Teenage CurfewsOne question arising

Teenage Curfews
One question arising from the literature review is whether young people are “devils or
angels?” Whatever the answer may be, teenagers seem to be treated with caution for
being either the perpetrators or the victims of crime in public space. This is reflected in
government policies, particularly in Anglo-American countries, which use various
surveillance and policing methods to control young people’s behaviour and activities in
public space in order to tackle - as they argue – crime and juvenile delinquency. The
implementation of juvenile curfews is one such government policy to control crime in
public space by imposing strict spatial and temporal restrictions on young people in an era
when many adults view them as a menace to be contained. According to Collins and
Kearns (2001: 401):
“Curfews are legal mechanisms which produce public space as adult space by
banishing young people from the public realm at certain times. […] Indeed, curfews
not only (re)assert adult spatial hegemony but also (re)inforce the social boundaries
between adults and young people, keeping the latter “in their place” by reserving
certain basic rights (e.g. freedom of movement, association and peaceful assembly)
for adults.”
In fact, the proliferation of curfews in recent times is closely connected to the pervasive
moral panic centred upon young people. For sociologists, the concept ‘moral panic’ is “an
instrument of social control used to demonise particular groups”, in this case, young
people (Collins and Kearns 2001: 390). In Britain, the association of moral panic with
young people became stronger after the murder of a three year-old boy, Jamie Bulger, by
two ten year-olds in 1993. The media, in particular, reinforced the image of older children
as ‘devils’ and encouraged the British Conservative Government to initiate juvenile
curfews as a weapon to ‘crack down’ juvenile delinquency.
Teenagers and Public Space
Literature Review: OPENspace Research Centre, Edinburgh College of Art/Heriot Watt University 16
However, studies on whether curfews as a strategy to control crime are successful
conclude that this is quite debatable. According to a major study (Males and Macallair
1998) of the effects of curfews on youth crime in 21 cities of 100,000 or more people in
Los Angeles and Orange Counties:
• Curfews cannot be shown to reduce youth crime or violent death over time or by locale
as cities without curfews showed the same patterns as cities that enforced curfews;
• Curfews may actually increase crime and reduce youth safety by occupying police time
removing law-abiding youths from public space, leaving emptier streets and public
places which urban planning experts argue are conductive to crime;
• In Monrovia, California, after the introduction of curfews in 1994, the crime rate did not
decline. More surprising, it declined only during the summer months and school-year
nights and weekends when the curfew was not enforced;
• In Vermon, Connecticut, police reported no instances of criminal activity among the
youth they cited for curfew. Thus, the effect was to remove law-abiding youths from the
streets.
According to this research, young people are not ‘out of control’ as the media and
authorities wrongly portrayed them. Instead, it is adults, particularly those over 30, who
display ‘skyrocketing rates’ of serious crime, drug and alcohol abuse.
In Britain, Matthews, Limb and Taylor’s (1999) large-scale study, carried out as part of the
“Children 5-16: growing into 21st century”, came across similar findings to the research in
California about the validity of juvenile curfews in the country. The study revealed that a
curfew does not offer a way forward as it reinforces a sense of powerlessness and
alienation for young people. In reality, it only portrays how contemporary society perceives
children and young people:
“From being innocent and vulnerable 'angels', victims of circumstance, in need of care
and protection, children in trouble have been systematically reconstructed and
(re)presented in the late 1990's as 'demons', the knowing perpetrators of malevolent
and evil acts” (Matthews, Limb and Taylor: 1713).
The same research showed that young people themselves feel quite vulnerable in public
space, which makes the discourse on and effectiveness of juvenile curfews even more
ambivalent and questionable. According to the research findings, half of the total sample
perceived streets to be fearful places when they are out alone and one fourth of them felt
Teenagers and Public Space
Literature Review: OPENspace Research Centre, Edinburgh College of Art/Heriot Watt University 17
the same when they are out with friends. By far the most articulated dangers after traffic
were bullies and gangs, fear of attack and fear of strangers (Matthews, Limb and Taylor
1999). The results suggest that young people' s place fears are largely the products of
how adults use places. The findings also revealed that being with friends when outside the
home is very important to young people. Yet, it is when young people congregate together
that they are often seen as discrepant and their behaviour as threatening. The survey
showed that in most cases all they are doing is making themselves feel safer by being
together.
Another large-scale study on older children’s perceptions of their local urban centres in
Britain, and in particular, on their concerns and fears when using these centres, showed
that one third of them found their own town centre as dangerous and one fifth as violent
(Woolley et al. 1999). Likewise, in the larger towns, teenagers described the presence of
threatening or dangerous groups of people – drunks and drug users – as ‘dangers’. Many
of the young participants also mentioned that they worried about being abducted or raped.
In general, discourse on curfew portrays young people on the street as either a potential
threat to the moral fabric of society or as a group in need of protection from menaces
beyond their control. There is no better way to describe the above argument than Goldson'
s proclamation that “he miners of the mid-1980s have been replaced by the minors of the
mid-1990s” (Goldson 1997: 134).
Rejecting the validity of the curfew orders, the above studies suggest that the streets could
play a positive role in the lives of young people, affording them settings in which they can
escape from being with adults (away from the adult gaze), socialise with people of their
own age, and develop their own sense of identity.
