Historically, the euthanasia debate

Historically, the euthanasia debate has tended to focus on a number of key concerns. According to euthanasia opponent Ezekiel Emanuel, proponents of euthanasia have presented four main arguments: a) that people have a right to self-determination, and thus should be allowed to choose their own fate; b) assisting a subject to die might be a better choice than requiring that they continue to suffer; c) the distinction between passive euthanasia, which is often permitted, and active euthanasia, which is not substantive (or that the underlying principle–the doctrine of double effect–is unreasonable or unsound); and d) permitting euthanasia will not necessarily lead to unacceptable consequences. Pro-euthanasia activists often point to countries like the Netherlands and Belgium, and states like Oregon, where euthanasia has been legalized, to argue that it is mostly unproblematic.

Similarly, Emanuel argues that there are four major arguments presented by opponents of euthanasia: a) not all deaths are painful; b) alternatives, such as cessation of active treatment, combined with the use of effective pain relief, are available; c) the distinction between active and passive euthanasia is morally significant; and d) legalising euthanasia will place society on a slippery slope,[50] which will lead to unacceptable consequences.[36]:797–8

Elisabeth Kübler-Ross, an eminent Swiss American psychiatrist (a pioneer in near-death studies and the author of the groundbreaking book On Death and Dying (1969), where she first discussed her theory of the five stages of grief), encouraged the hospice care movement, believing that euthanasia prevents people from completing their 'unfinished business'.[citation need

