ชาวอังกฤษเป็นส่วนมากที่เป็นผู้ลงทุนในบรูไน การค้นพบน้ำมันและก๊าซธรรมชาติในบรูไนเริ่มต้นขึ้นเมื่อค.ศ. 1899 ที่เมืองบรูไน หรือ เมืองบันดาร์เสรีเบกาวันในปัจจุบัน บ่อน้ำมันแห่งแรกที่ขุดพบคือ Ayer Berkunchi ซึ่งอยู่ใกล้กับบริเวณหมู่บ้านน้ำ (Kampong Ayer) ในอดีตมีบริษัทจากต่างชาติที่เข้ามาร่วมสำรวจและขุดเจาะแหล่งน้ำมัน 6 บริษัท ได้แก่ (1) British Borneo Petroleum Syndicate Limited, (2) the Shanghai Langkat Company, (3) Nederlandsche Koloniale Petroleum Maatschappij (Royal Dutch Shell), (4) the Anglo-Saxon Petroleum Company Limited, (5) Asiatic Petroleum Company (Federated Malay States) Limited และ (6) the British Malayan Petroleum Company Limited (BMPC) โดยเฉพาะบริษัท Royal Dutch Shellมีบทบาทอย่างมากในการสำรวจและขุดเจาะน้ำมัน ทั้งนี้ บริษัทเคยมีการค้นพบแหล่งน้ำมันที่เมือง Miri ในรัฐซาราวักตั้งแต่ ค.ศ. 1913
ต่อมาใน ค.ศ. 1918 บริษัทอื่น ๆ ได้ถอนตัวออกไปมีเพียงบริษัท Royal Dutch Shell เท่านั้นที่ยังคงดำเนินการสำรวจและขุดเจาะในตำบล Labi บริเวณเขต Beliat แต่การค้นพบน้ำมันยังอยู่ในปริมาณที่น้อย และไม่เพียงพอเพื่อการใช้เชิงพาณิชย์ จนกระทั่ง ค.ศ. 1929 แหล่งน้ำมันเชิงพาณิชย์แห่งแรกของบรูไนได้ถูกค้นพบที่บริเวณเมืองซีเรีย (Seria) โดยบริษัท British Malayan Petroleum Company Limited (BMPC) ซึ่งควบคุมโดยบริษัท Royal Dutch Shellหรือบริษัท Brunei Shell Petroleum Company Sdn Bhd (BSP) ในปัจจุบัน
แหล่งน้ำมันในเมืองซีเรียนับเป็นแหล่งน้ำมันเชิงพาณิชย์บนฝั่ง (onshore) ของบรูไน ที่มีการขุดเจาะบ่อน้ำมันถึง 48 บ่อ ในระหว่างค.ศ. 1914 –1960 ซึ่งใน ค.ศ 1940 มีการเพิ่มปริมาณการผลิตถึง 17,000 บาเรลต่อวัน ถึงแม้ว่าในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 บริเวณแหล่งน้ำมันดังกล่าวได้รับความเสียหายอย่างมาก แต่ภายหลังสงครามก็สามารถกลับมาผลิตน้ำมันได้ในจำนวน 15,000 บาเรลต่อวัน