Crime and Teenagers
1.3.3 Skateboarding and Exclusion from Public Space
One teenage group who faces major exclusion from using public space,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัยรุ่น Curfewsคำถามหนึ่งที่เกิดขึ้นจากการทบทวนวรรณกรรมคือว่าคนหนุ่มสาว "ปีศาจ หรือนางฟ้า" หากคำตอบอาจ วัยรุ่นดูเหมือนจะได้รับการปฏิบัติ ด้วยความระมัดระวังในเป็นความผิดที่หรือเหยื่ออาชญากรรมในพื้นที่สาธารณะ นี้อยู่เป็นประจำนโยบายรัฐบาล โดยเฉพาะอย่างยิ่งประเทศ Anglo-American ซึ่งใช้ต่าง ๆเฝ้าระวังและวิธีการควบคุมพฤติกรรมและกิจกรรมของคนหนุ่มสาวมากกว่าการรักษาพื้นที่สาธารณะเพื่อแสวง - ตามที่พวกเขาโต้เถียง – อาชญากรรมและเยาวชนลง ที่การดำเนินงานของ curfews เยาวชนเป็นหนึ่งเช่นรัฐบาลนโยบายควบคุมอาชญากรรมในพื้นที่สาธารณะ โดยสถานะจำกัดปริภูมิ และขมับที่เข้มงวดในคนหนุ่มสาวในยุคเมื่อผู้ใหญ่หลายท่านดูนั้นเป็นภัยคุกคามต่อความอยู่ ตามคอลลินส์ และKearns (2001:401):"Curfews เป็นกลไกทางกฎหมายที่สร้างพื้นที่สาธารณะเป็นพื้นที่สำหรับผู้ใหญ่ด้วยคนหนุ่มสาว banishing จากแดนสาธารณะในบางช่วงเวลา […] แน่นอน curfewsไม่เฉพาะ (re) ยืนยันรูปนับถือผู้ใหญ่ปริภูมิแต่ (อีกครั้ง) inforce ขอบเขตทางสังคมระหว่างผู้ใหญ่และเยาวชน ทำให้หลัง "ในการ" โดยสำรองสิทธิพื้นฐานบางอย่าง (เช่นเสรีภาพในการเคลื่อนไหว สมาคม และเสรีภาพในการชุมนุม)สำหรับผู้ใหญ่"ในความเป็นจริง การขยายตัวของ curfews ในครั้งล่าสุดอยู่ติดกับชุมชนที่จะแพร่หลายตกใจแรงศูนย์กลางเมื่อคนหนุ่มสาว การพูด แนวคิด 'แรงตกใจ' คือ "การเครื่องมือควบคุมทางสังคมที่ใช้เฉพาะกลุ่ม demonise" ในกรณีนี้ หนุ่มคน (คอลลินส์และ Kearns 2001:390) ในสหราชอาณาจักร สมาคมตกใจคุณธรรมกับคนหนุ่มสาวก็แข็งแกร่งหลังจากคดีฆาตกรรมจากเด็กปีสาม เจมี่ Bulger โดยสิบสองปีในปี 1993 สื่อ โดยเฉพาะ เสริมภาพของเด็กเป็น 'ปีศาจ' และสนับสนุนให้รัฐบาลอนุรักษนิยมอังกฤษประเดิมเยาวชนcurfews เป็นอาวุธต่อย 'ลง ' เยาวชนลง วัยรุ่นและพื้นที่สาธารณะการทบทวนวรรณกรรม: ศูนย์วิจัย OPENspace เอดินบะระวิทยาลัยของศิลปะ/แฮเรียตวัตต์มหาวิทยาลัย 16อย่างไรก็ตาม ศึกษาการว่า curfews เป็นกลยุทธ์การควบคุมอาชญากรรมประสบความสำเร็จสรุปว่า นี่คือคุยค่อนข้าง ตามการศึกษาหลัก (ชายและ Macallairปี 1998) ของผลของ curfews การอาชญากรรมเยาวชนในเมือง 21 อย่าง น้อย 100000 คนในลอสแอนเจลิสและเขตสีส้ม:ไม่สามารถแสดง• curfews ลดอาชญากรรมเยาวชนหรือรุนแรงตาย ช่วงเวลา หรือตำแหน่งที่ตั้งเป็นเมืองไม่พบรูปแบบเดียวกันเป็นเมืองที่ใช้ curfews; curfews• Curfews อาจเพิ่มอาชญากรรม และลดความปลอดภัยของเยาวชน โดยมีตำรวจเวลาจริงเอา law-abiding เยาวชนจากพื้นที่สาธารณะ ออกจากถนน emptier และประชาชนสถานซึ่งผู้เชี่ยวชาญวางแผนเมืองทะเลาะมีไฟฟ้าให้อาชญากรรม•ในมันโรเวีย แคลิฟอร์เนีย หลังจากการแนะนำของ curfews ในปี 1994 อัตราอาชญากรรมไม่ไม่ยอมรับ ประหลาดใจมากขึ้น มันปฏิเสธเฉพาะช่วงฤดูร้อนและโรงเรียนปีคืน และวันหยุดสุดสัปดาห์เมื่อเคอร์ฟิวที่ไม่บังคับ•ใน Vermon คอนเนตทิคัต ตำรวจรายงานไม่มีอินสแตนซ์ของอาชญากรรมในหมู่เยาวชนจะอ้างการเคอร์ฟิวด้วย ดังนั้น ผลคือการ เอา law-abiding เยาวชนจากการถนนตามงานวิจัยนี้ คนหนุ่มสาวไม่ไม่ 'ควบคุม' เป็นสื่อ และเจ้าหน้าที่ผิดเซ็กส์นั้น แทน เป็นผู้ใหญ่ อย่างยิ่งกว่า 30 ที่แสดง 'ราคา