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติ การอภิปรายการุณยฆาตได้มีแนวโน้มให้ ความสำคัญกับตัวเลขของความกังวลที่สำคัญ ตามคู่แข่งในการุณยฆาตเอเสเคียลเอ็มมานูเอล proponents ของการุณยฆาตได้แสดงอาร์กิวเมนต์หลักสี่: เป็น) คนที่มีสิทธิที่จะปกครองตนเอง และดังนั้นจึง ควรอนุญาตให้เลือกชะตากรรมของตัวเอง ขให้ความช่วยเหลือเรื่องการตายอาจจะเป็นทางเลือกที่ดีกว่าต้องที่พวกเขายังคงประสบ c)ความแตกต่างระหว่างแฝงการุณยฆาต ซึ่งจะมักจะได้รับอนุญาต และงานการุณยฆาต ซึ่งไม่แน่น (หรือลัทธิหลัก – ต้นแบบของลักษณะพิเศษ – unreasonable หรือ unsound); และ d) อนุญาตให้การุณยฆาตจะไม่จำเป็นต้องนำไปสู่ผลที่ไม่สามารถยอมรับ นักเคลื่อนไหวสนับสนุนการุณยฆาตมักจะชี้ไปยังประเทศเนเธอร์แลนด์และเบลเยี่ยม และอเมริกาเช่นออริกอน ที่การุณยฆาตได้ถูก legalized เถียงว่า มันเป็นส่วนใหญ่ unproblematicในทำนองเดียวกัน เอ็มมานูเอลจนว่า มีอาร์กิวเมนต์หลักสี่ที่นำเสนอ โดยฝ่ายตรงข้ามของการุณยฆาต:) เสียชีวิตทั้งหมดไม่มีเจ็บปวด ขทาง เช่นการยุติการรักษาที่ใช้งานอยู่ รวมกับการใช้บรรเทาอาการปวดที่มีประสิทธิภาพ มี c)ความแตกต่างระหว่างงาน และแฝงการุณยฆาตเป็นคุณธรรมสำคัญ และ d) การุณยฆาต legalising จะทำสังคมบน slippery ลาด, [50] ซึ่งจะนำไปสู่ผลที่ไม่สามารถยอมรับ[36]: 797-8เอลิซาเบธ Kübler-รอสส์ จิตแพทย์อเมริกาสวิสเซอร์แลนด์เป็นอีก (ผู้บุกเบิกในการศึกษาใกล้ตายและผู้สร้าง groundbreaking สำรองบนตายและตาย (1969), ที่เธอก่อนเธอทฤษฎีขั้นห้าของความเศร้าโศก), สนับสนุนให้เคลื่อนไหวดูแล hospice เชื่อว่า การุณยฆาตป้องกันประชาชนจากการดำเนินธุรกิจของพวกเขา' ยัง'[ต้องการอ้างอิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในอดีตการอภิปรายนาเซียมีแนวโน้มที่จะมุ่งเน้นไปที่จำนวนของความกังวลที่สำคัญ ตามที่ฝ่ายตรงข้ามเอเสเคียลเซียสเอ็มมานู, ผู้เสนอของนาเซียได้นำเสนอข้อโต้แย้งสี่หลัก) ที่ผู้คนมีสิทธิที่จะตัดสินใจเองและทำให้ควรได้รับอนุญาตที่จะเลือกชะตากรรมของพวกเขาเอง ข) การให้ความช่วยเหลือเรื่องที่จะตายอาจจะเป็นทางเลือกที่ดีกว่าต้องว่าพวกเขายังคงต้องทนทุกข์ทรมาน; ค) ความแตกต่างระหว่างนาเซียเรื่อย ๆ ซึ่งมักจะได้รับอนุญาตและนาเซียที่ใช้งานซึ่งไม่สำคัญ (หรือว่าหลักการพื้นฐานหลักคำสอนของคู่มีผลเป็นที่ไม่สมควรหรือไม่ปลอดภัย); และง) อนุญาตให้นาเซียจะไม่จำเป็นต้องนำไปสู่ผลที่ยอมรับไม่ได้ . นักเคลื่อนไหว Pro-นาเซียมักจะชี้ไปยังประเทศเช่นเนเธอร์แลนด์และเบลเยียมและรัฐโอเรกอนเช่นที่นาเซียได้รับการรับรองเพื่อยืนยันว่ามันเป็นส่วนใหญ่ไม่มีปัญหาในทำนองเดียวกันมานูเอลระบุว่ามีสี่ข้อโต้แย้งที่สำคัญที่นำเสนอโดยฝ่ายตรงข้ามของนาเซีย: ) ไม่เสียชีวิตทั้งหมดจะเจ็บปวด; ข) ทางเลือกเช่นการหยุดชะงักของการรักษาที่ใช้งานรวมกับการใช้บรรเทาอาการปวดที่มีประสิทธิภาพที่มีอยู่; ค) ความแตกต่างระหว่างนาเซียงานและ passive อย่างมีนัยสำคัญทางศีลธรรม; และง) กฎหมายเซียจะวางสังคมบนเนินลื่น [50] ซึ่งจะนำไปสู่ผลกระทบที่ยอมรับไม่ได้ [36]. 797-8 อลิซาเบKübler-รอสส์, จิตแพทย์อเมริกันที่มีชื่อเสียงของสวิส (ผู้บุกเบิกในการศึกษาใกล้ตายและ ผู้เขียนหนังสือเกี่ยวกับแหวกแนวตายและการตาย (1969), ครั้งแรกที่เธอกล่าวถึงทฤษฎีของเธอห้าขั้นตอนของความโศกเศร้า) ได้รับการสนับสนุนการเคลื่อนไหวของการดูแลที่บ้านพักรับรองเชื่อนาเซียที่ป้องกันไม่ให้ผู้คนจากเสร็จสิ้น 'จบ' ของพวกเขา. [ความจำเป็นในการอ้างอิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติศาสตร์ การุณยฆาตอภิปรายที่มีแนวโน้มที่จะมุ่งเน้นไปที่จำนวนของความกังวลที่สำคัญ ตามขนาดที่คู่แข่งเอเสเคียลเอ็มมานูเอล ผู้เสนอของเซียสเสนอสี่หลักข้อโต้แย้ง : ) ที่ผู้คนมีสิทธิในการตัดสินใจด้วยตนเอง จึงสมควรเลือกชะตากรรมของตัวเอง ; B ) ช่วยเรื่องตายอาจเป็นทางเลือกที่ดีกว่าต้องที่พวกเขายังคงประสบ ;c ) ความแตกต่างระหว่างเรื่อยๆการุณยฆาต ซึ่งมักจะได้รับอนุญาต และปราดเปรียวการุณยฆาต ซึ่งไม่มีกฎหมาย หรือหลักการพื้นฐานที่สำคัญสำหรับผลคู่นั้นไม่มีเหตุผลหรือผิดปกติ ) และ ; D ) อนุญาตการุณยฆาตจะไม่นำไปสู่ผลกระทบไม่ได้ การุณยฆาตโปรกิจกรรมมักจะชี้ไปยังประเทศเช่นเนเธอร์แลนด์และเบลเยียมรัฐโอเรกอนและชอบที่ช่วยให้ได้รับการรับรองเพื่อยืนยันว่ามันเป็นส่วนใหญ่ unproblematic

เหมือนกับ , เอ็มมานูเอล ระบุว่ามี 4 เหตุผลที่นำเสนอโดยคู่แข่งของเซียส : ) เสียชีวิตทั้งหมดไม่ได้เจ็บปวด ; B ) ทางเลือก เช่น การใช้ การรักษา รวมกับการใช้ประสิทธิภาพโล่งอก ความเจ็บปวดจะพร้อมใช้งานc ) ความแตกต่างระหว่างใช้งานและ passive เซียสในทางศีลธรรมและทาง ; D ) legalising เซียสจะวางสังคมบนความลาดชันลื่น [ 50 ] ซึ่งจะนำไปสู่ผลที่ยอมรับไม่ได้ [ 36 ] : 797 – 8

เอลิซาเบธ K ü bler Ross , อธิสวิสอเมริกันจิตแพทย์ ( ผู้บุกเบิกในการศึกษาและใกล้ความตาย ผู้เขียนของหนังสือ groundbreaking ในความตาย ( 1969 )ที่เธอกล่าวถึงทฤษฎีของเธอในห้าขั้นตอนของความเศร้าโศก ) สนับสนุนโปรแกรมการดูแลความเคลื่อนไหว เชื่อว่าการุณยฆาตป้องกันบุคคลจากการธุรกิจ ' เสร็จ ' . อ้างอิง [ ต้องการ