ์ถูกระบุว่าเป็นเอสพีพีRahnella., 3% เป็นเอสพีพี Yersinia. และ 1% เป็นเอสพีพี Buttiauxella . matrixes อาหารอื่น ๆ สามารถนิสัยเสียโดย enterobacteria ตัวอย่างเช่นเอส liquefaciens ได้รับการแยกออกจากอาหารทะเลเน่าเสียในmicrobiota ปลารมควัน (กอนซาเล-Rodriguez, et al. 2002; Joffraud et al, 2006.) และสุกและกุ้งปอกเปลือก (Jaffrès et al., 2011, 2009) สายพันธุ์นี้ยังได้รับการแยกออกจากนมและ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พวกคลอสตริเดียม ( Clostridium algidixylanolyticum , Clostridium
frigidicarnis , Clostridium frigoris closdridium , gasigenes และ Clostridium
algidicarnis ) อาจทำให้เกิดการเน่าเสียของ
เป่าแพ็คสุญญากาศเนื้อ ( ซิลวา et al . , 2011 ; ยางและ badoni 2013 ) ใน
นอกจากนี้กรดใจกว้างชนิด Clostridium perfringens , Clostridium
barati และ Clostridium butyricum ได้รับรายงานเป็น
ที่เป็นสาเหตุของการเน่าเสียของกระป๋องพาสเจอร์ไรส์ถั่วเขียว
ถั่วงอกเก็บไว้ภายใต้สภาวะที่เป็นกรด ( de Jong , 1989 ) .
แบคทีเรียแกรมลบที่มีสายพันธุ์ที่เป็นของสกุล
เซอร์ราเทีย hafnia , และ Pseudomonas ก็มักจะถูก incriminated .
บางชนิด เช่น shewanella บัลติก้า และโฟโตแบคทีเรียม
phosphoreum ตามแบบฉบับของน้ำทะเลหรือตะกอน มีเฉพาะ
รายงานในทะเลเกิดการเน่าเสีย shewanella sp . โดยเฉพาะอย่างยิ่ง shewanella
putrefaciens หรือเอสบัลติกาเป็นปกติสปอยเลอร์ของปลาทะเล
สด ( กรัม ฮัสส์ , 1996 ; broekaert et al . , 2011 ) เช่น ปลาทะเล
( hovda et al . , 2007b ) , ปลากะพง ( papadopoulos et al . , 2003 ) , ปลากระบอก
( pournis et al , . , 2005 ) , นาก ( pantazi et al . , 2008 ) , กินแซลมอน
( Mac ) et al . , 2013 ) และปลาตะเพียนทะเล ( tryfinopoulou et al . ,2007 ) .
shewanella ยังได้รับพบได้ในปลารมควัน เช่น ปลาสีฟ้าหรือ
ปลาแซลมอน ( Penney et al . , 1994 ; joffraud et al . , 2001 ) .
หน้า phosphoreum เป็นไบโอลูมิเนสเซนต์ไซโครโทรป , เอนไซม์ , แบคทีเรียและป้องกัน
CO2 ( Baumann และ เบามันน์ , 1984 ; กรัม
และ ฮัสส์ 2539 ) กันอย่างแพร่หลายอยู่ในน้ำทะเลหรือต่าง ๆทางทะเล
นิเวศวิทยา niches หน้า phosphoreum ได้รับการระบุว่าเป็นเฉพาะ
ของเสียชีวิตของหลาย ๆผลิตภัณฑ์อาหารทะเลส่วนใหญ่มาจาก
น้ำเย็น ตรงกันข้ามกับปลา fromwarmer temperaturewaters เช่น
เมดิเตอร์เรเนียนชนิดเช่น ปลาตะเพียนทะเล และ เบส นอกจากนี้ยังได้รับรายงานในช่วง
ปลาทะเล ได้แก่ ซีโอดี garfish , ปลาชนิดหนึ่ง ,
saithe ปลาแซลมอน และกุ้ง ( dalgaard et al . , 1997 , 2006 ;
Hansen et al . , 2009 ; hovda et al . , 2007a ; hovda et al . , 2007b ;
โลเปซ คาบาลเลโร่ et al . , 2002 ; Mac é et al . , 2013 ;
olafsdottir et al . , 2005 ; paarup et al . , 2002 ; reynisson et al . , 2009 ) โฟโตแบคทีเรียม
iliopiscarium โฟโตแบคทีเรียมอีกชนิดที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดแต่
phylogenetically แตกต่างจากหน้า phosphoreum ( urbanczyk et al . ,
2011 ) มีความสัมพันธ์กับการเน่าเสียของผลิตภัณฑ์อาหารทะเล โดยเฉพาะไมโครไบโ ้า