skyrocketing' ของละเมิดร้ายแรงอาชญากรรม ยาเสพติด และแอลกอฮอล์ในสหราชอาณาจักร แมธธิวส์ ขา และของเทย์เลอร์ (1999) ขนาดใหญ่การศึกษา ดำเนินการเป็นส่วนหนึ่งของการ"เด็กอายุ 5-16: เติบโตในศตวรรษที่ 21 ", มาข้ามพบคล้ายกับการวิจัยในแคลิฟอร์เนียเกี่ยวกับ curfews เยาวชนในประเทศ เปิดเผยการศึกษาที่เป็นเคอร์ฟิวมีแบบไปข้างหน้าเป็นมัน reinforces powerlessness ความรู้สึก และสุดสำหรับคนหนุ่มสาว ในความเป็นจริง มันเท่า portrays สังคมร่วมสมัยการละเว้นเด็กและคนหนุ่มสาว:"จากความบริสุทธิ์ และเสี่ยง 'เทวดา' เหยื่อสถานการณ์ ความต้องการการดูแลและป้องกัน เด็กปัญหามีการเชิดอย่างเป็นระบบ และ(re) แสดงใน 1990 ' s ปลายเป็น 'ปีศาจ' ความผิดรู้ของซึ่งคิดร้ายและชั่วร้าย" (แมธธิวส์ ขา และเทย์เลอร์: 1713)งานวิจัยเดียวกันพบว่า หนุ่มคนที่ตัวเองรู้สึกค่อนข้างเสี่ยงในที่สาธารณะพื้นที่ ซึ่งทำให้วาทบนและประสิทธิภาพของ curfews เยาวชนมากยิ่งขึ้นไม่แน่ใจ และอาจ วิจัยพบวิจัย ครึ่งหนึ่งของตัวอย่างทั้งหมดทำถนนรับรู้จะกลัวเมื่อจะออกเพียงอย่างเดียว และหนึ่งในสี่ของพวกเขารู้สึก วัยรุ่นและพื้นที่สาธารณะการทบทวนวรรณกรรม: ศูนย์วิจัย OPENspace เอดินบะระวิทยาลัยของศิลปะ/แฮเรียตวัตต์มหาวิทยาลัย 17เดียวกันเมื่อพวกเขาออกกับเพื่อน โดยไกลที่สุด articulated อันตรายหลังจากการจราจรbullies และแก๊ง โจมตีความกลัว และความกลัวคนแปลกหน้า (แมธธิวส์ ขา และเทย์เลอร์ปี 1999) ผลแนะนำให้คนหนุ่มสาว ' s ความกลัวจะเป็นผลิตภัณฑ์ของวิธีที่ผู้ใหญ่ใช้สถาน ผลการวิจัยยังเปิดเผยที่อยู่กับเพื่อนเมื่ออยู่นอกบ้านเป็นสิ่งสำคัญคนหนุ่มสาว ยัง ก็เมื่อเยาวชนชุมนุมกันว่า พวกเขาจะมักเห็นเป็น discrepant และพฤติกรรมของพวกเขาเป็นการคุกคาม แบบสำรวจแสดงให้เห็นว่า ใหญ่ ทั้งหมดที่พวกเขาทำคือการทำให้ตัวเองรู้สึกปลอดภัยโดยร่วมกันศึกษาขนาดใหญ่อื่นในภาพลักษณ์ของเด็กของศูนย์กลางเมืองของท้องถิ่นในราชอาณาจักร และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ความกังวลและความกลัวเมื่อใช้ศูนย์เหล่านี้ พบที่หนึ่งในสามของพวกเขาพบเมืองตนหนึ่งห้าเป็นรุนแรง และเป็นอันตราย(Woolley et al. 1999) ในทำนองเดียวกัน ในเมืองใหญ่ วัยรุ่นกล่าวถึงสถานะของอันตราย หรือคุกคามกลุ่มคน – drunks และผู้ใช้ยาเสพติด – เป็น 'อันตราย' หลายของคนหนุ่มสาวยังกล่าวว่า พวกเขากังวลเกี่ยวกับการลักพาตัว หรือข่มขืนทั่วไป วาทกรรมในเคอร์ฟิว portrays คนหนุ่มสาวบนถนนเป็นศักยภาพอย่างใดอย่างหนึ่งผ้าทางศีลธรรม ของสังคม หรือกลุ่มที่ต้องการป้องกันภัยคุกคามจาก menacesนอกเหนือจากการควบคุม ได้ดีกว่าการอธิบายอาร์กิวเมนต์ดังกล่าวกว่า Goldson'ประกาศ s ที่ "เขาเหมืองของกลางไฟต์ได้ถูกแทนที่ โดยแบบของการกลางทศวรรษที่ 1990" (Goldson 1997:134)ปฏิเสธการมีผลบังคับใช้ของใบสั่งเคอร์ฟิว ศึกษาข้างต้นแนะนำถนนสามารถบทบาทในเชิงบวกในชีวิตของคนหนุ่มสาว ซาวน่าได้ที่พวกเขาสามารถตั้งค่ารอดจากการถูกกับผู้ใหญ่ (ทางสายตาผู้ใหญ่) socialise กับคนของพวกเขาเจ้าของอายุ และพัฒนาตนเองความรู้สึกของตนอาชญากรรมและวัยรุ่น1.3.3 สเก็ตบอร์ด และแยกออกจากพื้นที่สาธารณะวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งที่หันหน้าหลักแยกออกจากการใช้พื้นที่สาธารณะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัยรุ่น curfews
คำถามหนึ่งที่เกิดขึ้นจากการทบทวนวรรณกรรมคือว่าคนหนุ่มสาว
"ปีศาจหรือเทวดา?"
