There are three characters in "The

There are three characters in "The Raven". Two are present; one is only spoken of. They are the narrator, the raven, and Lenore.

The narrator never gives his name. He is a mournful man after his love's death. He hides away in his chamber, not wishing to speak to anyone. Instead, he reads his books, showing that he is a scholarly man. He admits he "sought to borrow / From [his] books surcease of sorrow - sorrow for the lost Lenore," but he is unable to forget her (line 9-10). This is why he starts to see the bird. He cannot move on. When the narrator meets the bird, he does not think it unusual that it talks. Either this shows that the narrator is losing his mind or he knows the bird is a supernatural being from the start. The narrator also seems to be quite defensive of his Lenore or at least, he is quick to anger. When the raven tells him Lenore is not in Heaven, he starts to yell and tries to get the bird to leave even though it was not really answering his question. It was just saying the only thing it can say, "Nevermore."

The raven is a mysterious being. The narrator assumes it is from the underworld. "Nevermore" is the raven's only "stock and store" (line 62). It never says anything else throughout the poem. The raven itself does not have much personality outside of its call of "Nevermore", but it is a symbol of the narrator's grief as well as the wisdom that the narrator gains through their exchange. The raven's presence helps to establish the darkness of the poem, making it more Gothic, also.

Lenore is only mentioned by the narrator, so the reader does not learn much about her. The narrator describes her as a "rare and radiant maiden" who was given her name by the angels (line 11). According to the narrator, she must be in Heaven even though the raven tells him she is not. Her death is the driving force behind the poem, though. This is common element in works by Poe - the death of a beautiful woman. The reason the narrator is so upset and alone in the beginning is because she has died, and the reason the raven has come to stay with the narrator is because he cannot let her memory go. In effect, she is the reason the poem exists.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีสามตัวอักษรใน "กา" เป็น สองที่มีอยู่; หนึ่งคือการพูดคนเดียวของ พวกเขาเป็นผู้บรรยายกาและ Lenore. ผู้บรรยายไม่ให้ชื่อของเขา เขาเป็นคนเศร้าหลังความตายความรักของเขา เขาซ่อนตัวอยู่ในห้องของเขาไม่ต้องการที่จะพูดคุยกับทุกคน แต่เขาอ่านหนังสือของเขาแสดงให้เห็นว่าเขาเป็นคนวิชาการ เขายอมรับว่าเขา "พยายามที่จะยืม / จากหนังสือ [ของ] ยุติของความเศร้าโศก - ความโศกเศร้าสำหรับการสูญเสียเลนอร์" แต่เขาไม่สามารถที่จะลืมเธอ (สาย 9-10) นี่คือเหตุผลที่เขาเริ่มที่จะเห็นนก เขาไม่สามารถเดินหน้าต่อไป เมื่อเล่าเรื่องที่เป็นไปตามนกเขาไม่ได้คิดว่ามันผิดปกติที่จะพูด ทั้งสองนี้แสดงให้เห็นว่าผู้บรรยายคือการสูญเสียหรือความคิดของเขารู้ว่านกของเขาเป็นสิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติตั้งแต่เริ่มต้น ผู้บรรยายยังดูเหมือนว่าจะค่อนข้างป้องกันเลนอร์ของเขาหรืออย่างน้อยเขาก็โกรธ เมื่อกาเลนอร์บอกว่าเขาไม่ได้อยู่ในสวรรค์เขาเริ่มที่จะตะโกนและพยายามที่จะได้รับนกที่จะออกแม้ว่ามันจะไม่ได้จริงๆตอบคำถามของเขา มันเป็นเพียงแค่บอกว่าสิ่งเดียวที่มันสามารถพูดว่า "อีกแล้ว." กาเป็นสิ่งมีชีวิตลึกลับ ผู้บรรยายจะถือว่ามันมาจากนรก "อีกแล้ว" เป็นกาเท่านั้น "สต็อกและเก็บ" (สาย 62) มันไม่เคยพูดอะไรอย่างอื่นตลอดทั้งบทกวี กาตัวเองไม่ได้มีบุคลิกภาพมากนอกของสายของ "อีกแล้ว" แต่มันเป็นสัญลักษณ์ของความเศร้าโศกของผู้บรรยายเช่นเดียวกับภูมิปัญญาที่กำไรเล่าเรื่องผ่านการแลกเปลี่ยนของพวกเขา การปรากฏตัวของกาช่วยสร้างความมืดของบทกวีที่ทำให้กอธิคมากขึ้นนอกจากนี้ยังมี. เลนอร์เป็นที่กล่าวถึงโดยเฉพาะการบรรยายเพื่อให้ผู้อ่านที่ไม่เรียนรู้มากเกี่ยวกับตัวเธอ ผู้บรรยายเธออธิบายว่าเป็น "หญิงสาวที่หายากและกระจ่างใส" ที่เป็นชื่อของเธอโดยเทวดา (สาย 11) ตามที่เล่าเรื่องที่เธอจะต้องอยู่ในสวรรค์แม้ว่ากาบอกเขาว่าเธอไม่ได้ การตายของเธอเป็นแรงผลักดันที่อยู่เบื้องหลังบทกวีที่ว่า เป็นองค์ประกอบที่พบบ่อยในการทำงานโดยโพ - การตายของผู้หญิงคนหนึ่งที่สวยงาม เหตุผลที่ผู้บรรยายคือเสียใจมากและคนเดียวในการเริ่มต้นเป็นเพราะเธอได้ตายและเหตุผลกาได้มาอยู่กับผู้บรรยายเป็นเพราะเขาไม่สามารถปล่อยให้ทรงจำของเธอไป ผลเธอคือเหตุผลว่าบทกวีที่มีอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มี 3 อักขระ " อีกา " สองเป็นปัจจุบัน เป็นเพียงพูด พวกเขาเล่าเรื่องกา และ เลนอร์

