Camus undertakes the task of answer

Camus undertakes the task of answering what he considers to be the only question of philosophy that matters: Does the realization of the meaninglessness and absurdity of life necessarily require suicide?

He begins by describing the absurd condition: Much of our life is built on the hope for tomorrow, yet tomorrow brings us closer to death, the ultimate enemy; people live as if they didn't know about the certainty of death. Once stripped of its common romanticism, the world is a foreign, strange and inhuman place; true knowledge is impossible, and rationality and science cannot reveal the world—such explanations ultimately end in meaningless abstractions and metaphors. "From the moment absurdity is recognized, it becomes a passion, the most harrowing of all.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คามิวรับงานตอบว่า เขาพิจารณาเป็นคำถามเฉพาะของปรัชญาที่สำคัญ: absurdity ชีวิตและสำนึกของ meaninglessness ที่จำเป็นต้องฆ่าตัวตายเขาเริ่มต้นด้วยการอธิบายเงื่อนไขไร้สาระ: มากในชีวิตของเราอยู่บนความหวังสำหรับวันพรุ่งนี้ พรุ่งนี้นำเราใกล้ตาย ศัตรูที่ดีที่สุด ยัง คนอยู่ว่าพวกเขาไม่ทราบเกี่ยวกับความแน่นอนของชีวิต เมื่อปล้นของศิลปะจินตนิยมของทั่วไป โลกเป็นต่างประเทศ แปลก และ inhuman รู้จริงเป็นไปไม่ได้ และ rationality และวิทยาศาสตร์ไม่สามารถเปิดเผยโลก — คำอธิบายดังกล่าวสิ้นสุดใน abstractions ต่าง ๆ และคำอุปมาอุปมัย "จาก absurdity ขณะรับรู้ เป็นที่รัก สุดบาดใจทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Camus ดำเนินงานของการตอบรับในสิ่งที่เขาคิดว่าเป็นคำถามเดียวของปรัชญาเรื่อง: ไม่สำนึกของความหมายและความไร้สาระของชีวิตจำเป็นต้องฆ่าตัวตายเขาเริ่มต้นด้วยการอธิบายสภาพไร้สาระ: มากของชีวิตของเราถูกสร้างขึ้นบนความหวัง สำหรับวันพรุ่งนี้ แต่ในวันพรุ่งนี้จะนำเราใกล้ชิดกับความตายศัตรูที่ดีที่สุด; คนที่มีชีวิตอยู่ราวกับว่าพวกเขาไม่ทราบเกี่ยวกับความเชื่อมั่นของการเสียชีวิต ปล้นเมื่อยวนร่วมกันของโลกที่เป็นชาวต่างชาติสถานที่แปลกและทารุณ; ความรู้ที่แท้จริงเป็นไปไม่ได้และเป็นเหตุเป็นผลและวิทยาศาสตร์ไม่สามารถเปิดเผยคำอธิบายโลกดังกล่าวในท้ายที่สุดสิ้นสุดในแนวคิดและความหมายคำอุปมาอุปมัย "จากไร้สาระขณะที่ได้รับการยอมรับก็จะกลายเป็นความรักที่มากที่สุดของทุกบาดใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คามิวรับรองงานตอบรับสิ่งที่เขาคิดว่าเป็นคำถามของปรัชญาที่สำคัญ : การรับรู้ของการไร้ความหมายและความไร้สาระของชีวิตจำเป็นต้องฆ่าตัวตาย ?

เขาเริ่มจากการอธิบายเงื่อนไขไร้สาระ : มากของชีวิตของเรา ถูกสร้างขึ้นบนความหวังสำหรับวันพรุ่งนี้ แต่พรุ่งนี้จะทำให้เราเข้าใกล้ความตาย , ศัตรูที่ดีที่สุด ;คนอาศัยอยู่เป็นหากพวกเขาไม่ได้รู้เกี่ยวกับความจริงของความตาย เมื่อถอดจากแนวโรแมนติกทั่วไป ของ โลก คือ ต่างประเทศ แปลก และไร้มนุษยธรรม สถานที่ ความรู้จริง เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ และ มีเหตุผล และไม่สามารถวิทยาศาสตร์เปิดเผยโลกเช่นคำอธิบายสุดท้ายในนามธรรมความหมายและอุปลักษณ์” จากช่วงเวลาที่ไร้สาระได้รับการยอมรับ มันเป็นตัณหาบาดใจที่สุดของทั้งหมด