ไม่ว่าคำตอบอาจจะเป็นวัยรุ่นที่ดูเหมือนจะได้รับการปฏิบัติด้วยความระมัดระวังสำหรับการเป็นทั้งผู้กระทำผิดหรือผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของอาชญากรรมในพื้นที่สาธารณะ นี่คือภาพสะท้อนในนโยบายของรัฐบาลโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศแองโกลอเมริกันซึ่งใช้ต่างๆเฝ้าระวังและวิธีการรักษาเพื่อควบคุมพฤติกรรมของคนหนุ่มสาวและกิจกรรมในพื้นที่สาธารณะเพื่อที่จะแก้ไขปัญหา- ตามที่พวกเขาโต้เถียง - อาชญากรรมและการกระทำผิดของเด็กและเยาวชน การดำเนินงานของ curfews เด็กและเยาวชนเป็นหนึ่งในนโยบายของรัฐบาลดังกล่าวในการควบคุมอาชญากรรมในพื้นที่สาธารณะโดยการจัดเก็บภาษีมีข้อจำกัด เชิงพื้นที่และเวลาที่เข้มงวดเกี่ยวกับคนหนุ่มสาวในยุคเมื่อผู้ใหญ่หลายคนดูพวกเขาเป็นอันตรายที่จะมี ตามที่คอลลินและKearns (2001: 401): "curfews มีกลไกทางกฎหมายที่ผลิตพื้นที่สาธารณะเป็นพื้นที่สำหรับผู้ใหญ่โดยขจัดคนหนุ่มสาวจากดินแดนของประชาชนในบางช่วงเวลา [... ] แท้จริง curfews ไม่เพียง แต่ (อีกครั้ง) ยืนยันความเป็นเจ้าโลกอวกาศผู้ใหญ่ แต่ยัง (อีกครั้ง) inforce เขตแดนทางสังคมระหว่างผู้ใหญ่และคนหนุ่มสาวที่ทำให้หลัง"ในสถานที่ของพวกเขา" โดยจองสิทธิขั้นพื้นฐานบางอย่าง(เช่นเสรีภาพในการเคลื่อนไหวสมาคม และการชุมนุมอย่างสงบ) สำหรับผู้ใหญ่. "ในความเป็นจริงการแพร่กระจายของเคอร์ฟิวในครั้งล่าสุดที่มีการเชื่อมต่ออย่างใกล้ชิดกับที่แพร่หลายคุณธรรมตื่นตกใจศูนย์กลางอยู่กับคนหนุ่มสาว สำหรับนักสังคมวิทยาแนวคิด 'คุณธรรมตื่นตกใจ' คือ "เครื่องมือในการควบคุมทางสังคมที่ใช้ในการแบ่งแยกกลุ่มโดยเฉพาะอย่างยิ่ง" ในกรณีนี้หนุ่มคน (คอลลินและ Kearns 2001: 390) ในสหราชอาณาจักร, สมาคมคุณธรรมตื่นตกใจกับคนหนุ่มสาวที่กลายเป็นที่แข็งแกร่งหลังจากการตายของเด็กสามปีเจมี่บัลเกอร์โดยสิบสองปีolds ในปี 1993 สื่อโดยเฉพาะอย่างยิ่งเสริมภาพของเด็กที่มีอายุมากกว่าเป็น' เดวิลส์ 'และเป็นกำลังใจให้รัฐบาลอนุรักษ์นิยมของอังกฤษที่จะเริ่มต้นของเด็กและเยาวชนcurfews เป็นอาวุธที่' ปราบปราม 'เด็กและเยาวชน. วัยรุ่นและพื้นที่สาธารณะทบทวนวรรณกรรม: Openspace ศูนย์วิจัยเอดินบะระวิทยาลัยศิลปะ / Heriot วัตต์มหาวิทยาลัย 16 อย่างไรก็ตามการศึกษากับว่า curfews เป็น กลยุทธ์ในการควบคุมอาชญากรรมที่ประสบความสำเร็จสรุปว่าเรื่องนี้เป็นที่ถกเถียงกันค่อนข้าง ตามการศึกษาที่สำคัญ (เพศผู้และ Macallair 1998) จากผลกระทบของ curfews อาชญากรรมเยาวชนใน 21 เมือง 100,000 คนหรือมากกว่านั้นในLos Angeles และออเรนจ์เคาน์ตี้: curfews •ไม่สามารถแสดงเพื่อลดอาชญากรรมเยาวชนหรือการเสียชีวิตที่มีความรุนแรงในช่วงเวลาหรือโดย