เล่าไม่เคยทำให้ชื่อของเขา เขาเป็นผู้ชายที่เศร้าโศกหลังจากที่ความรักของเขาคือความตาย เขาซ่อนอยู่ในห้องของเขา ไม่คิดจะพูดกับใคร แทน เขาอ่านหนังสือของเขา แสดงว่าเขาเป็นคนคงแก่เรียน .เขายอมรับว่าเขา " ขอยืมจาก [ ของเขา ] หนังสือเลิกทุกข์ - ทุกข์เพราะสูญเสีย เลนอร์ แต่เขาไม่สามารถที่จะลืมเธอ ( บรรทัดที่ 9-10 ) นี่คือเหตุผลที่เขาเริ่มเห็นนก เขาไม่สามารถก้าวต่อไปได้ เมื่อเล่าเรื่อง พบกับ นก เขาไม่คิดว่ามันผิดปกติ มันพูด ทั้ง นี้แสดงว่า เล่าจะสูญเสียจิตใจของเขา หรือเขารู้ว่านกก็ไม่ใช่มนุษย์ตั้งแต่แรกผู้บรรยายยังดูเหมือนว่าจะค่อนข้างการป้องกันอร์ของเขา หรืออย่างน้อยที่สุด เขารีบความโกรธ เมื่อเรวินบอกอร์ ไม่ใช่สวรรค์ เขาเริ่มตะโกนและพยายามให้นกไปแม้ว่ามันจะไม่ได้ตอบคำถามของเขา มันก็แค่พูดอย่างเดียวมันก็บอกว่า " ไม่อีกแล้ว "

Raven เป็นเป็นลึกลับ เล่าว่า มันมาจากนรก" Shadow " เป็นเพียง " เรเวนและหุ้นร้าน " ( บรรทัดที่ 62 ) มันไม่พูดอะไร ทั้งบทกวี เรเวนเองไม่ได้มาก บุคลิกภายนอกของโทรศัพท์ของ " Shadow " แต่มันเป็นสัญลักษณ์ของความเศร้าโศกของผู้เล่า ตลอดจนภูมิปัญญาที่เล่าเรื่องไรผ่านการแลกเปลี่ยนของพวกเขา การแสดงตนของเรเวน ช่วยสร้างความมืดของบทกวีทำให้โกธิคเพิ่มเติมยัง

เลนอร์เป็นเพียงกล่าวถึงโดยผู้บรรยาย ดังนั้นผู้อ่านไม่ได้เรียนรู้มากเกี่ยวกับเธอ ผู้บรรยายอธิบายเธอว่า " สาวสุพรรณ หายาก " และที่เป็นชื่อเธอ นางฟ้า ( สาย 11 ) ตามที่เล่า เธอ ต้อง อยู่ ใน สวรรค์ แม้ว่าเรวินบอกเธอไม่ได้ ความตายของเธอเป็นแรงผลักดันที่อยู่เบื้องหลังการแต่งกลอน แม้ว่านี้เป็นปกติของงาน โพ - ความตายของผู้หญิงสวย เหตุผลที่เล่าจะเสียใจคนเดียวในตอนแรก เป็นเพราะเธอได้ตายไปแล้ว และเหตุผลที่ Raven มาอยู่ด้วยเล่า เพราะเขาไม่สามารถปล่อยให้ความทรงจำไป ผล เธอเป็นเหตุผลที่ทำให้บทกวีที่มีอยู่ .