เย็นสุญญากาศแซลมอนรมควัน( olofsson et al . , 2007 ) อย่างไรก็ตาม ศักยภาพการเน่าเสียได้ไม่สมบูรณ์นี้
.
ผิดเพี้ยน ( เทอโรแบคทีเรีย ) ยังสามารถมีบทบาทสำคัญใน
อาหารเน่าเสียเนื่องจากความสามารถของพวกเขาจะเผาผลาญกรดอะมิโน

กลิ่นเหม็นสารระเหย เช่น เหม็นกลิ่นกำมะถันและสารประกอบ diamines
( เบลิส , 2006 ; บอร์ก et al . , 1996 ; garc มาร์ติน -
โลเปซ et al . , 1998 ; samelis , 2006 )ช่วงของเทอโรแบคทีเรียจะเติบโตบนเนื้อสัตว์แช่เย็น
: hafnia alvei pantoea agglomerans , ,
rahnella spp . , เซอร์ราเทีย spp . และเยอซิเนีย enterocolitica มักรายงาน
ที่ส่วนท้ายของเย็นกระเป๋า ( ซาด et al . , 2013 ) ในหมู่เหล่านี้
เนื้อที่เทอโรแบคทีเรีย H alvei liquefaciens เซอร์ราเทียและ
, P agglomerans ได้รับการรายงานเพื่อให้ข้อบกพร่องต่าง ๆ เช่น
กลิ่นที่น่ารังเกียจ ( โอชะ et al . , 1989 ; garc í a-l ó PEZ et al . , 1998 ;
สแตนบริจ และ เดวีส์ , 1998 ) , แน่นท้องแก๊ส
แพคเกจสูญญากาศ ( brightwell et al . , 2007 ; ชาเวซ et al . , 2012 ) , และกระเขียว
( โอชะ et al . , 1989 ; สแตนบริจและ เดวีส์ , 1998 ) ใน
สิ่งพิมพ์ล่าสุดกล่าวว่า et al . ( 2013 ) รายงานว่าในผลิตภัณฑ์ modifiedatmosphere

เทอโรแบคทีเรียบรรจุเนื้อสัตว์และสัตว์ปีก ,พบในชุมชนแบคทีเรีย 60% ของวิเคราะห์
ตัวอย่าง พวกเขาระบุชนิดและสกุลเด่นเป็น
40% hafnia spp . และกับ alvei hafnia paralvei และ 42% เซอร์ราเทีย
spp . กับเซอร์ราเทีย fonticola เซอร์ราเทีย liquefaciens , grimesii , S ,
proteamaculans เซอร์ราเทีย และ เซอร์ราเทีย quinivorans . นอกจากนี้ ร้อยละ 6 ของ
ไอโซเลตที่ถูกระบุว่าเป็น rahnella spp . , 3% เป็นเยอซิเนีย spp .และ 1 %
buttiauxella spp . เป็นอาหารอื่น ๆสามารถ matrixes ตามใจเทอโรแบคทีเรีย .
สำหรับอินสแตนซ์ เอส liquefaciens ได้ถูกแยกจากอาหารทะเล
ของเสียไมโครไบโ ้าในปลารมควัน ( กอนซาเลซ โรดริเกซ et al . ,
2002 ; joffraud et al . , 2006 ) , และปรุงสุกและกุ้งปอกเปลือก ( jaffr è s
et al . 2011 , 2009 ) ชนิดนี้ ยังถูกแยกจากนม และ