สถานที่เกิดเหตุเป็นเมืองโดยไม่ต้องcurfews แสดงให้เห็นรูปแบบเช่นเดียวกับเมืองที่บังคับใช้เคอร์ฟิว; curfews •จริงอาจเพิ่มขึ้นอาชญากรรมและลดความปลอดภัยของเยาวชนโดยการครอบครองเวลาตำรวจลบเยาวชนปฏิบัติตามกฎหมายจากพื้นที่สาธารณะออกจากถนนดามและประชาชนสถานที่ซึ่งผู้เชี่ยวชาญการวางผังเมืองเถียงอยู่สื่อกระแสไฟฟ้ากับอาชญากรรม; •ในมอนโรเวีย, แคลิฟอร์เนียหลังจากการแนะนำของเคอร์ฟิวในปี 1994 อัตราการเกิดอาชญากรรมไม่ได้ลดลง ที่น่าแปลกใจมากขึ้นก็ลดลงเพียงในช่วงฤดูร้อนและโรงเรียนปีคืนและวันหยุดสุดสัปดาห์เมื่อเคอร์ฟิวไม่ได้บังคับ; •ใน Vermon คอนเนตทิคัตำรวจรายงานกรณีของกิจกรรมทางอาญาไม่มีในหมู่เยาวชนที่พวกเขาอ้างเคอร์ฟิว ดังนั้นผลที่ได้คือการลบเยาวชนปฏิบัติตามกฎหมายจากถนน. ตามการวิจัยนี้คนหนุ่มสาวไม่ได้ 'ออกจากการควบคุมในฐานะสื่อและหน่วยงานที่พวกเขาแสดงให้เห็นผิด แต่มันเป็นผู้ใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มีอายุมากกว่า 30 ที่แสดงอัตราที่พุ่งสูงขึ้นของอาชญากรรมที่ร้ายแรง, ยาเสพติดและเครื่องดื่มแอลกอฮอล์. ในสหราชอาณาจักร, แมตทิวส์แขนขาและเทย์เลอร์ (1999) การศึกษาขนาดใหญ่ดำเนินการเป็นส่วนหนึ่งของ"เด็ก ๆ 5-16: การเจริญเติบโตในศตวรรษที่ 21 "มาในการค้นพบคล้ายกับการวิจัยในแคลิฟอร์เนียเกี่ยวกับความถูกต้องของเคอร์ฟิวเด็กและเยาวชนในประเทศ ผลการศึกษาพบว่าเคอร์ฟิวไม่ได้มีทางข้างหน้าในขณะที่มันตอกย้ำความรู้สึกของความอ่อนแอและความแปลกแยกสำหรับคนหนุ่มสาว ในความเป็นจริงก็รับบทเป็นวิธีการที่สังคมร่วมสมัยเล็งเห็นว่าเด็กและเยาวชน: "จากการเป็นผู้บริสุทธิ์และความเสี่ยง 'เทวดา' ที่ตกเป็นเหยื่อของสถานการณ์ในความต้องการของการดูแลและการคุ้มครองเด็กที่มีปัญหาได้รับการสร้างขึ้นใหม่เป็นระบบและ(อีกครั้ง) ที่นำเสนอใน ปลายปี 1990 เป็น 'ปีศาจ' กระทำผิดรู้มุ่งร้ายการกระทำและความชั่วร้าย"(แมตทิวส์แขนขาและเทย์เลอร์: 1713). การวิจัยเดียวกันแสดงให้เห็นว่าคนหนุ่มสาวที่ตัวเองรู้สึกว่าค่อนข้างมีความเสี่ยงในที่สาธารณะพื้นที่ซึ่งจะทำให้วาทกรรมเกี่ยวกับและประสิทธิผลของเด็กและเยาวชนcurfews ยิ่งสับสนและสงสัย ตามผลการวิจัยครึ่งหนึ่งของกลุ่มตัวอย่างทั้งหมดตามถนนเห็นว่าเป็นสถานที่ที่น่ากลัวเมื่อพวกเขาจะออกเพียงอย่างเดียวและเป็นหนึ่งในสี่ของพวกเขารู้สึกว่าวัยรุ่นและพื้นที่สาธารณะทบทวนวรรณกรรม: Openspace ศูนย์วิจัยมหาวิทยาลัยเอดินบะระศิลปะ / Heriot วัตต์มหาวิทยาลัย 17 เหมือนกัน เมื่อพวกเขาจะออกไปกับเพื่อน โดยไกลก้องอันตรายมากที่สุดหลังจากที่การจราจรเป็นแก๊งอันธพาลและความกลัวของการโจมตีและความหวาดกลัวของคนแปลกหน้า (แมตทิวส์แขนขาและเทย์เลอร์ 1999) ผลการวิจัยแนะนำว่าคนหนุ่มสาวของความกลัวสถานที่ส่วนใหญ่จะเป็นผลิตภัณฑ์ของวิธีการที่ผู้ใหญ่ใช้สถานที่ ผลการวิจัยยังพบว่าอยู่กับเพื่อนเมื่ออยู่นอกบ้านเป็นสิ่งสำคัญมากกับคนหนุ่มสาว แต่มันคือเมื่อคนหนุ่มสาวชุมนุมร่วมกันที่พวกเขามักจะเห็นเป็นไม่ตรงกันและพฤติกรรมของพวกเขาเป็นที่คุกคาม ผลการสำรวจแสดงให้เห็นว่าในกรณีส่วนใหญ่สิ่งที่พวกเขากำลังทำคือการทำให้ตัวเองรู้สึกปลอดภัยมากขึ้นโดยการร่วมกัน. อีกการศึกษาขนาดใหญ่ในการรับรู้ของเด็กของเมืองของพวกเขาในประเทศอังกฤษและโดยเฉพาะอย่างยิ่งความกังวลและความกลัวของพวกเขาเมื่อใช้ศูนย์เหล่านี้แสดงให้เห็นว่าหนึ่งในสามของพวกเขาพบใจกลางเมืองของตัวเองในฐานะที่เป็นอันตรายและเป็นหนึ่งในห้ารุนแรง(Woolley et al. 1999) ในทำนองเดียวกันในเมืองใหญ่วัยรุ่นอธิบายการปรากฏตัวของกลุ่มที่คุกคามหรืออันตรายของคน - ขี้เมาและผู้ใช้ยาเสพติด - เป็น 'อันตราย' หลายของผู้เข้าร่วมหนุ่มยังกล่าวว่าพวกเขากังวลเกี่ยวกับการถูกลักพาตัวหรือข่มขืน. โดยทั่วไปวาทกรรมเกี่ยวกับเคอร์ฟิว portrays คนหนุ่มสาวบนถนนเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งที่อาจเกิดขึ้นเป็นภัยคุกคามต่อผ้าศีลธรรมของสังคมหรือเป็นกลุ่มที่อยู่ในความต้องการของการป้องกันจากmenaces เกิน การควบคุมของตน ไม่มีทางที่ดีที่จะอธิบายเหตุผลดังกล่าวข้างต้นกว่า Goldson 'เป็นs ประกาศว่า "เขาคนงานเหมืองในช่วงกลางทศวรรษที่ 1980 ได้ถูกแทนที่ด้วยผู้เยาว์ของกลางทศวรรษที่1990" (Goldson 1997: 134). ปฏิเสธความถูกต้องของคำสั่งเคอร์ฟิวที่ การศึกษาดังกล่าวข้างต้นแสดงให้เห็นว่าถนนจะมีบทบาทเชิงบวกในชีวิตของคนหนุ่มสาวเจตนารมณ์พวกเขาตั้งค่าที่พวกเขาสามารถหลบหนีจากการถูกกับผู้ใหญ่(ห่างจากสายตาของผู้ใหญ่) เข้าสังคมกับคนของพวกเขาอายุตัวเองและพัฒนารู้สึกของตัวเองของตัวตน. อาชญากรรมและวัยรุ่น1.3.3 สเก็ตบอร์ดและการยกเว้นจากพื้นที่สาธารณะหนึ่งในกลุ่มวัยรุ่นที่ใบหน้ายกเว้นที่สำคัญจากการใช้พื้นที่สาธารณะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัยรุ่น curfews
คำถามหนึ่งที่เกิดขึ้นจากการทบทวนวรรณกรรมเป็นว่าคนหนุ่มสาว " ปีศาจหรือ
เทวดา ? " ไม่ว่าคำตอบจะเป็นวัยรุ่นดูเหมือนจะปฏิบัติ ด้วยความระมัดระวังสำหรับ
ถูกให้ผู้กระทำผิดหรือผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของอาชญากรรมในพื้นที่สาธารณะ นี้สะท้อน
นโยบายของรัฐบาล โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศแองโกล อเมริกัน ซึ่งใช้รูปแบบ
การเฝ้าระวังและการรักษาวิธีการควบคุมพฤติกรรมของเยาวชนและกิจกรรมในพื้นที่สาธารณะเพื่อเล่นงาน
-- พวกเขาเถียงและอาชญากรรมและการกระทำผิดของเด็กและเยาวชน .
การ curfews เยาวชนดังกล่าวเป็นหนึ่งในนโยบายรัฐบาลในการควบคุมอาชญากรรม
พื้นที่สาธารณะพื้นที่และเวลาอย่างเข้มงวด โดยเฉพาะ ข้อ จำกัด ในคนหนุ่มสาวในยุค
เมื่อผู้ใหญ่หลายคนมองพวกเขาเป็นภัยคุกคามต่ออยู่ ตามที่คอลลินและเคนส์ ( 2544 : 1 )
:
" curfews เป็นกลไกทางกฎหมายที่ผลิตพื้นที่สาธารณะเป็นผู้ใหญ่พื้นที่โดย
เนรเทศคนหนุ่มสาวจากประชาชนดินแดนในบางครั้ง [ . . . ] แน่นอน , curfews
ไม่เพียง แต่ ( อีกครั้ง ) ยืนยันการเป็นเจ้าโลก แต่ผู้ใหญ่ ( อีกครั้ง ) inforce ขอบเขตทางสังคม
ระหว่างผู้ใหญ่และเยาวชนการรักษาหลัง " ในสถานที่ของพวกเขา " ด้วยการ
สิทธิขั้นพื้นฐานบางอย่าง ( เช่นเสรีภาพในการเคลื่อนไหว สมาคมและการชุมนุมอย่างสันติ ) "

สำหรับผู้ใหญ่ ในความเป็นจริงการ curfews ในครั้งล่าสุดมีการเชื่อมต่ออย่างใกล้ชิดกับแพร่หลาย
จริยธรรมตื่นตระหนกศูนย์กลางเมื่อคนหนุ่มสาว สำหรับนักสังคมวิทยา แนวคิด ' จริยธรรม ' "
เสียขวัญเครื่องมือในการควบคุมสังคมใช้ demonise กลุ่ม " โดยเฉพาะในกรณีนี้ หนุ่ม
คน ( คอลลินส์และเคนส์ 2001 : 390 ) ในอังกฤษ สมาคมคุณธรรมตื่นตกใจกับ
คนหนุ่มสาวที่แข็งแกร่งขึ้นหลังจากการฆาตกรรมของเด็ก 3 ขวบ เจมี่ บัลเกอร์ โดย
สองสิบขวบใน 1993 สื่อ โดยเฉพาะ เสริมภาพลักษณ์ของเด็ก
เป็น ' ผี ' และสนับสนุนให้รัฐบาลอนุรักษ์นิยมอังกฤษเริ่มเยาวชน
curfews เป็นอาวุธ ' สู้ ' เด็กและเยาวชน .
วัยรุ่นและพื้นที่สาธารณะ
การทบทวนวรรณกรรม : ศูนย์วิจัยเปิดพื้นที่ วิทยาลัยศิลปะของมหาวิทยาลัยแฮเรียตวัตต์ 16
แต่ที่ศึกษาว่า curfews เป็นกลยุทธ์ในการการควบคุมอาชญากรรมประสบความสำเร็จ
สรุปว่าค่อนข้างเป็นที่ถกเถียงกันตามการศึกษาสาขา ( ชายและ macallair
2541 ) ผลของ curfews เกี่ยวกับอาชญากรรมเยาวชนใน 21 เมืองของ 100000 คนใน
Los Angeles และส้ม หรือมณฑลเพิ่มเติม :
- curfews ไม่สามารถแสดงเพื่อลดอาชญากรรม เยาวชนหรือตายในช่วงเวลาหรือสถานที่
เป็นเมืองไม่มี curfews พบรูปแบบเดียวกัน เช่น เมืองที่บังคับ curfews ;
- curfews จริงอาจเพิ่มอาชญากรรมและลดความปลอดภัยของเยาวชน โดยมีตำรวจเวลา
เอาเยาวชนจากพื้นที่สาธารณะที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ออกจากถนน emptier และที่สาธารณะ
สถานที่ซึ่งผู้เชี่ยวชาญด้านการวางผังเมือง ยืนยันมีการทำอาชญากรรม ;
- ในมอนโรเวีย , แคลิฟอร์เนีย , หลังจากการ curfews ใน 1994 อัตราอาชญากรรมไม่ได้
ปฏิเสธ น่าแปลกใจมากมันลดลงเฉพาะในช่วงฤดูร้อนเดือนและปีของโรงเรียน
คืนและวันหยุดสุดสัปดาห์เมื่อเคอร์ฟิวยังไม่มีผลบังคับใช้ ;
- ใน vermon , Connecticut , ตำรวจรายงานว่าไม่มีกรณีของอาชญากรรมของพวกเขาอ้าง
เยาวชนนะ ดังนั้น ผลคือเอาเยาวชนตามกฏหมายจาก

ตามถนน เพื่อการวิจัย เยาวชน ประชาชนไม่ได้ออกมาควบคุมสื่อและ
' เป็นเจ้าหน้าที่ผิด ภาพเหล่านั้น แทน เป็นผู้ใหญ่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่อายุมากกว่า 30 ปี ที่แสดง ' skyrocketing อัตรา
' ของอาชญากรรม , ยาเสพติดและการละเมิดแอลกอฮอล์ .
ในอังกฤษ , แมทธิว , ขาและ Taylor ( 1999 ) การศึกษาขนาดใหญ่ที่ดำเนินการเป็นส่วนหนึ่งของ
" เด็ก 5-16 : เติบโตในศตวรรษที่ 21 " มาในแบบคล้าย เพื่อการวิจัยใน
แคลิฟอร์เนียเกี่ยวกับความถูกต้องของเยาวชน curfews ในประเทศ ผลการศึกษาพบว่า
เคอร์ฟิวไม่เสนอทางข้างหน้ามันตอกย้ำความรู้สึกหมดหนทางและ
แปลกแยกสำหรับคนหนุ่มสาว ในความเป็นจริง , มันเพียง แต่ถึงยังไงสังคมรับรู้
เด็กและเยาวชน :
" จากไร้เดียงสาและเปราะบาง ' นางฟ้า ' , ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของสถานการณ์ และต้องการการดูแล
และการป้องกันลูกในปัญหาได้อย่างเป็นระบบและสร้างใหม่
( อีกครั้ง ) ที่นำเสนอใน 1990 ' s ล่าช้าเป็น ' ปีศาจ ' รู้ผิดของหิน
และความชั่วกระทำ " ( แมทธิว แขนขาและ Taylor : 1600 ) .
การศึกษาเดียวกันพบว่าวัยรุ่นเองก็ค่อนข้างเสี่ยงในพื้นที่สาธารณะ
ซึ่งทำให้วาทกรรมและประสิทธิผลของเยาวชน curfews มากขึ้น
ว่าน่าสงสัย .ตามผลการวิจัย ครึ่งหนึ่งของจำนวนทั้งหมดของถนนเป็นสถานที่น่ากลัว
เมื่อพวกเขาจะออกไปคนเดียว และ 1 / 4 ของพวกเขารู้สึก
วัยรุ่นและพื้นที่สาธารณะ
การทบทวนวรรณกรรม : ศูนย์วิจัยเพิ่น ปซ วิทยาลัยศิลปะของมหาวิทยาลัยแฮเรียตวัตต์ 17
เดียวกันเมื่อพวกเขาจะออกกับเพื่อนเอดินบะระ โดยไกลที่สุดก้องอันตรายหลังจากการจราจร
ถูกรังแก และแก๊งความกลัวของการโจมตี และกลัวคนแปลกหน้า ( แมทธิว แขนขาและเทย์เลอร์
1999 ) พบว่า คนหนุ่มสาว ' s กลัวสถานที่เป็นส่วนใหญ่ผลิตภัณฑ์
ผู้ใหญ่แล้วใช้สถานที่ ผลการวิจัยยังพบว่าอยู่กับเพื่อนเมื่ออยู่นอก
บ้านเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับคนหนุ่มสาว แต่ก็มีคนแห่กัน
เมื่อหนุ่มที่พวกเขาจะเห็นมักจะเป็นแตกต่างกันและพฤติกรรมของพวกเขา เช่น ข่มขู่ การสำรวจพบว่าในกรณีส่วนใหญ่
ทั้งหมดที่พวกเขาทำ ทำให้ตัวเองรู้สึกปลอดภัย โดยถูก

ศึกษาอื่นด้วยกัน ขนาดใหญ่ในเด็ก การรับรู้ของศูนย์ในท้องถิ่นของตนในเมือง
สหราชอาณาจักร และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับความกังวลและความกลัวเมื่อใช้ศูนย์เหล่านี้พวกเขาพบ
1 ใน 3 ของพวกเขาพบว่าตัวเมืองของตัวเองเป็นหนึ่งในห้าที่อันตรายและรุนแรง
( วุลีย์ et al . 1999 ) อนึ่ง ในเมืองใหญ่ วัยรุ่น อธิบายการปรากฏตัวของ
ขู่หรือกลุ่มอันตรายของคนขี้เมา––และผู้ใช้ยาเป็น ' อันตราย ' หลาย
ของผู้เข้าร่วมยังกล่าวว่าพวกเขากังวลเกี่ยวกับการลักพาตัว หรือ ข่มขืน
ทั่วไปวาทกรรมเคอร์ฟิวถึงคนหนุ่มสาวบนถนน ทั้งที่ศักยภาพ
คุกคามต่อผ้าศีลธรรมของสังคม หรือกลุ่มที่ต้องการการป้องกันจากการคุกคาม
นอกเหนือการควบคุมของพวกเขา ไม่มีวิธีที่ดีกว่าที่จะอธิบายเหตุผลเหนือกว่า goldson S '
" เขาประกาศว่า คนงานเหมือง ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1980 ได้ถูกแทนที่โดยผู้เยาว์ของ
ลั " ( 2540 :
goldson 134 )ปฏิเสธความถูกต้องของคำสั่งเคอร์ฟิว การศึกษาข้างต้นแสดงให้เห็นว่าถนนอาจ
บทบาทในเชิงบวกในชีวิตของคนหนุ่มสาว เพื่อพวกเขา การตั้งค่าที่พวกเขาสามารถ
หนีจากการถูกับผู้ใหญ่ ( ห่างจากสายตาผู้ใหญ่ ) , สังคมกับคนอายุของพวกเขา
เองและพัฒนาความรู้สึกของตัวเอง เอกลักษณ์ อาชญากรรม และวัยรุ่น

> สเก็ตบอร์ดและการยกเว้นจากพื้นที่สาธารณะ
วัยรุ่นกลุ่มหนึ่งที่หน้าเมเจอร์ การยกเว้นจากการใช้พื้นที่สาธารณะ